eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
457 دنبال‌کننده
13هزار عکس
1.8هزار ویدیو
318 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜 هزارجریب در طول روزگاران گذشته دارای نام هاي متعددی بوده است . 📝این مقاله با استفاده از منابع معتبری چون ■اعلاق النفیسه ابن رسته، ■مراصد الاطلاع البغدادی ، ■معجم البلدان یاقوت حموی، ■مسالک و الممالک اصطخری ■و یادداشت های علامه محمد قزوینی ■و... این نام‌ها را بررسی نموده است. ۱.هزار گریب ۲.هزار گری ۳.جبل شهریار، شهر یارکو ۴.کوه قارن، جبال قارن، جبل قارن ۵.جبل فریم، کوه فریم ۶.جبال دیلم ➕ 📌ابن فقیه همدانی (سدهٔ ۴) می‌نویسد که در بیرون شهر هزار جریب زمین از آن بنداد هرمز است و آن زمین همان اموال خالصه‌ای است که وی از جریر بن یزید والی  خرید. این اشاره شاید کهن‌ترین اطلاعی باشد که از خاستگاه نامگذاری هزارجریب در دست است. 📌اعتمادالسلطنه هزارجریب را همان «کوهستان ونداد هرمز» می‌داند. 📌یاسنت لویی رابینو کنسول دولت بریتانیا در رشت، در کتاب خود یعنی سفرنامهٔ مازندران و استرآباد، می‌نویسد: «بلوک هزار جریب شامل دو قسمت است: یکی چهاردانگه دیگری دو دانگه. 📌در کتب تاریخی به خصوص تاریخ ابن اسفندیار، تاریخِ مازندران، و تبرستان ظهیرالدین مرعشی و … به کرّات از هزار جریب یا هزارگری نام برده شده‌است. 📌اسماعیل مهجوری در تاریخ مازندران می‌نویسد: « ۱۴ بخش داشته که هر یک مسجد جامعی می‌داشته‌اند، این چنین: ، ساریه، ، ، ربست، میلا، هزارجریب، مهروان، ، تمار، ناتیل، چالس، رویان و کلار» (مهجوری پوشینهٔ ۱ صفحهٔ ۳۸) http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2988 📑 @edmolavand 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🌍مکان: ■ ■#
📜 شهری گمشده در نگاه 🌍جغرافیای تاریخی مازندران شهر تُرَنجِه 📌بنا بر ادعای برخی از مورخان و همچنین شواهدی که باستان‌شناسان ارائه می‌دهند، شهر تاریخی «ترنجه» که کهن‌ترین شهر  بود، در مکان کنونی روستای  ابوالحسن‌ کلای  جای داشت. نخستین پژوهش باستان‌شناسی در تپه‌های پیرامونی این روستا، در دههٔ پنجاه خورشیدی و به دست «موسی درویش روحانی» انجام گرفت. پژوهشگرانی در سال ۱۳۸۹ این محوطه را از نو 👈 بررسی کردند و به آجرها و تکهٔ سفال‌های مربوط به زمان‌های گوناگون تاریخی دست یافتند. در این ، دو محوطهٔ باستانی به نام‌های «قلعهٔ کُتی» و «عروس‌وداماد» بررسی شد. 📌بر اساس منابع مکتوب تاریخی و جغرافیایی، یکی از شهرهای مهم قرون اولیه اسلامی در طبرستان، شهر ترنجه بوده است. 👈این شهر که در متون  به نام های گوناگونی نظیر بُرجی، تُرَنجی، تُرجی، تَریجی، تورانجیر و اشاره شده، مابین شهرهای (بابل کنونی) در جنوب، میله (آمل) در غرب و (ساری) در بخش شرقی در منطقه جلگه ای قرار داشته است. 📜کهن ترین ماخذی که به نام ترنجه به عنوان شهری در طبرستان اشاره می کند اعلاق النفیسه (تالیف ۲۹۰ ه.ق) است (ابن رسته، ۱۳۶۵: ۱۷۶). 📌این شهر در متون و منابع کهن با املاهای متفاوتی چون 👈تُرَنجِه (ابن رسته، ۱۷۶؛ ابن فقیه، ۱۳۴۹: ۱۴۷؛ یاقوت، ۱۳۸۳: ۲۷)، 👈تُرَنجی (مقدسی، ۱۳۶۱: ۷۳)، 👈بُرجی (اصطخری، ۱۳۴۰: ۱۷۰-۱۷۵؛ لسترنج، ۱۳۳۷:  ۴۰۰)، 👈تَریجی (ابن حوقل، ۱۳۶۶: ۱۲۰)، 👈تَرجی (حدود العالم، ۱۳۶۲: ۱۴۵؛ جیهانی، ۱۳۶۸: ۱۴۶؛ اولیاء الله آملی، ۱۳۴۸: ۹۰-۱۲۶)، 👈تریچه، 👈توجی و 👈توران چی (رابینو، ۱۳۸۲: ۲۰۱-۲۰۰) و به صورت های 👈تَریجه، 👈تَریجی، 👈تَرجه و 👈تُرجی،[توران‌جیر](ابن اسفندیار، ۱۳۶۶ :۷۴، ۱۸۰، ۲۳۱- ۲۳۹) آورده شده است. 📌اصطخری (۳۴۰ق) به عنوان پیشگام تهیه نقشه های تصویری، در ذیل طبرستان، مکان تقریبی شهر را در بین شهرهای طبرستان مشخص ساخته است. 📌نویسنده حدودالعالم (تالیف۳۷۲ق.) در ذکر 👈ترنجه آن را 👈ترجی خوانده و در این باره نوشته است:  “شهرکیست آبادان و قدیم‌ترین شهریست اندرطبرستان” . 📕حدودالعالم، ۱۳۶۲: ۱۴۵. 📌ابن فقیه همدانی نیز درباره فاصله این شهر تا (بابل کنونی)، فاصله آن را شش فرسخ (۳۶ کیلومتر) دانسته است. وی همچنین از این مکان به عنوان👈 شهرک نام برده که به نظر می رسد در آن زمان از بزرگی و آبادانی برخوردار نبوده است. 📓ابن فقیه، ۱۳۴۹: ۱۴۷ 📌ابن حوقل نیز در قرن چهارم ق. نام این شهر را 👈 تریجی ذکر کرده و مکان آن را بین بندر عین الهم (محمود آباد) و دانسته است. وی در ادامه، فاصله شهر میله تا ترنجه را سه فرسخ (۱۸ کیلومتر) تخمین زده است. 📘ابن حوقل، ۱۳۶۶: ۱۲۶ 📌بر اساس طبرستان تالیف ابن اسفندیار (۶۱۳ هـ..ق.) از ۲۷ شهر مازندران در قرون اولیه اسلامی ، ۱۶ شهر در منطقه جلگه ای قرار داشتند. از جمله این شهرها که در منطقه جلگه ای قرار داشته، 👈ترنجه است که مابین شهرهای میله در غرب، مامطیر در جنوب و سارویه در شرق قرار داشت. 📗ابن اسفندیار، ۱۳۶۶: ۷۵-۷۴ ✍مجتبی صفری عضو هئیت علمی گروه باستان شناسی موسسه آموزش عالی نیما است. ✍عابد تقوی عضو هئیت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه مازندران است. ✍بازنگری محقق، پژوهشگر ۱۳۹۲/۰۱/۲۵ ۱۳۹۴/۰۴/۱۱ http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3111 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ ادامه👇👇
📌درباره وجه اشتقاق شهر مستندترین روایتی که موجود است مربوط به تاریخ است. وی وجه تسمیه این مکان را مربوط به👈 نبرد فرخان (حک ۱۱۵-۹۸ق.)- دومین حاکم طبرستان – با ترکان و شکست آنان در این منطقه می داند. وی در این باره اشاره کرده است: “به عهد فرّخان بزرگ ترکان چنانچه رفت که ضریبه (خزینه) بستانند و به طبرستان تعرّض نرسانند، چون دو سال برآمد در بند‌ها و مسالک (ممالک) را استواری‌ها کردند و به اداء ضریبه و اناوه تهاون نموده و بعد تحصین مضایق و تمکین مداخل و مخارج ولایت از هامون برخاسته و به موضوعی که گویند به حدّ باز شده و نشسته، ترکان چون خلاف وفا بدانستند به طبرستان آمدند و صُول گفتند را، بدین موضع که شهرست لشکرگاه شاخته به هر طرف به غارت و تاراج تاختن می‌بردند تا شبی فرّخان بر سبیل شبیخون تاختن بر سر ایشان آورد و ظفر یافت، صول را با حمله‌ی حشم تُرک بکشتند چنانگه پشته پشته از کشته با دید آمد و باقی که از لشکرگاه غایب بودند به کمینگاه گرفتار آمدند و طمع ترکان از طبرستان منقطع شد. این موضع را شهر ساختند و 👈توران‌جیر نام نهادند” . 📗ابن اسفندیار، ۱۳۶۶: ۷۳ 📌 موقعیت شهر👈 تریچه، 👈تُریچه یا 👈توران چی (رابینو، ۲۰۱-۲۰۰) را در نزدیکی روستای تجری اسب شورپی یا کاردگر نماور از دهستان جلال ارزک جنوبی- بخش مرکزی شهر (رابینو، ۱۳۸۲: ۱۸۱) و در ۵/۱۶ کیلومتری غرب آن به طول جغرافیایی ۵۲ درجه و ۳۲ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۳۴ دقیقه می داند. 📒فرهنگ جغرافیایی، ج۲۸: ۳۰ 📌اردشیر برزگر محل کنونی روستای از دهستان گنج افروز با بخش مرکزی شهرستان بابل و در ۱۶ کیلومتری جنوب آن با طول جغرافیایی ۵۲ درجه و ۳۸ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۲۴ دقیقه (فرهنگ جغرافیایی، ج۲۸: ص۴۱) را شهر معرفی می کند (برزگر، جلد۱: ۱۳۲۹، ص۷۴). 🧷وی همچنین ترنجه را به عنوان کهنترین و آبادترین شهرک های طبرستان در 👈دوره ساسانیان بر شمرده است (همان، ۷۴). 📍البته لازم به ذکر است که امروزه فقط دو (پشته) در این روستا باقی مانده است که در محل از آن به قلعه کتی یاد می شود. اگرچه به منظور اثبات این مسئله که روستای ابوالحسن کلا همان شهر تاریخی ترنجه بوده، نیاز به مدارک باستان شناختی و مطالعات گسترده تری است. از معدود پژوهش های باستان شناسی در روستای ابوالحسن کلا (شهر تاریخی ترنجه)، به بررسی های باستان شناسی مرحوم👈 موسی درویش روحانی در دهه ۵۰ شمسی می توان اشاره کرد. از آن زمان تاکنون هیچ گونه مطالعات باستان شناختی در این شهر صورت نگرفته است. همچنین پژوهش های باستان شناسی انجام گرفته درباره این شهر به ویژه متون تاریخی و جغرافیایی دوران اسلامی توسط 👈دکتر جواد نیستانی انجام و منتشر شده است*. تا اینکه در تابستان سال ۱۳۸۹ نگارندگان پروژه بررسی باستان شناختی و نقشه برداری محوطه های روستای ابولحسن کلا (صفری، ۱۳۸۹) را مورد مطالعه قرار دادند و نتایج حاصل از آن منتشر گردید. ✍مجتبی صفری عضو هئیت علمی گروه باستان شناسی موسسه آموزش عالی نیما است. ✍عابد تقوی عضو هئیت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه مازندران است. ✍بازنگری محقق، پژوهشگر ۱۳۹۲/۰۱/۲۵ ۱۳۹۴/۰۴/۱۱ http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3111 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ ادامه👇👇
🌍 📌قدیمی ترین شهر مازندران 🌍
﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩کدشناسه۱۴۰۳۰۷۱۰۰۹۴۹ 🌍🌿 📌مقیم مازندران، دشت مغان و... ۱.در شهرها یا مناطق دیگر به محله‌ای که ساکنان آن غالباً از یک قوم یا از یک مذهب باشند  (به انگلیسی: ghetto) گفته می‌شد و امروزه در کل به مناطق فقیر شهری که بیشتر، مهاجران یا اقلیت‌ها در آن ساکنند گتو گفته می‌شود. ۲. از نظر تاریخی در اروپا به محله‌هایی که اقلیت در آن ساکن بودند گفته می‌شد. اما به کار بردن این واژه در وجه تسمیه ی بخش گتو بابل شاید از یک نظر ممکن و دور از ذهن نباشد چرا که یهودیان در داد و ستد فقط در مرکز شهر متمرکز نبودند و با توجه به ساختمان خانه تجارت روس در کتار پل محمدحسن خان که به بخش فعلی نزدیک است برخی حدسیات را دچار چالش میکند که البته نیاز به تحقیق و پژوهش بیشتر است. 📌از جمله وصف‌های جالب توجهی که در قرن گذشته از بارفروش شده یکی در  و گیلان تألیف میرزا ابراهیم نامی است که از ۱۲۷۶ تا ۱۲۷۷ نوشته شده است (چاپ تهران ، ۱۳۵۵ ش). به گفته ی میرزا ابراهیم شهر در آن زمان ۳۵ محله داشته است. او اسامی آن‌ها را هم نوشته و از آن جمله «  » بوده است که ۵۰ خانوار در آن سکونت داشته‌اند و ۱۰۰ تومان مالیات می‌داده‌اند. به گفته ی میرزا ابراهیم این یهودی‌ها «از هر ولایت چند خانوار آمدند و ۳۰۰ سال بالاتر است که در ساکن می‌باشند. دو باب   (کنیسه) و یک باب مکتب‌خانه  دارند». گفته ی مؤلف مبنی بر اینکه یهودیان بیش‌تر از ۳۰۰ سال است که از ولایات مختلف به بارفروش رفته‌اند دلیل بر این است که این شهر از اواخر قرن نهم مرکز داد و ستد بازرگانی مهمی در مازندران بوده است. ۳.بر اساس یافته های شفاهی و مشاهدات میدانی وجه تسمیه به گذشته ی دور است که در پی آن شهر قدیمی و تاریخی در اثر طغیان رودخانه های و به زیر آب رفته و از آن جایی که این موقعیت بصورت دشت میباشد تحت شعاع این واقعه قرار گرفت و گتو شد. ۴.عده ای بدون ذکر منبع یا سند معتبر دلیل نامگذاری گتوی بابل را بدلیل حضور مهاجرین از شوشتر بر می شمارند که به شهرت داشتند . این مهاجرین از اصالت به طوایف لُر هستند. شهرستان گُتوند یکی از شهرستان‌های استان خوزستان است. ۵.واژه ی ممکن است اقتباس از نوعی خصومت و نزاع های قومی یا قبیله ای میان ساکنین این منطقه در گذشته باشد. گتوها هنگامی بوجود می­آیند که مردم سعی می­کنند خود را با محیطی که غالباً خصمانه است، سازگار کنند. گتوها به قدرتمندان این امکان را می­دهد که غریبه­ ها را کنترل کنند. ۶.برخی طایفه ی را پیش تازان [پیشاهنگ، پیش قراول، پیشگاه] دگرگونی و توسعه ی روستای بابل میدانند چرا که اجدادشان در بسیاری از وقایع و تصمیمات خلاق و نوآور این قسمت از جغرافیای شهرستان بابل بویژه شخصی به نام که وی از نیای بزرگ ایشان دانسته اند. ادامه دارد.. 🖊گردآورنده: ۱۴۰۳/۰۷/۱۰ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3451 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ @Mohsendadashporbaker 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ ادمه👇👇
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🔹روی عناوین به رنگ آبی کلیک کنید 🌍مکان: ■ ■#
هدایت شده از پژوهش اِدمُلّاوَند
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🔹روی عناوین به رنگ آبی کلیک کنید 🌍مکان: ■ ■#
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🌍مکان: ■
﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩شناسه ۱۴۰۳۱۱۲۶۱۲۲۵ 🌍روستای بابل: این روستا در دهستان سجادرود، بخش شهرستان بابل استان مازندران قرار دارد و وضع طبیعی این روستا دشتی می باشد.(مرکز آمار) براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آبادی صورت ۱۰۱۳ نفر (۲۷۶خانوار) بوده‌است. روستای صورت اولین روستای بندپی شرقی شهرستان بابل می‌باشد و با روستاهای احمدکلا، زریوران، مشهدسرا و ابوالحسن‌کلا هم‌مرز می‌باشد. فاصله این روستا تا شهر بابل ۱۸ کیلومتر می‌باشد و جاده ی حبیبی که بابل را به بندپی شرقی وصل می‌کند از وسط روستا می‌گذرد. روستا در محوطه ی شهر باستانی قرار دارد که در منابع به ، ، و نیز ضبط شده‌است. به قول مؤلف «حدودالعالم»، توجی قدیم‌ترین شهر مازندران بوده‌است. بنای این شهر که شهری ساسانی بود و محل آن پیش از آن خوانده می‌شد، به نسبت داده شده‌است. سرانجام این شهر با قلعه‌اش توسط  در سنه ۸۸۰ ه‍جری قمری ویران شد. 📌بقایای قلعه شاهنشاهی ترجی هم‌اکنون به صورت تپه بین روستای صورت و ابوالحسن‌کلا قرار دارد و به معروف است.🏛 📌 به جا مانده از شهر ترجی هم‌اکنون در شرق روستا قرار دارد و با نام (()) معروف است و حد فاصل روستای صورت با احمدکلادشت است. در اوایل دوره رضا خان پهلوی روستای صورت تحت مالکیت () پسر عموی رضا خان درآمد. پس از مرگ امیر اکرم این روستا به دامادش به ارث رسید. 📌شهرک صنعتی رجه بخش از این روستا محسوب می‌گردد که کارگاه‌های زیادی در آن مشغول کار هستند 🏞این روستا طبیعتی زیبا دارد و اکثر زمین‌های آن باغ مرکبات است. 🌍 آمل: آبادی صورت کلا در شهرستان آمل و بخش دابودشت و دهستان دابوئ جنوبی استان مازندران واقع می باشد. این روستا براساس سرشماری مرکز آمار ایران سال ۱۳۹۰ دارای جمعیت کل ۲۴۳ و جمعیت مرد ۱۳۰ و جمعیت زن ۱۱۳ می‌باشد. تعداد خانوار این روستا ۷۳ خانوار و دارای تعداد واحد مسکونی ۶۸ می‌باشد. 🌍روستای بابل: چهره {chahre} نام روستایی است در که در گذشته محل چراء دام هایی که قصد کوچ کردن به ییلاق را داشتن بود و به همین دلیل به نام که به معنی محل چراع دام است نام گرفت، که به مرور زمان به نام چهره تبدیل شد و دارای ۱۰۰۰ تن جمعیعت است. 👈این روستا از سمت جنوب به روستای و از سمت شرق به روستای شرقی (کاردکش kardekash ) , شمال به شهر و از سمت غرب به و از سمت شمال غرب به روستای و جنوب غرب به روستای همسایه است . همچنین در این روستا دو رشکش و موزی کتی قرار دارد و یک رود در وسط این روستا به نام ('درکا (derka)'به زبان مازندرانی به معنی رود خانه است ) و در ظلع شرقی آن بابل رود قرار دارد . 🌍روستای بابل: جمعيت اين روستا بر اساس سرشماري نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ تعداد ۳۵۷ خانوار و ۱۳۱۱ نفر بوده که از اين تعداد ۶۴۷ نفر مرد و ۶۶۴ نفر زن مي‌باشد . شغل اکثر مردم روستا کشاورزي و دامداري بوده که سطح باغات آن ۱۷۰ هکتار و شاليزار ۲۳۶ هکتار که اين روستا بزرگترين توليد کننده برنج در سطح بخش مي‌باشد . 📌سابقه تاريخي اين روستا به حدود ۴۵۰ سال پيش بر مي‌گردد که وجود تکيه سقانفار که حدود ۳۷۰ سال قدمت دارد و جزء آثار باستاني روستا مي‌باشد و در دفتر آثار باستاني شهرستان بابل ثبت گرديده مبين اين موضوع مي‌باشد که روستاي فوق داراي قدمت چندين ساله مي باشد. 🌿اولين طايفه مقيم و مسکون شده اين‌آبادي  بودند که از ايالت فارس مهاجر به اين نقطه شدند و معمور اين نقطه اقدام نمودند. محل زندگي اين طايفه ابتدا در ضلع شرقي روستا که رودخانه‌هاي و از آن عبور مي‌نمايد بوده و کم کم بر جمعيت آنها افزوده شد با وجود چندين سيل و طغيان رودخانه و خسارات وارده به اين ساکنين آنها تصميم گرفتند رفته رفته به سمت شمالي روستا که داراي ارتفاع بود کوچ کنند و اين امر باعث شد جمعيت اين روستا به صورت پراکنده باشد. نام اين روستا در ابتدا به نام گونه به معني (نژاد و قبيله، افراد) و بعد به نام گونه‌کلا نامگذاري گرديد. چون اين روستا در بين تمام آباديهاي منطقه دشت‌ترين و پهن‌ترين و هموارترين آبادي مي‌باشد. سپس بعد از اصلاحات ارضي نام اين روستا را نامگذاري کردند. 🖊بازنگری و جمعبندی: ۱۴۰۳/۱۱/۲۶ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4107 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─