eitaa logo
هجرت | مامان دکتر |موحد
23.8هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
306 ویدیو
22 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / #مامان_پنج_فرشته @movahed_8 تصرف در متن‌ها و نشر بدون منبع (لینک) فاقد رضایت شرعی و اخلاقی (در راستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) تبلیغ https://eitaa.com/hejrat_tabligh
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ -------- کلاس نرفتم. توفیق نشستن منظم و درست حسابی پای و گوش دادن صوت هم نداشتم. پای منبر نشستن خوبه ها. اما خب هی دنبال "چیز جدید" یادگرفتن بودن خوب نیست! همونایی که بلدیم رو عمل کنیم، خدا چیزایی که نمیدونیم رو بهمون می‌فهممونه (اتفاقا علما و اساتید بزرگ اخلاق هم همین چیزای معمولی رو میگن. یادآوری همین اصولی که همه بلدیم؛ اما عمل یُخ!) بگذریم میخوام بگم الان یه چیز کارشناسی خفن نمیخوام بگم اما تو این زندگی، یه چیزو تو رفتار با دریافتم: . اینکه *بفهمم و یادم باشه* که موضوع زندگی "من"، "همسر من و رفتارهاش" نیست! زندگی من "درباره خود من"ه! این منم که دارم در "زمین ویژه خودم" زندگی میکنم حالا تو این بازی افراد دیگه ای هم حضور دارن، اما مسئله منم! ! تا کی میخوام اسیر واکنش های طرف مقابل باشم؟ اسیر مقابله؟ اون اینو گفت منم اینو جوابش دادم😒 اون این کاری کرد منم اینطوری کردم😤 بسه! زندگی من راجع به من ه! نه دیگران! زندگی هرکس درباره خودشه! خودش! تنها! هرکسی هم خودش خوب میدونه چکاره ست! إنّ الانسان علی نَفسه بصیرة هرچقدرم بخواد توجیه بیاره و ببافه! و لو القي معاذیره! . مسئله اینه که من در روزمره م، یادم میره که مهم ترین ، است (و خدای من!) بالاخره ما اعتقاد داریم که این زندگیِ چندده ساله دنیا، تمام زندگی ما نیست دیگه؟ یه چیزی پشت این زندگی هست؟ از تمام اتفاق های زندگی من، قراره یه چیزی برای من دربیاد؟ منم که باید به یه جایی برسم؟ به یه رشدی کمالی چیزی؟ منم که باید یه روزی پاسخ بدم؟ تنها؟ در برابر معبود یکتا؟ . خدا اگر ه، من هم میشم ** پس جز اینه که در هر رفتار و گفتار و پندارم باید * و بهترین* رو انتخاب کنم؟ جز اینه که موضوع، *"منم و انتخاب های من"* ؟؟ نه شوهر و بچه و همکار و همسایه و انتخاب هاشون؟! اونا موضوع زندگی خودشونن! رفتار اونها مال خودشونه! مال بازی خودشون. من آیا در مواجهه با اونها، *بهترینِ خودم* هستم یا نه؟؟ 😌 پی‌نوشت ۱- برای تلنگر خودم نوشتم.ضعف دارم توش ۲- قطعاً منظور مورد ظلم واقع شدن نیست! اما آیا با مقابله به مثل و رفتارهای نسنجیده و کریه (در عالم معنا) درست میشه؟؟ هرگز!ضمن اینکه اون ظالم، همسر اوست. آیا وظیفه ای در قبالش نداره جز شاخ زدن و "نشونش میدم"؟ و آیا اصلاح حقیقی افراد جز با صبر و و انجام میشه؟ ۳- همسرداری مرد و زن نداره. اخلاق و کمال و رشد زن و مرد نداره. زندگی راجع به من ه و من، زن و مرد نداره! و اصلاً مگر کم عارف و عالم برزرگ داشتیم که به سبب صبری که بر بداخلاقی زنشون کردن به کرامات رسیدن؟ از عرفا داشتیم که به خاطر صبر و عطوفتی که دربرابر کتک خوردن از همسرشون (😰) داشتن، بهشون چشم برزخی عطا شده. يعنی فک کن تا دم در خونه با چه عزت و جلالی میومدن با احترام از طرف کلی از شاگردان، تو خونه که پا میذاشتن از زنشون کتک میخوردن! 😢اما انقققدر که اسلام بر رعایت حقوق زن در خانه و بالاتر از گل به او نگفتن تاکید داره، بزرگان دین بسیار اهل رعایت همسر در خانه بودن و بسیاری از کرامات شون رو از همینجا گرفتن! حالا البته باز نگم خب پس مرد موظفه رعایت کنه، اخلاق اسلامی اینو میگه! قرارشد من *به خودم فکر کنم* ؛ فارغ از دیگران. چه زن خانه ام چه مرد خانه چه دختر/پسر خانه. این بستر، بستر تربیت منه، بستر رشد من. ۴- بحث ارتباطی با امر به معروف و نهی از منکر نداره. یا مثلا آیه مبارکه «قوا انفسکم و اهلیکم». منظور مشخصه. رهاشدن از اسارت واکنش! ۵- همسر من هرکی هست و هرجور هست، *من کی هستم و چه جورم؟ موضوع اینه!* 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ -------- 👆لباسِ ، 😊 چه مزه ای داشت که قدیم‌ترها هر بچه‌ای چند دست لباس مامان دوز یا مادربزرگ دوز داشت؛ موندنِ ابدی *بوی عشق تو تاروپود اون لباسها...* 👕 الان خب درصدی از خانمها شاغلن. اما چه خوبه خانم‌های کدبانوی ، بلد باشن. مخصوصاً تو این گرونی‌ها واقعاً کمک بزرگی به است. آخه کاری هم نداره لباس بچه؛ حداقل توخونه‌ای هاش. دیگه ضایع تر از این لباسایی که من دوختم که نمیشه😅 یاد نوانخانه ی میفتم خودم😁 چقدم کِیف داره این خلق اثر😆 👖 نکاتی راجع به بگم؟ (خوب شد من نشدم و الا مدام رو منبر بودم😅) 💟 لباس بچه باید تمیز باشه. و مادر و پدر حساسیت به تمیزی لباس رو "نشون بدن"(منظور وسواس نیست). چرا؟ چون این گرایش به تمیزی و در بچه نهادینه میشه. در کودکی: لباست کثیف شد نازدونه؟ سریع دربیار بشوریمش😘💦 در جوانی: گناهی ازت سر زد عزیزم؟ سریع بشورش و جبران کن! 🌈 تمایل به تمیزی لباس و بدن در کودکی، زمینه‌ساز تمایل به و توبه کنندگی و جبران اشتباهات در آینده ست. نکته ۱: منظور این نیست که بچه رو طوری محدود کنیم که لباسش کثیف نشه. نه. بچه شو میکنه، ماکارونیشو با دست میخوره، شو میکنه؛ اما تمام که شد، باید تمیز بشه. بدونه که ناپاکی باید فوراً رفع بشه. "حالا بعداً" نداریم. نکته ۲: از نظر من پوشیدن لباس کهنه یا ارث خواهربرادرها اگر *تمیز باشه* و *پاره نباشه* اشکالی نداره. به شرط اینکه از نباشه، از هم نباشه. 💟 لباس بچه باید ساده باشه. *بچه تابلوی تبلیغاتی نیست* که هرچیزی رو لباسش نوشته شده باشه! شأن بچه‌ها رو حفظ کنیم. بعضی تصاویر روی لباس‌ها نیستند. اینها در ذهن بچه حک میشه، ذائقه‌سازی میشه. 💟 لباس بچه نباید تنگ یا گشاد باشه. درواقع لباس بچه نباید حواس و توجه بچه رو به *بدن خودش* جلب کنه. چون ممکنه زمینه‌ساز در نوجوانی بشه. اگر تنگ باشه، تماس لباس با بدن و اگر گشاد باشه، تماس بدن با بدن این زمینه رو ایجاد میکنه. کارشناسان تربیت دینی به طور ویژه تأکید دارن که ران پای بچه‌ها پوشیده باشه (یعنی حتی در خانه، دامن بدون شلوارک یا ساق شلواری برای دختران یا شورت کوتاه برای پسران پوشیده نشه) 💟 لباس بچه‌ها، حد معقولی از پوشیدگی رو داشته باشه؛ چه دختر چه پسر. لوح وجود انسان از بچگی نقش میپذیره. از این سن در بچه‌ها نهادینه میشه. رو به بچه‌ها *تحمیل* نکنیم. رو برای این فرشته‌های معصوم سخت و طاقت‌فرسا جلوه ندیم. حیاء در دین ما خیلی مهمه. چه در زمینه پوشش چه در رفتارها لا دینَ لمَن لا حیاء لَه... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ------ به مناسبت روز زمین پاک🌍 این تصمیم اخیر منه: «دستمال و پوشک و پدهای پارچه ای و قابل شستشو» راستش نه اصلاً بخاطر حساسیت پوستی و جلوگیری از عفونت و… چون نه من نه بچه‌هام هيچوقت هییچ مشکلی با ها نداشتیم بلکه برای.... و ❤ 🌳🌳🌳🌳🌳🌳 دوست دارم اون روزی که اکثر آدم ها به رفاه و راحتی حداکثری فکر میکنن، من یه کم، فقط یه کم بیشتر، به محیط زیست و طبیعت فکر کرده باشم کمی "تولید زباله و پسماندِ" کمتر . به جز این من از خرید و خرید و خرید و مصرف و مصرف و مصرف بیزارم مصرف گرایی یه جورایی برام قبح داره راحت تر بگم، حتی رو اعصابمه . برای سؤال های احتمالی تو ذهنتون، یه سر به صفحه خانم حمداوی بزنید مثلاً اینکه برا شستن اینها کلی آب و مواد شوینده مصرف میشه و این خودش آسیب به محیط زیسته جواب همه رو اونجا پیداکنید و از من نپرسین😉❤ . . . . برام مهمه که بگم اینطوری نیست که اصلاً از یکبارمصرف ها استفاده نکنم. ترکیبی میرم جلو☺ واقعاً همینکه تو هفته مثلاً پنج تا پوشک و تو ماه چهار تا پد کمتر مصرف کنم و ده تا زباله کمتر تولید کنم، برام مهم و ارزشمنده. همین هم به من آرامش میده؛ اینکه در حد توانم، متعهدم به رعایت و محیط زیست. 🌳🌳🌳🌳🌳🌳 درباره روش من اولاً زمانی که میدونم بچه قراره سنگین کار کنه😁 یکبارمصرف استفاده میکنم. گاهی هم همون پارچه‌ای ها رو محافظ پوشک میذارم. روزهای اول و شدید سیکل زنانه هم میشه یکبارمصرف استفاده کرد اگر اذیت میشیم برای شست وشو. ثانیاً واقعاً آب کمی مصرف میشه برای شست و شو. با کمی صابون تمیز تمیزه. من هم که کلاً وسواسی نیستم . . نکته مهم دیگه: نمیتونم مثل خیلیها بیام و فقط کلی تعریف کنم از این پوشک ها! گاهی کلافه میشم از پس دادن مکرر ادرار(با وجود تعویض زود) و هی لباس عوض کردن😩 یا شستن چندش آور ِ …😷 ولی خب چون در راستای ارزشمه، باش کنار میام. بدون و ، واقعاً لذت میبرم از اینکه به جای پوشک تو سطل انداختن، لباسی که با کمی آب و گاه صابون، شسته شده رو پهن میکنم و یک زباله متعفن کمتر تو حلق زمین فروکردم! خیلی لذت داره، امتحان کنین حس تعهد و توجه و رفتار آگاهانه . .
متن از سال گذشته ﷽ ------ (بعد از راهپیمایی روز قدس:) -:مامان، چرا خدا اسرائیلی ها رو بد آفرید؟ -:خدا هیچ کس رو بد نیافرید، خودشون بد شدن -:چرا بد شدن؟ -:چون... (میپرد وسط حرفم) -: مگه اسرائیلی ها مامان و بابا نداشتن؟ چرا پدر و مادرهاشون بهشون خوبی رو یاد ندادن؟ -:... (داشتم خواهرش رو میبردم دسشویی؛خداروشکر میشد حرفی نزنم... برگشتم) -: مامان اگر خدا شیطون رو نمی آفرید، آدم ها دیگه کارای بد یاد نمیگرفتن؟ -: چرا، ماشالا ذهن آدما خلاق تر از شیطونه! -: یعنی چی😐 -: هیچی، یعنی آدم ها خودشون بدی هایی رو پیدا میکردن -: اصلاً چرا خدا بدی رو آفرید؟ -: عزیزدلم😊... چه سؤالای خوبی🤔☺️. نظر خودت چیه؟ . . 🔻 دو دسته ان سؤالات محسوس سؤالات معقول بچه تو دوره‌ی اول رشد تفکر انتزاعی کاملی نداره (به تدریج شروع میکنه به شکل گرفتن) و درک غیر محسوسات براش سخته و اگر یه مسئله انتزاعی رو براش توضیح بدی ممکنه فقط بخش محسوساتش رو بگیره و لذا جواب و حرف تو، توی ذهنش میشه یه شترگاوپلنگی که...!😓 . رو میتونیم و مجازیم که جواب بدیم. حتی اگر کمی سخت باشه. حواسمون باشه با کلمات مناسب، جمله های کوتاه و قابل فهم بگیم. مثلاً تفاوت بین فصل ها . 🔐مهم: هرگز این «کلیدی ترین» روش پاسخگویی به سؤالات بچه‌ها رو از دست ندید: *تو چی فکر میکنی دخترم/پسرم؟* برید تو ذهن بچه؛ ورز دادن تفکر و تکلم کودک ( ، ) میدونید، بچه‌ها تو دوره‌ی اول رشد خیلی دنبال جواب نیستن دنبال ان! از زمانی که شون شروع میشه، طرح سؤال آغاز میشه از بزرگترین اشتباهات کُشنده‌ی و بچه‌ها جواب دادن کامل و بی نقص به سؤالات شونه! سؤال های بچه‌ها اینه: نظر تو چیه؟ تو چی فکر میکنی؟؟ و یکی از بدترین نوع پاسخگویی به بچه‌ها (در دوره اول رشد) حرف زدن با بچه با هست! . از راهکارهای پاسخ به (که نمیخوایم جواب بدیم) : ۱-بگیم: چقدر سؤال های خوبی میپرسی مامانی😍نگهدار رفتی مدرسه از معلم بپرس! (وقت بخریم برای چندسال بعد) ۲-یک درست کنیم و اون سؤالاتی که «نباید» و «نمیخوایم» جواب بدیم رو بگیم: عزیزم مینویسم و بنداز توش. بعداً براش جست و جو کن یا از معلم بپرس . . * تقویت کننده ذهن و تفکر کودکانه* پرورشش بدیم . 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ---- درود! قرار بود دو پست آخر یه تکمله داشته باشه. یادتونه چی بود؟ . . . آیا اون حرفها به این معنا بود که و و باعث میشه ما بی نیاز باشیم از آموختن و های والدگری و ؟ اگر برداشت کردید که منظورم «بله» بوده، تصریح کنم که «نه، هرگز» شاید این حرف برای صد سال پیش صادق بود (بود؟!) اما الان…نه دنیا روز به روز پیچیدگی های بیشتری پیدا میکنه و دغدغه‌های بیشتری وارد زندگی آدم ها میشه پس مگه میشه چالش های تربیتی جدید و سخت تری پیش روی والدین قرار نگیره؟ تغییرات چشمگیر سبک زندگی، ساحت‌های والدگری و سبک های رفتاری و کنش و واکنشگری ما رو تغییر داده قبول دارید؟ . . . یک مثال این ادعای من، بحث ه شاید تا همین دهه‌های اخیر، خیلی موضوعیت نداشته. اما الان از مهم ترین چالش های ذهنی تربیتی ما والدهاست. قدیم نه اینهمه مواجهه بوده (چه در جامعه چه رسانه و فضای مجازی چه حتی خود خانواده)، نه انقدر بین بیداری غریزه جنسی و راه حلال اطفاءش فاصله بوده؛ چشم بر فعالیت های جسمی زیاد آن زمان هم نمیشه بست. هرچند اصول تربیت جنسی در آموزه های پیشین ما هم هست اما الان خیلی بیشتر احتیاج داریم به تدوین دقیق تر و مصداق يابی و ارائه راهکارهای عملی کارگشا. (یا اصلاً همینکه بدونیم تربیت جنسی با آموزش جنسی زمین تا آسمان متفاوته، خودش یه قدم بزرگه) الغرض اینکه به نظر من هیچ والدی بی نیاز از کسب دانش و مهارت نیست اما قبل رفتن سراغ انواع مکاتب و نظریات، باید بدونه که اصول مورد قبول خودش چیه، مبانی ش چیه، خط قرمزهاش چیه و از تربیت فرزند چی میخواد اینجوری میتونه راحت تر گزینش کنه و کمتر سردرگم بشه هیچکس هم نمیتونه ادعا کنه من هیچ سبک تربیتی خاصی ندارم. پس بهتره برای خودمون یه چهارچوب اصول محورِ منظم قاعده مند درنظر بگیریم (یا استخراج کنیم) و طبق اون بریم سراغ روش ها، مهارت ها، مسائل مستحدثه و… راستش من خودم بیشتر از همه رو این بستم که هیچکدوم از نظرات تربیتی فعلی، وحی منزل و حتماً و کاملاً صحيح نیستن. حتی اسلامی ها؛ که گاهی میبینی حتی برخی شون نمیدونن اصولشون رو از کجا گرفتن! (کاملاً غربی) ولی سعی میکنم بیشترشون رو بخونم (یستمعون القول) و «یتبعون احسنه» (با انتخاب و عقل ناقص خودم قاعدتاً). البته کتاب‌هایی هستن که کلیات آن و دید بی نظیر به آدم میدن مثل مجموعه کتب ادب الهی یا کتاب هایی که به دل میشینه و بیشتر روش ه مثل به بچه‌ها گفتن از بچه‌ها شنیدن . . 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ -------- دختر بزرگم اهل سؤال کردنه. از هر چیزی. اما نمیدونم چرا تو این تقریباً هفت سال از من نپرسیده بود «بچه از کجا میاد؟» نمیدونم، شاید چون مون تو این زمینه زیاد بوده، شاید چون ارتباط با بچه‌های بزرگتر کم داشته، شاید چون فیلم و سریال و محتواهای بزرگسالان رو نمیبینه و… خب بله، من از اون مامان ها نیستم که عقیده دارن باید در اسرع وقت و اولین فرصتها، همه چیز رو به بچه‌ها گفت و تمام نقاط تاریک ذهنشون رو روشن کرد!😌😊 به نظرمن تربیت، اصل و مقدم بر آموزش هست؛ بلوغ و فهمیدن، مقدم بر دانستن. اما خب چندشب پیش(با خستگی قبل خواب) یه مکالمه بی ربط ما رو رسوند به…… : من: بچه‌ها، دو هفته دیگه دختر فلانی به دنیا میاد😍 مقداری خوشحالی و اینا دخترم: مامان از کجا میدونی دو هفته دیگه؟ 🤔 -: خب دیگه هر بچه ای یه زمان مشخصی تو شکم مامانش میمونه -: ازکجا می‌فهمن چقد مونده؟ تا کی بمونه؟ -: از رو اندازه ش می‌فهمن -: اندازه ش رو چطوری میفهمن؟ -: سونوگرافی؛ با یه دستگاه که میذارن رو شکم، بچه رو میشه دید. فقطم برا بچه نیست. مثلاً آپاندیس، وقتی بزرگ و عفونی بشه تو سونو معلوم میشه. بچه رو هم میشه از روی شکم دید سکوت… الحمدلله! داره میخوابه😌☺️ -: مامان، اصلاً بچه از کجا میره تو شکم مامان؟ 😰😶🙄 (واقعاً نصف شب، وقت برگردوندن سؤال و این تکنیک ها نبود! دلمم نمی‌خواست بگم خودت فک کن! فک کنه که چی؟ همونجور که در سؤالهایی پیرامون «خدا» بهش نمیگم خودت فک کن! بهش میگم باید بزرگتر بشی) -: ببین، آپاندیس ازکجا میره تو شکم آدم؟ خب هست اونجا! بخشی از بدنه. اگر مثلاً کسی با شکمِ پر بدوبدو کنه، عفونت میکنه، بزرگ میشه بچه هم از سلولهای بدنه. هروقت خدا بخواد بچه بده به اون خانواده، این سلولها بزرگ میشن و تبدیل به بچه میشن حالا اون آپاندیسیت که گفتم یه مریضیه، بچه یه چیز خوب😍 😥 😩 🙃 -: آها.. سکوت -: خب سلول‌های بدن مامان کم میشن که. تبدیل میشن به بچه! -: نه، خود همون سلول کوچک های اول، رشد میکنن و زیاد میشن. بخاطرهمین باید حواسمون به خانمای حامله باشه که غذاخوردنشون خوب باشه که بدنشون قوی باشه -: چه بانمک😊 -: آره 😊 😥 🤪 😷 😩 . این بود مکالمه آخر شبی ما شما در وقت مبسوط 😉 نسبت به این پرسش چه برخوردی دارید یا احیاناً چه جواب هایی میدین؟ و چرا؟ . (چرا و چگونه😅) (پیچاندن برای کودکان😜 ابتکار @n_eskandari 😉) 😈 😘 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ------ به نظر من و ، حلقه گمشده امروز ماست. یعنی آلودگی هوا و آلودگی آب و فلان اشعه و فلان تراریخته و فلان بیوترور و...، همه درمقابل عدم ، سر خم کردن و میگن: استاد! تو سرور مایی در نابود کردن سلامت انسان! به ما بیاموز چگونه چنین بی سروصدا و بدون جلب توجه، از بنی بشر خسارت جانی و روحی میگیری 👻🎯 🎾چند نکته ورزشی رو با هم بخونیم: ۱- ورزش درواقع از راه های بسیار مدبرانه بدن انسان برای دفع موادزائدی هست که به طور معمول دفع نمیشن. به قول حکما، *اعظمُ تدبیر حفظ الصحة هوَ أن یَرتاض!* بزرگترین تدبیر حفظ سلامت، ورزش است. تازه اینو قدیما گفتن که مردم مدام تحرک داشتن! اما باز به ورزش تأکید شده. ببینید دیگه الان چه لازمه (کارِ خونه رو لطفاً ورزش حساب نکنید) ۲- برای ورزش کردن باید نیت داشت. يعنی بدونی داری ورزش میکنی. راه هم میری بگی دارم پیاده روی میکنم به نیت ورزش. چرا؟ چون طبیعت مدبره انسان که جزئی از نفس هست، از این اراده نَفْس، قوت میگیره و کار رو بهتر انجام میده. ۳- آیا هر میزان ورزش برای هر کسی مناسبه؟ هرگزززر! اولاً که طب سنتی ورزش سنگین قهرمانی رو توصیه نمیکنه. طب نوین هم براش عوارضی قائله. ثانیاً کسی که عادت به ورزش نداره نباید ناگهانی شروع کنه. چون بدنش عادت به این دفع مواد زائد نداره. به اصطلاح طب سنتی، ذَوَبان و غَلَیان اخلاط اتفاق میفته و یا تشدید و عود بیماریها اتفاق میفته یا ایجاد! ۴-حد مناسب ورزش برای هر فرد؟ درحین ورزش ضربان قلب بالا بره، پوست گرم بشه با عرق گرم ملایم و رنگ چهره کمی گلگون بشه. بعد ورزش باید احساس سبکی و راحتی ایجاد بشه. اگر حس خستگی و کسالت ایجاد شد یا عرق سرد بر بدن نشست، یعنی ورزش بیش از حد بوده! ۵-زمان مناسب برای ورزش؟ زمانی که معده نه کاملاً پر باشه نه کاملاً خالی. روده ها هم باید تخلیه شده باشن. ۶- نرمش مناسب برای افراد سالخورده، ناتوان، نوزادان و شیرخواران؟ ماساژ! بله هم یک نوع ورزش محسوب میشه. و همچنین تاب سواری😍 نشستن روی صندلی های راک🤩 یا حرکات ملایم و کششی دست ها و پاها هرگز نباید ورزش رو ترک کرد💪 ۷- *ورزش در ؟؟* صددرصد! چرا که نه نرمش مناسب و همیشگی دربارداری باعث کاهش مشکلات بارداری (رفلاکس، تهوع، پای بی قرار،…) کاهش عوارض بارداری(فشارخون، دیابت،…) و زایمان(افتادگی،…)، زایمان بهتر و راحت تر، وزن‌گیری بهتر جنین، جلوگیری از تجمع چربی(شکم آوردن)، کاهش عوارض سزارین و... میشه. مداومت بر نرمش های مناسب قبل اقدام به بارداری، با بهبود خونرسانی رحم و تخمدان در درمان ناباروری، کاهش میزان سقط، زایمان های زودرس و.... کمک کننده است. (خانم ها با بارداری های پرخطر با متخصص مشورت کنند) ۸- ورزش دو نوع عام و خاص داره. ورزش عام کل بدن رو درگیر میکنه. ورزش خاص، یک عضو رو. مثلا حتی ورزش چشم (تیراندازی)! ورزش گوش (گوش دادن به صوت های ظریف و کم برای تقویت قدرت شنوایی) ورزش های موضعی شکم و.... هم که مورد شناخت همه هست. ۹- در حین ورزش، تنفس مناسب رو فراموش نکنید. همچنین من همیشه توصیه میکنم در حین انجام دادن نرمش ها، به انقباض عضلات کف لگن و نیز در هم نبودن چهره و اخم نداشتن، توجه ویژه بشه ۱۰- تعدادی از نرمش های کاربردی رو در عکس ها میبینید. عمدتا برای تقویت عضلات شکم، دست ها، پاها، کف لگن و پهلوها هستند. همگی خون‌رسانی کل بدن رو تقویت میکنند. و اگر با تنفس های عمیق و مناسب همراه باشند، به تقویت ریه و بهبود سیستم تنفسی هم کمک میکنند. ۱۱- درباره اثرات روحی و روان‌شناسی ورزش هم که نیازی به صحبت نیست😊 و همچنین توصیه های دینی برای ورزش و حفظ سلامت جسم. از نظر من، امر به ورزش نوعی امر به معروف هست. چه معروفی بالاتر از حفظ سلامت جسم و روح و حفظ قوا برای حرکت در مسیر اهداف و ارزش ها و انجام وظایف؟! . کانال ورزش ما در پیام‌رسان بله: https://ble.ir/varzesh_madaranetarikh 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
❁ـ﷽ـ❁ تا به حال چندباری درباره رفتار و برنامه ریزی بر اساس گفتم. اصل و فرع بحثش شاید خیلی مفصل باشه اما یه راه ساده وجود داره برا اینکه آدم کم کم به یک شناختی از خودش و جهان بینی و عمق و افق نگاهش برسه. یعنی یک راهکار عملی برا اینکه بفهمی اصلا یک چهارچوب داری یا نه؟ میخوای از کجا به کجا برسی؟ چی رو برای چی میخوای؟ چجوری میتونی اولویت بندی کنی؟ و.... اون راهکار چیه؟ این: کاری که میخوایم بکنیم رو با چندتا «که چی» یا «چرا؟» پشت هم، حلاجی کنم. يعنی چی؟ يعنی مثلا تصمیم میگیری بچه رو کلاس فلان ثبت‌نام کنی. باشه. حالا بیا و از خودت بپرس «که چی؟» یعنی «چرا من میخوام این بچه رو تو این زمان و شرایط به این کلاس ببرم؟» مثلا جواب میدی «خب برا اینکه فلان مهارت رو یاد بگیره» دوباره میپرسی «خب که چی؟ چرا یاد بگیره؟ برای چی؟» میگی «برا فلان چیز» میپرسی «خب فلان چیز که چی؟ برا چی؟» این پرسیدن رو سه یا پنج یا هفت بار مثلاً، جلو میری (تکنیک 5why) خیلییی مفیده این کار! چرا؟ ۱. به آدم نشون میده که در عمق، به چیا فکر میکنه؛ از زندگی چی میخواد؛ افق اهدافش چیه ۲. به شناخت خود از خود کمک میکنه ۳. مبانی فکری آدم رو بهش نشون میده ۴. به شدت به آدم کمک میکنه بتونه کنه. خصوصاً وقتی راهکارها یا رفتارها یا برنامه‌ها وجود داره ۵. به آدم میده. خیلی! ازین جهت که میدونی اصل این کار برای چی بوده و لذا اگر در شکل و ظاهرش خللی ایجاد شد و تغییری کرد، به هم نمیریزی. و اون هدف رو با وسیله دیگری جست و جو میکنی. درواقع، گیر راهکار و وسیله‌ی نیل به هدف نیستی (گیر نمیکنی تو فرستادن بچه به فلان کلاس که اگر نشد هم خودت به هم بریزی هم زندگی رو به هم بریزی. بلکه میدونی این فقط یه ه نه هدف؛ و بله ممکنه تغییر کنه بنابه شرایط) ۶. به های مسیر و اصلاح فرایندها کمک میکنه. مثلا از یه کاری، هدفت تربیت دینی فرزندته اما تو یکی از مراحل این هدف، کاری انجام باید بدی که کاملا با تربیت دینی تناقض داره. اینجا خیلی راحت میتونی به خودت توقف بدی و تذکر. بگی حواست باشه بخاطر یه وسیله، ضربه و نقصی در هدف غایی ایجاد نکنم! کسی که میدونه یه کاری رو «چرا» داره انجام میده، ده هیچ از بقیه جلوتره! به همه این دلایل که گفتم. بقیه هم ممکنه همون «ظاهر» رو جلو برن، اما ندارن، ندارن. دارن کارهای متفرق میکنن، ولو کارهای به ظاهر خیلی خوب. حتی ممکنه اون رفتار و انتخاب شون، فقط به علت پیروی از جمع باشه: «چون همه میکنن»! چون همه بچه‌شونو میفرستن کلاس زبان/قرآن/ورزش! چون همه این امکانات رو برا بچه‌شون فراهم میکنن! اما وقتی تو چندبار از خودت پرسیدی «که چی؟»، دیگه مثل بقیه نیستی. یه هستی. حداقلش اینه که آگاهی که پشت این کار هدف خاصی نیست! و میری بهش فکر میکنی. و مطالعه میکنی. و شاید جایگزین پیدا کنی یا ارتقاء بدی. از این روش میشه تو بررسی و های بچه‌ها هم استفاده کرد: فرزندم تو این موقعیت این کارو میکنه. چرا؟ چون a چرا a ؟ چون b چرا b ؟ چون c چرا c ؟ چون d پس اگر من به d بپردازم و توجه کنم، احتمالا بتونم ریشه‌ای این مشکل رو حل کنم. يعنی در حوزه هم خیلی مفیده! به طور کلی این تکنیک برای شناسایی مشکلات، بهبود کیفیت و حل مسأله استفاده میشه. اما خب به نظر من برا فهم و ارتقاء هم خیلی کاربرد داره. به یاد داشته باشیم که این چراها ممکنه مارو نه به یک نتیجه شسته رفته، بلکه به لزوم و بیشتر برسونه! به ما بگه که چه چیزهایی رو نمیدونستیم! و باید بریم دنبالش... نه فقط بخاطر پیشرفت در ، بلکه بخاطر تعالی و ارتقاء بینش و نگرش خودمون… اینجاست که مادری، قدمی بزرگ در رشد و تعالی فردی هم خواهدبود! ✍ هـجرتــــــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت: البته همه چیز بدون ! بدون ! بدون حس عدم کفایت! شما بهترین مادر برای فرزندانت هستی و هرروز برای شروع، روزی عالی و به موقع است! در راه کمال هم هیچ توقفی و انتهایی وجود نداره😊
﷽ ---- بخش سوم آیا اون حرفها به این معنا بود که و و باعث میشه ما بی نیاز باشیم از آموختن و های والدگری و ؟ اگر برداشت کردید که منظورم «بله» بوده، تصریح کنم که «نه، هرگز» شاید این حرف برای صد سال پیش صادق بود (بود؟!) اما الان…نه دنیا روز به روز پیچیدگی های بیشتری پیدا میکنه و دغدغه‌های بیشتری وارد زندگی آدم ها میشه پس مگه میشه چالش های تربیتی جدید و سخت تری پیش روی والدین قرار نگیره؟ تغییرات چشمگیر سبک زندگی، ساحت‌های والدگری و سبک های رفتاری و کنش و واکنشگری ما رو تغییر داده قبول دارید؟ . . . یک مثال این ادعای من، بحث ه شاید تا همین دهه‌های اخیر، خیلی موضوعیت نداشته. اما الان از مهم ترین چالش های ذهنی تربیتی ما والدهاست. قدیم نه اینهمه مواجهه بوده (چه در جامعه چه رسانه و فضای مجازی چه حتی خود خانواده)، نه انقدر بین بیداری غریزه جنسی و راه حلال اطفاءش فاصله بوده. چشم بر فعالیت های جسمی زیاد آن زمان هم نمیشه بست. هرچند اصول تربیت جنسی در آموزه های پیشین ما هم هست اما الان خیلی بیشتر احتیاج داریم به تدوین دقیق تر و مصداق يابی و ارائه راهکارهای عملی کارگشا. (یا اصلاً همینکه بدونیم تربیت جنسی با زمین تا آسمان متفاوته، خودش یه قدم بزرگه) الغرض اینکه به نظر من هیچ والدی بی نیاز از کسب دانش و مهارت نیست اما قبل رفتن سراغ انواع مکاتب و نظریات، باید بدونه که اصول مورد قبول خودش چیه، مبانی ش چیه، خط قرمزهاش چیه و از تربیت فرزند چی میخواد. اینجوری میتونه راحت تر گزینش کنه و کمتر سردرگم بشه هیچکس هم نمیتونه ادعا کنه من هیچ سبک تربیتی خاصی ندارم. پس بهتره برای خودمون یه چهارچوب اصول محورِ منظم قاعده مند درنظر بگیریم (یا استخراج کنیم) و طبق اون بریم سراغ روش ها، مهارت ها، مسائل مستحدثه و… راستش من خودم بیشتر از همه رو این بستم که هیچکدوم از نظرات تربیتی فعلی، وحی منزل و حتماً و کاملاً صحيح نیستن. حتی اسلامی ها؛ که گاهی میبینی حتی برخی شون نمیدونن اصولشون رو از کجا گرفتن! (کاملاً غربی) ولی سعی میکنم بیشترشون رو بخونم (یستمعون القول) و «یتبعون احسنه» (با انتخاب و عقل ناقص خودم قاعدتاً). البته کتاب‌هایی هستن که کلیات آن و دید بی نظیر به آدم میدن مثل مجموعه کتب ادب الهی یا کتاب هایی که به دل میشینه و بیشتر ه. مثل به بچه‌ها گفتن از بچه‌ها شنیدن . . 🖋هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8