🔺 اهمیت مسئله‌ی #احیای_امر حضرات #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) «حديث ششم) به‌سند متّصل از شيخ جليل رئيس‌المحدّثين محمد بن على بن بابويه قمى-عطر اللّه مرقده- مسنداً از ابى‌الحسن الرضا عليه‌السّلام كه گفت: «هر كس مصيبت ما را به ياد آورد و براى آن‌چه با ما كرده‌اند بگريد، با ما باشد در درجه‌ی ما روز قيامت، و هر كس مصيبت ما را به ياد ديگران آورد و خود نگريد و بگرياند، چشم او نگريد روزى كه همه‌ی چشم‌ها مى‌گريند، و هر كس بنشيند در مجلسى كه امر ما در آن‌جا احيا مى‌شود، دل او نمی‌رد روزى كه همه‌ی دل‌ها مى‌ميرد»¹ 🔹 خطر مردن #دل در روز #قیامت 🔸 اهمیت احیای امر ائمه اطهار (علیهم‌السلام) در مجالس ایشان؛ «مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا»² 🔺 یادی از مرحوم آیت‌الله شیخ جواد #کربلایی در سال‌روز وفات ایشان³ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ #دمع_السجوم ترجمه‌ی (مرحوم علامه #شعرانی) کتاب #نفس_المهموم تألیف مرحوم حاج شیخ عباس #قمی] ۲) [ #مائده :۳۲] ۳) [۲۸ #ذی_القعدة ۱۴۳۲=۴ #آبان ۱۳۹۰] @seyedololama

📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ #ذی_القعدة ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا #بهاءالدینی در مورد یکی از علمای #یزد به نام مرحوم حاج شیخ #غلامرضا_یزدی می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد #کربلایی هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان #نجف. یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو #حوزه باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، #طلبه ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین #علما و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🏴 یا جوادالائمه ادرکنی 🔘 در آستانه‌ی شهادت حضرت امام جواد (صلوات‌الله‌علیه) ارائه می‌گردد. 🔺 شرایط دریافت نصیحت بسم الله الرحمن الرحیم «قال له رجل: أوصِنی ... »¹ در نقل #زندگی بسیار مبارک حضرت #جوادالائمه علیه‌السلام چند روایت نقل شده و یکی از آن‌ها درباره‌ی پاسخی است که آن بزرگوار به سؤال کسی‌که درخواست #وصیت و سفارش و راهنمایی کرد، می‌باشد، که آن حضرت پاسخ فرموده. «قال له رجل: أوصنی. قال (علیه‌السلام): أو تقبل؟»؛ فرمودند: آیا حاضری که قبول کنی؟ این کلام و این پاسخ ابتدایی می‌رساند به این‌که سخن گفتن و #پرسش و استفاده از #آیات و #روایات و این‌ها، به این آسانی نیست که انسان #فکر می‌کند؛ بلکه تجهز و #آمادگی نفسانی می‌خواهد تا این‌که #انسان خودش را در مقام صلاحیت این بداند که از یک بزرگواری و هدایتْ‌گری و راهنمایی، وصیت و سفارش بخواهد. ای بسا که انسان یک #توهماتی درباره‌ی خودش پیش می‌آید که در معرض این‌گونه سؤالات از دیگران و بزرگان قرار می‌گیرد!. فرض بفرمایید که بنده در یک مسئله‌ی جزئی، تحمل فشارِ #مادر پیر خود را اگر نداشتم که او وقتی به من تعرض بی‌جایی به نظر خودم می‌کند، با کمال رغبت بپذیرم، و با او مجادله نکنم، سخن او را پاسخ ندهم. آن‌وقت خدمت یک بزرگواری بیایم و بگویم آقا یک نصیحتی به من بفرمایید! یک وصیتی به من بفرمایید. این در اثر این است که انسان #محاسبه_نفس ندارد و نیرو و اندازه‌ی خودش را محک نزده. وإلّا این یک چیزی نیست که بر کسی، بر یک #مسلمان، #شیعه ولو بی‌سواد، مخفی باشد که انسان مکلف است در برابر مادر پیر #خاضع باشد. تعرضات نابه‌جای او را به جان بخرد، و در برابر آن، هیچ واکنشی انجام ندهد، اما حالا می‌بیند که در چنین چیزهایی گیر می‌کند و از #قدرت نفسانی‌اش بر نمی‌آید که تحمل کند از یک #فحش بی‌جای مادر به او، تعرض بی‌جای به او، فرمان بی‌جا دادن به او، این چیزها را نمی‌تواند هضم بکند؛ آن‌وقت پیش یک بزرگواری یا در یک مجلس #علمی بگوید که آقا به ما یک وصیتی بکنید، یک سفارشی بکنید. این‌ها در اثر نسجیدن انسان از اندازه‌های #استعداد خودش است. و حال این‌که ما آن‌چه را که فهمیده و دانسته‌ایم، کمتر شده که ببینیم از آن کلاس‌هایی که ما گذرانده‌ایم، از دانستن و به مرحله‌ی #عمل وارد کردن، واقعاً فراغت حاصل شده باشد، و یکی از آثار این مسئله این است که اگر آدم آن‌چه را که فهمیده و دانسته، سعی کند که عمل کند، نتایجی در وجودش پیدا می‌شود که راه برایش باز می‌شود؛ دیگر محتاج به این‌که کسی دستش را به او بدهد نیست؛ که برود پیش این و آن بنشیند وبگوید که مرا #نصیحت کن، به من #توصیه کن، چیزی، راهی به من نشان بده. راه به وسیله‌ی #عمل به آن‌چه انسان می‌داند، برای انسان باز و گشوده می‌شود و انسان ترقی #روحی می‌کند؛ به خود مشغول می‌شود، سرگرم خودش می‌شود، دیگر از این و آن فراغت پیدا می‌کند. @seyedololama ص۱ ⬇️

⬇️ ص۲ 🔹 در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیلی حرف است. مانعی نداری تو در وجودت از پذیرش یک سخنی که یک #دانشمند، یک آدم دل‌سوزی به تو بگوید؟ آیا چنین کاری با خودت کرده‌ای؟ و این مسئله نظیر مسئله‌ی #امامت و #حکومت_اسلامی می‌ماند؛ مثلاً فرموده‌اند که یکی از شرایط امامت و پیشوایی و نفوذ حکومت اسلامی پذیرش #مردم است. خب این به چه معناست؟ آیا یعنی حکومت اسلامی اگر از طرف مردم پذیرش نداشته نباشد، این حکومت رسمیت و #قانونیت ندارد و #مشروع نیست؟ این‌طور که نیست. بلکه شاید معنایش این باشد که یعنی این حکومت، إعمال و نفوذ و نتیجه‌گیری‌اش، وابسته به این هست که مردمی پیدا بشوند و کاری انجام بدهند، وإلّا اگر آن‌ها از پذیرش، امتناع داشته باشند، #حاکم هر قدر #مقتدر، هر قدر #عادل، هر قدر از طرف خداوند دارای #سند محکم هم که باشد، ولی کاری از او ساخته نیست. پس آن‌ها مأمورند که بیایند #اطاعت این را بکنند. بنابراین این فرمایش حضرت که آیا تو می‌پذیری؟، نشان می‌دهد که وصیت و توصیه خواستن، یک مقام مهمی هست. انسان خیلی وقت‌ها #نهج_البلاغه در حجره‌اش است، روی میزش است، خب پر از نصیحت و راهنمایی است. از طرف نهج‌البلاغه که کوتاهی نشده تا آمده در حضور ما. در این چند قرن پر از #فتنه و #فساد و سوزاندن #کتابخانه ها و کشتن #رُوات واین‌ها، خداوند حفظ کرده و این مسائل به دست ما رسیده از طرف #شرع اسلام و مناصحین و خیرخواهان بشریت، #حجت تمام شده، فلذا ما باید خودمان را حاضر کنیم که اهل نهج‌البلاغه بشویم. بنده همیشه این فرمایش استاد #مطهری علیه‌الرحمة مثل این‌که در گوش و در ذهنم است که در اول توضیح کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه، آن‌جا که سخن استادشان حاج میرزا علی آقای #شیرازی را بیان می‌کنند که چه فرد نافذ‌‌ الکلامی بود و چه شایستگی‌هایی داشت، می‌فرمایند: من شهادت می‌دهم که آن #عالم_ربانی بود، اما در این‌که من #متعلم علی سبیل نجاةِ او بودم، خودم قطع ندارم، شبهه دارم. پس بنابراین #طلبه بودن و احراز طلبه شدن را کردن، یک کار مهمی است که انسان خودش را بشناسد که واقعاً این‌جایی است یا از جای دیگری این‌جا آمده. باز این را عرض کردم که #فخرالدین_رازی در جلد اول تفسیرش از یکی از ارباب #تربیت نفوس و مکتب‌های تربیتی، نقل می‌کند² و می‌گوید: ایشان وقتی که به مریدهای خودش، شاگردان خودش، #چله نشینی‌های عبادتی و فراغت از #دنیا و این‌ها را برای این‌که #روحانیت و عکس‌های جدید معنویت پیدا کنند، دستور می‌داد، وقتی‌که می‌خواست این‌ها را #امتحان بکند، آنان را می‌نشاند و بعد #اسماء_الهی را بر آن‌ها قرائت می‌کرد و #تذکر می‌داد. -مثل دعای شریف #جوشن_کبیر که چقدر اسم‌های الهی در آن هست- و نگاه در چهره‌های این‌ها می‌کرد تا ببیند کدام‌شان حالت‌شان فرق می‌کند؛ حالت دیگر دستی نیست، یعنی کسی نمی‌تواند به این آسانی حال خودش را عوض بکند، #خضوعی پیدا کند که در چهره و چشم و پوست صورت و این‌ها نمایش پیدا کند، لرزه در استخوان و بند بند او پیدا شود. حال اگر می‌دید که یکی از این افراد با شنیدن این اسماء مقدسه توفیقی در او پیدا نشد، می‌گفت: آقا شما به درد این #حوزه نمی‌خوری. برو #بازار مشغول کسب و کاسبی بشو!. پس بنابراین ما باید حالات‌مان فرق بکند نسبت به پذیرش نهج‌البلاغه، پذیرش آیات #قرآن، ببینیم واقعاً از وقتی که ما آشنا شدیم با #معارف اسلامی، آیا این #اذان را که می‌شنویم، همان وضع را در دارد که پارسال، پیرارسال، پنج سال، ده سال پیش بود؟ یا نه، #روح و جان ما با مفاهیم الله‌تعالی‌اکبر، الله‌تعالی لااله‌الّاهو، واین‌طور مسائل آشناتر شده و مثل خبر #شادی می‌شنویم، خبر #غم که می‌شنویم، در ما تأثیر می‌کند؛ اگر این‌طور شده، آثار این است که ما یک شایستگی‌ای از برای پرسش وپاسخ مسائل #دینی پیدا کرده‌ایم. اهل حوزه‌ی #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) شدیم. و شاگرد مکتب ترقیِ روحی شده‌ایم. در هر حال، «قال له رجل: اوصنی. قال: او تقبل؟ قال: نعم»، خوش به حالش که حساب خودش را کرده بود، گفت: بله، من پذیرش دارم هرچه بفرمایی. @seyedololama ص۲ ⬇️

⬇️ ص۳ 🔺 اهمیت صبر و پایداری 🔹«فقال علیه‌السلام: تَوَسَّدِ الصَّبرَ»؛ فرمودند که استراحت‌گاه خودت، تکیه‌گاه خودت، آرامش جان و دل خودت را در صبرت قرار بده. ببینید ما همان‌طوری‌که یک حواسی داریم خدایی نخواسته اگر مادرزادی یکی از آن‌ها کمبود داشت چه وضعی داشتیم؟ بینایی نبود، شنوایی نبود، شامه نبود، ذائقه نبود، این‌ها نبود، چه وضعی در #زندگی برای ما بود؟ همین‌طور درباره‌ی زندگی #بشریت ما، #تمدن ما، #اجتماع ما - از #خانواده بگیر تا خانواده‌های بزرگ #ملتی و #حکومتی و #دولتی- این‌ها باید یک منابعی در اختیارشان باشد که به آن منابع تکیه کنند. منبعی که می‌شود یک انسان در زندگی #فردی و #اجتماعی به آن تکیه کند، نیروی #پایداری و #صبر است. این خیلی حرف است. چه برای #دانشجو، چه برای طلبه‌ی محترم، چه برای سایر افرادی که در اجتماع زندگی می‌کنند. هر کسی در آن قسمتی که هست یک پناه‌گاهی باید از صبر و بردباری برای خودش تهیه کند؛ تَوَسُد کند و وِساده و بالش و مُخَده‌اش را این فضیلتِ صبر و بردباری قرار بدهد. انسان وقتی می‌آید با یک مقدار شوق و ذوقی که در این لباس هست برای بعضی‌ها، #طلبه می‌شود و لباس طلبگی می‌پوشد، وارد #مدرسه می‌شود، پذیرش می‌شود و در همه‌ی این‌ها قبول می‌شود تا این‌که انسان در #روحانیت به یک مرحله‌ای می‌رسد که به نظرش می‌رسد که آثار خوبی دارد مثلاً، ولی وقتی می‌بیند آن آثار مورد نظرش نیست؛ سال اول نیست، سال دوم نیست، سال سوم نیست؛ می‌گوید: هان! معلوم می‌شود در مدرسه هم چیزی پیدا نمی‌شود!. می‌رود از این و از آن می‌پرسد، می‌گویند بله فلان مرکز، فلان #شیخ، فلان #مرشد که به یک کسی #دستور داد، همان شب #خواب دید و به #نتیجه رسید و حاجتش برآورده شد. می‌گوید: هان! حیف از این سه سالی‌که ما صرف این رشته کردیم، همه‌اش ضَرَبَ یَضْرِبُ و این چیزها خواندیم فلذا این #منحرف می‌شود. چرا؟ برای این‌که #پناه‌گاه خودش را صبر قرار نداده بود که اگر این‌جا سه سال و چهار سال و پنج سال انسان اثری پیدا نمی‌کند، شاید برای این باشد که این کاوش‌ها باید به نتیجه برسد، #تحقیقات باید برای او اثر پیدا بکند، نه شنیدنی‌ها و گفتنی‌ها و #اوراد و #اذکارِ بدون #علم و بدون #عمل و این‌طور چیزها؛ فلذا صبر را از دست می‌دهد. پس یکی از پشتیبانان محکم طلبه، طبق #آیات و #روایات محکم ما، پایداری است. یا اول انسان تشخیص نداده وارد شده، اشتباه کرده. تشخیص داد که ما در #جامعه_اسلامی، در #تشیع خودمان، یک رشته‌ی خاصی به نام روحانیت، طلبگی، درس و تدریس داریم و آن نتایجی دارد. آن نتایج را بررسی کرد و فهمید که چگونه به آن رسیده‌اند، با چه زحماتی رسیده‌اند، خب باید دنبالش را بگیرد. ولی اگر #فکر کرد که حالا من دو سال که در مدرسه یا در فلان درس‌ها و بحث‌ها شرکت کردم، حتماً برای من مشکلاتی از زندگی، مشکلاتی از امور روحانی، از این‌ها برطرف می‌شود و نشد، خب این می‌لغزد دیگر، چنان می‌لغزد که پشت می‌کند به این حرف‌ها. می‌گوید اصلاً نه در #مدرسه چیزی هست، نه در #مسجد چیزی هست، هر چه هست در پیش فلان مرشد، فلان دستورات و فلان چله‌نشینی‌ها هست، می‌غلتد به آن سو. در حالی‌که این آمادگی خودش را از جهت پناه‌گاه صبر و بردباری تهیه نکرده بود. و صبر و بردباری در اثر این می‌شود که انسان، راه را راهِ طولانی بفهمد و بشناسد، پرمشقت بشناسد. ساخته شدن یک انسان مشکل‌ترین کارهایی است که در دوره‌ی #عمر بشر برای بشر پیش می‌آید. چرا؟ برای خاطر این‌که هر کدورتی، هر پلیدی‌ای که عارض #بدن و لباس و فرش و زندگی می‌شود، این‌ها به آسانی با یک وسایلی رفع می‌شود؛ اما انسانی که از وقتی یاد دارد در قنداق بوده، زورگویی در او حکومت داشته؛ خب یک بچه قنداقی را نگاه کنید، چگونه پستانک را از دست مثلاً همتای خودش می‌گیرد و اگر به او ندهند #گریه می‌کند. با زور شده، با هر چه شده، #پدر و #مادر را وادار می‌کند که غذایی که برایش بد است را به او بدهند، آب برای او بد است به او بدهند، خوابیدن را که برای او خوب است، نمی‌خواهد قبول کند، همین‌طور از #کودکی در یک مرحله‌ی ضعیفی انسان به #دیکتاتوری، به #طاغوتی گرایی مشغول بوده تا شده پانزده سال، شانزده سال، بیست سال، و این مسائل حیوانی در #روح و #جسم انسان تراکم یافته، یک #حیوان بار آمده. حالا این می‌خواهد در عرض یک سال درست شود؛ در عرض دو سال درست شود؛ نمی‌شود. این است که باید حتماً چه در #اصلاح فردی، چه در اصلاح اجتماعی، پناه به صبر برد. @seyedololama ص۳ ⬇️

⬇️ ص۴ 🔺 اهمیت صبر و تبعات آن همچون فقر ممدوح 🔹 پس این‌که حضرت #جواد سلام‌الله‌علیه این مسئله را مطرح می‌کنند، یک زیربنای بسیار بسیار مؤثر و مفید فردی و اجتماعی را به ما نصیحت می‌کنند. 🔹فرمود: «توسد الصبر واعتَنِق الفقرَ»؛ خب وقتی انسان بخواهد #صبر کند، معنایش چیست؟ معنایش این است که شما مثلاً باید پانزده سال در این #حوزه درس بخوانی، زحمت بکشی، چیزی هم گیرت نیاید. وقتی از مدرسه فارغ‌التحصیل می‌شوی، بیرون میایی، حتی یک #بیمه هم مثلاً نداشته باشی، هیچی نداشته باشی. مع ذلک می‌گوید که چون #هدف، هدف بزرگی است من صبر می‌کنم. خب حالا که بیرون می‌آیی، می‌توانی با چند تا خدایی نخواسته رشوه‌خواری و پذیرش یک شغل‌هایی و #حلال و #حرام کردن، فوراً به یک نتیجه‌ای برسی. این‌جا باید به #فقر پناه برد؛ فقرِ ممدوح. #فقر_ممدوح یعنی انسان استعداد #غنای نامشروع دارد، ولی به کار نمی‌زند و خودداری می‌کند. آن‌وقت این #ریاضت می‌شود بهتر از ریاضتی که فلان #درویش یا فلان #خانقاه به او می‌داد. او می‌گفت این‌طور ریاضت بکش، این می‌گوید نه؛ ریاضت تو این است که استعداد #رشوه داری، #استعداد همه‌جور مظالم و کارهای نامشروع در تو هست، #تحصیلات هم کرده‌ای، #مدرک هم داری، ولی باید با یک اتاق اجاره‌ای بسازی. حالا تا چه وقت، نمی‌دانم. باید سوار اتوبوس بشوی، ماشین حالا خبری نیست؛ باشد. آیت الله #مشکینی در یک جمعه‌ای من گوش کردم از تلویزیون می‌فرمود که من خلاصه در این سن و سال دیگر نمی‌توانم دوچرخه‌سواری بکنم و یاد نگرفته‌ام وإلّا دوچرخه می‌گرفتم، سوار می‌شدم و می‌آمدم #نماز_جمعه؛ این معنایش ساختن با فقر است. یعنی وقتی #اجتماع نیاز پیدا کرد، به یک #زندگی بسیار بسیار ساده‌ای، انسان إباء نکند از آن، #نفس‌اش زیر بار بیاید. این می‌شود منشأ #اصلاحات فردی و اجتماعی، #روحانی و جسمانی، آن‌وقت با صبر و با فقر اختیاری، دوتایش که با هم جور شد، #مملکتی درست می‌شود که تمام #دنیا را می‌تواند تصرف کند. مگر نبود #مرحوم_امام به ایشان خبر داده شد که خارجی‌ها می‌خواهند حصر درست کنند و ما را در #محاصره قرار بدهند، گویا فرمودند که ملتی که #روزه دارد از محاصره‌ی امور معاشی چه باکی دارد؟ روزه هم یکی از موارد #صبر است. پس خلاصه این‌که همان‌طوری‌که یک بچه‌ی‌ای که وارد در یک رشته‌ی نظامی مانند خلبانی یا مثلاً نیروی دریایی می‌شود، این باید یک تحملاتی داشته باشد تا این‌که ورزیده بشود، نیمه شب در تاریکی در خلیج فارس بتواند از هواپیما در دریا پایین بیاید، این چقدر تمرین می‌خواهد؟ چقدر صبر می‌خواهد؟ چقدر خودداری می‌خواهد؟ چقدر تحمل #مشکلات می‌خواهد؟ ما هم در #طلبگی همین‌طور. باید در این رشته‌ی خودمان، فشار را تحمل کنیم. فشار این‌که ما به جایی نمی‌رسیم از درس خواندن #ادبیات و #اصول و #فقه و این‌ها، صاحب #کرامات و این‌ها نمی‌شویم. فشار این‌که وقتی هم چیزی خواندیم، مدرکی گرفتیم، باید رشوه‌خواری نکنیم، اگر #قاضی شدیم، باید #خیانت به #دین نکنیم، باید با یک اتاق اجاره‌ای بسازیم، این هم ریاضت است دیگر. این ریاضات، #انسان می‌سازد. وقتی انسان ساخت، می‌شود آن کسی‌که از امام علیه‌السلام #نصیحت بخواهد، دستور بخواهد، در جایش آن نصیحت واقع می‌شود و به مرحله #عمل می‌رسد. خدایا به آبروی جوادالائمه از آن #جود و #کرم معنویِ ظاهری و باطنیِ آن حضرت نصیب شیعیان‌شان بفرما. نصیب همه‌ی ما بفرما. زحمات و برکاتش را شامل حال اموات شیعه و ما بفرما. خدایا در زیر سایه فرزندش #ولی_عصر (علیه‌السلام)، اسلام، مسلمین، تشیع، رهبری‌ها؛ رهبریِ تشیع و مرجعیت‌ها و علم و عمل و تدریس را، مدارس را، موفق و منصور بدار. وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین ۷۹٫۱۲٫۶ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __________ ۱) [ #ائمتنا سیرة الائمة الاثنی عشر مجلد۲ ص۱۶۵ (تألیف علی محمد علی دخیل) 🔺 قال له رجل اوصنی: قال: أو تقبل؟ قال: نعم. فقال علیه‌السلام: «توسد الصبر، واعتنق الفقر، وارفض الشهوات، وخالف الهوی، واعلم أنک لن تخلو من عین الله، فانظر کیف تکون»] ۲) [ #مفاتیح_الغیب ج۱ ص۱۴۳] @seyedololama

🏴 شهادت امام محمد تقی حضرت جوادالائمه سلام‌الله‌علیه را خدمت همگان تسلیت عرض می‌نمائیم. @seyedololama

🏴 بیان معجزه‌ای از #جواد الائمه صلوات‌الله‌علیه و عرض توسلی به ساحت آن امام مظلوم به همراه بیاناتی بسیار مهم از لسان مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama

🔹 «وَ لا تَجعَل لِلشّيطانِ علی عقلی سَبيلا»¹ بنده‌ی ملتفت به اين مسائل در حال #تضرع و #اشک ريزان، با #دل شکسته در #سحرگاه شب #جمعه، از خداوند می‌خواهد که آفت #بيماری های درونی و سلطه‌ و استيلای #شياطين را بر #عقل ما، از ما دور بساز، که بدون #توجه به خواست تو از #خلقت، تنها به اعتراف به تو، اکتفا نکنيم و در پی اطلاع از خواست تو بر آييم. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ #مفاتیح_الجنان، دعای سحر جمعه] @seyedololama

🏴 یا جوادالائمه ادرکنی 🔺 بیان معجزه و عنایتی از #جواد الائمه (صلوات‌الله‌علیه) به سبب اقامه‌ی عزا بر #سیدالشهداء (علیه‌السلام) 🔹 ارتباط با #امام_زمان (علیه‌السلام) و مقام #ولایت با ارادت به ساحت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) 🔸 سفارشی از مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالعلی #طهرانی بر #زیارت کردن هر روزِ سیدالشهداء (علیه‌السلام) برای حل مشکلات 🔺 درک #شفاعت ائمه اطهار (علیهم‌السلام) به هنگام #مرگ با استمرار بر #توسل به ساحت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) ۹۱٫۷٫۲۰ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 به مناسبت سال‌روز شهادت مرحوم آيةاللَّه شيخ فضل اللَّه نوری؛ (۱۱ #مرداد ۱۲۸۸ ش) 🔹 #استعمار بسیار #سرمایه_گذاری کرد تا یک فرد نفهمِ جاهل و آدم‌کشی را سر کار آورد به نام شاهنشاه #پهلوی! آن‌وقت چون مردم #شیعه این پیام‌ها را نداشتند، قبول کردند! وگرنه پشت سر مرحوم #مدرس قیام می‌شد، پشت سر آن بزرگواری که معصومانه بر دار رفت [مرحوم آيةاللَّه شيخ فضل اللَّه #نوری ] قیام می‌شد. چرا نشد؟! چرا خون‌ها ریخته نشد در خیابان‌ها؟ برای این‌که این پیام نرسیده‌ بود. مردم مسلمان #ایران پیام روز #عاشورا را به جِدّ باور نکرده‌ بودند، درک نکرده‌ بودند. #عزاداری می‌کردند، تکیه داشتند، #سینه_زنی داشتند، #زنجیرزنی داشتند، مردم #عراق پای پیاده و با هر وسیله #اربعین و #عاشورا داشتند؛ اما پیام به آن‌ها نرسیده‌ بود!. پیام این است که: ای #مردم دنیا! این #دنیا برای شما و شما برای این دنیا نیستید. این را باور کنید. این را بفهمید!. خُب، فهم این مطلب #علم می‌خواهد، #تدریس می‌خواهد، #استاد می‌خواهد، #کلاس می‌خواهد، #هیئت_فرهنگی می‌خواهد. ولذا فرزند بزرگوار #پیامبر و نگهدار شریعت اسلام جعفر بن محمد #الصادق علیه‌السلام در همین #مفاتیح_الجنان هم هست که می‌فرماید: «وای بر مسلمانی که #جمعه اش صرف امور #دینی اش نشود.» ۸۸٫۱۰٫۵ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama