#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام #شب_پنجم_محرم #مربع_ترکیب افتاده باز کار به دستِ کریم ها مارانوشته اند گدا از قدیم ها شانه زده به زلف کمندی نسیم ها باید کشید نازِ نگاهِ یتیم ها دستِ دعا به خاکِ قدم های او بزن عبدِ خداست کودکِ ده سالة حسن ده ساله بود قامتش اما وقار داشت بالایِ چشم خویش دوتا ذوالفقار داشت مثلِ ابالحسن سخنش اقتدار داشت بر یاریِ عمو جگری بی قرار داشت شهر مدینه با پدرش عهد بسته بود از کودگی کنارِ بزرگان نشسته بود با چشمِ خویش رفتنِ عشاق دیده بود شش ماهه هم به فیضِ شهادت رسیده بود او را عمو به بندِ محبت کشیده بود دستش به دستِ عمة قامت رشیده بود بوسید دست عمه به او التماس کرد جان کند تا زخیمه خودش را خلاص کرد پایِ برهنه جانب گودال می دوید در بین ازدحام عجب موقعی رسید فریادهای مادرت ِ سادات را شنید فوری حسین پیکر او در بغل کشید می خواست تا که ضربه نبیند ولی نشد نیزه به پهلویش ننشیند ولی نشد لعنت به حرمله گلویِ تشنه باز شد این خون به رویِ چشم حسین چاره ساز شد اصلا تمام کشتن این طفل راز شد اما مقابل پدرش سرفراز شد می خواست دست وپا بزند نیزه ها نذاشت بابایِ خود صدا بزند نیزه ها نذاشت در قتلگاه هر دو بدن زیرو رو شده نیزه به رویِ نیزه به پیکر فرو شده با پنجه های گرگ تنش جستجو شده عریان به دستِ لشگرِ بی آبرو شده مقتل نوشته با عجله مو کشیده اند مثل کبوتری سر او را بریده اند در قتلگاه روی تن او قدم زدند با نعل تازه هر دوبدن را بهم زدند یک عده جا نبود اگر ضربه کم زدند بر نیزه جسم بی سر او چون عَلَم زدند زینب گرفته دست به سر می کند نگا ه درهم شده حسین و حسن بین قتلگاه #قاسم_نعمتی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام #شب_پنجم_محرم مثل یک صاعقه تکبیرِ حسن می‌آمد یازده ساله ترین شیرِ حسن می‌آمد بر تن از پیرهن خویش کفن ساخته است او حسینیه‌ای از خشتِ حسن ساخته است رگِ گردن متورم شده یعنی لبیک مُشتهایش متراکم شده یعنی لبیک یازده جرعه‌ی ناب از  یَمِ حیدر خورده است خوب پیداست که بر غیرتِ او برخورده است دست حق بر درِ خیبر بخورد می‌فهمند به رگ غیرت او بَر بخورد می‌فهمند او یتیمی است که نعلین ندارد حتی فکر صد خُم در آن بین ندارد حتی او نمی‌دید که خاری به کف پایش بود دامن پیرهنش زیر قدمهایش بود چند باری به زمین خورد ولی باز دوید تا که زهرا به زمین خورد علی باز دوید خیره چشمانِ تَرَش رو به همان منظره بود دورِ گودال فقط دایره در دایره بود همه با خاطره‌ی بغضِ علی جمع شدند حلقه در حلقه به یک نقطه ؛ ولی جمع شدند حلقه‌ها تنگ‌تر از تنگ‌تر از قبل شده قلب‌ها سنگ‌تر از سنگ‌تر از قبل شده باید از  بینِ همه رد بشود می‌داند نه محال است مردد بشود می‌داند... رد از شد حلقه‌ی پیرانِ عصازن و سپس از وسطِ جمعیتی سنگ به دامن نه فقط سنگ که چوب و شن و آهن بعد از آن سخت دوید از دو سه تا حلقه‌ی اسبان سواری وصدای نفس و شیهه و کوبیدن سُم‌ها همه‌سو هولِ قدم‌ها وعَلَم‌ها به خودش گفت کمی مانده برو  از وسط اینهمه جامانده برو  پیش می‌رفت ولی حلقه‌ی یک لشکر شد متراکم متراکم متراکم‌تر شد داشت از بین همین فاصله‌ها رد می‌شد از دل هلهله‌ها، هروله‌ها رد می‌شد رد شد از حلقه‌ی سرنیزه و از حلقه‌ی شمشیر و کمانگیر و کف پاش پُر از خون و تَنِ کوچک مجروح دوید و  لب گودال رسید و ته  گودل چه دید و... که سنان بود  و سنان داشت نیزه‌ای فاتحه خوان داشت حرمله غرقِ عرق چشم بر آن نیمه‌ جان داشت آخرین تیر خودش را به کمان داشت مادری موی کَنان سینه زنان پیش عمو بود ولی قدِ کمان داشت پدرش بود عمو بود پدرش بر سر او بود... پسر اُفتاد سر اُفتاد چه بد بال و پر اُفتاد  تنی روی تن اُفتاد حسن اُفتاد  راه یک تیرِ سه‌شعبه به دو حنجر اُفتاد ناله‌ای بین گلو بود که زهرا غش کرد او در آغوش عمو بود که زهرا غش کرد کاش جبریل جراحات دو تَن را می‌بست کاش می‌شد که علی  چشم حسن را می‌بست باز  از خاک حسن مادر خود را برداشت شمر تا کُندترین خنجر خود را برداشت... #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #مربع_ترکیب دست اگر از پوست آویزان شود خوش تر است از این که بار جان شود جان اگر در مقتلت قربان شود مرگ در آغوش تو آسان شود با تو در این بحر هم رنگم عمو با گلو و دست می‌جنگم عمو نیزه ها رفتند بین  پهلویت سنگ جا خوش کرده روی ابرویت چنگی افتاده به موج گیسویت دست من قربان  دست و بازویت با خودم آوردم آنچه هست را پس پذیرا باش از من دست را مادرت هم دست داده پای یار من چرا بی بهره باشم یک کنار تیر ها و تیغ های آبدار ساقی جسمت شدند ای شهسوار داری ای شه خانه خانه میشوی چون اناری دانه دانه میشوی ای به قربان قد و بالای تو کاش در گودال باشم جای تو میکشم این نیزه را از نای تو تا ته این قصه هستم پای تو با تو تا اعماق این غم میروم زیر سُمّ اسبها هم میروم لحظه ای این قوم کور شب پرست برنمی‌دارند از جان تو دست استخوان هایت شبیه نی شکست نیزه ای راه گلو را بسته است آمدم آغوش وا کن جان من آمده گودال بابایم حسن دشمنم با هر که با تو بد کند کاش دستم از تو دردی رد کند کار سرو امروز کوته قد کند کاش تیری حنجرم را سد کند کیف کن از غیرتم دور از وطن حرمله زانو زده در نزد من #محمد_علی_بقایی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_الحسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #غزل دارد سرش را می‌بُرد در پیش رویم ای عمه می‌خواهم روم پیش عمویم باید عموجان در مسیر تو بمیرم جای دگر مردم به بابایم چه گویم؟ مثل همیشه باز می‌آیم به سویت بی‌سابقه است اما نمی‌آیی به سویم از بس که در آغوش تو بودم عموجان فرقی ندارد با تو دیگر عطر و بویم جام بلا را دادی ای ساقی به قاسم راضی نشو چیزی نباشد در سبویم گر نیستم شیب الخضیب اما عمو جان مانند مویت غرق در خون است مویم شکر خدا تیر سه شعبه راحتم کرد از بغض چندین سال مانده در گلویم امروز اگر جانم برای تو نمی‌رفت روز قیامت پاک می‌رفت آبرویم می‌خواستم آخر برای تو بمیرم دیدی برآورده شد آخر آرزویم #آرش_براری #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #غزل جان او د در این دنیا غل و زنجیر نیست هیچ بازویی حریف ضربه‌ی شمشیر نیست سوی میدان می دود با جان و دل، بی واهمه نوبت عشق است و دیگر فرصت تاخیر نیست دوره اش کردند شمر و زجر و خولی و سنان دوره اش کردند، عبدالله در تصویر نیست حرمله کار خودش را کرده اما شک نکن کار مسمار است آه این کار، کار تیر نیست گیسوی رمله شده از داغ فرزندش سفید آه این مادر پسر از دست داده پیر نیست ایستاده عمه روی پنجه ی پایش ولی در ندیدن اشک چشمش نیز بی تقصیر نیست این جماعت کینه از آل علی دارند و بس این همه وحشی گری زیر سر تقدیر نیست می برد بر دست خود نعش برادرزاده را لحظه ی دل کندن است این، بی سبب دلگیر نیست کم نخواهد کرد از اندوه تو گریه ولی بشکن ای بغضِ همیشه، گریه بی تاثیر نیست . #سید_حسین_تکیه_ای #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #غزل برده است بنده سوی مولا هر زمان  دست شد واسطه بین زمین و آسمان دست جز از در این آستان خیری ندیده وا کرده هر کس رو به دست این و آن دست در سجده و بر خاک افتادن زبان سر وقت قنوت و ربنا گفتن زبان دست در پهنه تاریخ اگر کنکاش باشد دارد برای ما هزاران داستان دست خیبر برای خود دژ مستحکمی بود تا آن زمان که زد به در  یک پهلوان دست اسلام را پیروز میدان کرد حیدر حق زد برای قدرت این بازوان دست جانها به قربان مرام آن که از لطف در اوج قدرت می‌گرفت از ناتوان دست با دست پر برگشته مسکینی که حتی یکبار برده  بر در این آستان دست با قصد بیعت سوی او آمد که آن روز انداخت بر دستان مولا ریسمان دست یک روز در جنگ احد آقای عالم تهدید را از جانب مولاش رانده است یک روز حیدر در دفاع از پیامبر امروز عبدالله پای کار مانده است تا گفت پیر کل‌ عالم ینصرونی در بیعتش بالا گرفت این نوجوان دست راه گلو را داشت طی میکرد خنجر سد کرد راه حمله اش را ناگهان دست مانند ابراهیم شد در آزمونش چون سربلند آمد برون از امتحان دست آمد به مهمانی آغوش عمویش هدیه چه آورده برای میزبان؟دست زینب دو دستی بر سرش میزد در آنجا میرفت وقتی سمت چوب خیزران دست . . هر قدر کمتر در غم او زد به سینه روز قیامت بیشتر بیند زیان دست #عباس_جواهری_رفیع #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #ترکیب_بند لشکری رو سیاه ضربه زده به عمو با سلاح ضربه زده به تنش بعدِ ضربه‌ی شمشیر تیر و سرنیزه آه ... ضربه زده تا از این سفره سهم بردارد هر که آمد ز راه ضربه زده دیده یک نیزه‌دار را از دور که به پهلویِ شاه ضربه زده قبل از این نوبتی، ولی حالا هر کسی دلبخواه ضربه زده در شلوغی به شانه‌اش شمشیر وسطِ قتلگاه ضربه زده پابرهنه دوید عبدالله به عمویش رسید عبدالله آنقدر تیر خورده رویِ تنش که شده سرخ رنگ پیرهنش مثلِ برگِ ز شاخه افتاده دستِ او هم جدا شد از بدنش مثلِ تشییعِ مجتبی خواندند تیرها فاتحه به رویِ تنش حرمله دارد آه میخندد از بلندی به دست و پا زدنش به عمو دوخته شده که شود کفنی بر عمویِ بی کفنش چون در عشقِ عموش حل شده است مرگ احلی من العسل شده است . #محمد_حسن_بهرامی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیهما_السلام #شب_پنجم_محرم #غزال یا معزالمومنین مثلِ طفلی پشتِ پایت راه افتاده‌ست دین میدرخشد نامِ تو بر رکابِ کهنه‌ی تاریخ مانندِ نگین ابتدا تا انتها در کلامت جاری است آیاتِ قرآنِ مبین لطفت آنقدر است که؛ تا ابد سائل نخواهد دید لطفی این چنین مینویسم یا کریم میگذارم بعدِ اسمت تا قیامت نقطه چین تا که مهمانت شود با لبِ خندان شدی با یک جزامی همنشین بعدِ میدان رفتنت پرچمِ تزویر رو در رویت افتاده زمین مثلِ طوفانِ بلا رفته‌ای تا قلبِ لشکر از یسار و از یمین در جمل تکرار شد با هجومِ تو جوانیِ امیرالمومنین مانده ردِ پایِ تو در تمامِ کربلا با یادگاری‌هایِ تو دشمنان را دیده است از بلندی ضربه‌هایِ بی امان را دیده است آه که از قلبِ شاه بعدِ تیر حرمله خونِ روان را دیده است نیزه و شمشیر و تیر رو به یک پیکر هجومِ توامان رو دیده است با دو چشمِ خیسِ خود تشنه رویِ خاک عمویِ نیمه جان را دیده است در کنارِ عمه‌اش سمتِ مقتل رفتنِ شمر و سنان را دیده است با قدی کوتاه رفت بی زره رو در رویِ شمشیر عبدالله رفت دستِ عبدالله آه رویِ خاک افتاد و از دل گفت وا امّاه آه حرمله فرصت نداد تا بماند زنده حتی لحظه‌ای کوتاه آه آخرین سرباز را ذبح کرده تیر رو در رویِ چشمِ شاه آه با لگد برداشتند پیکرِ ابن الحسن را از میانِ راه آه در شلوغی‌ها شده شمر نقشِ اوّلِ این روضه‌ی جانکاه آه نعل‌ها کرده یکی جسمِ عبدالله را با جسمِ ثارالله آه . #محمد_حسن_بهرامی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

🏴السلام علیک یا اباعبدالله 🔊 عمه، جان مادرت بزار برم به جراحت های پهلوش برسم.. ◾️#زمینه #شب_پنجم_محرم #پیشنهاد_دانلود #حاج_علی_کرمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام #شب_پنجم_محرم #غزل عمریست بعدِ شرم ِ پشیمانی از گناه در روضه حال من شده با گریه روبراه با دستِ فاطمه(س) قلم ِ عفو میخورَد در زیر خیمه؛ پایِ علَم هر چه اشتباه با ذکرِ بِاالحُسین(ع) عجین است توبه اش هر که رسولِ تُرک شده؛ آمده به راه روضه؛ معادلاتِ جهان را شکسته است کوهِ گناه میشود اینجا بدل به کاه قران و فرش و منبر و چاییِ روضه را آماده کرده مادر سادات با نگاه چرخانده چشم و آمده از راه؛ بیقرار- آن نوکری که بوده به دنبالِ سرپناه بر سینه زد! غبار تکانْد از اتاقِ دل شد رو سفید؛ صاحبِ پیراهنِ سیاه * اشکش چکید و گفت غریبانه یاحسن(ع) در پنجمین قرارِ غم انگیزِ شامگاه داغی نشست بر دلش و گفت روضه خوان: امشب مسیرِ روضه می افتد به قتلگاه فرزندِ مجتبی(ع) به فدایِ عمو شده سر تا به پایِ پیکرِ او میدهد گواه هر کس رسید و یادِ حسن(ع)؛ بعدِ هلهله زد تیر و نیزه را به تنش طبقِ دلبِخواه با خشکیِ لبش به عمو؛ بوسه زد سپس- جان داد رویِ سینهٔ غرقِ به خونش آه... #مرضیه_عاطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام #شب_پنجم_محرم #غزل غبار کوی کریمان، عقیق می گردد مدارِ ذکر ، به فکر دقیق می گردد به دامنی نسپردیم دست خالی را ز دست ماست که از ما دریغ می گردد به حرف خشک شکایت نمیکند از دوست لبی که تَر، به دعای غریق می گردد به دست غیر تو دل دادم و نفهمیدم رفیقْ بی تو مرا نارفیق می گردد در استطاعت ما نیست، حاجیِ تو شدن که در طواف تو بیت العتیق می گردد چنان که از قدمش نوبهار می ریزد به گِرد طفل تو، خضرِ طریق می گردد عمو بخاطر ما بچّه ها اجازه نده به اذن توست که در دستْ تیغ می گردد ز جای جای تنت خون تازه میریزد همینکه زخمِ زبان ها عمیق می گردد تلاش میکنم از جا تو را بلند کنم بخاطر دل زهرا تو را بلند کنم عمو برای تو دست و زبان که دارم من توان گفتن با ما بمان که دارم من تو مهربانتر از آنی بدون من بروی هنوز چند دقیقه زمان که دارم من تو نیزه خورده دهانت، صدا نداری که صدا بلند کنم من؟ دهان که دارم من صدا کنم جگرم را کمی به رخ بکشم؟ به پیش شاه نجف امتحان که دارم من ببین به دور تنت مثل شیر میچرخم کمی برای تن تو امان که دارم من سنان و شمر که هستند پا به تو بزنند؟! برای حفظ مقام تو جان که دارم من کم است گریه برایت مگر؟‌ به من دادند به گریه راه به هفت آسمان که دارم من سلاح جنگ ندارم اگر به دست، چه غم به دست خالی خود استخوان که دارم تمام قوّت من، جان من، در این دست است شبیه فاطمه شمشیر من همین دست است #حبیب_اولیایی_فر #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

آرشیو #اشعار_محرم و صفر #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام #امام_حسین_علیه_السلام #امام_سجاد_علیه_السلام #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #اربعین #اول_مجلسی #شب_اول_محرم #شب_دوم_محرم #شب_سوم_محرم #شب_چهارم_محرم #شب_پنجم_محرم #شب_ششم_محرم #شب_هفتم_محرم #شب_هشتم_محرم #تاسوعا #عاشورا #شام_غریبان #اشعار_محرم #دودمه #کوفه #اسارت #شام #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem