eitaa logo
تأملات طلبگی
1.4هزار دنبال‌کننده
672 عکس
714 ویدیو
20 فایل
⚜️ فَبشِّرْ عِبادِ، الَّذينَ یَسْتمِعونَ الْقَولَ فَیَتَّبعونَ أَحْسنَهُ. (۱۷،۱۸ زمر) 🔊 مطالب دینی، مباحث حوزوی، کلام بزرگان، نقد و تحلیل، علوم انسانی، مسائل سیاسی. ⚖️ نَحْنُ أبْناءُ الدَّلیل نَمیلُ حَیْثُ یَمیلُ. ارتباط با ادمین: @Amirhossein_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎊 میلاد با سعادت امام کاظم علیه السلام مبارک. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 👇👇 @Taammolate_talabegi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام علی علیه السلام: ای مردم خودتان ادب کردن خویش را بر عهده گیرید و نفس را از عادت های هلاکت بار بازگردانید. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍نظم نوین حوزه (۳) 🔹در نظام سنتی روحانیت ، تنها منبع درآمد روحانیان شهریه و از محل وجوهات شرعی و موقوفات مذهبی بود . اما آیت الله خامنه ای از بودجه ی دولت، نظام بیمه ی درمانی طلاب را بنیان نهاد و شهرک هایی چون شهرک مهدیه در حومه ی قم را برای اسکان طلاب توسعه داد. از سوی دیگر، درآمد هر طلبه از شهریه یا حق منبر گاه گاهی فراتر رفت . صدها نهاد حوزوی به بهانه ی آموزش، پژوهش یا امور دیگر منبع درآمد مهم تری برای طلاب به شمار میروند. 🔸پوشیدن لباس روحانیت (عمامه، عبا، قبا و نعلین ، ) تا پیش از این دوره، امری بود یک سر دل به خواهی هر طلبه ی حوزه ی علمیه، در هر جایی که می خواست، هر زمانی و با هر میزانی از تحصیلات حوزوی، عمامه به سر می گذاشت. آیت الله خامنه ای کوشید از طریق مرکز مدیریت حوزه ی علمیه قم فرآیند پوشش لباس روحانیت را نظام مند کند. از سوی دیگر، تا پیش از انقلاب ایران سابقه ای مشهود برای خلع لباس روحانیت نمیتوان یافت . به واقع، هیچ مرجع رسمی در حوزه ی علمیه برای تشخیص صلاحیت پوشش لباس روحانیت وجود نداشت. 🔻پس از انقلاب ایران، آیت الله خمینی به روحانیان مخالف خود لقب "آخوند درباری" و "روحانی نما " داد و از طریق نیروهای نظامی، کمیته ی انقلاب اسلامی، دستگاه قضایی و سپس دادگاه ویژه روحانیت ، امکان قانونی خلع لباس روحانیان مخالف را فراهم آورد. اکنون مرجع رسمی خلع لباس روحانیان، دادگاه ویژه روحانیت است. 👇👇 @Taammolate_talabegi
🔰توان رجالی محقق خویی و نقدی بر معجم رجال الحدیث 💠محقق خویی بی شک یکی از موثرترین علمای عصر حاضر شیعه است. ایشان در انواع علوم اسلامی تالیفات داشته و کمتر بزرگی از معاصرین پیدا می شود که شاگردی درس ایشان را نکرده باشد. همچنین مبانی مختلف فقهی و اصولی و رجالی این مرد بزرگوار بحث های مختلفی را به چالش کشیده است. 🔸محقق خویی کتاب معروفی در علم رجال دارند به نام معجم رجال الحدیث. آیت الله حسینی قزوینی ( که به گفته خودشان یکی از دو متخصص علم رجال شیعه هستند ) در مورد این کتاب و قدرت رجالی مولف آن اینگونه می فرمایند: آقای خویی مردي اصولی و فقیهی تمام عيار بود و رجال را ايشان در اواخر عمرشان نوشتند. با اين كه كتاب ايشان كامل ترين و جامع ترين كتاب رجالی شيعه است؛ ولی مملو از اشتباه و اغلاط است. علتش هم اين است كه آقای خویی در رجال به آن اندازه كه در فقه و اصول مسلط بود، مسلط نبود. و روی عللي لُجنه اي درست كردند و خود ايشان هم تقريباً نظارتی داشتند نه نظارت كامل. اين كتاب معجم الرجال آمد بيرون، با اين كه كامل ترين و جامع ترين كتاب رجالی شيعه است؛ يعني آبرو براي شيعه است؛ ولي با اين حال نه آقای خویی مرد رجال بود و نه كتاب رجالی ايشان كتاب رجالی است. و با همه نقايصش حرف اول را در علم رجال می زند. فقه مقارن: 86/08/21 http://lib.eshia.ir/11138/1/285 👇👇 @Taammolate_talabegi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: هر لحظه‌ای که بر انسان بگذرد و به یاد خدا نباشد قیامت حسرتش را خواهد خورد. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ مصادیقی از تاریخمندی در نبی و متن مقدس/ دکتر عبدالکریمی 🔹تکیه بر حیث تاریخی و تاریخمندی بشر و تأکید بر تعلق وی به یک وضعیت تاریخی- فرهنگی خاص به معنای نشان دادن محدودیت های ذاتی بشری و به معنای نشان دادن این حقیقت بسیار ساده است که بشر موجودی همه زمانی و همه مکانی، یعنی خدا نیست. به همین دلیل، فهم وی همواره در وضعیتی معین، یعنی از منظری معین و در چارچوب افق هایی معین و متکی بر مجموعه ای از پیش فهم ها و پیش داوری های آشکار و پنهان رخ میدهد. 🔸حال اگر آیاتی چون «أنا بشر مثلکم» وجه بشری نبی را جدی بگیریم که گریزی نیز جز آن نداریم نتیجه آن صرفا این امر ساده نیست که نبی همچون دیگر انسان ها تغذیه می کرد، می نوشید یا صاحب فرزند می شد، بلکه تمام اوصاف ضروری نحوه هستی انسانی، از جمله حيث تاریخی بشر، نیز بر نحوه هستی وی صادق است. 🔻بدین ترتیب، با توجه به حیث تاریخی نبی، نحوه هستی او و هر آنچه با این نحوه هستی ارتباط دارد، یعنی همه فهم ها، تفسيرها، کنش ها و رفتارهای او، از جمله وحی و متن مقدس که با وی نسبتی دارند، متأثر از زبان، جامعه، فرهنگ و سنت تاریخی ای است که وی در آن رشد و نمو داشته است. برای نمونه ادعای عیسی، در خصوص قریب الوقوع بودن پادشاهی خداوند بر روی زمین، ادعایی است که صرفا بر اساس سنت تفکر آخرالزمانی یهودیان، که عیسی در آن تربیت یافته بود، قابل فهم است و به این معناست که عیسی در بسیاری از مفروضات و صور تفکر زمانه خویش با جامعه یهودی شریک و به بیان صحیح تر، وام دار جامعه خود و سنن فکری آن بوده است. البته این حقیقتی است که در خود کتب مقدس نیز کاملا بین و آشکار است. برای مثال، این که قرآن به زبان عربی است و در آن از بت هایی چون لات و عزی (بت های اعراب) و نه فرضا از ویشنو و شیوا بت هندیان) یا از حیواناتی چون گاو و شتر و نه فرضا از پاندا و پلاتیپوس؛ یا از پدیده ای به نام ظهار (رسم اعراب، و فقط اعراب، مبنی بر اینکه مردی به زنش بگوید «تو همچون مادرم بر من حرامی» و بر اساس همین جمله در روابط زناشویی به زنش پشت کند) سخن گفته شده است، به خوبی رابطه زبان، فرهنگ، جغرافيا، وسنت تاریخی نبی با متن مقدس را نشان می دهد. 👇👇 @Taammolate_talabegi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام علی علیه السلام: درنگ در کارها اوج خردمندی است و تندی اوج حکاقت است. 👇👇 @Taammolate_talabegi
📜 مقتل شناسی(۱) 🔹بیشترین سخنان بی پایه و سستی که در اطراف حادثه کربلا در مجالس و حتی در نوشته ها راه یافته، ناشی از عدم درک تاریخی بودن واقعه از یک سو، و ابتنای فهم آن بر منابع مربوط از دیگر سواست. تحریف های پدید آمده در گزارش های مربوط به وقایع عاشورا، ریشه در دور شدن از حوزه علمی و روش مطالعه تاریخی و مستند گزارش ها و منابع مورد استفاده دارد. 🔻گونه شناسی کتب مقاتل: منابع مربوط به واقعه کربلا و مقاتل الحسین (ع)، در اعتبار و دقت در نقل و تحلیل یکسان نیستند و می توان آنها را به دو دسته کلی قابل استناد و ضعیف تقسیم کرد. این تقسیم بندی در کتاب های در دسترس قابل انجام است؛ اما دسته دیگری به نام منابع مفقود را نیز باید در نظر داشت، منابعی که تنها در فهرست ها به آنها اشاره شده و اکنون به آنها دسترسی مستقیم نداریم، هر چند برخی اخبارشان به کتاب های دیگر راه یافته است. بنابراین با سه گروه ، منبع مواجه ایم: ۱- منابع مفقود ۲ - منابع قابل استناد ۳- منابع غیر قابل استناد. 🔸از جمله منابع مفقود، که فقط در کتاب های فهرست نام برده شده و برخی متقدمین از آنها بهره برده و در آثارشان اثر این تصانیف دیده می شود، می توان به دو کتاب مقتل اصبغ بن نباته و مقتل جابر بن یزید جعفی اشاره کرد. با توجه به اینکه تاریخ وفات راویان این دو کتاب، در اوایل قرن دوم هجری است، از حیث زمانی بر همه منابع موجود، مقدم است و چون می توانستند با حاضرین و راویان در وقایع عاشورا ملاقات داشته باشند، از اعتبار بیشتری برخوردار بوده اند. این دسته از منابع مهم و بازیابی آنها در مستندسازی و اعتبارسنجی گزارش های واقعه کربلا، بسیار تأثیرگذار است. 👇👇 @Taammolate_talabegi