✨💥✨💥✨💥✨💥✨ 💥✨ ✨ ✅پرسش 💠بر اساس این حدیث: «پس باب پرسش از اموری که به شما مربوط نیست را ببندید و خود را برای دانستن چیزهایی که از عهده شما برداشته شده به زحمت نیندازید و برای #تعجیل_فرج زیاد #دعا کنید که آن #فرج شما است»، آیا #امام_زمان(عج) از #جست‌وجو و تحقیق درباره #غیبت و #ظهور #منع کردند؟ ⭕️پاسخ اجمالی 🔷در پاره‌ای از #روایات توصیه شده است از #جست_‌و_جو و #کنکاش بیش از حد در باره برخی امور مرتبط با #مهدویت خودداری شود: 🔺 #امام_زمان(عج) در نامه‌اى به #سفیرش #محمّد_بن_عثمان درباره #علت_غیبت چنین نوشت: «وَ أَمَّا عِلَّةُ مَا وَقَعَ مِنَ الْغَیْبَةِ فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُول‏: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ،‏[۱] ... فَأَغْلِقُوا أَبْوَابَ السُّؤَالِ عَمَّا لَا یَعْنِیکُمْ وَ لَا تَتَکَلَّفُوا عَلَى مَا قَدْ کُفِیتُمْ وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَج‏...»؛[۲]  اما در مورد #چرایی_غیبت به این #سخن_خدا توجه داشته باشید که فرموده: اى کسانى که #ایمان آورده‌اید، از چیزهایى #سؤال نکنید که اگر #آشکار شود، شما را #دگرگون سازد! پس درهاى #پرسش از آنچه برایتان #فایده چندانی #ندارد را ببندید و خود را به ‌خاطر آنچه از شما خواسته نشده، به زحمت نیندازید و براى‏ #تعجیل‏_فرج‏، زیاد #دعا کنید؛ زیرا #گشایش شما در آن است. 👇👇👇

💥💫💥💫💥💫💥💫💥 💫💥 💥 ✅چرا عمر #دروغ كوتاه است؟ 🔷اين مطلب به تجربه ثابت شده است كه #عمر_اعتبار_دروغ_كوتاه است و #دروغگو ديرى نمى ‏پايد، مگر آنكه خودش به آن #اعتراف مى‏ كند و اگر هم اعتراف نكند اظهاراتى مى ‏كند كه از #بطلان_گفتارش پرده بر میدارد. حال بايد ديد چرا چنين است؟! دليلش اين است كه بطور كلى در اين عالم، نظامى حاكم است كه به واسطه آن، در اجزاء و پازل عالم نسبت ‏ها و ارتباطاتي برقرار ميشود و در نتيجه قطعات به يكديگر متصل و مربوط میشوند و اين روابط، نسبت ‏هايى غير متغيرند. پس هر حادثه اي كه فرض كنيم، وقتى در خارج واقع میشود، لوازم و ملزوماتى متناسب با خود ايجاد ميكند كه به هيچ وجه از يكديگر منفك نمیشوند و در بين تمامى لوازم و ملزومات آثارى است كه بعضى را به بعضى ديگر متصل میسازد، بطورى كه اگر به يكى از آنها خللى وارد آيد همه مختل میشود و اگر همان قطعه مختل، سالم گردد همه سلسله سالم میشود، و اين #قانونى است #كلى و #استثناء_ناپذير.  🔷مثلا اگر جسمى از مكانى به مكانى ديگر انتقال يابد، از لوازم اين انتقال آن است كه ديگر در آن زمان، آن جسم در مكان اول نباشد، بلكه از آن و از لوازم آن و هر چه كه متصل به آن است دور و غايب باشد، و نيز مكان اول از آن خالى و مكان دوم مشغول به آن باشد، و نيز اينكه فاصله ‏اى را كه ميان دو مكان است بپيمايد و همچنين لوازم ديگر كه اگر يكى از آنها اختلال يابد - مثلا در همان زمان، جسم فضاي مكان اول را هم اشغال كرده باشد - تمامى لوازمى كه شمرديم مختل شده، ديگر صدق نخواهند داشت.  و انسان و هر سبب ديگرى كه فرض شود نمیتواند حقيقتى از حقايق هستى را به نوعى تدليس كند و يا با تردستى بپوشاند، و در عين حال تمام لوازم و ملزومات مربوط به آن را هم پنهان نگه دارد يا آن حقيقت را بطور كلى از محل واقعيش (كه محفوف به آن لوازم و ملزومات است) خارج كند يا از مجراى هستى‏ اش تحريف نمايد، و به فرضى هم كه بتواند يكى از لوازم را هم مستور سازد، لوازم ديگرش سر درمى‏ آورد و باز اگر آن را هم در پرده كند، لازم سومى ظاهر مى ‏شود، و همينطور اين تسلسل واقعي ادامه مي يابد تا #حقيقت_پنهان_شده #آشكار گردد.  🔷بر همين اساس مى‏ گويند حكومت و دولت از آن حق است، هر چند باطل، جولان و عرض اندامى هم بكند، و نيز میگويند ارزش از آن صدق است، هر چند احيانا باطلى مورد رغبت قرار بگيرد، و نيز از همين جهت است كه خداى تعالى فرموده : «ان الله لا يهدى من هو كاذب كفار» و نيز فرموده: «ان الله لا يهدى من هو مسرف كذاب» و نيز فرموده: «ان الذين يفترون على الله الكذب لا يفلحون» و فرموده: «بل كذبوا بالحق لما جائهم فهم فى امر مريج»؛  و اين بدان جهت است كه چون حق را دروغ شمردند، ناگزير پايه خود را بر اساس باطل نهاده و در زندگيشان بر باطل تكيه زدند، و در نتيجه خود را در نظامى مختل قرار دادند كه اجزايش با يكديگر تناقض داشته و هر جزئى جزء ديگر و هر طرفى طرف ديگر را رسوا و انكار مى ‏كند. 🔺پي نوشت:  ترجمه تفسير الميزان، ج ۱۱، ص ۱۳۹ ∆منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel #کانال_تبیین #کپی_همراه_با_لینک_کانال‌

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️طبق روایات و تفاسیر اهل سنت «آيه انفاق» در شأن چه کسی نازل شده است؟ 🔹در «آيه ۲۷۴ سوره بقره» می خوانیم:  «اَلَّذينَ يُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ بِاللَّيلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لَا خوفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ؛ کسانی که #اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشکار #انفاق می کنند، برای آنان نزد پروردگارشان #پاداشی_شایسته و مناسب است؛ و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.». بدون شك مفهوم آيه كلّى و جامع است و تشويق به #انفاق در راه خدا در اشكال مختلف است، آشكارا و پنهان، در شب و روز، و به كسانى كه #انفاق مى كنند #بشارت_عظيمى مى دهد که هم #پاداششان نزد پروردگارشان بزرگ است و هم [اين كه] #خوف و اندوهى از گذشته و آينده نخواهند داشت؛ 🔹ولى از روايات اسلامى استفاده مى شود كه فرد شاخص آن، امیرالمؤمنین #امام_على (عليه السلام) است؛ زيرا در #شأن_نزول اين آيه، #روايات_بسيارى وارد شده كه نشان مى دهد نخستين بار درباره #امام_على (عليه السلام) نازل گشت. ابن عبّاس مى گويد: اين آيه درباره #على‌بن‌ابيطالب (عليه السلام) نازل شد؛ او فقط چهار درهم داشت، درهمى را در #شب، درهمى را در #روز، درهمى را #آشكارا و درهمى را #پنهان در راه خدا #انفاق كرد. #رسول_خدا (ص) فرمود: «ما حَمَلَكَ عَلى هذا؟؛ چه چيز تو را بر اين كار واداشت؟»، عرض كرد: «حَمَلَنى عَلَيْها رَجاءَ اَنْ اَسْتَوجِبُ عَلَى اللهِ ماوَعَدَنى؛ براى اين بود كه وعده اى را كه خدا به من داده است استحقاق پيدا كنم»؛ رسول خدا (ص) فرمود: «اَلا ذلِكَ لَكَ؛ آگاه باش كه اين وعده درباره تو تحقّق يافت»؛ در اين هنگام #آيه_فوق نازل گشت. 🔹اين حديث را حاكم حسكانى در «شواهد التنزيل» به اضافه هفت حديث ديگر! به همين مضمون از طرق مختلف آورده است. [۱] سيوطى در «الدّرالمنثور» از طرق متعدّد، همين مضمون را از ابن عبّاس نقل مى كند، كه اين #آيه درباره #على‌بن‌ابيطالب (عليه السلام) نازل شده؛ #علی (عليه السلام) چهار درهم داشت، درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى را پنهان و درهمى را آشكارا #انفاق كرد و اين آيه نازل شد. [۲] معنى اين حديث آن است كه #امام_على (عليه السلام) براى جلب خشنودى خداوند بوسیله #مسأله_انفاق از هر درى وارد مى شدند؛ اوّلا: آنچه در بساط داشت در راه خدا انفاق كرد، ثانياً در شب و در حال مختلف (پنهان و آشكار) انفاق كرد و در روز نيز در دو حالت مختلف (پنهان و آشكار) انفاق نمود. 🔹اين #ايثار و #اخلاص آميخته با اشتياق فراوان براى جلب #رضای_خداوند از هر طريق ممكن، مقبول درگاه الهى واقع شد و آيه شريفه نازل گشت. از كسانى كه روايت فوق را نقل كرده اند، محبّ الدين طبرى در «ذخائر العقبى» و سبط بن جوزى در «تذكره» و علامه گنجى در «كفاية الطّالب» و مفسّر معروف قرطبى در تفسيرش و گروهى ديگر اين حديث را به عين همان عبارت يا با تفاوت مختصرى در كتاب هاى خود آورده اند. شبلنجى در «نورالابصار» و شيخ سليمان قندوزى در «ينابيع المودة» نيز آن را ذكر كرده اند. نويسنده فضائل الخمسه در كتاب خود اين حديث را از گروه ديگرى نيز نقل مى كند از جمله ابن اثير در «اسد الغابه» و ابن حجر در «الصّواعق المحرقه» و واحدى در «اسباب النّزول». 🔹اين احاديث را با جمله اى از ابن ابى الحديد معتزلى پايان مى دهيم. او به هنگام برشمردن صفات والاى #امام_علی (عليه السلام) هنگامى كه به مسأله جود و سخاوت مى رسد، بعد از اشاره به آيات سوره «هَل آتى» مى گويد: «وَ رَوَى الْمُفَسِّرونَ اَنَّهُ لَم يَمْلِكْ اِلاّ اَرْبَعَةَ دَراهِمَ، فَتَصَدَّقَ بِدِرْهَم لَيْلا، وَ بِدِرْهَمِ نَهاراً، وَ بِدِرْهَمِ سِرّاً، وَ بِدِرْهَمِ عَلانِيَةً، فَاَنْزِلَ فيهِ اَلَّذينَ يُنْفِقُونَ اَمْوالُهُمْ...؛ مفسّران نقل كرده اند كه #على (علیه السلام) فقط چهار درهم داشت، درهمى را در #شب و درهمى را در #روز، درهمى #پنهانى و درهمى #آشكار #انفاق كرد و خداوند اين آيه را درباره او نازل فرمود». [۳] اين تعبير نشان مى دهد كه مسأله در ميان مفسّران مورد اتفاق يا لااقل مشهور است. پی نوشت‌ها؛ [۱] شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، حسكانى، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى، ۱۴۱۱ ق، چ اول، ج ‏۱، ص ۱۴۰ [۲] الدرالمنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، قم، ۱۴۰۴ ق، ج ‏۱، ص ۳۶۳ [۳] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، کتابخانه آية الله مرعشى نجفى، قم،‏ ۱۴۰۴ ق، چ اول، ج ‏۱، ص ۲۱ 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، با همکاری جمعی از فضلا و دانشمندان، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ ششم، ج ۹، ص ۳۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_علی #امیرالمؤمنین #انفاق @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد