eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
427 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️جریان تحریف چگونه شکست می خورد؟ 🔹میدان و عرصه اصلی «جریان تحریف»، است. به معنی بگردانیدن سخن، تغییر هر چیز به گونه‌ای است که آن را در گوشه‌ای از احتمال قرار دهی که بتوان به دو وجه حمل کرد. هدف از «تحریف واقعیت» تحریک احساسات مخاطب و دادن اطلاعات جایگزین به مخاطب است. از طریق ، جنگ روایت‌ها، جنگ هشتگ ها و نبرد نمادها و نشانه ها و... پیگیری می‌شود. 🔹در این نبرد، هر طرف به دنبال شکل‌دهی ترجیحات، سلایق، تفکرات و بینش افراد جامعهٔ مقابل است. تئوریسین‌ های غربی این جنگ‌ها معتقدند هرگاه بتوانیم طوری عمل کنیم که دولتمردان و مردم کشورهای دیگر آن طور فکر کنند که ما می‌خواهیم، را برده‌ایم. آن‌ها به این منظور غول‌های رسانه‌ای خود را فعال می‌کنند. 🔹برای غلبه بر جریان تحریف، نیازمند «سازماندهی رسانه‌ای»، «مهارت افزایی» و «ارتقاء دانش سواد رسانه‌ای» همه گروه های جامعه، شناسایی و‌ کور کردن حفره های زمینه ساز تحریف، تاکید بر واقعیات و توانمندی ها و مطالبه گری جهت رفع اشکالات و نواقص هستیم. جریان تحریف درصدد کوچک شمردن دستاورد های بزرگ، و بزرگنمایی اشکالات کوچک است. رسانه‌های هوشمند و دقیق، مخاطبان آگاه و مسوولانی که دغدغه حرکت به سوی پیشرفت ملی را دارند، می‌تواند جریان تحریف را در نبرد اراده ها، شکست دهند. دکتر معصومه نصیری - مدرس سواد رسانه ای منبع؛ عصر هوشمندی @tabyinchannel
⭕️امیرالمومنین‌ امام‌ علی علیه‌السلام: 🔸مَنْ لَمْ يُصْلِحْ نَفْسَهُ لَمْ يُصْلِحْ غَيْرَهُ. 🔹هر كس خودش را اصلاح نكند، نمى تواند ديگران را اصلاح نمايد. 📕غررالحكم، ح ۸۹۹۰ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قانون و شعار کلی اسلام در روابط اجتماعی و اختلافات حقوقی یک مسلمان با دیگران چیست؟ 🔹تعبير «لا تَظْلِمُونِ وَ لا تُظْلَمونَ» که در آیه ۲۷۹ سوره بقره آمده است، يك شعار مهم و قانون كلّى اسلامى است؛ هر چند این قانون در اينجا در مورد رباخواران پياده شده، ولى طبق اين اصل قرآنى در تمام شئون زندگی، هيچ كس نبايد كند و نه قرار گيرد. 🔹به تعبير ديگر نه ظلم كن، نه تن به ظلم ده، كه هر دو گناه و خلاف است. اگر مسلمين جهان همين شعار مهم را در سرتاسر كشورهاى اسلامى احيا كنند، اكنون نه در چنگال صهيونيسم بى رحم و مغرور و بى منطق، كه هيچ چيز نزد آنها مقدّس و محترم نيست و چيزى جز زور را به رسميّت نمى شناسند، گرفتار بودند و نه دولت هاى خودكامه و زورگو منابع آنها را به غارت مى بردند. 📕ربا و بانكدارى اسلامى‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ‏ابوالقاسم، مدرسه امام على بن ابیطالب(ع)، چ اول‏، ص ۱۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️بیانات امیر مؤمنان علیه‌‏السلام برای اهل سقیفه 🔹 علیه‌‏ السلام به فرمود: «آمَنْتُ بِرَسُولِ الله‏ِ قَبْلَ الْحُلُمِ وَ لَمْ یکنْ غَیری»؛ (پیش از به‌ حدّ تکلیف، به صلی‏‌ الله‌‏ علیه‏‌ و آله‌‏ و سلم آوردم، و هیچ‌ کس دیگر این را دارا نیست». همچنین خود را برای اثبات خویش بیان نمود و همه و اقرار کردند. 📕در محضر بهجت، ج۳، ص۸۶ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه می توان بين افراد جامعه «صلح و آشتی» برقرار کرد؟ 🔸اصلاح در ميان مردم، گروه ها و طوايف، غالباً كار پيچيده اى است، مخصوصاً اگر كينه ها و دشمنى ها ريشه دار و كهنه باشد، به همين دليل گاهی براى رسيدن به آن، بايد راه طولانى پيمود و از نكات و دقايقى بهره گرفت، و با روانشناسى و روانكاوى آشنا بود. رعايت اصول ذيل، براى رسيدن به اين مقصود مفيد و مؤثر است: 1⃣نخستین راهکار برای برقراری آشتی بین دو نفر، پيدا كردن ريشه هاى اختلاف است، چرا كه تا انسان ريشه ها را نشناسد درمان نتيجه ها مشكل است، و اگر اختلافات ريشه يابى شود و انسان به سراغ نابود كردن ريشه هاى اختلاف برود زودتر به موفقیت خواهد رسید. 2⃣خودداری از شتابزدگى در برقراری آشتی بین دو طرف، زیرا این کار در موارد بسيارى نتيجه معكوس دارد، به خصوص اگر اختلافات عميق و ريشه دار باشد. در اين گونه موارد بايد با بررسی جهات اختلاف، و گاه شمارش آنها بر روی كاغذ، به حل يك يك آنها پرداخت، و با امتیاز دهی به هر يك از دو طرف، تعادلى برقرار گردد، تا اختلاف به اصلاح منتهی شود. 3⃣بايد با بهره گیری از مسائل عاطفى و استفاده از آيات و روايات، به تحریک عواطف مذهبى طرفين پرداخت و براى هر دو طرف شخصيت والايى قائل شد تا به خاطر احساس شخصيت، حاضر به عفو و گذشت نسبت به بعضى از خواسته هاى خود شوند. 4⃣گاه اصلاح كننده بايد از جانب خود نوعى فداكارى به خرج دهد، مثلا مبلغى از ادعاى طرفين را بر عهده بگيرد، همان گونه كه مفضّل یکی از اصحاب امام صادق (ع)، بوسیله اموالی که امام در اختیارش قرار داده بود، این کار را انجام داده بود، و به يقين مالى كه در اين راه خرج مى شود از بهترين انفاق هاى در راه خدا محسوب مى شود. 5⃣شخص مُصلح بايد از جانبدارى يكطرف به شدت بپرهيزد، و به تعبير ديگر خود را بى طرف و نسبت به هر دو علاقه مند و با محبت نشان دهد. زيرا هر گونه جانبدارى از يكى از طرفین او را از رسيدن به مقصود باز مى دارد. البته همواره افراد زورگو و بى منطقى هستند كه هرگز در برابر حق، عدالت و اصلاح سر فرود نمى آوردند که آنها حكم ديگرى دارند. 6⃣در بسيارى از مواقع پيمودن راه طولانى اصلاح، نياز به صبر و حوصله و خونسردى دارد. شخص مصلح نبايد زود مأيوس شود و درهاى اصلاح را به روى خود بسته ببيند، بلكه بايد بداند پيچيده ترين اختلافات را مى توان با صبر و شكيبايى و درايت و تدبير حل كرد. بنابراين اگر در يك مرحله ناكام شود، نبايد مسأله را پايان يافته اعلام كرد. به تعبير ديگر فساد جنبه تخريبى دارد و كار آسانى است، ولى ، جنبه سازندگى دارد و كار پيچيده اى است. يك بناى عظيم را مى توان با چند بمب منفجر كرد و با خاك يكسان نمود، ولى ساختن آن سالها وقت لازم دارد. بناى اعتماد، دوستى، محبت و صميميت در جوامع انسانى نيز چنين است، تخريب آن آسان و سريع، و ساختن آن پيچيده و دراز مدت. بنابراين در امر اصلاح، شتابزدگى هرگز عاقلانه نيست. 🔹اين سخن را با داستان عبرت آموزى كه در «بحارالانوار» آمده است پايان مى دهيم؛ مرحوم «علاّمه مجلسى» از بعضى نقل مى كند كه در زمان هاى گذشته فردی مى خواست غلام خود را بفروشد، به مشترى گفت اين غلام جز اينكه سخن چين است عيبى دیگری ندارد!، مشترى اين عيب را سبك شمرد و گفت اشكالى ندارد، غلام را خريد. (شيطنت غلام شروع شد) روزى به همسر آقاى خود گفت: شوهرت تو را دوست ندارد و مى خواهد همسر ديگرى بگيرد، تيغى به تو مى دهم كمى از موى پشت سر او را قطع كن تا من با آن سحرى فراهم كنم كه او تو را دوست بدارد. سپس نزد شوهرش آمد و به او گفت اين زن دوست پنهانى پيدا كرده و قصد كشتن تو را دارد، تو خود را به خواب بزن تا حقيقت را دريابى. مرد شبى خود را به خواب زد، ناگهان احساس كرد كه زن با تيغ به سراغ او آمد، باور كرد كه مى خواهد او را به قتل برساند، برخاست و زن را كشت. قبيله زن باخبر شدند و حركت كردند و مرد را كشتند، در ميان دو قبيله جنگى در گرفت و گروهى از ميان رفتند، و كار به درازا كشيد. [۱]  آرى به اين آسانى مى توان دو قبيله را به جان هم انداخت و قربانى گرفت، ولى به يقين اصلاح در ميان آنها به اين آسانى نيست. پی نوشت؛ [۱] كشف الريبة، شهيد ثانى، زين الدين بن على‏، دار المرتضوي، بى جا، چ سوم‏، ص ۴۸، رد النميمة 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، چ اول‏، ج ۳، ص ۳۱۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️دشمن شناسی 🔹آنچه وظیفه‌ی ما به عنوان مردم، به عنوان آحاد جمهوری اسلامی است: اوّلاً است؛ دشمن را [بشناسیم]؛ در شناخت دشمن اشتباه نکنید. نگویید که خب همه می‌دانیم؛ بله، شما می‌دانید که دشمن کیست؛ دشمن است، دشمن است، دشمن است؛ اینها را شما می‌دانید؛ 🔹امّا تلاش وسیعی دارد انجام می‌گيرد برای اینکه این قضیّه را بعکس کنند، نظر مردم را عوض کنند، با شیوه‌های پیچیده‌ی تبلیغاتی؛ همه باید مراقب باشند؛ دشمن شناسی ‌بسیار مهم‌ است؛ یکی این؛ بعد، دانستن نقشه دشمن؛ دشمن چه کار دارد می‌کند، چه کار می‌خواهد بکند؛ و بعد، دانستن شیوه‌ مقابله‌ی‌ با نقشه‌ دشمن؛ این را باید مردم ما بدانند. بیانات مقام معظم رهبری ۹۸/۱۰/۱۸ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️معصومين (علیهم السلام) چگونه مردم را به «خوش بينی» در مورد دیگران توصيه می کردند؟ 🔹همان اندازه كه «سوء ظن» مايه ويرانى جامعه و بدبختى انسان ها و تشتّت كارها و ناراحتى روح و جسم است، «حسن ظن»، مايه آرامش و وحدت است. از این رو در احاديث بسیارى، حسن ظن نسبت به مردم مورد تأكيد فراوان قرار گرفته است، همانند احادیث زیر: 1⃣اميرمؤمنان امام علی (علیه‌السلام) در حديثى مى فرماید: «حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ اَفْضَلِ الْسَّجايا وَ اَجْزَلِ الْعَطايا؛ [۱] حسن ظن از بهترين صفات انسانى و پربارترين مواهب الهى است». 2⃣آن حضرت در حديث ديگرى می فرماید:  «حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ اَحْسَنِ الشِّيَمِ وَ اَفْضَلِ الْقِسَمِ؛ [۲] حسن ظن از بهترين خوى ها و برترين بهره ها است». 3⃣امام علی (علیه السلام) می فرماید: «حُسْنُ الظَنِّ يُخَفِّفُ الهَمَّ وَ يُنجْى مِنْ تَقَلُّدِ الاْثمِ؛ [۳] حسن ظن اندوه را سبك مى كند، و از آلوده شدن به گناه رهايى مى بخشد». 4⃣همچنین آن امام همام در حديث ديگرى می فرماید: «حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّينِ؛ [۴] حسن ظن مايه آرامش قلب و سلامت دين است». 5⃣آن امام معصوم (عليه السلام) در حديث ديگرى می فرماید: «مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنْهُمُ الْمحَبَّةَ؛ [۶] كسى كه نسبت به مردم خوش گمان باشد محبت آنها را به سوى خود جلب خواهد كرد». پی نوشت: [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ دوم‏، ص ۳۴۵، قصار ۳۱ [۲] همان، ص ۳۴۴، قصار ۲۲ [۳] همان، قصار ۲۱ [۴] همان، قصار ۱۴ [۵] همان، ص ۶۴۱، قصار ۱۱۸۸ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن أبیطالب (ع)، قم‏،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۳۳۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عنوان سازی های رسانه‌ای 🔹«عنوان سازی» یکی از مهم‌ترین و در عین حال موثرترین روش های رسانه ای برای تاثیر مشخص بر مخاطب است. با این روش می‌تواند به صورت «هدفمند»، مفهوم موردنظر خود را در ذهن مخاطب ایجاد و ضمن تکرار، آن را در ذهن نهادینه سازد. 🔹آنچه در این روش رخ می‌دهد، هدف‌گیری «ضمیر ناخودآگاه مخاطب» است. در «عنوان سازی»، رسانه با استفاده از کلماتی با «مفاهیم نزدیک به هم» اما متفاوت در معنا، وارد عمل می‌شود و «مخاطب» بدون در نظر گرفتن بار معنایی متفاوت واژه ها، تحت تاثیر آنها قرار می‌گیرد. 🔹به کلمات زیر دقت کنید و ببینید که به ظاهر همه آنها یک معنا دارند، در حالی که در واقع بار معنایی و روانی هر کدام از کلمات با دیگری تفاوت دارد. همین عنوان سازی باعث می‌شود ما فردی را شهید، اما بی بی سی کشته بخواند. همین روش باعث می‌شود ما برخی را منتقد، اما رسانه هایی آنها را معترض بنامند. در ظاهر برای مخاطب هر دو اینها یکی است اما در عمل با یکدیگر فرق دارند. ⬅️رزمنده ـ جنگجو ـ مبارز ⬅️دولت ـ نظام ـ رژیم ـ حکومت ــ حاکمیت ⬅️واکنش ـ تلافی ـ دفاع ⬅️عدم احراز صلاحیت ـ رد صلاحيت ⬅️سانسور ـ تحريف ⬅️معترض ـ آشوبگر ⬅️فرار ـ عقب نشينی ⬅️اعتصاب ـ تحصن ـ تجمع ـ راهپیمایی ـ تظاهرات ⬅️هلاکت ـ مرگ ـ وفات ـ شهادت و...... 🔹«واژه ها» در اخبار، بی دلیل انتخاب نمی‌شوند. هر واژه بر روی اثر خاص خود را دارد. حواسمان به واژه ها باشد. نویسنذه: دکتر معصومه نصیری - مدرس سواد رسانه ای @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) گردنه های سخت پس از مرگ را چگونه به تصویر کشیده است؟ 🔹 (ع) در قسمتی از نامه ۳۱ ، که خطاب به امام حسن (ع) است، به مسئله سفر طولانى و پرخوف و خطر اشاره می نماید، و مسير راه را به دقت روشن ساخته و وسيله نجات را يادآورى مى كند. نخست مى فرمايد: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ عَقَبَةً كَئُوداً، الْمُخِفُّ فِيهَا أَحْسَنُ حَالًا مِنَ الْمُثْقِلِ، وَ الْمُبْطِئُ عَلَيْهَا أَقْبَحُ حَالًا مِنَ الْمُسْرِعِ؛ [فرزندم!] بدان پيش روى تو گردنه صعب العبورى هست كه سبكباران [براى عبور از آن] حالشان از سنگين باران بهتر است، و كند روان وضعشان بسيار بدتر از شتاب كنندگان است». منظور از اين گردنه صعب العبور، مرگ و سكرات آن است يا عالم برزخ و يا پل صراط (و يا همه اينها). 🔹بديهى است براى عبور سالم از گردنه هاى صعب العبور، بايد بار خود را سبك كرد و به سرعت گذشت؛ زيرا در اين گونه گردنه ها ممكن است راهزنان و يا حيوانات درنده نيز وجود داشته باشند. اين تعبير برگرفته از «قرآن مجيد» (آيات ۱۱ تا ۱۴ سوره بلد) است: آنجا كه مى فرمايد: «فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ - مَا أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ - فَكُّ رَقَبَةٍ - أَوْ إِطْعامٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ...؛ ولى او از آن گردنه مهمّ نگذشت! - و تو نمی ‏دانى آن گردنه چيست! - آزاد كردن برده‏ اى - يا غذا دادن در روز گرسنگى...». برخى از مفسّران در شرح اين آيات، «عقبه» را به معناى هواى نفس، و بعضى ديگر به گردنه هاى صعب العبور روز قيامت تفسير كرده اند كه كلام حضرت متناسب با همين تفسير دوم است. 🔹آنگاه حضرت در ادامه سخن مى فرمايد: «وَ أَنَّ مَهْبِطَكَ بِهَا لَا مَحَالَةَ إِمَّا عَلَى جَنَّةٍ أَوْ عَلَى نَارٍ؛ و [بدان كه] نزول تو بعد از عبور از آن به يقين يا در است و يا در ». سپس مى افزايد: «فَارْتَدْ لِنَفْسِكَ قَبْلَ نُزُولِكَ وَ وَطِّئِ الْمَنْزِلَ قَبْلَ حُلُولِكَ فَلَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ وَ لَا إِلَى الدُّنْيَا مُنْصَرَفٌ؛ بنابراين پيش از ورودت در آنجا وسايل لازم را براى خويش مهيا ساز و منزلگاه را پيش از نزول، آماده نما؛ زيرا پس از راهى براى عذرخواهى نيست و نه طريقى براى بازگشت به دنيا [و جبران گذشته]». شايان توجّه است كه جمله «لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ» نخستين بار در كلام پيامبر اكرم (ص) آمده است آنجا كه مى فرمايد: «لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ أَكْثِرُوا مِنْ ذِكْرِ هَادِمِ اللَّذَّاتِ وَ مُنَغِّصِ الشَّهَوَاتِ؛ [۱] بعد از راهى براى عذرخواهى و جلب رضايت پروردگار نيست؛ بنابراين بسيار به ياد چيزى باشيد كه لذات را در هم مى كوبد و شهوات را بر هم مى زند». 🔹جمله «وَ لَا إِلَى الدُّنْيَا مُنْصَرَفٌ؛ راه بازگشتى وجود ندارد»، حقيقت و واقعيّت واضحى است كه در آيات «قرآن مجيد» و روايات به طور گسترده به آن اشاره شده است. «قرآن مجيد» مى فرمايد:  «حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ - لَعَلِّى أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ كَلَّا...؛ [آنها همچنان به راه غلط خود ادامه مى دهند] تا زمانى كه يكى از آنها فرا رسد، مى گويد: [پروردگارا!] مرا بازگردانيد؛ - شايد [در برابر آنچه ترك كردم و كوتاهى نمودم] عمل صالحى انجام دهم [؛ ولى به او مى گويند:] چنين نيست!». 🔹در خطبه ۱۸۸ «نهج البلاغه» درباره مردگان آمده است: «لَا عَنْ قَبِيحٍ يَسْتَطِيعُونَ اِنْتِقَالاً وَ لَا فِي حَسَنٍ يَسْتَطِيعُونَ اِزْدِيَاداً؛ نه قدرت دارند از كه انجام داده اند كنار بروند و نه مى توانند بر خود چيزى بيفزايند». آرى منزلگاه هاى اين عالَم قابل بازگشت نيست، همان گونه كه فرزند ناقص براى تكامل بيشتر هرگز به رَحِم مادر باز نمى گردد و ميوه اى كه از درخت جدا شد به شاخه بر نمى گردد، كسانى كه از اين دنيا به عالَم برزخ مى روند نيز امكان بازگشت به دنيا را ندارند. برزخيان نيز هنگامى كه به قيامت منتقل شوند هرگز نمى توانند به عالَم برزخ بازگردند و اين هشدارى است به همه ما كه بدانيم ممكن است در يك لحظه همه چيز تمام شود، درهاى توبه بسته شود و راه تحصيل زاد و توشه مسدود گردد و با يك دنيا حسرت، چشم از جهان بپوشيم. پی نوشت‌ها؛ [۱] الدعوات، قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله‏، انتشارات مدرسه امام مهدى (ع)، قم، چ اول‏، ص ۲۳۸ [۲] سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰؛ سوره انعام، آيه ۲۸؛ سوره فاطر، آیه ۳۷ نيز به همين معنا اشاره شده است. 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۹، ص ۵۷۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️قرآن، پیغمبر ساز است 🔹 کتابی است که است؛ زیرا دو گونه‌اند: قسم اول، هستند که از به پیامبری تعیین شده‌اند؛ قسم دوم، ، که در اثر و به دستورات قرآن، به نایل می‌گردند. بنابراین، ، پیغمبران کمالی می‌کند و است. 🔹البته اگر اهلیت داشته باشد، در و دیوار هم به اذن خدا او خواهند بود، وگرنه هیچ‌ سخنی در او اثر نخواهد کرد، چنان‌ که سخنان صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم در اثر نکرد! و قرآن و پیغمبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم بعد از رحلت آن حضرت چه که به‌پا نکردند؟!   📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۲۰ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️تکیه بر اعماق دینی و ایمانی 🔹 باشید؛ دل به خدا بسپارید؛ را به خدای متعال از دست ندهید؛ به که خدای متعال در شما، در شما، در شما، در شما و در شما به ودیعه قرار داده است، باور و بیاورید و بدانید با این نیرو می‌توانید کوه های عظیم را جابه‌جا کنید. 🔹اقیانوس ملت ایران ممکن است گاهی آرام به نظر برسد، اما اگر طوفانی شد، سونامی‌ها به‌وجود خواهد آورد. اگر این با تکیه‌ی بر و ایمانی‌اش به طوفان برخیزد، ما کارهای بزرگی انجام می‌دهند. این فقط در میدان جنگ نیست - یک نمونه مربوط به میدان جنگ است - در میدان علم هست؛ 🔹در میدان هست؛ در میدان هست؛ در ایجاد و گسترش این فضائل در میان مردم هست؛ در میدان و پیشرفت‌های و فنی هست. این کارها و این همه از شما جوانها برمی‌آید؛ از شما برمی‌آید. بیانات‌ مقام معظم رهبری ۸۴/۰۶/۰۲ منبع: وبسایت‌دفتر‌حفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«استبداد اطلاعاتی» فصل تازه ای از استعمار فرا نوین 🔹زمانی که از بین انبوه اطلاعات دارای ارزش های مسلم خبری و اطلاعاتی، تنها در معرض برخی از آنها قرار می گیرد و برخی دیگر را اساسا یا نمی بیند، یا به شکل اسلایدی و اسلایسی می بینند، بدین مفهوم است که در برابر افکار عمومی اتخاذ کرده، و ناچارند از زوایه دید ، به دنیا بنگرند. از سوی دیگر در مقطعی که سیاست‌ های جهانی و منطقه‌ای در فضای رسانه‌ای جریان پیدا می‌کند، بازیگران سیاسی دنیا از طریق سازماندهی کنش سیاسی خود حول و حوش ، به نوعی به مقابله با جریان آزاد، اما واقعی اطلاعات پرداخته و عملا به ایجاد دست زده‌اند. 🔹از این سوءاستفاده از فضای رسانه‌ای و حذف یا پررنگ سازی اخبار، تحت عنوان Information Despotisum یاد می‌شود؛ «استبداد اطلاعاتی یعنی سوء استفاده‌ های گروهی حکومت‌ های قدرتمند جهانی از ظرفیت بالای رسانه‌ای». یعنی حذف یمن از اخبار جهانی، عبور فوری از اخبار مربوط به نرخ بیکاری در آمریکا، یعنی انتصاب اقدامات تروریستی به مسلمانان، یعنی متوحش نشان دادن برخی کشورها و متمدن نشان دادن برخی دیگر. یعنی ما تصمیم می گیریم نگاه ملت ها حتی به خودشان چگونه باشد و… «استبداد اطلاعاتی» وجه تاز‌ه‌ای از استبدادهای سنتی است که با گسترش فضای جدید رسانه‌ای و انحصار اطلاعاتی، این استبداد اطلاعاتی بیشتر می‌شود؛ به‌ طوری‌ که به قول یکی از اندیشمندان تئوری‌ های توسعه‌ یافتگی «اگر از غرب رسانه‌های آن را بگیرند از آن چیزی باقی نمی‌ماند». 🔹استبداد اطلاعاتی غربی ها که در رسانه‌های آن ظهور و نمود پیدا کرده است، می‌رود تا فصل نوینی از «استعمار فرا نوین» را رقم زند. کلمه استبداد مترادف با خود رأی بودن، فرمانروایی مطلق و ظلم و تعدی معنا شده است و قرآن کریم نیز خاستگاه استبداد را در «خودبنیاد پنداری» آدمی می داند. و دارای سواد رسانه‌ای، کمتر تحت سلطه و متاثر از استبداد رسانه ای غول های رسانه ای دنیا قرار می‌گیرد، و فرا گرفته است چگونه زیر متن ها را تشخیص داده و سطرهای نانوشته پیام های رسانه ای را بخواند. نویسنده؛ دکتر معصومه نصیری - مدرس سواد رسانه ای @tabyinchannel
⭕️آنچه باقی می ماند آن صفحات اعمال شماست... 🔹 می‌آید و می‌رود، و ماه‌ها یکی پس از دیگری می‌روند و عمرها هم می‌رود، آنچه که باقی می‌ماند آن «صفحات اعمال» شماست که در قلب شما ثبت است، و شاید «نامه عمل» هم همان باشد. قلب شما نسبت به دنیا چه بوده است؟ دنیا با قلب شما چه کرده است و شما توجه‌تان به دنیا چه اندازه بوده است؟ آن روزی که دستتان نمی‌رسید زاهد و عابد بودید، آن روزی که دست رسید خدای نخواسته عکس او بود؟ مراقبت در کار است. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۲/۰۳/۲۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اسلام درباره گردشگرى و سیاحت چیست؟ 🔹مسأله (سیر در ارض) شش بار در قرآن مجید در سوره هاى «آل عمران»، «انعام»، «نحل»، «نمل»، «عنکبوت»، و «روم» آمده، که یکبار از آنها به منظور مطالعه در آيه ۲۰ سوره عنکبوت، و پنج بار دیگر به منظور گرفتن از عواقب دردناک و شوم اقوام ظالم و جبار و ستمگر و آلوده است. براى مسائل عینى و حسی، که آثار آن کاملاً قابل لمس است، در امور تربیتى اهمیت خاصى قائل است، مخصوصاً به مسلمانان دستور مى دهد که از محیط محدود زندگى خود در آیند، و به سیر و سیاحت این جهان پهناور بپردازند، در اعمال و رفتار اقوام دیگر و پایان کار آنها بیندیشند، و از این رهگذر اندوخته پر ارزشى از آگاهى و عبرت فراهم سازند. 🔹 در دنیاى امروز براى گسترش دامنه خود، در سراسر جهان، تمام کشورها و سرزمین ها و اقوام مختلف را بررسى کرده و طرز فرهنگ و نقاط قوت و ضعف و صنایع مادى آنها را به خوبى برآورد کرده اند. مى فرمايد: به جاى این جباران، شما سیر در کنید، و به جاى تصمیم هاى شیطانى آنها بیاموزید. گرفتن از زندگى دیگران، از تجربه هاى شخصى مهم تر و پرارزش تر است، زیرا در این تجربه ها باید انسان زیان هايى متحمل شود تا مسائلى بیاموزد، ولى در عبرت گرفتن از زندگى و تجارب دیگران، انسان بى آن که متحمل سوخت و زیانى شود، توشه گرانبهایی مى اندوزد. 🔹دستور قرآن در زمینه «سیر در ارض» منطبق بر کامل ترین شیوه هايى است که امروز بشر براى مطالعات خود به دست آورده، و آن این که: پس از فرا گرفتن مسائل در کتاب ها دست شاگردان را مى گیرند، و به سیر در ارض و مطالعه شواهد عینى آنچه خوانده اند، مى پردازند. البته امروز نوع دیگرى از «سیر در ارض» تحت عنوان از طرف تمدن هاى شیطانى براى جلب مال و ثروت حرام رایج شده است، که غالباً هدف هاى انحرافى دارد؛ مانند انتقال فرهنگ هاى ناسالم، عیاشى، هوسرانى، بى بند و بارى و سرگرمى هاى ناسالم دیگر، این همان جهانگردى ویرانگر است. طرفدار آن نوع جهانگردى است که وسیله انتقال فرهنگ هاى سالم، تراکم تجربه ها، آگاهى از اسرار آفرینش در جهان انسانیت و جهان طبیعت، و گرفتن درس هاى عبرت از سرنوشت دردناک اقوام فاسد و ستمگر است. 🔹ذکر این نکته نیز بى تناسب نیست که، در اسلام، نوع دیگرى از جهانگردى تحت عنوان مورد نهى واقع شده، چنان که در حدیثى مى خوانیم: «لا سِیاحَةَ فِى الاِسْلامِ؛ [۱] در اسلام نیست»؛ و منظور از آن، زندگى کسانى است که براى تمام عمر، یا مدتى، از زندگى اجتماعى به کلى جدا مى شدند، و بى آنکه فعالیتى داشته باشند، در روى زمین به حرکت مى پرداختند، و همچون رهبان ها زندگى مى کردند و سربار اجتماع بودند. به تعبیر دیگر کار آنها بود در مقابل «رهبان هاى ثابتى» که در دیرها منزوى بودند، و از جامعه برکنار؛ و از آنجا که اسلام با رهبانیت و انزواى اجتماعى مخالف است، این نوع «سیاحت» را نیز محکوم مى کند. پی نوشت: [۱] «مجمع البحرين»، ماده «سيح»؛ در حديث ديگرى در همين كتاب از پيامبر گرامى اسلام (ص) است كه فرمود: «سِياحَةُ أُمَّتِى الغَزْوُ وَ الْجِهادُ؛ اگر امت من مى‏ خواهند به زندگى مادى پشت كنند، چرا به جهاد نروند، چرا در بيابان‏ها بيهوده بميرند». 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ بیست و پنجم، ج ۱۶، ص ۲۸۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام حسن عسكرى عليه السلام: 🔸«مَن كانَ الوَرَعُ سَجِيَّتَهُ وَالكَرَمُ طَبيعَتَهُ وَالحِلمُ خَلَّتَهُ، كَثُرَ صَديقُهُ وَالثَّناءُ عَلَيهِ، وَانتَصَرَ مِن أعدائِهِ بِحُسنِ الثَّناءِ عَلَيهِ».  🔹هر كه خوى او، سرشت او و صفتش باشد، و گردد و در برابر ، ستايش نيكوى ديگران يارى اش می‌دهد. 📕اعلام الدين، ۳۱۴ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اسلام در مورد رعایت حریم خصوصى افراد چیست؟ 🔹بى شک وجود داراى دو بُعد است، بُعد فردى و بُعد اجتماعى، و به همین دلیل داراى دو نوع زندگى است: و که هر کدام براى خود ویژگیهایی دارد و آداب و مقرراتى. انسان ناچار است در قیود زیادى را از نظر لباس، طرز حرکت و رفت و آمد تحمل کند، ولى پیداست ادامه این وضع در تمام مدت شبانه روز خسته کننده و درد سر آفرین است. او میخواهد مدتى از شبانه روز آزاد باشد، قید و بندها را دور کند به استراحت پردازد، با خانواده و فرزندان خود به گفتگوهاى خصوصى بنشیند، و تا آنجا که ممکن است از این آزادى بهره گیرد، و به همین دلیل، به خانه خصوصى خود پناه مى‌برد، با بستن درها به روى دیگران، زندگى خویش را موقتاً از جامعه جدا میسازد، و همراه آن از انبوه قیودى که ناچار بود در محیط اجتماع بر خود تحمیل کند، آزاد میشود. 🔹حال باید در این محیط آزاد، با این فلسفه روشن، امنیت کافى وجود داشته باشد. اگر بنا باشد هرکس سرزده وارد این محیط گردد و به حریم امن آن تجاوز کند، دیگر آن آزادى، استراحت و آرامش وجود نخواهد داشت، و مبدل به محیط کوچه و بازار میشود. به همین دلیل، همیشه در میان انسانها مقررات ویژه اى در این زمینه بوده است، و در تمام قوانین دنیا وارد شدن به خانه اشخاص بدون آنها ممنوع است و مجازات دارد، و حتى در جایی که ضرورتى از نظر حفظ امنیت و جهات دیگر ایجاب کند که بدون اجازه وارد شوند، مقامات محدود و معینى حق دادن چنین اجازه اى را دارند. در ، نیز در این زمینه دستور بسیار مؤکد داده شده، و و ریزه کارى هايى در این زمینه وجود دارد که کمتر نظیر آن دیده میشود. 🔹در حدیثى میخوانيم: «ابو سعید» از یاران پیامبر (ص) اجازه ورود به منزل گرفت، در حالى که رو به روى در خانه پیامبر (ص) ایستاده بود؛ (ص) فرمود: بهنگام اجازه گرفتن رو به روى در نایست!. در روایت دیگرى میخوانيم: خود آنحضرت هنگامى که به در خانه کسى مى آمد، رو به روى در نمى ایستاد، بلکه در طرف راست یا چپ قرار میگرفت و میفرمود: «السَّلامُ عَلَیْکُم» و به این وسیله اجازه ورود میگرفت؛ زیرا آنروز هنوز معمول نشده بود که در برابر در خانه پرده بیاویزند. [۱] حتى در میخوانيم: انسان به هنگامى که میخواهد وارد خانه مادر، یا پدر و یا حتى وارد خانه فرزند خود شود، اجازه بگیرد. در روایتى آمده است: مردى از پیامبر (ص) پرسید: آیا به هنگامى که میخواهم وارد خانه مادرم شوم باید اجازه بگیرم؟ فرمود: آرى. عرض کرد: مادرم غیر از من خدمتگزارى ندارد، باز هم باید اجازه بگیرم؟! فرمود: «أَ تُحِبُّ أَنْ تَراها عُرْیانَةً؛ آیا دوست دارى مادرت را برهنه ببینى؟!»، عرض کرد: نه. فرمود:  «فَاسْتَأْذِنْ عَلَیْها؛ اکنون که چنین است از او اجازه بگیر!). [۲] 🔹در روایت دیگرى میخوانيم: (ص) هنگامى که میخواست وارد خانه دخترش فاطمه (س) شود، نخست بر در خانه آمد دست به روى در گذاشت و در را کمى عقب زد، سپس فرمود: «السَّلامُ عَلَیْکُم»، فاطمه (س) پاسخ سلام پدر را داد، بعد پیامبر (ص) فرمود: اجازه دارم وارد شوم؟ عرض کرد: وارد شو اى رسول خدا!. پیامبر (ص) فرمود: کسى که همراه من است نیز اجازه دارد وارد شود؟. فاطمه (س) عرض کرد: مقنعه بر سر من نیست؛ و هنگامى که خود را به حجاب اسلامى محجب ساخت، پیامبر (ص) مجدداً سلام کرد و فاطمه (س) جواب داد، و مجدداً اجازه ورود براى خودش گرفت، و بعد از پاسخ موافق فاطمه (س) اجازه ورود براى همراهش «جابر بن عبداللّه» گرفت. [۳] 🔹این حدیث به خوبى نشان میدهد: تا چه اندازه (ص) که یک الگو و سرمشق براى عموم مسلمانان بود، این نکات را دقیقاً رعایت میفرمود. حتى در بعضى از روایات میخوانيم: باید سه بار گرفت: اجازه اول را بشنوند؛ به هنگام اجازه دوم خود را آماده سازند؛ به هنگام اجازه سوم اگر خواستند اجازه دهند و اگر نخواستند اجازه ندهند!. [۴] حتى بعضى لازم دانسته اند: در میان این سه اجازه، فاصله اى باشد؛ چرا که گاه لباس مناسبى بر تن صاحبخانه نیست، و گاه در حالى است که نمى خواهد کسى او را در آن حال ببیند، گاه وضع اطاق به هم ریخته است و گاه اسرارى است که نمیخواهد دیگرى بر اسرار درون خانه اش واقف شود، باید به او فرصتى داد تا خود را جمع و جور کند؛ و اگر اجازه نداد، بدون کمترین احساس ناراحتى باید صرف نظر کرد. پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسير «فخر رازى»، ج۲۳، ص۱۹۸، ذيل آيه مورد بحث [۱] تفسير «نور الثقلين»، ج۳، ص۵۸۶ [۳] همان، ص۵۸۷ [۴] «وسائل الشيعه»، ج۱۴، ص۱۶۱، ابواب مقدمات النكاح، باب ۱۲۳ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چ۲۹، ج۱۴، ص۴۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️لزوم هجرت به بلاد اهل ایمان 🔹ممکن است کسی در سکونت داشته باشد، ولی و برخلاف و یا و یا بی‌دین و بی‌عقل باشد، و با این‌ حال باشد؛ ولی اگر کسی بخواهد کند و به خدا داشته باشد یا محفوظ بماند، و این امر متوقف بر و از آن بلاد به باشد، و منتقل‌ شدن از آنجا برای او ممکن باشد، باید برای و ایمان خود و اهل‌ بیت خود، به بلاد اهل ایمان کند؛ وگرنه به خود و اهل خود نموده و مقصر خواهد بود. 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۲۰ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel