✿❀بِسْـمِـ الرَّبِ الشُّہَــداءِ وَالصِّدیـقین ✿❀ ✿رمان واقعی #زندگینامه_شهیدایوب_بلندی ✿❀قسمت ۴۶ از صدای جیغم محمدحسین و هدی از خواب پریدند. با هر ضربه ی ایوب تکه های پوست و قطره های خون به اطراف می پاشید. اگر محمدحسین به خودش نیامده بود و مثل من و هدی از دیدن این صحنه کپ کرده بود، ایوب خودش پایش را قطع می کرد. محمد پتو را انداخت روی پای ایوب، چاقو را از دستش کشید. ایوب را بغل کرد و رساندش بیمارستان... سحر شده بود که برگشتند. سر تا پای محمدحسین خونی بود. ایوب را روی تخت خواباند، هنوز گیج بود. گاهی صورتش از #درد توی هم می رفت و دستش را نزدیک پایش می برد. پایی که حالا غیر از #بخیه های_عمل و جراحی، پر از بخیه های ریز و درشتی بود که جای ضربات چاقو بود. من دلش را نداشتم، ولی دکتر سفارش کرده بود که به پایش #روغن بمالیم. هدی می نشست جلوی پای ایوب، دستش را روغنی می کرد و روی پای او می کشید. دلم ریش می شد وقتی می دیدم، برآمدگی های زخم و بخیه از زیر دست های ظریف و کوچک هدی رد می شود... و او چقدر #بامحبت این کار را انجام می دهد. زهرا آمده بود خانه ما، ایوب برایش حرف می زد.... از #راحت_شدن_محسن می گفت، از #جنس_دردهای محسن که خودش یک #عمر بود تحملشان می کرد. از #مرگ که دیر یا زود سراغ همه مان می آید. توی اتاق بودم که صدای خنده ی ایوب بلند شد... و بعد بوی اسفند،... ایوب وسط حرف هایش مزه پرانی کرده بود و زده بود زیر خنده زهرا چند بار به در چوبی زد و اسفند را دور سر ایوب چرخاند: _"بیا ببین شهلا، بالاخره بعد از کلی وقت خنده ی داداش ایوب را دیدیم. هزاااار ماشاالله، چقدر هم قشنگ میخنده. چند وقتی میشد که ایوب درست و حسابی نخندیده بود. دردهای عجیب و غریبی که تحمل می کرد، آن قدر به او #فشار آورده بود که شده بود عین استخوانی که رویش پوست کشیده اند. مشکلات تازه هم که پیش می آمد می شد قوز بالای قوز... ادامه دارد... ✿❀ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

🌴بِــسْـمِـ الـرَّبِ الزّینَــب.سلام‌الله‌علیها. 🐎سَــلامٌ عَلی قَــلبِ الزِینَبِ الصَّبــور 🌴 رمان واقعی ، مفهومی و بصیرتی 🐎 #آفتاب_درحجاب 🌴قسمت ۳ بایست بر سر #حرفت زینب! که این هنوز اول #عشق است. 🏴پرتو دوم🏴 سال #ششم هجرت بود که #تو پا به عرصه #وجود گذاشتى اى #نفرششم_پنج_تن! بیش از هر کس ، #حسین از آمدنت #خوشحال شد.... دوید به سوى پدر و با خوشحالى فریاد کشید: _✨پدرجان! پدرجان! خدا یک #خواهر به من داده است! زهراى مرضیه گفت: _على جان! #اسم دخترمان را چه بگذاریم؟ حضرت مرتضى پاسخ داد: _نامگذارى فرزندانمان #شایسته پدر شماست. من #سبقت نمى گیرم از پیامبر در نامگذارى این دختر. پیامبر در #سفر بود... وقتى که بازگشت، یکراست به خانه #زهرا وارد شد، حتى پیش از ستردن گرد و غبار سفر، از دست و پا و صورت و سر. پدر و مادرت گفتند که براى نامگذارى عزیزمان چشم انتظار بازگشت شما بوده ایم. #پیامبر تو را چون جان شیرین ، در آغوش فشرد، بر گوشه لبهاى خندانت بوسه زد و گفت: _نامگذارى این عزیز، کار خود #خداست . من #چشم_انتظار اسم آسمانى او مى مانم. بلافاصله #جبرئیل آمد و در حالیکه #اشک در چشمهایش حلقه زده بود، اسم ✨ #زینب ✨را براى تو از آسمان آورد، اى زینت پدر! اى درخت زیباى معطر! #پیامبر از جبرئیل سؤ ال کرد که #دلیل این غصه و گریه چیست ؟! #جبرئیل عرضه داشت: _✨همه عمر در #اندوه این دختر مى گریم که در همه عمر جز #مصیبت و اندوه نخواهد دید. #پیامبر گریست. #زهرا و #على گریستند. #دوبرادرت حسن و حسین گریه کردند و #تو هم #بغض کردى و لب برچیدى. همچنانکه اکنون بغض، راه گلویت را بسته است.. و منتظر #بهانه اى تا رهایش کنى و قدرى آرام بگیرى. و این بهانه را #حسین چه زود به دست مى دهد 🌟یا دهر اف لک من خلیل کم لک بالاشراق و الاءصیل #شب_دهم محرم باشد،.. تو بر بالین #سجاد، به #تیمار نشسته باشى ، #آسمان سنگینى کند و #زمین چون جنین ، بى تاب در خویش بپیچد، #جون_غلام_ابوذر، در کار تیز کردن #شمشیر برادر باشد،.. و برادر در گوشه خیام ، زانو در بغل ، از فراق بگوید و از دست روزگار بنالد. چه بهانه اى بهتر از این براى اینکه تو #گریه ات را رها کنى و بغض فرو خفته چند ده ساله را به #دامان این خیمه کوچک بریزى. نمى خواهى حسین را ازاین #حال_غریب درآورى. حالى که چشم به ابدیت دوخته است و غبار لباسش را براى رفتن مى تکاند. اما #چاره نیست.... #بهترین پناه اشکهاى تو، همیشه #آغوش حسین بوده است و تا هنوز این آغوش گشوده است باید در سایه سار آن پناه گرفت... این قصه، قصه اکنون #نیست. به #طفولیتى برمى گردد که در #آغوش #هیچ_کس آرام نمى گرفتى جز در #بغل_حسین . و در مقابل حیرت دیگران از مادر مى شنیدى که: _✨بى تابى اش همه از #فراق حسین است. در آغوش حسین، چه جاى گریستن ؟! اما اکنون فقط این #آغوش_حسین است که جان مى دهد براى #گریستن و تو آنقدر گریه مى کنى که از هوش مى روى و حسین را #نگران هستى خویش مى کنى. حسین به صورتت #آب مى پاشد... و پیشانى ات را #بوسه_گاه لبهاى خویش مى کند. زنده مى شوى و #نواى آرام بخش حسین را با گوش جانت مى شنوى که: _✨آرام باش خواهرم ! صبورى کن تمام دلم! #مرگ، سرنوشت محتوم اهل زمین است . حتى #آسمانیان هم مى میرند. بقا و قرار فقط از آن #خداست و جز خدا قرار نیست کسى زنده بماند. اوست که مى آفریند، مى میراند و دوباره زنده مى کند.... 🌴ادامه دارد.... 🐎اثری از؛ سیدمهدی شجاعی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🐎🐎🐎🌴🌴🐎🌴🌴🌴

🍁🍁🍁🌷🌷🌷🍁🍁🍁🌷 🌷بِسْـمِـ الّلهِ النُّور 🍁رمان هیجانی و فانتزی 🌷 #مثل_هیچکس 🍁قسمت ۱۲ ساعت قرار فرا رسید. یک ربع زودتر رسیدم اما محمد قبل از من آمده بود. از دور میدیدمش. نزدیک تر رفتم و بعد از سلام گفتم : _کی اومدی؟ هنوز یه ربع مونده. + ما اینیم دیگه. میخوای برم یه ربع دیگه بیام؟ خندیدم و گفتم : _ نه. ساعتمو یه ربع میکشم جلو فکر میکنم سر موقع رسیدی.سرماخوردگیت بهتر شده؟ + الحمدلله. خوبم. همانطور که قدم زنان می رفتیم، پرسیدم : _میشه بگی چرا اون روز زنگ زدی گفتی بیام بهشت زهرا؟ پس از چند ثانیه سکوت گفت : + جواب این سوالتو بعد میگم. بقیه رو بپرس. _ باشه. هرجور صلاح میدونی. قبل همه حرفا بگم که من نمیخوام چیزی رو زیر سوال ببرم هرچی میپرسم فقط برا اینه که دنبال جوابم. امیدوارم حرفام ناراحتت نکنه. راستش اون روز که رفتم قطعه ی 24 قبر یه شهید هم سن خودمو دیدم... خیلی فکر کردم ولی نفهمیدم چرا باید یه جوون بیست ساله زندگیشو بذاره بره جنگ و شهید شه. جلوتر که رفتم دیدم همه سن و سالی اونجا هستن. پیر و جوون نداره. یاد پدرت افتادم. پدرت حتما خانواده شو دوست داشت. حتما با شما زندگی خوبی داشت. پس چی باعث شد شمارو ول کنه و بره؟ همانطور که با دقت به حرف هایم گوش میداد به نیمکت خالی اشاره کرد و نشستیم... محمد که به زمین خیره شده بود بعد از کمی سکوت گفت : + چقدر از روزای جنگ یادته ؟ کمی فکر کردم،... بیشترین چیزی که یادم می آمد استرس شنیدن آژیر قرمز و پناه بردن به انباری زیر زمین بود.... یادم هست روزی که جنگ تمام شد برای تعطیلات تابستانی شمال بودیم. از رادیوی ویلای خاله مهناز خبر را شنیدیم. گاهی هم در محله خبر شهادت همسایه ها می آمد و مادرم برای تسلیت می رفت. گفتم : _ خانواده‌م سعی میکردن منو از فضای جنگ دور نگه دارن. چیز زیادی توی خاطراتم نیست. بیشتر همون استرس آژیر قرمز... + وقتی صداشو میشنیدی خیلی میترسیدی؟ _ آره. مادرم سعی می کرد آرومم کنه و بگه چیز مهمی نیست. + فک میکنی اگه یه روز وقتی پدرت سر کار بود و شما نشسته بودین تو خونه یهو یکی با زور میومد تو چقدر میترسیدی؟ یا مادرت چه حالی می شد؟ منظورش را از این مثال فهمیدم. گفتم : _ من میدونم اونا رفتن تا جلوی خیلی از اتفاقات بدترو بگیرن.ولی نمیفهمم چی باعث شده از همه چی دل بکنن. منظورم اون #نیروی_درونیه. چون من حاضر نیستم چنین کاری کنم. + میتونی بگی چی باعث شد #روزدعوا با آرمین، رو شونم بزنی و بگی "از طرف دوستم ازت عذرخواهی میکنم." با اینکه #میدونستی به صورت منطقی ممکنه همه چی بینتون خراب شه. _ چون #میدونستم سکوتم #اشتباهه. + چرا؟ خب اگه سکوت میکردی الان دوستیتون بهم نخورده بود. _ #زور میگفت، #غرورش خیلی زیاد بود. با سکوت من غرورش بیشتر میشد. اینجوری برا اونم بهتر شد که بدونه همیشه حق با خودش نیست. + پس یه نیروی درونی باعث شد #کاردرست رو به قیمت از دست دادن دوستت انجام بدی. پدر منم رفت چون دید دارن #زورمیگن، #حق با اونا نیست. با اینکه میدونست شاید بعد رفتنش همه چیز برای ما خراب شه. جوابش قانع کننده بود... ولی #ازبین_رفتن_دوستی کجا و #مرگ کجا؟ انگار ذهنم را خوانده بود، ادامه داد : + میدونم الان داری فکر میکنی از دست دادن زن و بچه و زندگی با از دست دادن یه دوست خیلی فرق داره. ولی اینو بدون، #نیروی_درونی که بین تو با امثال پدر من وجود داشتم متفاوته. این مثال رو زدم تا بگم گاهی آدم حس میکنه بعضی چیزا #وظیفشه، به گردنشه. حتی اگه بدونی در قبال انجامش یه سری چیزا رو از دست میدی. و البته شاید #چیزای_بزرگتری بدست بیاری. سرم را به نشانه ی تایید حرف هایش تکان دادم و گفتم "میفهمم..." محمد ادامه داد : + بعضی چیزا حس کردنیه. شاید هر چقدرم برات دلیل و آیه بیارم باز نتونی کار پدرمو درک کنی. مثل کاوه که شاید رفتار اون روز تورو درک نکنه. چند دقیقه ای به سکوت گذشت... تا به پیشنهاد محمد از پارک بیرون رفتیم و بستنی خوردیم.هرچه اصرار کردم اجازه نداد پول بستنی را حساب کنم. ساکت بودم و به نیروی درونی که محمد درباره اش حرف میزد فکر می کردم... 🍁ادامه دارد... 🌷اثری از ✍فائزه ریاضی 🍁 @FaezehRiyazi 🍁Inestagram_ loveshqqq منبع؛ 🌷https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🌷لطفا با اسم نویسنده و منبع کپی شود. 🍁🌷🍁🍁🌷🌷🍁🌷🍁🌷

🇮🇷برای #خمینی شدن باید #حسینی شد..🇮🇷 🌟رمان #سرزمین_زیبای_من 🌍قسمت ۴۷ 🌟کانون شرارت دوره زبان فارسی تموم شد ... ولی برای همه ما تازه واردها خوندن متن ها کار راحتی نبود ...بقیه پا به پای برنامه های آموزشی پیش می رفتن اما قضیه برای من فرق می کرد ... . سوالاتی که روز دیدار، توی ذهنم شکل گرفته بود ... امانم رو بریده بود و رهام نمی کرد ... باید می فهمیدم ... اصلا من به خاطر همین اومده بودم ... . شروع به مطالعه کردم ... هر مطلبی که پیرامون #حکومت و #رهبری جامعه دینی نوشته شده بود رو می خوندم ... گاهی خوندن یک صفحه کتاب به زبان فارسی ... یک ظهر تا شب طول می کشید ... گاهی حتی شام نمی خوردم تا خوابم نبره و بتونم شب رو تا طلوع، مطالعه کنم ... . و این نتیجه ای بود که پیدا کردم ... حکومت زمین به خدا تعلق داره ... و پیامبر و اهل بیتش، #واسطه‌زمین و آسمان ... و #ریسمان‌الهی هستن ... و در زمان غیبت آخرین امام ... حکومت در دست #فقیه‌جامع‌الشرایط، امانته ... . حکومت الهی ... امت واحد ... مبارزه با استعمار، استکبار، سرمایه داری ... مبارزه با برده داری ... تلاش در جهت تحقق عدالت ... و ... همه اینها مفاهیم منطقی، سیاسی و حکومتی بود ... مفاهیمی که به راحتی می تونستم درک شون کنم... اما نکته دیگه ای هم بود ... عشق به خدا... عشق به پیامبر و اهل بیت رسول الله ... عشق از #دیدما، ارتباط دو جنس بود ... و این مفهوم برام قابل فهم نبود ... اما موضوع ساده ای نبود که بشه از کنارش رد شد ... مرگ و کشته شدن در راه هدف، یه تفکر پذیرفته شده است ... انسان هایی هم بودند که به خاطر نجات همسر یا فرزند، جون شون رو از دست دادن ... اما عشق به خدا؟ ... و عجیب تر، ماجرای #کربلا ... چه چیزی می تونست خطرناک تر از مردمی باشه که مفهوم عشق به خدا در بین اونهاست ... و #به‌راحتی حاضرن جانشون رو در راه اون بدن... . خودشون رو یک امت واحد می دونن ... و #هیچ‌مرزی برای این اعتقاد و فدای جان، وجود نداره ... . تازه می تونستم علت مبارزه حکومت های سرمایه داری رو با اسلام بفهمم ... و اینکه چرا همه شون با هم #ایران رو هدف گرفته بودن ... شیوع این تفکر در بین جامعه #غرب ... به معنای #مرگ و #نابودی اونها بود ... . مردمی که مرزهای فکری از بین اونها برداشته بشه ... و در #قلب کشوری که متولد شده اند ... قلب خودشون برای جای دیگه ای ... و به فرمان شخص دیگه ای در تپش باشه ... . برای اونها، ایران تنها ... هیچ ترسی نداشت ... تفکر در حال شیوع، بمب زمان داری بود که ... برای نابودی اونها لحظه شماری می کرد ... . جواب ها راحت تر از چیزی بود که حدس می زدم ... حالا به خوبی می تونستم همه چیز رو ببینم ... حتی قدم های بعدی حکومت های سرمایه داری رو حدس بزنم ... وحشت بی پایان دنیای سرمایه داری و استعمارگر ... #ازاسلام ... و #ازحکومت‌ایران ... . ادامه دارد.. نویسنده؛ شهید مدافع حرم #طاهاایمانی 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 #کپی_باذکرنام_نویسنده 🌟🌟🌟🌍🌍🌟🌟🌟

┏◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚┓ ☆اَلابِذِکرِالله‌تَطمَئِنَّ‌القُلوب ☆☆رمان بلند امنیتی-بصیرتی-عاشقانه ☆ #کابوس_رویایی ☆☆قسمت ۴۵ و ۴۶ _خب آره! البته‌ به گمونم. من که تا حالا خوردم حلال و حرومشو نمیدونم. چپ چپ نگاهم میکند. _وا دختر، آدم باید بدونه چی کوفت میکنه! تو یعنی مشروبم میخوری نعوذباالله؟ بهم برمیخورد؛ لحن پری بدجور تحریکم میکند. _نخیر!!! اونقدرا هم حواسم هست. انگار متوجه ناراحتی ام میشود و دستش را روی شانه ام میگذارد. _ببخشید، نمیخواستم ناراحتت کنم. تا بخواهم جواب بدهم، گارسون می‌آید تا سفارشها را بگیرد. پری پیش دستی میکند و سفارش میگو میدهد. تا غذا را بیاورند کمی با پری صحبت میکنم. پری از خانواده‌شان میگوید که در روستا زندگی میکنند و این دو به هوا درس و دانشگاه به تهران آمده اند.از پری در مورد رشته‌ی تحصیل 🔥پیمان🔥 میپرسم که میگوید او در دانشگاه آریامهر ریاضی میخواند. انگار هردوتایشان بچه‌های درس خوانی هستند. گارسون غذا و سالاد را میگذارد. پری اولین لقمه را با اکراه برمیدارد. چشمانش را میبندد و اگر مزه‌ی بدی داشت به طرف دستشویی برود. من با خیال راحت شروع به خوردن میکنم. کم کم میگو در دهان پری مزه میکند و به وجد می آید . _از اونی که فکر می کردم بهتره! _پس چی! من چیز بد پیشنهاد نمیدم که. بعد از شام به اتاق برمیگردیم. پری توی وسایلش دنبال چیزی میگردد و پیدا نمیکند. بعد سراغ من می آید و میپرسد: _تو کتاب منو ندیدی؟ _چه کتابی؟ _همین دایره المعارف واژگان! همین جاها گذاشتم. ابرو بالا میدهم و میگویم اطلاعی ندارم. #تعجب میکنم پری دایره المعارف کلمات دارد؟! اغلب کسانی که فیزیک و ریاضی می خوانند از فارسی خوششان نمی آید. با این حال کنارش دنبال کتاب میگردم و آن را زیر تخت می‌یابم. کتاب توی دستانم است که پری چنگ می زند و آن را از دستانم بیرون میکشد. از حرکت سریعش #مبهوت میشوم.کتاب قطور را باز میکند و #متعجب میشوم. داخل کتاب به اندازه‌ی یک نوار کاست بریده شده! پری لبخندزنان نوار را درمی‌آورد و مقابلم میگیرد. _خداروشکر! سالمه. اگه گم شده بود که... #سوالات به ذهنم سوزن می زنند. یعنی این چه نوار کاستی است که اینقدر برای او جالب است؟ پری دستانم را میگیرد و روی تخت و در کنار خودش جا میدهد. _چشماشو! چهار تا شده! مدام پلک میزنم تا حالت تعجب از من دور شود. دستی به صورتم میکشد و میپرسد: _میخوای بدونی این چیه؟ از خدا خواسته پشت سر هم سر تکان میدهم.لبخندش را پر رنگ میکند و به تعریف می آید: _این یه سخنرانی #سیاسه. _آها. _البته سخنرانی معمولی نیستا! سخنرانی #خطرناک و #مرگبار. از استاد ☆✍محمد حنیف نژاد☆. میدونی این مرد کیه؟ سری به علامت منفی تکان میدهم که میگوید: _تاسیس کننده‌ی سازمان #مجاهدین_خلق. اون بود که به ما سرمشق داد و همگی مدیون اون هستیم. حالا فرصتش پیش آمده تا سوالات ریخته شده در ذهنم را بیان کنم. انگار دستی مرا به طرف خود میکشاند و میخواهد با او همراه شوم. _پری؟ پری رویش را به سمت من برمیگرداند و جواب میدهد _بله. #استرسی به جانم افتاده که مرا میلرزاند. این حرف ها بوی #مرگ می دهد. این را حتی منی که زیاد در جریانش نیستم، #میترساند. با همه‌ی این حرف ها، وجودم پر از علامت #سوالها و #چراها شده که تحمل شان سخت تر از استرس است. برای همین در چشمان پری خیره میشوم و میپرسم: _سا...سازمانی که میگی.. سری تکان میدهد و برای تکمیل حرفم میگوید: _آره، سازمان مجاهدین خلق. من هم متقابلاً با تکان سر حرفش را تایید میکنم.در ادامه لب میزنم: _چه جور جاییه؟ یعنی خب که چی؟ هدف چیه پری از سر جایش بلند میشود و شروع میکند به قدم زدن: _خب اینا چیزی نیست که بشه گفت. حرف زدن در موردش... من همه چیز را میدانم. عاقبت حرف زدن در موردش را هم میدانم. اما قانونی در زندگی دارم که هرچیزی ارزش یک باز امتحان کردن را دارد! به همین دلیل میخواهم برای یکبار هم که شده بدانم دور و برم چه خبر است. نمیگذارم حرف را ادامه بدهد و میگویم: _من میدونم. میدونم #حرف_زدن در موردش هم #خطرناکه! اما من نمیخوام #بی‌تفاوت باشم. باید ببینم اون چه هدفیه که تو و پیمان حاضر شدین از #خانواده، #تحصیل و #آرامش دست بکشین. تو فیزیکو دوست داری، مگه نه؟ خب با خوندن فیزیک چیزی فراتر از یه #خرابکار، اونم به قول امثال شاه، میشدی. چرا؟ اخه چی #مجبورت کرد؟؟ ________ ☆✍پی‌نوشت؛ محمد حنیف‌نژاد (۱۳۱۸–۴ خرداد ۱۳۵۱) او در رشته‌ی مهندسی کشاورزی تحصیل می نمود. از بنیان‌گذاران سازمان مجاهدین خلق ایران بود. وی به همراه سعید محسن و علی‌اصغر بدیع‌زادگان، سازمان مجاهدین خلق را در سال ۱۳۴۴ پایه‌ریزی کرد. محمد حنیف‌نژاد در سال ۱۳۵۰ توسط ساواک دستگیر و در چهارم خرداد ۱۳۵۱ اعدام شد. ☆ادامه دارد..... ☆☆نویسنده؛ مبینا رفعتی(آیه) ☆ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ┗◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛┛

┏◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚┓ ☆اَلابِذِکرِالله‌تَطمَئِنَّ‌القُلوب ☆☆رمان بلند امنیتی-بصیرتی-عاشقانه ☆ #کابوس_رویایی ☆☆قسمت ۸۳ و ۸۴ تقی به در میزنم و با صدای اجازه‌ی پیمان به داخل سرک میکشم.به دو صندلی کنار پنجره اشاره میکند 🔥_شما امروز توی اون پارک چیکار میکردین؟ فکر این که پیمان مرا تعقیب میکرده خونم را به جوش می‌آورد! یاد نصیحت کیوان می افتم که میگفت این موضوع میان مان سِری باید بماند!سریع از روی صندلی بلند میشوم و خشم در رگهایم میدود. _شما به چه حقی منو تعقیب کردی؟؟اصلا چرا مثل سایه دنبالم افتادی؟؟؟به شما چه که من کجا میریم و کی برمیگردم!چرا همش خودتونو رئیس میدونین؟ من دوست ندارم سر از کارم دربیارین. از سر جایش بلند می شود _حق دارین اما توی سازمان مسائل شخصی وجود نداره! _هه! اگه وجود نداره چرا منو تعقیب میکردین؟ مگه سازمان بهتون دستور داده بود؟ با خونسردی تمام جواب میدهد: _سازمان دستور نداده بود اما من بعنوان یک عضو باید مطمئن میشدم شما چقدر به درد این کارا میخورین. _و... نتیجه؟ سرش را پایین می‌اندازد و به دو طرف تکان میدهد. _نتیجه‌ی خوبی نداشت! شما عملاً هیچی از ضد تعقیب و فرار نمیدونین یا طرز استفاده از اسلحه! شما نیاز دارین که به لحاظ ایمانی هم قوی بشین. لرزش دستتون و نگاه نگرانتون به یک چیریک نمیخوره! خیلی بهم برخورد. عیبی نمانده که در چشمانم نگاه نکند و نگوید! _شما کسی نیستین که ازش دستور میگیرم یا منتظر تعریف یا نقدش باشم. _رویا خانم... یا ثریا! باید به اطلاعتون برسونم من از طرف مرکزیت دستور دارم که وظیفه‌ی تعلیم و ارتباطتون رو با سازمان انجام بدم. پس لازمه هر رفت و آمد و دلیلشو بدونم. کار شخصی و به کسی ربطی نداره هم نداریم‌. از پری بپرسین بهتون میگه نظم تشکیلاتی چقدر اهمیت داره و بیشتر از اون تبعیت از مافوق! این قانون سازمانه، اگه نمیپذیرین خیلی زود بزنین کنار. تمام خشمم تبدیل می شود به یک مشت لرزان. حرفی برای گفتن نمیماند و خیلی سریع پله ها را یکی دو تا میکنم و به پایین می‌آیم. پری پایین پله ها ایستاده و با نگرانی مرا دید میزند.اصلا حوصله‌ی پری را ندارم.کیفم را برمیدارم و از خانه بیرون میزنم. بی‌هدف کوچه‌پس‌کوچه‌ها را رد میکنم. چشمم به خانه‌ای می‌افتد که گلهای کاغذی دارد.گلبرگی را زیر انگشتانم لمس میکنم که با صدایی برمیگردم و چشمم به مرد هیکلی میخورد.قدم به عقب برمیدارم که ماشین قراضه ای سد راهم میشود. با التماس نگاهشان میکنم: _چی از جوونم میخواین! بزارین برم. دلم میخواهد جیغ بکشم که پارچه‌ای روی‌دهانم قرار میگیرد.توان من در برابر آن ها همچون توان موری در برابر فیلی است! هزار جور فکر ویران میشود به ذهنم! بار ها خودم را لعنت میکنم.یکهو صدای زد و خورد میشنوم و کمی بعد صدای شلیک تفنگ گوشم را میخراشد. نگاه مضطرب پیمان میبینم. چهار ستون بدنم میلرزد. از خودم می پرسم این از کجا آمد؟! آستینم را میکشد: _بدو بریم! نگاهم به تن خونی مرد سیبیلو می‌افتد که جای سه گلوله حوالی قلبش دیده میشود. چشمان نیمه بازش مرا بدجور میترساند. تا به حال یک مرده را از این فاصله ندیده بودم.ناباورانه نگاهم را به پیمان میدهم و بریده بریده میپرسم: _تُ... تو کشتیش؟ صدای بلند پیمان بر سرم کوفته میشود: _تا دیر نشده باید فرار کنیم‌.اگه مردم جمع بشن کارمون ساختش! متوجه خس خس نفس های مرد می شوم و رو به پیمان میگویم: _اما اون زنده است! کیفم را محکم می کشد. _بیاین بریم! الان میرسن ها! باید فرار کنیم! مرا از کوچه‌پس‌کوچه‌ها می‌دویدیم. مچ پایم میپیچد و از روی درد ناله میکنم. میخواهم بلند شوم اما سوزش پایم نفسم را میبرد. خودم را به دیوار میگیرم _نمیتونم! پام درد میکنه. به خانه رسیدیم. پیمان سریع وارد میشود _خوبی؟ چیکارت شد؟ سری تکان می دهم که یعنی خوبم.به سختی با یک پا پرش های ریزی میزنم تا به خانه برسیم.پری با صدای آهسته ای در گوشم میگوید: _پیمان گفت بیام دستتو بگیرم. خیلی سرد جواب میدهم: _دستش دردنکنه! با دیدن پله ها وا میروم و انگار درد پایم بیشتر میشود.دست دیگرم را به دیوار میگیرم و با یک دو سه‌ی پری هماهنگ میپرم. پری بالشتی زیر پایم میگذارد و چای نباتی برایم می آورد. _پیمان آدم کشت! اون مرد سیبیلو رو با اسلحه کشت! _پیمان آدم خوب رو نمیکشه. اون مرده هم لابد حقش بوده. _آخه درسته ما در مورد #مرگ و #زندگی کسی تصمیم بگیریم؟ من حاضر به #گوشمالی مفصل بودم اما اون مرد تو خون خودش میغلتید! _فراموش کردی تو چه #سازمانی وارد شدی؟ تو نباید در مورد مرگشون فکر کنی، فقط باید ببینی این زندگی مفیدی داره برای جامعه یا نه! آدم منفی کسی که باید حذف بشه. خود خدا هم همینو میخواد! حرف های پری مرا قانع نمی کند.من نمیتوانم... ☆ادامه دارد..... ☆☆نویسنده؛ مبینا رفعتی(آیه) ☆ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ┗◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛┛

┏◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚┓ ☆اَلابِذِکرِالله‌تَطمَئِنَّ‌القُلوب ☆☆رمان بلند امنیتی-بصیرتی-عاشقانه ☆ #کابوس_رویایی ☆☆قسمت ۱۳۷ و ۱۳۸ پیمان سکوت کرده است. معذب میشوم واز استرس کمی خودم را به پیمان نزدیک میکنم: _دردسر نشه؟ _نه! دعوای مادر و پسری به ما ربطی نداره. بعدشم ما جرمی مرتکب نشدیم که مثل بقیه بخوایم از مرز فرار کنیم! ما داریم برای آزادی میریم به یه کشور دیگه و همین‼️ این حرفها بهانه‌ی خوبیست اما نه برای من! سکوت میکنیم. بلباس می‌آید با سینی چای. _بخورین! باید جون داشته باشین که بدوین و از مرز خارج شید. آهسته میگویم: _دردسرتون نشیم؟ _نه بابا! مادرم همیشه ساز مخالف میزنه با من. شما جدی نگیرید و به کار خودتون فکر کنین. بعد از خوردن چای، پیمان کمی از او در مورد آن سوی مرز میپرسد: _نه ما که کسی رو اون طرف داریم. منظورم اینه عراق چجوریه؟ رفتی تا بحال؟ _آها.. عراق... خوبه! من چند باری برای تجارت و آوردن جنس رفتم اونم قاچاقچی از مرز. فقط یه توصیه ای دارم که اگه #شیعه هستین اونو مخفی کنین. #حزب_بعث با #شیعه‌ها دشمن خونی هستن. همین که بفهمن شیعه هستین دیگه احتمال لو رفتنتون هست.اونا میگن شیعه ها خرابکارن و دنبال دردسرن.خیلی از #شیعه‌های_عراق توی زندانهای #استخبارات سلاخی میشن. پیمان سری به علامت منفی تکان میدهد _نه! ما شیعه نیستیم. _خوبه! من میرم شما تا شب میتونین استراحت کنین تا شب فقط خودم را به خواب میزنم.پیمان میرود آبی به صورتش بزند. روسری‌ام را سر میکنم.طاقچه دارای قرآن و آیینه است.برمیخیزم و به قرآن نگاه میکنم. همان کلمات اسرارآمیز...یاد آن تابلویی می‌افتم که رویش آیه الکرسی نوشته شده بود.من هیچ‌چیز از قرآن نمی دانم جز نام و زبان عربی‌اش اما گاهی که ترجمه اش را میخوانم واقعا به فکر فرو میروم.اما حیف که بر اساس تعالیم مارکسیسم و سازمان قرآن دچار بی‌اعتباری شده.بی‌اعتباری که مسبب آن گذر زمان است.البته من تمام این حرفها را قبول ندارم زیرا شنیده ام قرآن درباره‌ی #مرگ و ویژگیهای #پسندیده و... با انسان سخن میگوید و اینها در #هرزمانی یکی است.دل از قرآن میکنم و سر جایم مینشینم.گویی دیگر فرصتی نیست.پیمان ساک را برمیدارد و به من میگوید بیرون بیایم.میخواهیم سوار ماشین بشویم که بلباس میگوید: _از اینجا با ماشین نمیشه رفت. با موتور باید بریم. با اینکه معذب هستم اما میپذیرم با موتور برویم.بلباس و بعد پیمان و بعد از او من مینشینم. اولین باری است که سوار موتور میشوم.ترس گذر از مرز بعلاوه‌ی سوار شدن بر موتور روحم را جدا میکند‌.به جایی میرسیم که بلباس چراغ موتور را خاموش میکند و به پیمان میگوید: _ازین جا به بعد شاید لو بریم. کمی جلوتر موتور را متوقف میکند.قدمهایم سنگین است و گویا هنوز روی موتور هستم و زمین از زیر پایم میگذرد.بلباس جلو میرود و ما هم پشت سرش به راه می‌افتیم.کم‌کم چراغ‌هایی از دور به ما چشمک میزنند.بلباس سر جایش می‌ایستد: _اون چراغایی که دورن رو میبینین؟ ما هم سر تکان میدهیم که یعنی بله! _اونا چراغ مرزبانیه.شما باید ازون سمت برید. اون خط هم که میبینین مرز عراقه. به محض خروج یک ربعی فقط باید بدوید. تنم به لرز می‌آید و میپرسم: _شما نمیاین؟ خنده‌ی بیخودش حالم را دگرگون میکند و در جواب به نه ای کفایت میکند.تشکر میکنیم و از او فاصله میگیریم.هرچه پیش میرویم طناب وحشت بیشتر به دور گلویم میپیچد‌. _چیزی به خط نمانده. پیمان اشاره میکند که اول من بروم.دستش را دور کمرم حلقه میکند و به سختی مرا به آهن بالای سیم‌خاردارها میرساند.پایم را روی میله‌ی آهنی میگذارم به پایین نگاه میکنم.کم مانده از ترس در دم جان بدهم.پیمان آهسته میگوید: _بپر! اما فاصله‌‌ام تا زمین زیاد است.تکرار میکند: _بپر دیگه! پایم را آن سو میگذارم و میپرم. با اخ پایم را محکم میگیرم.ساک درکنارم فرود می‌آید و پیمان هم عبور میکند.بدجور مچ پایم درد گرفته و میترسم در رفته باشد! در این شب ظلمات و موقع #خروج_غیرقانونی پایم در برود نوبر است دیگر! _باید بدوییم. ممکنه خبردار بشن که ما از مرز عبور کردیم همزمان یک دو سه ای میگوید و میدویم.با هر قدم چشمم را میبندم و پایم را روی زمین میگذارم.ساق دست پیمان در زیر فشارهای من که خودم را به آن آویزان کردم حتما سرخ شده! لنگ لنگان به تپه ای نزدیک میشویم.و باز تا جایی که نفس داریم میدویدم.مسافت زیادی را پیموده ایم.شب خوفناکی است که گرگی رد بویمان را بگیرد و حسابمان را برسد. پیمان اسلحه اش را درآورده و به اطراف با سوظن نگاه میکند: _تو خیالت جمع باشه من حواسم هست. _قراره کی دنبالمون بیاد؟ بر تکه سنگی مینشیند. _نمیدونم کیه اما میاد. _مطمئنه؟ _آره از بچه‌های سازمانه که فرارکرده به عراق. بچه ها رو راهنمایی میکنه. صدای زوزه‌ی گرگها.. ☆ادامه دارد..... ☆☆نویسنده؛ مبینا رفعتی(آیه) ☆ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ┗◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛┛

｡☆✼★━━━━━💠━━━━━━★✼☆｡ 🍃رمان واقعی تلنگری و آموزنده #سه_دقیقه_در_قیامت 🍃روایت یکی از جانبازان مدافع حرم 🍃قسمت ۶۳ و ۶۴ عشق به كار برای رضای خدا در تمام افعال آنها ديده ميشود.البته در خاطرات ايشان هم هست كه وقتی كاری عاشقانه و خالصانه برای خدا باشد ارزشمند است.وگرنه...مانند ماجرای نجات يك انسان.كاری كه نيت غيرخدايی پيدا كند ارزش خود را از دست ميدهد. سؤال ۴ :در موضوع ارتباط با نامحرم، ايشان خيلي سخت گيرانه صحبت ميكند. آيا شرايط جامعه را نميبيند؟ آيا كشورهای غربي را نميبينند؟ مگر ميشود انسان هيچگونه ارتباطي نداشته باشد؟ سؤال خوبی است.اينكه يك گناه درجامعه رواج فراوانی داشته باشد،دليل بر اين نميشود كه ديگر گناه بودنش كم شده!بدی پوشش و آزادی ارتباط با نامحرم، از گناهانی است كه عواقب سنگينی درزندگی روزمره دارد.اصلا بحث نافرمانی دستور خدا را كنار بگذاريد،اگر كسي ميخواهد آرامش روحی درزندگی داشته باشدبايد به اين موضوع اهميت بدهد.تمام مطالبی كه در اين موضوع در كتاب به آنها اشاره شده، در روايات و آيات به آن تأكيد شده. از طرفی شما به تاريخ كشف حجاب و برهنگی در كشور خودمان و كشورهای غربی نگاه كنيد. تا شصت هفتاد سال پيش،بيشتر مادران و مادربزرگهای ما، با پوشيه و روبند بودند. فيلمهايی كه از اوايل دوره پهلوی نمايش داده ميشود، به همين موضوع اشاره دارد.آنقدر بحث #حجاب در خانواده‌ها محكم بود كه پهلوی اول با #زور اسلحه نيز #نتوانست حجاب را بردارد.آيا مادربزرگهای ما با آن همه سختی در زندگی، دوست نداشتند راحت و آزاد باشند؟يا آنها به مسائل مهمي دقت ميكردند كه ما فراموش كرده‌ايم! در غرب نيز همين وضعيت بود. بيشتر فيلمهايی كه مربوط به صد سال پيش است، زنان را با لباس بلند، آستين پوشيده و كلاه نشان ميدهد. تمام تصاوير و مجسمه‌های حضرت مريم در كليساهای قديمی، ايشان را با پوشش و حتی چادر نشان ميدهد! اما از زماني كه نظريه فرويد اجرايي شد و برهنگی فرهنگی رواج يافت، جامعه غربی با مشكل تشكيل خانواده و عدم اعتماد روبرو شد.اين مشكل در دهه‌های اخير به ايران نيز سرايت كرد.آمار بالای طلاق و طلاق عاطفی حكايت از همين موضوع است. مطلبي كه راوي كتاب ميگويد كاملا صحيح و قابل امتحان است.اگر انسان، از ابتدا سعي كند كه چشم و ارتباط خود را بانامحرم حفظ كند، به يقين زندگی و همسر پاكی خواهد يافت و برعكس. اين مطلب را از آيه۲۴ سوره نور نيز ميتوان دريافت.جالب است كه شخصي بعد از مطالعه‌ی اين كتاب به من گفت: _من اين قسمت از سخنان ايشان را امتحان كردم. در محل كار، بنده هر روز با خانمهای همكار بگو بخند و شوخی داشتم. از طرفي بيشتر مواقع با همسرم در خانه مشكل داشتم.بيشتر شبها جدای از هم ميخوابيديم و خيلی از اين موضوع ناراحت بودم. اما مدتی است كه تصميم به امتحان اين موضوع گرفتم. اتاق كارم را عوض كردم و كمتر با زنان همكار حرف ميزنم.نگاهم را در كوچه و خيابان، بيش از قبل كنترل ميكنم،حتی در فضای مجازی نگاهم را كنترل ميكنم.در اين مدت دقت كردم، برخورد همسرم با من فوق‌العاده بهتر شده.از زندگی خودم خيلی لذت ميبرم. سؤال ۵ :آيا بهتر نبود نام كتاب سه دقيقه در برزخ باشد؟ بله، شايد هم مناسب بود،حضرت آيت‌الله مصباح يزدي نيز وقتی کتاب را مشاهده کردند، گفتند شايد بهتر بود نام کتاب سه دقيقه در برزخ باشد.اما بسياری از تجربه كنندگان مرگ موقت،شرايطی از برزخ را مشاهده ميكنند. اما همانطور كه راوی محترم توضيح دادند،ايشان به بررسی اعمال مشغول شدند كه مربوط به قيامت است.در برزخ اينگونه به اعمال ما پرداخته نميشود. ولي رواياتي هم داريم که شروع قيامت را از مرگ انسان ميدانند. البته تمام اينها، چه برزخ و چه قيامت، براي ما تلنگری است كه به فكر باشيم. شايد به جرئت بتوان گفت كه تمام مشكلات امروز ما در نتيجه فراموش كردن روز قيامت است.اگر بدانيم كه در آن روز،ذره‌ای كار خوب و بد،به انسان باز ميگردد، به يقين بيشتر در اعمال خودمان دقت ميكنيم.دوست عزيزی از قم مراجعه كرد و تعدادی از اين كتاب را برای شاگردانش گرفت. ايشان ميگفت: _من مدتها بود از خدا ميخواستم راه را به من نشان دهد كه در چه موضوعی وقت بگذارم و كار فرهنگی و اعتقادی كنم، تا اينكه يك شب در عالم رويا وجود نازنين حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها را ديدم كه به من فرمودند:_بسياری از مشكلات به خاطر اين است كه مردم، #مرگ و #قيامت را فراموش كرده‌اند. در اين زمينه كار كنيد. سؤال ۶ :آيا ميشود حضرت عزرائيل كسی را قبض روح نمايد و او بار ديگر به دنيا برگردد؟مگر نداريم كه هيچ تغييری در زمان مرگ وجود ندارد؟ بله، مرگ حتمی هيچ انسانی به تأخير نمی‌افتد. اين در علم ازلی خدا ثبت است.ملائكه يا حضرت عزرائيل صورت ميگيرد.اما اينكه.... 💠ادامه دارد.... 🍃کاری از گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی 🍃https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ｡☆✼★━━━━━━ - ━━━━━━★✼☆｡