آیة الله بهاء الدینی، خیلی به جلال عنایت داشت. یک بار که جلال بعد از نماز مغرب و عشاء دعا کردند، آقا فرمودند: بابا! دعای تو #مستجاب است. بعد از شهادتش هم فرمودند: او #دائم_الذکر بود. نه اینکه همیشه ذکر بگویند، بلکه قلبا ذاکر بودند. پس از شهادت، وقتی عکس جلال را به آیت الله بهاء الدینی دادند، گریه کردند و اشک شان روی عکس ریخت. سپس فرمودند: #امام_زمان (عج) از من یک #سرباز خواست. من هم صاحب این عکس را معرفی کردم. اشک من اشک شوق است. #شهید_جلال_افشار #شهدا_و_امام_زمان عج (راوی: حجة الاسلام و المسلمین اکبر اسدی و سید مهدی سادات کتاب جلوه جلال، نوروز اکبری زادگان، نشر ستارگان درخشان، چاپ اول، ۱۳۹۵، ص۹۶ و ۹۷

#پوستر | شرحه‌شرحه ⚪ شرحه‌شرحه نام‌زیبایت به آب افتاده‌است، ماه گویی بایتیمان بی‌قراری می‌کند #بازنشر ◽ خانه‌طراحان‌انقلاب‌اسلامی ◽طراح: دانیال‌فرخ @khattmedia

⚪️ روح‌بلند تو همقدر آفتاب به‌مناسبت فرارسیدن ۱۴خرداد، سالروز رحلت‌ملکوتی امام‌امت، خمینی کبیر(ره)

سبک درس خواندن مصطفی منحصر به فرد بود. هر چه را باید یاد می گرفت، #سر_کلاس درس یاد می گرفت. به یاد ندارم که بیرون از کلاس درس خواندنش را دیده باشم. مهندس بازرگان به ما درس ترمو دینامیک درس می داد. یک بار در امتحان به مصطفی نمره ۲۱/۵ داده بود. صدای اعتراض بچه ها درآمده بود. استاد گفت: نمره برگه امتحانی ۱۸ هست و نمره جزوه ۲٫ اما این #جزوه آن قدر زیباست که استحقاقش بیش از نمره دو است. #سیره_علمی_شهدا #شهید_مصطفی_چمران #نبوغ_علمی_شهید_چمران راوی: مهدی بهادری نژاد کتاب چمران مظلوم بود؛ خاطراتی از شهید چمران، نویسنده: علی اکبری، ناشر: یا زهرا (س)، نوبت چاپ: هفتم- زمستان ۱۳۹۳؛ صفحه ۹

عماد قبلا خیلی کم خانه می آمد. بیشتر در حال #کار بود. حالا هم بعضی وقت ها هفته‌ها می‌گذشت و نمی دیدیمش. دیگر صبرم سر آمده بود. شکایتم را پیش خودش بردم. لبخندی زد و گفت: پس چه کسی برای #ظهور #امام_زمان (عج) زمینه چینی می کند؟! #روحیه_جهادی #روش_فراهم_سازی_مقدمات_ظهور #شهید_عماد_مغنیه #شهدا_و_امام_زمان عج کتاب ابو جهاد؛ صد خاطره از شهید عماد مغنیه، نویسنده: سید محمد موسوی، ناشر: روایت فتح، نوبت چاپ: اول؛ ۱۳۹۶؛ خاطره شماره ۲۵ .

جلال را وقتی دیدمش خیلی ناراحت بود. می گفت: دیروز #غیبت یکی از دوستانم را کردم. شب در #عالم_رویا دیدم که گوشت ها او را در دیگی گذاشته ام و روی اجاقی می پزم. پس از آماده شدن با قاشق و چنگال به جانش افتادم و تا می توانستم خوردم. می گفت: امروز حال عجیبی داشتم. #استغفار کرده و از آن دوستم حلالیت طلبیدم. #شهید_جلال_افشار #عنایات_و_کرامات_شهدا #حقیقت_غیبت راوی: رضا کرم سیچانی کتاب جلوه جلال، نوروز اکبری زادگان، نشر ستارگان درخشان، چاپ اول، ۱۳۹۵، ص ۹۹. .

#پوستر | فتح‌قریب ⚪ روزقدس فقط روزفلسطین نیست، روزاسلام است ◽ خانه‌طراحان‌انقلاب‌اسلامی @khattmedia

قسمتی از سخنرانی ماندگار #شهید_مطهری درباره #فلسطین

هفدهم اسفند بود. چهار شب بعد از عروسی. نیمه های شب دیدم حسین در اتاق نیست. از اتاق بیرون رفتم. زمستان بود و دانه های برف آهسته بر روی زمین می ریخت. آهسته تر از او، صدای الله اکبر حسین بود که در آن تاریکی شب، پشت کمد، گوشه ایوان، جایی که اصلا دید نداشت، ایستاده با به نماز شب. با چه خضوعی نماز شب مب خواند. لحظاتی ایستادم و بی صدا نگاهش کردم. راوی: همسر شهید نیمه پنهان ماه، جلد ۳۲؛ املاکی به روایت همسر شهید؛ نویسنده: رقیه مهری آسیا بر، ناشر: روایت فتح، چاپ اول: ۱۳۹۶؛ صفحه ۳۸

حسین در انجام کارهای شخصی اش اجازه نمی داد کسی کمکش کند و با همان یک دست تمام کارهای شخصی اش را انجام می داد. در بحبوحه عملیات کربلای ۵، میرزا حسین بنی صادقیان که پدر دو شهید هم بود، آب گرم کرده بود تا سر حسین را بشوید. حسین زیر بار نمی رفت. حسین می گفت: حاجی ول کن! توی این هاگیر و واگیر وقت گیر آوردی؟!. به زور آوردش. بچه ها می خواستند ژاکتش را از تنش دربیاورند، اجازه نداد. نگذاشت هم سرش را بشویند. می گفت: شما فقط آب بریزید و من با همین یک دست سر خودم را می شویم. #شهید_حسین_خرازی #سیره_اخلاقی_شهدا #انجام_کارهای_شخصی روای: محمد حسین رشادی کتاب زندگی با فرمانده؛ خاطراتی از شهید حسین خرازی؛ نویسنده: علی اکبر مزد آبادی، ناشر: یا زهرا (س)، نوبت چاپ: سوم؛ ۱۳۶۴، صفحه ۲۱

وقتی پس از طی مراحل تحصیلی با چمران با استفاده از #بورس_تحصیلی به #آمریکا رفتم. وقتی رسیدیم فرانکفورت، هر جا که می رفتیم غذا بخوریم، مصطفی اولین چیزی که دقت می کرد این بود که در لیست غذا #گوشت_خوک نباشد. #شهید_مصطفی_چمران #سیره_غذایی_شهدا #مراقبت_از_شکم_در_سیره_شهدا راوی: مهدی بهادری نژاد کتاب چمران مظلوم بود؛ خاطراتی از شهید چمران، نویسنده: علی اکبری، ناشر: یا زهرا (س)، نوبت چاپ: هفتم- زمستان ۱۳۹۳؛ صفحه ۹

بعد از چند وقتی که نبود، حالا برگشته بود. آن هم با #آستین_خالی. ته دلم خالی شد. گفت نگران نباشید فقط ضرب دیده و گچش گرفتند. سلام و احوال پرسی با مادر و خواهرش کرد و به بهانه خواب رفت اتاق که بخوابد. دنبالش که رفتم نقشه ای جلویش پهن بود. باید اطلاعات حاصل از شناسایی ها را در #نقشه ثبت می کرد؛ آن هم با دست گچ گرفته. گفت در این موقعیت کسی جز تو برای این کار ندارم. من هم به بهانه خواب شام نخورده آمدم توی اتاق و با راهنمایی هایی که می داد در تاریکی کامل؛ فقط با کور سویی که از نور لامپ حیاط به داخل می تابید، باید اطلاعات را روی نقشه ثبت می کردم که شامل محل استقرار یگان های نظامی مختلف در محورهای متعدد بود. اولش خیلی سختم بود. پاک کن از دستم نمی افتاد؛ اما کم کم راه افتادم. این کار تا ساعت سه و نیم #صبح طول کشید. تا کمی صاف می نشستم و انگشت هایم را باز و بسته می کردم، کاظم پشت #دستم_را_می بوسید و حلالیت می طلبید از این که تا این وقت شب دارم جورش را می کشم. وقتی کار تمام شد همانجا خوابم برد. دو ساعت بعد برای نماز بیدار شدم؛ اما آن چنان گرم خواب بودم که رفتن کاظم را هم متوجه نشدم. بعد از یک هفته هم که برگشت، دوباره شروع کرد به #تشکر کردن بابت یادداشت های آن شب. #شهید_کاظم_نجفی_رستگار #سیره_خانوادگی_شهدا #قدردانی_از_زحمات_همسر راوی: اکرم حاج ابوالقاسمی؛ همسر شهید مجموعه نیمه پنهان ماه، جلد ۲۶، رستگار به روایت همسر شهید، نویسنده: نجمه طرماح، ناشر: روایت فتح، نوبت چاپ: اول- ۱۳۹۵ ؛ صفحات ۶۹-۶۷ و ۷۱

و صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت... حلول ماه شوال و عید سعید فطر مبارک باد .

علی اکبر خیلی به #درس علاقه داشت. ابتدایی که می رفت چون توی کلاس از همه بچه ها درشت تر بود، معلم گفته بود از بچه ها درس ها را بپرس تا من برسم. بچه بیشتر از معلم از او حساب می بردند. وقتی هم که به خانه بر می گشت، #خواهرانش را دور هم جمع می کرد و درس های روز را مثل آقا معلم برایشان تکرار می کرد، تا آنها هم یاد بگیرند. #غروب ها هم کنار خانه برای بچه ها کلاس می گذاشت و مشکلات درسی شان را حل می کرد. شب ها هم با وجودی که برق نداشتیم، وقتی همه می خوابیدند زیر نور #فانوس درس هایش را می خواند. #شهید_علی_اکبر_شیرودی #سیره_علمی_شهدا #سبک_درس_خواندن_شهدا راوی: خواهر شهید کتاب بر فراز آسمان؛ زندگی نامه و خاطرات سر لشکر خلبان شهید علی اکبر شیرودی، نویسنده: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، ناشر: نشر شهید ابراهیم هادی، نوبت چاپ: ششم ۱۳۹۵؛ صفحه ۱۶-۱۵

میگما آقای #ظریف حرف آخر دولت را در موضوع #برجام زد، البته با یک سفسطه. ایشان می گوید هدف #آمریکا خروج ایران از برجام است و ما نقشه دشمن را خوانده ایم. آقای ظریف! هدف آمریکا خروج ایران از برجام نیست، بلکه تصویب برجام های منطقه ای، #موشکی و حقوق بشری است؛ و دولت با دست کشیدن از #یمن پیش قسط این معامله را پرداخت کرده است. لطفا آدرس اشتباه ندهید. صراحتا بگویید توان (بخوانید عرضه) مقابله با آمریکا را ندارید. #میگما ؛نیش نوشت های پراکنده

اردوی بازدید از #مناطق_جنگی بود. بازدید علمی هم برای #سد_کرخه برنامه ریزی کرده بودند. #مهندس سد آمد برای بچه ها حرف بزنند. هرکسی هر گونه از دستش بر می آمد مسخره بازی در می آورد؛ از #صلوات بی محل تا پرت کردن سیگارت. خیلی‌ها که دنبال بهانه بودند، ول کردند و رفتند؛ اما مصطفی تا آخر ایستاده بود. شش دانگ حواسش به حرف های مهندس بود. گوش می‌داد و سوال می‌پرسید. به قول بچه ها، جدی گرفته بود. #سیره_علمی_شهدا #شهید_مصطفی_احمدی_روشن #استفاده_از_فرصتها #اردوی_راهیان_نور کتاب یادگاران، جلد ۲۲؛ کتاب احمدی روشن، نویسنده: مرتضی قاضی،ناشر: روایت فتح، تاریخ چاپ: چاپ نهم- ۱۳۹۳؛ خاطره شماره ۹

#شهید_امروز #شهید_علی_هاشمی

#شهید_حسن_قاسمی_دانا #سیره_سیاسی_شهدا #اسلام_بدون_مرز

#شهید_سید_محمد_تقی_رضوی #سیره_ورزشی_شهدا #فوتبال_سیاسی

سید اهل #فوتبال حرفه ای بود؛ اما کاملا سیاسی. در جوانی عضو رسمی #تیم_ابو_مسلم_خراسان بود. در یکی از مسابقات تیم شان مقام اول را کسب کرد و قرار شد که از طرف #رضا_پهلوی ولی عهد شاه معدوم، مورد تقدیر قرار بگیرند. روز تقدیر، وقتی پهلوی خواسته بود با او دست دهد، دستانش را پش سرش قرار داده بود و از دست دادن #امتناع کرده بود. موقع انداختن مدال به گردن هم اجازه نداده بود. خودش مدال را گرفته و به گردنش انداخته بود. برخی از بازیکنان هم از او تقلید کرده بودند. روز بعد برخی مجلات ورزشی عکس سید را منتشر کرده بودند. #شهید_سید_محمد_تقی_رضوی #سیره_ورزشی_شهدا #فوتبال_سیاسی راوی: سید آبادی؛ همسر شهید کتاب سیرت رضوانی؛ زندگی نامه و خاطرات سردار جهادگر شهید محمد تقی رضوی، نویسندگان: عیسی سلمانی لطف آبادی و همکاران، ناشر: انتشارات سلمان، نوبت چاپ: اول – ۱۳۸۸؛ صفحه ۱۷

مهدی #شهردار_ارومیه بود و من معاونش. بعضی شب ها به منزل نمی رفت و هر چه می گفتم کجا بودی، چیزی نمی گفت. یک شب باران تندی می بارید. مهدی بلند شد برود، گفتم : کجا؟ گفت: جای بدی نمی روم. خیلی اصرار کردم. گفت: بلند شو برویم. رفتیم منطقه #حلبی_آباد. آب داشت می رفت خانه یکی از اهالی. در زدیم. پیرمرد با عصبانیت در را باز کرد. مهدی تا آمد بگوید آمدیم جلوی این آب را که دارد به منزل شما وارد می شود، را بگیریم، پیر مرد با عصبانیت گفت: آمدی اینجا که چه؟ که آب دارد خانه خرابم می کند. هر چه می توانست به شهردار و کارمندانش گفت و در راه محکم بست. مهدی از اهل محل که جمع شده بودند، بیلی خواست و مشغول باز کردن مسیر آب شد. کار ما تا نزدیکی های اذان #صبح طول کشید. #شهید_مهدی_باکری #سیره_مدیریتی_شهدا #حضور_در_وسط_صحنه_های_مشکلات راوی: علی عبد العلی زاده کتاب نمی توانست زنده بماند؛ خاطراتی از شهید مهدی باکری، نویسنده: علی اکبری، ناشر: صیام، نوبت چاپ: اول؛ بهار ۱۳۸۹؛ صفحه ۱۴

#شهید_مهدی_باکری #سیره_مدیریتی_شهدا #حضور_در_وسط_صحنه_های_مشکلات

نشسته بودیم داخل مقر. یک #اسلحه از شب قبل مسلح مانده بود. دست یکی از بچه‌ها رفت روی ماشه اش. تیر #شلیک شد. خورد به دیوار و کمانه کرد. علی آقا خیلی #عصبانی شد. داد زد عذر همه را می خواهم. شما به درد #فکه نمی خورید. پشت سر هم، زیر لب بد و بیراه می گفت. از چادر رفت. بیرون واقعا ترسیده بودیم. نکند ما را بفرستد دوکوهه. این بدترین تنبیه برای عاشقان #تفحص بود. یک ساعتی گذشت. آمد داخل چادر با یک جعبه #شکلات. گرفت جلوی تک تک ما. می گفت: بچه ها مواظب باشید. نزدیک بود دو سه نفر را به کشتن بدهید. #شهید_علی_محمودوند #سیره_مدیرتی_شهدا #کنترل_خشم_و_عصبانیت کتاب یادگاران، جلد ۳۰، کتاب علی محمود وند، نویسنده: افروز مهدیان، ناشر: روایت فتح، چاپ اول: ۱۳۹۴؛ خاطره شماره ۷۸