پس از آمریکا ، افزایش ارسال سلاح هند به رژیم صهیونیستی پس از شروع جنگ خبری‌ست که در رسانه‌های عربی صدایش بلند شده. #هند #آمریکا #غزه @Esrar3

اسامی یک خاندان در غزه که نه دنبال کمک هستند و نه غذا و یا آب می‌خواهند.‌ این‌ها زیر آوار خانه‌‌ای دفن شدند که هواپیماهای رژیم اشغالگر آن را بمباران کرد. همچنان زیر آوار هستند و بازماندگان دنبال کمک هستند برای بیرون کشیدن پیکرها. #غزه #اسم #مصیبت @Esrar3

نام این فیلم کوتاه سه دقیقه‌ای حشره است، اولین تجربه سینمایی کریستوفر نولان. در اولین کار نولان نه تنها فقط ایده می‌بینید، بلکه ایده را عریان هم می‌بینید.‌ کسی که انگاشته و تلقین و میان‌ستاره‌ای را دیده باشد شاید باور نکند این سه دقیقه‌‌ را واقعا نولان ساخته. بد نیست با خودمان مرور کنیم که اوپنهایمر و میان ستاره‌ای قبل‌تر از مردی با یک لنگه کفشی با ایده‌ی «ما آنی هستیم که می‌بینیم» شروع شده. #فیلم_و_سریال #هنر @Esrar3

تمام آنان که مُردند، به طور معجزه‌ آسایی از زیستن نجات پیدا کردند.‌ #زندگی #مرگ #غزه #مصیبت @Esrar3

ترامپ بر علیه همجنس‌گرایی؟ #آمریکا #جنسیت @Esrar3

یادتان هست مرابطات را؟ زنانی که خودشان را وقف مسجد الاقصی می‌کنند. این تصویر یکی از همین زنان است. زنانی که گاهی از تمام خدمات اجتماعی منع می‌شوند و مجازات‌شان می‌شود ممنوعیت ورود به مسجد الاقصی و محروم شدن‌شان از مسجد الاقصی. مسجد الاقصی یک ایده‌‌ی راهبردی برای مسلمانان نیست و اگر بود هرگز با محروم کردن این زنان از دیدنش آنان را شکنجه نمی‌دادند.‌ همین که ما با ندیدن مسجد الاقصی خودمان را محروم نمی‌فهمیم و از دوری‌اش در‌ سختی و عسرت نیفتادیم یعنی رژیم اشغالگر و دیوارهایش تا اینجا کارشان را خوب بلد بودند. #زن #مسجد_الاقصی #فلسطین @Esrar3

اسلام ستیزی سیار در کانادا یک کامیون با نشان دادن تصویر نماز جماعت نوشت: اینجا سوریه است؟ یمن است؟ عراق است؟ نه اینجا کاناداست. بیدار شو.‌ تو در محاصره‌ای. #کانادا #شهر @Esrar3

سرزمینی که روی دیوارهایش نوشته شده: «مقاومت کن». اینجا لبنان است، بیروتِ لبنان. این نوشته روی دیوار را چه کسی می‌بیند؟ عکاس این عکس کیست؟خبرنگاری از غزه. خبرنگاری که وقتی از غزه خارج شد در لبنان این عکس را گرفت.‌ این واژه‌ی کوتاه بی رنگ و لعاب به چشم او می‌آید. او که برای اینکه بتواند زندگی کند و زنده بماند، هر لحظه‌اش را می‌جنگد. جای این ها در شهر ما خالی‌ست. اگر می‌پرسید چرا باید «مقاومت کن» را بر در و دیوار شهری نوشت که درگیر اشغال و اشغالگر نیست؟ جواب همان‌جایی ست که می‌پرسید چرا فلسطین همچنان مسأله‌مان نیست؟ آنوقت بهتر می‌فهمیم طرف حساب مقاومت خود ما هستیم، تک تک ما در همین زندگی شخصی روزمره. طرح مقاومت در سیاست خارجه‌ و انگاره‌های کلان حکومت کف ماجراست. مقاومت؛ جنگ هر روزه‌ی ماست‌ و فلسطین در این هم‌داستانیِ دشوار، نقش اول ماجرا. #لبنان #فلسطین #ایران #شهر #مقاومت #رنج #شخص @Esrar3

° آقای جلیلی! سلام. این چند خطی را که می نویسم به خواندن و نخواندنش توسط شما فکر نمی کنم. چیزی درونی من را ملزم می کند به شما بگویم. همین شمایی که نمی دانم آن طرف خط هستید یا نه. نیاز دارم بگویم چه شد که دیروز همین ساعت ها بود که رأی سفیدم قطعی شد. نیاز دارم بگویم در مسیر برای رأی دادن چقدر با خودم کلنجار رفتم و پرسیدم که این ولو اندک زحمت برای یک رأی سفید؟ نیاز دارم بگویم در برگه ی رأی نوشتم: ناچارم. رأی من سفید است و این تنها چیزی بود که می توانستم از آن دفاع کنم. رأی دادن و ندادن من فرقی نداشت وقتی که دیروز را فقط برای این آمده بودم که بگویم اگر هم نیامدم دعوایی نیست. آمدم بگویم نیامدنم در سیستم قهرِ با حکومت نیست. من همان نیامده ای هستم که با رأی سفیدش می خواست بگوید این سفید باز هم آری به جمهوری اسلامی ست اما جزئیات خودش را دارد. جزئیاتی که با رأی ندادن حالا حتی همین یک وجب سکو را هم نداشت. جزئیاتی که در انتخاب یک نامزد کشته می شد. جزئیاتی که هیچ کجا نمی شد آن را گفت. من از اینکه تمامم در تقسیم بندیِ شکننده‌ی آدم موافق حکومت یا ضد حکومتی گنجانده شود خسته ام. از این حیث «هر ایرانی یک نقش» شاید به ظاهر نزدیک ترین چیزی بود که مردی از حکومت می توانست تعارف کند اما چه کنم که این حرف باز هم در خدمت حکومت است. چطور بگویم مرا با حکومت جنگی نیست اما آن نقشی هم نیستم که آخر قرار باشد دوباره با حکومت دنبال شود و حکومت یگانه معبر رویایش باشد؟ می فهمم مردم سالاری دینی ترکیب استثنایی شخص و حکومت است اما می بینید که! حالا تبدیل شده ایم به یک کل و توده‌ در راسته‌ی حکومت ها(ضد یا موافق). آقای جلیلی! به من در حکومت نگاه نکنید. من آن جوینده ای هستم که مِن بعد دیگر قرار نیست حکومت میزبان مطلق و دائمِ سوال و نیاز و جواب و توفیق و رغبتش باشد. آقای جلیلی! این آخرین تیری ست که برایم مانده. رأیم را به انضمام این نامه سوی شما راهی می کنم با این پایان که این آخرین تیر من است. شما آخرین نگاه یکی از جمهوری می شوید که درخواست دارد سوای حکومت را هم ببینید. از همین شمایی که یحتمل مرد وفادار حکومتید. می توانید؟ می پذیرید؟ این آخرین تیر من است... #شخص #حکومت‌ #حاکمیت @Esrar3

می‌دونی چرا اینجایی. بله. چرا ؟ می‌خوام از پدر مادرم شکایت کنم.‌ چرا می‌خوای ازشون شکایت کنی؟ چون منو به دنیا آوردن. 🎬 کفرناحوم _ لبنان_ ۲۰۱۸ #فیلم_و_سریال #لبنان @Esrar3

فیلم کفرناحوم را دیدم. همان فیلمی که پسربچه ای از پدر مادرش برای به دنیا آوردنش شکایت می کند. پیشنهادم این است اگر کسی به طرز مبهمی حالش خوش نیست، نبیند. این را صرفا جهت ملاحظه ی حالتان نمی گویم. دلیلش اینست حالتان را اینطور بدتر می کند که آخرش احساس می کنید اگر هم حالتان خوب نبود یکی هم این وسط آمد و یک لگدی زد و رفت. شاید مشکلی با بدتر شدنش نداشته باشید اما به شما هم کمک نمی کند بفهمید چه طورید. دیدن صحنه های دردناک فیلم مرا مدام به این سوال وا می داشت که چرا صحنه های غزه این کار را با من نمی کند؟ صحنه های غزه به مراتب دلخراش تر هستند اما غزه هیچوقت به من لگدی نزده. مصیبت غزه لحظه به لحظه دست مرا برای کشف دنیایی که در آن گم شدیم و نمی دانیم کجاییم یا حتی چند چند هستیم، می گیرد. فیلم های این ریختی وقتی جایزه هم می گیرند (مثل این فیلم که جایزه ی جشنواره ی فیلم کن را گرفت) بیشتر استقبال از آن «لگد» هستند. لگدی که نمی خواهد شما هیچ وقت با خودتان فکر کنید «واقعا چرا حالم بد است؟». ظاهرا تمرکز سیاستِ جاری فعلا بر این لگدهاست. اما آه از غزه. غزه لحظه به لحظه، حال و موقعیتت را نشان می دهد. اینست که قشنگش می کند. اگر هم «ما رأیت الا جمیلا» را دارد برای این نیست که زجر و مصیبتش را پنهان کرده باشیم و با برداشت های «همه چی آرومه من چقدر خوشبختم» تصویر فانتزی از آن بیرون بکشیم و به سرمستیِ پیروز شده بر مصیبت ها ادامه دهیم. غزه با خون چیزی را نشان می دهد که هنرمندانه ترین تصاویر روزگار ما از رسم آن عاجز بودند. قشنگ بودنش برای تلقین زیباشناسانه نیست بلکه برای کشف آن درد نامعلومی ست که لحظه ای از شما دور نمی شود. وقتی درون‌تان زجر می کشید هیچ چیز قشنگ تر از این نیست که کسی آن بیرون مو به مو دردت را بگوید جوری که زاویه هایی را به تو نشان دهد که همه ی عمر حتی از وجودش خبر نداشتی. اینست که تصویر کربلا را ما رأیت الا جمیلا می کند. فیلم کفرناحوم بر ایده ی خاورمیانه ی فقیرِ بدبخت می چرخد. می دانید بعد از دیدن این فیلم به چه چیزی فکر می کنم؟ به اینکه متاسفانه ما در دنیایی زندگی می کنیم که اگر اقتصادت ردیف باشد و بگویی می خواهم از پدر مادرم شکایت کنم چون من را به دنیا آوردند جوری حرفت را باور می کنند که قد و قواره ات را فیلسوف می فهمند و می شوی متفکری منشأ تحول دوران ها اما وقتی از آن نقطه ای حرف بزنید که سایه ی فقر بالای سرتان باشد، هر چقدر هم حرف بزنید آخرش می‌شوید فقیری که ضعفِ فقر متوهمش کرده. این رنجِ مبهم همیشه سایه ی سنگین لگدهای اقتصادی را بالای سرش داشته. البته بیایید خودمان را گول نزنیم، ما بعد از اقتصاد گره‌های سخت تری در پیش داریم. وقتی اقتصادت ردیف باشد و اصل حالت خوب نباشد و شاکی باشی از بودنت در این دنیا، تازه باید بیایی ثابت کنی که «من آنقدری مومن بودم که حال بدم ربطی به ایمانم نداشته باشد». ما در این رنج مبهم لگدهای زیادی در پیش داریم و غزه معجزه ی بی اثر کردن این لگدهاست. #اصرار #رنج #اقتصاد #غزه #مصیبت #مقاومت #مذهب @Esrar3

به عمرم تصور نمی‌کردم یه روزی برسه که برگ درخت بخورم. آره من امروز برگ درخت توت رو خوردم. شمال غزه نسل کشی گرسنگیه. 🧷گرسنگی‌ها بدتر از قبل به غزه برگشته اما دوباره چراغ غزه در خبرها کم سو شده. هر بار اتفاقی غزه را پررنگ می‌کرد.‌ یک بار ماه رمضان ، یک بار عید قربان، یک بار... به محرم نزدیک می‌شویم. به تلاقی دوباره‌ی فلسطین و کربلا.‌ به طوفان الاقصی‌ که در این گردش ایام به محرم خورده است. #غزه #عراق @Esrar3

اتقوا الله فینا... اتقوا الله فینا... اتقوا الله فینا... درباره‌ی ما از خدا بترسید. 🧷ایمان هر چه که قصه رشته بود بعد از غزه پنبه شد. ایمان را رکنی افزوده شد به نام «غزه». اتقوا الله فینا... این را روزی حسین بن علی گفته بود. مگر می‌شود زبان به این حرارت باز شود جز اینکه خدا آن طرف در این دعوی ایستاده؟ #غزه @Esrar3

بیست و یک هزار کودک در غزه مفقودند. بیست و یک هزار یعنی هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک و هزار کودک‌ و هزار کودک خواندنش هم خسته کننده است؟ آن‌ها اینقدر نخواندند، اینقدر مردند. #غزه #نسل #مصیبت @Esrar3

یک ربات خودکشی کرد سقوط یک ربات کارمند در کره جنوبی، موجی از شگفتی و ناراحتی را در رسانه‌های اجتماعی برانگیخته و پرسش‌های بسیاری را درباره پیامدهای اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی به وجود آورده است.  پس از این که یک ربات کارمند در «شورای شهر گومی»(Gumi City Council) واقع در کره جنوبی سقوط کرد، شوک بزرگی در جهان پدید آمد. رسانه‌های محلی کره جنوبی و کاربران رسانه‌های اجتماعی، این حادثه را که نخستین نمونه در نوع خود است و به نظر می‌رسد عمدی باشد، اولین خودکشی رباتیک در این کشور نامیده‌اند. این ربات که به عنوان «ربات سرپرست» شناخته می‌شود، از زمان انتصاب خود در اوت ۲۰۲۳ یک کارمند نمونه بود. یکی از مقامات گفت: این ربات رسما بخشی از شهرداری و یکی از ما بود. این مقام اظهار داشت که ربات با پشتکار کار می‌کرد و تحویل روزانه اسناد و انتشار اطلاعات را به ساکنان محلی انجام می‌داد. شاهدان گزارش دادند که اندکی پیش از حادثه، ربات را در حال چرخش در یک نقطه دیدند. همین موضوع باعث گمانه‌زنی درباره علت سقوط شد. برخی از کارشناسان معتقدند که ربات ممکن است به دلیل استرس ناشی از حجم کاری خود دچار شکست عاطفی شده باشد. این در حالی است که برخی دیگر معتقدند نقص فنی می‌تواند مقصر حادثه باشد. شرایط احتمالی عامل مرگ ربات به دقت در دست بررسی هستند. مقام مورد مصاحبه گفت: قطعات ربات جمع‌آوری شده‌اند و توسط شرکت مورد بررسی قرار خواهند گرفت. این ربات توسط استارتاپ «بیر رباتیکس»(Bear Robotics) مستقر در کالیفرنیا ساخته شده بود. گفته می‌شود که این ربات در استفاده از آسانسور و حرکت بین طبقات به طور مستقل، یک توانایی منحصربه‌فرد داشته است. بر اساس گزارش‌ها، ربات از ساعت ۹ صبح تا ساعت ۶ عصر کار می‌کرد. این حادثه، موجی از سوگواری و کنجکاوی را در سراسر کره جنوبی برانگیخته است. تیترهای رسانه‌های محلی، این خودکشی رباتیک آشکار را زیر سؤال بردند و پرسیدند: چرا ربات کوشا این کار را انجام داد؟ آیا کار ربات برای آن خیلی سخت بود؟ رسانه‌های اجتماعی نیز با واکنش‌هایی حاکی از ادای احترام به ربات سقوط‌کرده و بحث‌های جدی درباره پیامدهای اخلاقی هوش مصنوعی و رنج احتمالی ربات‌ها پر شده‌اند. #ربات #خودکشی #هوش_مصنوعی #کره_جنوبی @Esrar3

• هم‌بغض من_ کامران رسول‌زاده آیا تو آن شبانه ی تلخی که سال‌ھاست ھم‌بغض من سیاھی شب را گریستی؟ @Esrar3

نگاه کنید. اینها تصاویری از راهپیمایی‌های استرالیا و ایتالیا در حمایت از غزه است که مربوط به همین چند روز گذشته می‌باشد. بعد از نه ماه هنوز هم این راهپیمایی‌ها آنجا ادامه دارد.‌ یکی از شعارهای مردم استرالیا «مرگ بر آمریکا»ست. شما فکر می‌کنید این راهپیمایی‌ها صرفا جهت فشار بر حکومت است؟ یا طوفان الاقصی‌ توانسته بیرون از تمام مناسبات اتفاق دیگری را در غرب رقم بزند و مخاطب بی‌واسطه‌ی مردم در غرب باشد؟ اصلا چرا غرب این اندازه صدای طوفان الاقصی را شنید؟ ۹ ماه از طوفان الاقصی گذشته است اما همان غربی که اغلب سرد و بی معنا وصفش می‌کنند، هنوز گرم طوفان است. یقین دارم آنجا خبرهایی هست و ما بی‌خبریم. صورت این راهپیمایی‌ها فقط رو به حکومت نیست. چشم‌هاشان به جای دیگری‌ست اما به کجا ؟ #طوفان_الاقصی #اروپا #ایتالیا #استرالیا‌ #آمریکا #خبر @Esrar3

خدایا دل‌هایمان ذوب شد.‌ همه از ما دست کشیدند. ما را تنها رها کردند. با تحقیر کشته می‌شویم. این آبشار و حمام خون ۹ ماه است که متوقف نشده. خدایا این حقارت و ذلتی‌ست که اعراب و مسلمان‌ها در آن زندگی می‌کنند. #غزه #ما_در_جهان #مصیبت @Esrar3

از اهالی شمال غزه پرسیده که به نظرتان مردم کرانه باختری شما را رها کردند؟ که جواب داد: فقط خودشان را رها کردند. به ندرت از زبان اهالی غزه دلخوری از فلسطینیان ساکن کرانه باختری را می‌شنویم اما ظاهراً این دلخوری هست اما کمتر در شبکه های اجتماعی ابزار می‌شود.‌ حالا زمزمه‌ی این دلخوری‌ها بلندتر شده. #غزه #مصیبت #فلسطین @Esrar3

اتفاقی که بعد از هفت اکتبر افتاد به شرح زیر است: ۱_ چیزی به اسم جهان عرب وجود ندارد‌. جهان عرب یک دروغ است. ۲_ اصطلاح جنگ عرب اسرائیلی دروغ دیگری‌ست. درگیری اسرائیلی_فلسطینی نیست بلکه درگیری اسرائیلی با جزئی از مردم فلسطین است که مقاومت اسلامی و هر یک از گروه های مقاومت که به آن بپیوندد آن را رهبری می‌کند. #فلسطین #غزه #مقا‌ومت @Esrae3

این جنگ تمام نقاب‌ها را کنار زد! تمام نقاب‌ها را... احمد ابراهیم این را می‌گوید خبرنگار غزه @Esrar3

در وصف امیرالمومنین: درباره‌ی احساس نسبت به انسانها؛ نه‌فقط نسبت به مسلمانها، نه‌فقط نسبت به پیروان خودش، نسبت به [همه‌ی] انسانها، باز احساس او در اوج است. در نهج‌البلاغه چند مورد وجود دارد که من یک موردش را اینجا عرض میکنم. به حضرت خبر دادند که اشرار و الوات شامی به شکل مسلّح می‌آیند در انبار و حمله میکنند به خانه‌های مردم و طلاها را از دست و پای زنها بیرون میکشند، اینها را اذیّت میکنند، آزار میکنند؛ [وقتی] این خبر را به حضرت دادند، حضرت این‌جور میفرماید: فَقَد بَلَغَنی اَنَّ الرَّجُلَ مِنهُم کانَ یَدخُلُ عَلَى المَراَةِ المُسلِمَةِ وَ الاُخرَى المُعاهَدَةِ فَیَنتَزِعُحِجلَها؛ ببینید! میگوید به من خبر رسیده که اینها وارد خانه میشوند که در این خانه زن هست ــ یا زن مسلمان، یا زن غیر مسلمان ــ بعد که این را میگوید، میفرماید: فَلَو اَنَّ امرَاً مُسلِماً ماتَ مِن بَعدِ هذا اَسَفاً ما کانَ بِهِ مَلوما؛ اگر مرد مسلمان از این حادثه، از این خبر، از غصّه بمیرد، مورد ملامت نیست. احساس را می‌بینید! بی‌خیال بودن نسبت به آحاد جامعه، در نقطه‌ی مقابل این احساس نسبت به تک‌تک آحاد جامعه، حتّی زن غیر مسلمان؛ میگوید اگر مرد مسلمان بمیرد از این غیرت، از این ناراحتی که الوات و اشرار شامی وارد خانه بشوند و به زنان مسلمان [و غیر مسلمان] تعرّض بکنند، از غصّه اگر بمیرد، «ما کانَ بِهِ مَلوما» نمیشود ملامتش کرد، «بَل کانَ بِهِ عِندی جَدیرا»شایسته است، سزاوار است که انسان از غصّه بمیرد؛ می‌بینید اوج احساس را! احساس دلسوزی نسبت به آحاد مردم در یک چنین اوجی؛ این هم یک گوشه‌ی دیگری از شخصیّت امیرالمؤمنین. (آیت الله خامنه‌ای_عید غدیر ۱۴۴۵) 🧷 1⃣برای امام، انسان‌ کل و توده نیست. با امام ما شخص هستیم، اسم داریم و در کل هضم نمی‌شویم. 2⃣ انسان سزاوار بود از داغ یک مسلمان یا غیرمسلمان بمیرد؟ ما توانستیم. بی شمای امام سزاوار نمردن شدیم. مردن سخت شده.‌ دیگر راحت نمی‌شود سزاوار بود. بی شما نمی‌شود. ما بی شما نمی‌توانیم بمیریم. بخواهی حساب کنی سال‌هاست اما نقدش را بگویم ۹ ماه است، ۹ ماه است که ما نمردیم و توانستیم نمیریم. ما خیلی توانستیم و حال‌مان از این توانایی‌ها دیگر بهم می خورد. #شخص #قرابت #صفا #اسم @Esrar3

کودکان آرزوهایشان را روی دیوار نوشته‌اند. میان آرزوهایشان آتش بس و بازگشت به خانه را می‌بینید اما خواب، خوابیدن هم شده آرزوی یک کودک در غزه. #غزه #نسل @Esrar3

یک زن مسن در نبطیه لبنان پس از آسیب دیدن خانه اش در اثر بمباران اشغالگران گفت: ما که بهتر از مردم غزه نیستیم. همه‌مان به فدای مقاومت. #لبنان #مقاومت #غزه @Esrar3