#مناجات_با_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها با دست عشق روی گِل شیعه کار شد شیعه به مهر فاطمه سرمایه دار شد بر آستان فاطمه هر کس که سر سپرد حق بر دلش نوشت که والا تبار شد بی او کسی به فهم عبادت نمی رسد هر کس گدای فاطمه شد رستگار شد از هر چه داشتیم در این غم سرا فقط اشک عزای فاطمیه ماندگار شد زهرا که جای خود به بزرگی او قسم ما را گدای فضه شدن افتخار شد وقتی که جبرئیل امین هم کلام اوست سلمان برای ما چقدر اعتبار شد نه سال با رضای علی خانه دار بود یک روز هم برای علی ذولفقار شد بویی نبرده بود از اسلام بی گمان آنکس که درب خانه اش آتش بیار شد #حسن_کردی @poem_ahl

#زبان_حال_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مناجات_با_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_رباب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_علی_اصغر سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها تا چند دسته گل شود امشب نثار تو خون گریه میکنم سر خاک مزار تو برخیز و موج چشم ترم را نگاه کن شمعی نداشتم جگرم را نگاه کن مادر ز جای خیز که مهمانت آمده مهمان دلشکسته و گریانت آمده اینکه نشسته است کنارت حسین توست این بی قرار گرم زیارت حسین توست برخیز و حالی از پسر کوچکت بپرس حال بقیه را هم از این کودکت بپرس رفتی و نیستی که ببینی برادرم هر روز آب میشود از غصه در برم بر سینه اش گرفته حسن چادر تو را گوید مدام زیر لب ای وای مادرم  از لحظه ای که رفتی از این خانه تا کنون شانه نخورده است به گیسوی خواهرم از اینکه بغض کرده و خانه نشین شده ترسم که جان دهد پدرم در برابرم آیا تو بر حسین جوابی نمیدهی؟ تشنه رسیده کاسه آبی نمیدهی؟ برخیز و با حسین ز بازو سخن بگو از دردِ زخم سینه و پهلو سخن بگو مادر بگو که خوب شده زخم ابرویت؟ بهبود یافته آن چشم کم سویت؟ یادم نرفته بر در و دیوار خوردنت یادم نرفته سیلی بسیار خوردنت یادم نرفته روی زمین دست و پا زدی بابا نبود خادمه ات را صدا زدی  رفتی و ماند خاطره هایت برای من زنده شود عزای تو در کربلای من یعنی که بعدها تو می آیی به دیدنم در قتلگاه وقت سر از تن بریدنم وقتی که رفت بر سر نیزه سرم بیا وقت هجوم اسب روی پیکرم بیا فکر رباب باش که در بین سلسله است وقتی می افتد از سر نی اصغرم بیا نیمه شب است و قافله در دشت می رود افتد ز روی ناقه اگر دخترم بیا  @poem_ahl

#مناجات_با_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها خبر هجر تو از ماذنه تا می آید بوی اشک است که از سجده ی ما می‌آید چِقَدَر آه کشیدی، نشنیدیم تو را اشک بر گونه ی این ناشنوا می آید تا که پروانه پرش سوخت به عاشق فهماند وصل دلبر فقط از راه فنا می‌آید مدعی نیست کسی که به تکامل برسد فقط از شیشه‌ی کم آب صدا می‌آید خوش به حالم که فقط ظرف مرا می‌شکند میل لیلی‌ست اگر گاه بلا می‌آید نه به چلّه ست نه صحرا، اگر عاشق باشیم یار، خود، سرزده تا خانه‌ی ما می‌آید یا اَبانا! فقط این‌بار بغل کن ما را وا کن آغوش خودت را که گدا می آید در دل سختی و غم ذکر نجاتم زهراست حال من با دم یا فاطمه جا می آید جان پهلوی به مسمار گرفته، برگرد به سر شیعه از این داغ چه‌ها می آید بعد از آن ضربه‌ی سنگین لگد، آه، چه شد؟! پشت در جای علی، فضه چرا می آید #بردیا_محمدی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مناجات_با_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مظلومیت_امام_علی سلام‌الله‌علیه ای اذانِ اشهد انّ علی مولای من میشود تکمیل با دنیای تو دنیای من چند سالی میشود تاج سر زهرا شدی نقطه ی پایین «با»، ای نقطه ی در «فا»ی من یا علی جانم، فدای عین و لام و یای تو حرف حرفم: «فا» و «آ» و «طا» و «میم» و «ها»ی من من خودم فکری به حال درد هایم میکنم جان زهرا تو فقط غصه نخور آقای من صبح تا حالا نشستم چند تا گل چیده ام ای بزرگ خانه ام، تقدیم تو گلهای من هر چه کردم سینه ام نگذاشت، جان فاطمه چند بار این بچه هایم را بغل کن جای من من نمیدانم چرا هر وقت خوابم میبرد استخوان من میفتد روی هم، ای وای من دست تو وا شد خدا را شکر پس من میروم راستی تابوت را آماده کرد اسمای من بعد از این مسجد برو، راحت برو، راحت بیا یک سر مویی اگر کم شد ز مویت، پای من پیرهن را بافتم یعنی به دردش میخورد؟ یا خجالت میکشد این زینب کبرای من #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها دومین بانوی قتّالُ العرب، امّ البنین بعدِ زهرا مرتضی را تاب و تب، امّ البنین مدح تو این بس که مولا انتخابت کرده است گشته ای در چشم حیدر منتخب، امّ البنین تا رسیدی فاطمه، در خانه ی بی فاطمه حضرت امّ البنینت شد لقب، امّ البنین گر شدی هم خانه ی حق الیقین حق داشتی بس که بوده جسم و جانت حق طلب، امّ البنین شیرزن بودی و گشتی همسرِ شیرِ خدا اسوه بودی نزدِ زن های عرب، امّ البنین خدمتِ اولادِ زهرا و علی فخرِ تو بود این مقام و شان تو دارد سبب، امّ البنین تربیت کردی بنین ات را برای راهِ عشق مادری بر عشق و ایثار و ادب، امّ البنین جان به قربان وفاداریِ عباست که او بر لبِ دریا فدا شد تشنه لب، امّ البنین با تو بعد از مادرش در خانه ی در سوخته دردِ دل می کرد زینب روز و شب، امّ البنین گرچه بودی فاطمه، امّا شبیهِ فاطمه از کسی سیلی نخوردی با غضب ، امّ البنین ای گرامی همسر مولا امیر المومنین مادری کن روز محشر بهر ما ام البنین #رضا_یزدی_اصل @poem_ahl

#زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مظلومیت_امام_علی سلام‌الله‌علیه این قدر بین رفتن و ماندن نمان بمان پیرم مکن ز بار غمت ای جوان بمان خورشید من به جانب مغرب روان مشو قدری دگر به خاطر این آسمان بمان مهمان نه بهار علی پا مکش ز باغ نیلوفر امانتی باغبان بمان ای دل شکسته آه تو ما را شکسته است ای پر شکسته پر مکش از آشیان بمان دیگر محل به عرض سلامم نمی دهند ای هم نشین این دل بی همزبان بمان راضی مشو دگر به زمین خوردنم مرو بازی نکن تو با دل این پهلوان بمان روی مرا اگر به زمین می زنی بزن اما بیا بخاطر این کودکان بمان در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست اینقدر بین رفتن و ماندن نمان بمان #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_رضا سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_رضا سلام‌الله‌علیه يا لايق زيارت تان اين غلام نيست يا گم شده ارادت من در ميان ليست در ايستگاه آرزويم ايستاده ام دست دعا گرفته ام اما بليط نيست اين بار هم قطار زيارت بدون من رفت و دلم دوباره پی اش بی صدا گريست ما را ببر به دامنه گنبد طلا آنجا كه كوهپايه آن اوج عاشقيست اين كوه ها به عشق شما هشت می شوند هشت مقدسی كه بود آرزوی بيست ای هشتمين مسير رسيدن به آسمان ما را به خاكبوسی آن آستان بخوان #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مظلومیت_امام_علی سلام‌الله‌علیه چشمهایم باز شد دیدم بنایم سوخته جبرئیل ام زخمی و غار حرایم سوخته هر چه گفتم غیر خاکستر نیامد از دهان در میان آتش کینه صدایم سوخته خواستم آتش گرفتن را بیاموزم نشد تا نسوزم پشت در، زهرا به جایم سوخته شب که می شد شمع می شد تا سحر از سوز تب آنکه روزش هم چو پروانه به پایم سوخته هر چه گفتم از شفا او در قنوتش مرگ خواست در تنور "ربنا"ی او دعایم سوخته آب آتش را کند خاموش اما بنگرید از شرار داغ زهرا اشکهایم سوخته #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #زبان_حال_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_علی_اصغر سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #اسارت اي دلت بند امير المومنين رشته هاي چادرت حبل المتين مادر ماهي و خورشيد زمين اي كنيز فاطمه ام البنين يك رباعي داشته ديوان تو چار گل روييده بر دامان تو چارقُل خوانديم در قرآن تو همسر شيري و خود شير آفرين مثل قطره آمدي، دريا شدي خاك بودي، تربت اعلي شدي تا كنيز خانه‌ی زهرا شدي خانه ات شد قبله‌ی عرش برين اي به روح تو سلام اهل بيت عارفي تو بر مقام اهل بيت بچه هاي تو غلام اهل بيت اي غلام خانه ات روح الامين تو همه تن بودى و جان شد علي در كوير تشنه باران شد علي تو شدي قاري و قرآن شد علي اي مفاتيح الجنان بي قرين آنكه حكم صبر از الله داشت پيش چشمت سر درون چاه داشت نيمه شبها روضه اي كوتاه داشت: پيش چشمم خورد زهرا بر زمين وقت رفتن پيش چشم زينبين گفته‌اي عباس را، اي نور عين بر نميگردي مدينه بي حسين جان تو جان امام من، همين حال آورده بشير از ره خبر كاروان عشق آمد از سفر نه ستاره مانده ديگر نه قمر آه اي ام البنين بي بنين بند قلب دختر زهرا گسست تا كنار علقمه افتاد دست با عمودي فرق عباست شكست خورد با صورت زمين آن مه جبين تا علمدار حرم از حال رفت يوسف زهرا سوي گودال رفت دست دشمن جانب خلخال رفت حمله كردند از يسار و از يمين روز، سينه زن شد و شب گريه كرد شمر تا خنديد زينب گريه كرد نعل مي رقصيد و مركب گريه كرد ذوالجناح آمد به خيمه شرمگين تو نبودي خيمه را آتش زدند عشق را در كربلا آتش زدند بچه ها را بي صدا آتش زدند سوخت آن شب قلب ختم المرسلين خوب شد مادر نبودي، ناگهان سرخ شد از خشم چشم آسمان تا كه در گودال آمد ساربان خاتم آل عبا شد بي نگين خوب شد مادر نبودي، سر شكست در حرم گهواره اصغر شكست بعد سقا حرمت معجر شكست راهي بازار شد پرده نشين #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#مدح_امام_علی سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه ندیده غیر خدا اول زمانش را نرفته غیر نبی اوج آسمانش را سری نمانده که از وصف او نرفته ز هوش نمانده گوش که نشنیده داستانش را به خاک بوسی این خانه دلخوشیم، از ما خدا کند که نگیرند آستانش را به آن دهان که متاعی به جز علی دارد بگو که تخته کند تا ابد دکانش را پیمبران اولوالعزم شیعه اش هستند چرا که اجر عظیمی ست پیروانش را اگر رسول نگوید علی ولی الله خدا نمی شنود لحظه ای اذانش را کسی که در وسط کارزار پیغمبر هزار مرتبه پس داده امتحانش را کسی که کَند در قلعه را به دست اما به زور زانوی خود خرد کرد نانش را نه استخوان گلویش، نه خار در چشمش فراق یار جوانش برید امانش را به جز علی چه کسی نیمه شب تک و تنها به دست خویش کفن کرده است جانش را شکست پهلوی مادر، شکست فرق پدر خدا به خیر کند چوب خیزرانش را #محسن_عرب_خالقی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه پیش من نیزه‌ها کم آوردند به خدا سر نمی‌دهم به کسی غیرت الله من خیالت جمع من که معجر نمی‌دهم به کسی تو اگر که اجازه‌ای بدهی خویش را پهلویت می‌اندازم اگر این چند تا عقب بروند چادرم را رویت می‌اندازم چقدر می‌روند و می‌آیند فرصت زخم بستنِ من نیست آمدم درد و دل کنم با تو جا برای نشستن من نیست جلویش را بگیر تا بلکه دستم از معجرم بلند شود تو که شمر را نمی‌کنی بیرون پس بگو مادرم بلند شود هر که گیرش نیامده نیزه تکیه بر سنگ دامنش کرده همه دیدند دخترت هم دید شمر رخت تو را تنش کرده #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه زن، رشک حور بود و تمنای خود نداشت چون آسمان نظر به بلندای خود نداشت اسمی عظیم بود که چون راز سر به مهر در خانه ی علی سر افشا شدن نداشت ام البنین کنایه ای از شرم عاشقی است کز حجب تاب نام دل آرای خود نداشت در پیش روی چهار جگر گوشه ی بتول آیینه بود و چشم تماشای خود نداشت زن؟ نه! همای عرش نشینی که آشیان جز کربلا به وسعت پرهای خود نداشت در عشق پاره های جگر داده بود و لیک بعد از حسین میل تسلای خود نداشت عمری به شرم زیست که عباس وقت مرگ دستی برای یاری مولای خود نداشت #افشین_علا @poem_ahl

#مدح_امام_جواد سلام‌الله‌علیه #مناجات_با_امام_جواد سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_جواد سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه هم آسمان قصیده ای از بی کرانی اش هم بی کرانه ها غزلِ آسمانی اش ای کال ها کمالِ سرِ کوچه باغ اوست باید رسید تا به خدا با نشانی اش او در مدینه جای پدر را چه پُر نمود در غیبت پدر، پسر و میزبانی اش باغِ معارف است حدیثش، پیمبران حَظ می برند موقعِ شیرین زبانی اش از جبرئیل تا ملک الموت هرکه هست نوشیده است از لبِ جام دهانی اش بابُ الجواد حاجت ما را چه زود داد مشهد پُر است از نفسِ مهربانی اش شش گوشه شد ضریح اش اگر بی دلیل نیست از شش جهت گداست در این میهمانی اش یارب مگیر فیضِ شبِ کاظمین را هرکس خوش است پیشِ عزیزان جانی اش وقت زیارت است و عباراتش از رضاست قربان کودکی اش فدای جوانی اش حالا کبوتران همه از مشهد آمدند تا آسمان بام؛ پی سایبانی اش آقایِ طوس از جگرش آه می کشد در کنجِ حجره تا پسرش آه می کشد اُفتاده است رویِ زمین و برابرش لبخند می زند به تقّلاش همسرش اُفتاده است رویِ زمین دید مثلِ او اُفتاده است در وسطِ کوچه مادرش جُرعه به جُرعه آب زمین ریختند و او از بس که آب گفت تَرَک خورد حنجرش قسمت نبود آب بنوشد به جای آن خاکی شده است حیف لبانِ مطهّرش باب الحوائج است ولی می توان شنید از بینِ حُجره ناله یِ موسی بن جعفرش این دفعه می زدند به دَف تا که جان دهد کَف می زدند وقتِ نفس‌های آخرش این پشت بام گودی گودال نیست شُکر با پا نیامده است کسی رویِ پیکرش سخت است فکر این غم و سخت است باورش مردی که قاتلش بشود زهرِ همسرش #حسن_لطفی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_علی_اکبر سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_علی_اکبر سلام‌الله‌علیه #زبان_حال_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مدح_حضرت_علی_اکبر سلام‌الله‌علیه دور عیش و کامرانی شد تمام وقت مرگ است ای پدر بادت سلام ای پدر اینک رسول داورم داد جامی از شراب کوثرم تا ابد گردم از آن پیمانه مست جام دیگر بهر تو دارد به دست شه ز خیمه تاخت باره با شتاب دید حیران اندر آن صحرا عقاب با همان آهن دلی گریان بر او چشم خونین اشک جوشن مو به مو پس بیامد شاه معشوق اَلست بر سر نعش علی اکبر نشست چهر عالم تاب بنهادش به چهر شد جهان تار از قِران ماه و مهر سر نهادش بر سر زانوی ناز گفت کای بالنده سرو سر فراز ای درخشان اختر برج شَرَف چون شدی سهم حوادث را هدف ای نگارین آهوی مشکین من با تو روشن چشم عالم بین من ای بطرف دیده خالی جای تو خیز تا بینم قد و بالای تو این بیابان جای خواب ناز نیست کایمن از صیاد تیر انداز نیست خیز تا بیرون از این صحرا رویم اینک بسوی خیمه ی لیلا رویم رفتی و بردی ز چشم باب خواب اکبرا بی تو جهان بادا خراب #نیر_تبریزی @poem_ahl

#مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مجلس_شام می گویَم از رودی کَز او یَم می شود تامین از اشک او باران نم نم می شود تامین با دودِ آهَش شعله ی غم می شود تامین از دستپختش رزق عالم می شود تامین قربان فقری که مرا مسکین‌ترین نامید من را گدای سفره ی ام البنین نامید تو آمدی تا دست حق را آستین باشی مثل ستونی، محکماتِ بیتِ دین باشی انگشتریِ عشق را نقش نگین باشی اصلاً به تو می آید عباس‌آفرین باشی هستیِ معشوقِ فرات از نورِ هست توست تربیت ماه بنی هاشم به دست توست فصل خزان را خنده های تو بهارش کرد جاروی تو عرش زمین را بی غبارش کرد بیتِ علی را نور چشم ات نو نَوارش کرد لفظِ ادب را نام تو بااعتبارش کرد این احترامی که به زهرا می کنی، عشق است در قلب حیدر خویش را جا می کنی عشق است از آن زمان که نور تو در خط دید آمد جبریل بالش را به خاک تو کشید، آمد کوه صلابت از وقارت تا شنید، آمد چار آینه از شیشه ی عمرت پدید آمد خرج علی کردی همین احساس هایت را نذر حسین ات کرده ای عباس هایت را ابر کبودی قاتل مهتاب باشد؟ نه با تو حسن در کوچه ها بی تاب باشد؟ نه زینب از این بی مادری بی خواب باشد؟ نه شب ها حسین فاطمه بی آب باشد؟ نه سرچشمه ی مِهر تو در این خانه می جوشد لب‌تشنه ی زهرا ز دستت آب می نوشد امّا امان از ساعتی که قلب دنیا سوخت از تشنگی لب های خشکِ روح دریا سوخت روی لب طفلان صدای آب، بابا، سوخت تا تیر بر مشکی اصابت کرد، سقا سوخت رد سیاهی روی مهتاب شبت افتاد عباس تا نقش زمین شد، زینبت افتاد دیگر پس از او تیرهای بی درنگ انداخت آن نیزه‌داری که به سمت شاه سنگ انداخت خونابه روی رمل های سرخ‌، رنگ انداخت نامردی آنجا بر لباس کهنه چنگ انداخت سرنیزه ها شاه تو را از حال می بردند ارباب ما را تا تهِ گودال می بردند جسم حسین تو معما شد، نبودی که نیزه میان حلق او جا شد، نبودی که بالای تل زینب قدش تا شد، نبودی که پای حرامی در حرم وا شد، نبودی که ای وای از اطفال از اطفال از اطفال شمر از تهِ گودال آمد در پیِ خلخال زینب کجا و ناقه های بی امان، بی بی زینب کجا و آن همه زخم زبان، بی بی زینب کجا و مجلس نامحرمان، بی بی زینب کجا و ضربه های خیزران، بی بی نامحرمان اطراف زینب تاب می خوردند با حرمله پیش ربابت آب می خوردند #بردیا_محمدی @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها آهی کشیدی و رخ آیینه مات شد اشک زلال چشم تو آب حیات شد خون دل تو خون دلم را به شیشه کرد تا از تو خواستم بنویسم دوات شد این شهر را ادامه دهی، آب می برد بانو بقیع از ابر دو چشمت فرات شد ای نوحه خوان ممتدِ از صبح تا به ظهر قدری نفس بگیر که وقت صلاة شد وقت قنوت، اشک تو افتاد روی خاک فردا خبر رسید که آنجا قنات شد او ماند و دختران یتیم قبیله اش ام البنین بی پسر، ام البنات شد آری پسر، قمر به شب مؤمنین که شد مادر، ستاره ی سحر مؤمنات شد #سید_میلاد_حسنی @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها چهار مرتبه بانو! برای تو خبر آمد چهار بار دلت کوه شد به لرزه درآمد تو منتظر، تو گدازنده بر معابر خونین مسافر تو نیامد، مسافری اگر آمد چهار مرتبه شنزارهای ظهر، تنت را گریستند و تو را داغ‌‌های مستمر آمد چنان گریسته‌ای روزهای خستگی‌ات را که تکّه تکّۀ خاک بقیع، نوحه‌گر آمد از آن گلایه تلخت به گوش علقمه، بانو هر آنچه رود از آن لحظه سر به زیرتر آمد چهار بار پسر رفت و اسب رفت و تو بودی چهار بار تو بودیّ و اسب بی‌ پسر آمد تو کوه بودی و از پشتِ شانه‌های بلندت چهار مرتبه خورشید سر بریده برآمد #حسین_هدایتی @poem_ahl

#مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها با روضه‌های ام بنین لطمه می‌زنم با قلب غصه‌دار و غمین لطمه می‌زنم با نوحۀ قدیمی دیوان ماتمش در سایه سار بیرق دین لطمه می‌زنم جانم فدای روزۀ آبی که می‌گرفت چون او به عشق تشنه‌ترین لطمه می‌زنم هم صبح و ظهر و هم سرشب مویه می‌کند همراه با نوای حزین لطمه می‌زنم راوی روضه است و کلامش موثق است با هر اشاره‌اش به یقین لطمه می‌زنم بر سینۀ شکسته اگر سینه می‌زند من هم به یاد زخم جبین لطمه می‌زنم می‌گوید از یسار و یمین نیزه می‌زدند من نیز از یسار و یمین لطمه می‌زنم وقتی گریز روضۀ او سمت علقمه ست بر نعش مانده روی زمین لطمه می‌زنم حبل المتین عالم و آدم گسسته شد بر حا و با و لام و متین لطمه می‌زنم حسن ختام مرثیه‌اش یارقیه است بر کودک خرابه نشین لطمه می‌زنم #علیرضا_خاکساری @poem_ahl

#مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها غصه‌‌ها بر روی پیشانیش چین انداخته گریه‌‌ها از پای او را اینچنین انداخته مادری کرده برای بچه‌های فاطمه خویش را پای امیرالمومنین انداخته چار فرزند او فدای پنج تن آورده است سفرۀ نذری است که ام البنین انداخته مادر قدیسۀ لب تشنه‌های کربلا گریه‌اش لرزه تن روح الامین انداخته مادر باب الحوائج دارد از دریا گله چون که دریا روی او را بر زمین انداخته عاقبت چشم حسودی لاله‌اش را زخم زد لالۀ عباسی او را لاله چین انداخته باورش هرگز نخواهد شد عمود بی حیا پهلوان شهر را از روی زین انداخته او شنیده زینبش افتاده روی خاک‌‌ها یک نظر بر ساقی نیزه نشین انداخته شرمسارش بوده ساقی، چون که دیده خواهرش پوشیه بر صورتش با آستین انداخته #محسن_حنیفی @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه ای مادر ایثار و وفا مادر عباس ناموس علی، شیر خدا، مادر عباس هم نالۀ زینب شدی و همدم کلثوم همدرد شدی با دل ما مادر عباس در خانۀ سادات چنان عطر گرفتی تا آنکه شدی روح دعا، مادر عباس هرگز نشدی وارد آن خانه مگر که زینب به تو فرمود بیا مادر عباس شرمنده شدی آب شدی در بر زینب تا فاطمه خواندند تو را مادر عباس آزار کشیدی تو هم از اهل مدینه از طعنه و از شایعه‌ها مادر عباس گفتند پسر دار شدی، حال به زینب کمتر شده مهر تو چرا مادر عباس؟ قنداقۀ عباس به پرواز کشاندی بر دور سر خون خدا، مادر عباس ایام گذشتند و چنان پیر شدی تو در شهر مدینه چه زمینگیر شدی تو آنوقت که بیمار شدی مادر عباس در خانه گرفتار شدی مادر عباس رفتند همه اهل و عیالت ز مدینه تو بی کس و بی یار شدی مادر عباس در خانۀ خود بودی و از قاصد یثرب ناگاه خبر دار شدی مادر عباس در کرببلا با پسران تو چه کردند؟ در آه شرر بار شدی مادر عباس گفتند بریدند دو دست پسرت را در سوگ علمدار شدی مادر عباس گفتند که با جسم حسین تو چه کردند از دیده چه خونبار شدی مادر عباس گفتند بریدند لب تشنه سرش را در غصۀ بسیار شدی مادر عباس گفتی که نخوانید دگر ام بنینم یک عمر عزادار شدی مادر عباس دیگر کمرت خم شده از پای نشستی تا دست به دیوار شدی مادر عباس یک عمر بقیع رفتی و یک عمر به گریه از ماتمشان زار شدی مادر عباس گر پای به چشمم نگذاری گله‌ای نیست از دیدۀ من تا قدمت فاصله‌ای نیست #امیرحسین_الفت @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه من در بقیع ناله زدم یا گریستم باران شدم برای شما تا گریستم مادر صدام کردی و شرمنده‌ات شدم بودم کنیز و پای تو آقا، گریستم زخمت زیاد بود و تو مادر نداشتی من هم به جای حضرت زهرا گریستم دیگر لبم به آب خنک بعد تو نخورد تشنه به یاد خشکی لب‌ها گریستم عباس و بچه‌های علی نذر موی تو کردم فدای تو همه دنیا، گریستم دستش اگر جدا شده غصّه نخورده‌ام از اینکه تو شدی تک و تنها گریستم باور نمی‌کنم به سر او عمود خورد بر روی نعش او شده دعوا؛ گریستم رأسش به دست حرمله افتاد و کوفه رفت با بستن سرش سر نی‌ها گریستم از شرم معجر، او سر نی بی قرار بود با گریه‌های غیرت سقا گریستم در بیت حزن مادرتان صبح تا غروب باران شدم برای تو آقا، گریستم #محسن_حنیفی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه بانو سلام می‌کنم، اینجا خوش آمدی از خاک، سمت عالم بالا خوش آمدی ای تشنۀ بهشت، به دریا خوش آمدی من زینبم به خانۀ مولا خوش آمدی پیداست در نگات که با نیت آمدی مانند آسمان به در رحمت آمدی باغ بهشت باغچه‌ای در سرای ماست جای گلیم عرش خدا زیر پای ماست رزق تمام شهر فقط از دعای ماست خلق تمام عالم و آدم برای ماست این خانۀ بهشتی زهرا و حیدر است اینجا محل وحی شدن بر پیمبر است این خانه را به غیر صفا پر نمی‌کند دل را به غیر عشق خدا پر نمی‌کند سجاده را به غیر دعا پر نمی‌کند هرکس که جای فاطمه را پر نمی‌کند از بعد مادرم پدر خاک، بوتراب کرده تو را به همسری خویش انتخاب گفته پدر که روی به سوی خدا کنیم ما مثل مادر، اهل زمین را دعا کنیم با اسم فاطمه همه رفع بلا کنیم زین پس تو را به واژۀ مادر صدا کنیم تو آمدی که فاطمه را یاوری کنی در حق ما شکسته دلان مادری کنی قطعاً شنیده‌ای که پر مادرم شکست شاخه به شاخه برگ و بر مادرم شکست در کنده شد ز جا و سر مادرم شکست از ظلم و کینه‌‌ها کمر مادرم شکست از آن به بعد بود پرش درد می‌گرفت می‌خواست پا شود کمرش درد می‌گرفت اما نترس شعله به این در نمی‌زنند دیگر به خانه بی ادبان سر نمی‌زنند سیلی به روی فاطمه دیگر نمی‌زنند هرگز تو را مقابل حیدر نمی‌زنند اینجا به فکر تشنگی نور عین باش فکر مرا نکن، تو به فکر حسین باش اینجا هنوز هم پُر از عطر کوثر است چشم حسن، برادر من خیره بر در است اشک حسین روز و شب از داغ مادر است این حرف آخری ز بقیه مهم تر است پیش حسین دست به پهلوی خود مگیر یا که به حق فاطمه، بازوی خود مگیر در آن شبی که بار سفر بست مادرم من را صدا زد از جگرش گفت: دخترم جان تو و حسین، گل سرخ بی سرم من مانده بودم و غم و درد برادرم از آن به بعد مادر این سر جدا شدم کم کم فراهم سفر کربلا شدم حرف از کسی شد آنکه به ما یار می‌شود در این مسیر مونس و غمخوار می‌شود در کربلا هر آینه کرار می‌شود می آید و به لشگر علمدار می‌شود تو آمدی که ماه شب تار ما شوی مادر برای میر و علمدار ما شوی حتماً به او بگو غم این نور عین را از داغ مادرم همه دم شور و شین را غم‌های مانده بر جگر عالمین را اسرار عشق و واژه‌ی ذُخر الحسین را حتماً به او بگو که امید برادر است مشکی به او بده و بگو آب آور است حتماً بگو قضیۀ آن مشک پاره را حتماً بگو قضیۀ آن شیر خواره را افتادن بدون پَر آن سواره را سیلی زدن به صورت ماه و ستاره را حتماً بگو که علقمه چشم انتظار اوست حتماً بگو که مادرم آنجا کنار اوست #مهدی_نظری @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها رودها چشمان خیست را برابر داشتند آسمان‌ها را نفس‌هایت مکدّر داشتند دست‌هایت در میان خانه‌ی مولا وزید کودکان فاطمه انگار مادر داشتند موج‌ها از بستر چشمان تو برخاستند ابرها از سوز دامان تو سر برداشتند خانه بی ‌سقّا و چشمت خیس و اندوه تو را آن سحرگاهان بی‌ فانوس باور داشتند بی‌ علمدار است صف‌‌های خیالت سال‌ها سال‌هایت حال و روزی گریه‌آور داشتند اشک‌‌هایت هفت دریا را به جان آورده بود ناله‌‌هایت را زنان هفت کشور داشتند مادر پروانه‌های بی‌قرار نینوا سنگ‌‌ها پروانه‌‌ات بودند اگر پر داشتند #حمیده_رضایی @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه یک گوشۀ بقیع کنار چهار قبر مشغول گریه زاری و سرگرم مرثیه لا تَدْعُونّی‌ات زده آتش به قلب‌ها ای بهترین ادامۀ زهرای مرضیه دور و بر تو بال زنان، هر کبوتری از نالۀ تو نالۀ جانکاه می‌کشد با شاه تیر‌های خودش روی بوم خاک تصویری از عمود و سر ماه می‌کشد مقتل نوشته است که مروان سنگ دل از سوز گریۀ تو زمین گیر گشته است خانم شما شنیدی و از هوش رفته‌ای پس حق بده، عقیله اگر پیر گشته است عمری گریستی به پسر‌ها نه، بر حسین تنها دم از غریبی دلدار می‌زدی هر وقت روضه خوانی‌تان با سکینه بود سقّای روضه می‌شدی و زار می‌زدی هربار ظرف آب گرفتی به دست خود سردی آب، جان و دلت را کباب کرد تکرار کرد با تو، نه یک دفعه، بار‌ها کاری که آب روز دهم با رباب کرد از چار تا رشید دلاور نصیب تو از دشت کربلا سپری تکه تکه است در سوگ لاله‌های بدون سرت فقط سهمیّۀ شما جگری تکه تکه است سوزی که داشت حالت مرثیه خواندنت انداخته ست در دل ما شور و شین را آموختی به هرچه کنیز است و نوکر است جارو کشی بزم عزای حسین را #محمد_قاسمی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_ام_البنین سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_رباب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_علی_اصغر سلام‌الله‌علیه #محاوره غمِ دلِ امّ بنینه غمت روضه ی بازه چهره ی درهمت خیلی عوض شدی عزیز دلم منو حلال کن اگه نشناختمت اشک غریبی توی چشمام نشست مثل سر تو پشت من هم شکست زینبِ من بیا بگو دروغه این که میگن حرمله دستاتو بست حقیقته انگاری خواب نبودم ناراحتم پیش رباب نبودم بدجوری آبرو ریزی کرده شمر کاشکی من از بنی کلاب نبودم آسمونم رو بی قمر کی دیده پروانه ی بدون پر کی دیده ام بنین بهم نگی حق داری ام بنین بی پسر کی دیده سربریدن امید و احساسمو تبر زدن ساقه های یاسمو خواستی چهارتا قبر اگه بسازی کوچیک درس‍(‍ت) کن واسه عباسمو رفت و دل اهل حرم خالی شد دست امیر لشگرم خالی شد یه جور زدن با تیر به چشم نازش کاسه ی چشم پسرم خالی شد تو علقمه راهشو بند آوردن چی به روز قد بلند آوردن گریه‌ام از اینه توی بزم شراب سرش رو با بگو بخند آوردن سراغشو از این و اون میگیرم جونی ندارم ولی جون میگیرم حالا که مادر نداره حسینم خودم میام براش زبون میگیرم بهم بگو که نور عینم کجاست بگو غریب عالمینم کجاست جمعیت کاروونت کم شده فقط بگو، بگو حسینم کجاست روزی که رفت فکر اجل نکردم پیشش به دلشورم محل نکردم نخواستم حس کنه که بی مادره عباسمو اگه بغل نکردم گفتی تموم دشتو دشمن گرفت تک تک بچه هامو از من گرفت زینب من بگو آخر کی اومد؟! سر حسینمو به دامن گرفت عزیز من همینکه راه دور رفت شادی دیگه از این دل صبور رفت نمیتونم باور کنم هنوزم سر حسینم میون تنور رفت مردم شهر سر به سرم نذارید زخم زبون رو جیگرم نذارید گریه ی من فقط برا حسینه گریه مو پای پسرم نذارید غم‌ام ربابه که به غم اسیره طفل خیالیشو رو دست میگیره شبا هی از خواب میپره هی میگه آبش بدید، آبش ندید، میمیره #گروه_یامظلوم @poem_ahl