eitaa logo
مقالات حسینی منتظر
156 دنبال‌کننده
468 عکس
263 ویدیو
34 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 همطرازی ! 🌸 مقام زهراء(س) در نگاه عمیق و دقیق : امام خمینی(ره) در توصیف صدیقه کبری؛ فاطمة الزهراء می‌فرماید: «تمام ابعادی که برای یک انسان کامل متصور است، در فاطمه زهرا(س) جلوه کرده و بوده است. آن بزرگوار یک زن معمولی نبوده است؛ یک زن روحانی، یک ، یک انسان به تمام معنا انسان، او موجودی ملکوتی است که در عالم به صورت ظاهر شده است. زنی که تمام خاصه‌های انبیاء در اوست. زنی که اگر مرد بود، نبی بود، به جای رسول الله(ص) بود. معنویات، جلوه‌های ملکوتی، جلوه‌های الهی، جلوه‌های جبروتی، همه در این موجود مجتمع است. امـام خمینـی در تجلیـل و بزرگداشـت ، وی را همطراز با پیامبر(ص) دانـسته می‌فرماید: زنی که افتخار [است] و چون خورشیدی بر تارک عزیز می‌درخشد، زنی که فضائل او همطراز فضایل بی‌نهایت پیغمبر اکـرم و و طهـارت بـود. زنـی کـه هرکسی با هر بینش در باره او گفتاری دارد و از عهـده سـتایش او بر نیامده و احـادیثی کـه از خاندان وی رسیده به اندازه فهم مستمعان بوده و دریا را در کوزه نتوان گنجاند، و دیگران هرچـه گفته‌اند به مقدار فهم خود بوده، نه به اندازه او.» در فراز دیگری‌، حضرت فاطمه زهرا را چنین می‌ستایند: «من راجع به حضرت صدیقه(س) خودم را قاصر می‌دانم که ذکری بکنم، فقط اکتفا می‌کنم بـه یک روایت که در کافی شریف است و با سند معتبر نقل شده اسـت. و آن روایـت ایـن اسـت کـه حضرت صادق(ع) می‌فرماید: فاطمه(س) بعد از پدرش ۷۵ روز زنده بودند در ایـن دنیـا و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت و جبرئیل امین می‌آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عـرض می‌کرد و مسائلی از آینده نقل می‌کرد. ظاهر روایت این است که در ایـن ۷۵ روز مـراوده‌ای بـوده است. یعنی، رفت و آمد جبرئیل زیاد بوده است و گمان ندارم که غیر از طبقه اول از انبیـاء عظـام در باره کسی اینطور وارد شده است که در ظرف ۷۵ روز جبرئیل امین رفت و آمد داشـته اسـت و مسائلی را در آتیه‌ای که واقع می‌شده است، مسائلی را ذکر کـرده اسـت و آنچـه کـه بـه ذریـه او می‌رسیده است در آتیه ذکر کرده است و حضرت امیر آنها را نوشته است ... مسأله آمدن جبرئیـل برای کسی یک مسأله ساده نیست. خیال نشود که برای هـر کـسی مـی‌آیـد و امکـان دارد بیاید. این یک تناسب لازم است بین آن کسی را که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل» بیان عبارت «ما مفتخریم که ... که کتاب الهام شده از جانب خداوند تعالی به زهرای مرضیه است از ما است.» در وصیتنامه ، جلوه دیگری از نگاه عمیق و دقیق او به مقام اعلای عذرای بتول است. و کمتر کسی از ، تا این حد در تعریف ، توفیق فهم و بیان پیدا کرده است! فتأمل ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) توضیحات بیشتر و تکمیلی 👇 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/79 گروه «چلچراغ معارف و احکام» در ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe گروه «چلچراغ معارف و احکام» در روبیکا: https://rubika.ir/joing/DDBHJACA0QARVBJZNAEWUAVDHIBEZOEF
☫﷽☫ 🌸🌸🌸 🌸🌸 🌸 🌸 ثقلین فاطمة الزهراء(س) گلچینی از سخنرانی‌های 👈 (بخش دوم): https://eitaa.com/chelcheraaqHM/79 بخش قبلی ☝️ (علیه‌السّلام) درباره مضامین ضمن اینکه فرمودند: «در (سلام‌الله‌علیها) مطلبی در باره و نیست، بلکه در آن ثبت است». (اصول کافی، ج۱، ص۲۴۰، کتاب الحجه، باب ذکر الصحیفه) + (مصحف فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، حدیث ۲، ص۱۸۷)، در روایت دیگر (در همان منبع و در همان صفحه) آمده است که؛ امام صادق (علیه‌السّلام) با مطالعه مصحف مذکور، از ظهور در سال ۱۲۸ هـ. ق خبر داد. (رضوان‌الله تعالی علیه) در این خصوص می‌فرماید: «من راجع به (س) خودم را قاصر می‌دانم که ذکری بکنم، فقط اکتفاء می‌کنم بـه یک روایت که در شریف است و با نقل شده اسـت. و آن روایـت ایـن اسـت کـه (ع) می‌فرماید: (س) بعد از پدرش ۷۵ روز زنده بودند در ، و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت و می‌آمد خدمت ایشان و به ایشان عـرض می‌کرد و نقل می‌کرد. ظاهر روایت این است که در ایـن ۷۵ روز مـراوده‌ای بـوده است. یعنی، رفت و آمد زیاد بوده است و گمان ندارم که غیر از طبقه اول از درباره کسی اینطور وارد شده است که در ظرف ۷۵ روز جبرئیل امین رفت و آمد داشـته اسـت و مسائلی را در آتیه‌ای که واقع می‌شده است، مسائلی را ذکر کـرده اسـت و آنچـه کـه بـه او می‌رسیده است در ذکر کرده است و آنها را نوشته است ... مسأله آمدن جبرئیـل برای کسی یک مسأله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هـر کـسی مـی‌آیـد و امکـان دارد بیاید. این یک تناسب لازم است بین آن کسی را که جبرئیل می‌خواهد بیاید و که است [!] ... تا تناسب مابین روح این کسی که جبرئیل می‌آید پیش او و بین جبرئیل که روح اعظم [!] است، نباشد، امکان ندارد این معنا و این تناسب بین جبرئیل که روح اعظـم اسـت [!] و انبیـای درجه اول بوده است مثل و و و و امثـال اینهـا، بـین همـه کـس نبوده است ... فقط این است که برای (س) است که آن که من دیده‌ام کـه جبرئیـل بـه طور مکرر در این ۷۵ روز وارد می‌شده و مسائل آتیه‌ای که بر ذریه او می‌گذشته است، آن مـسائل را می‌گفته است و حضرت امیر هم ثبت می‌کرده است ... در هر صورت، من این و را از همه فضایلی که برای حضرت زهرا ذکر کرده‌اند ـ با اینکه آنهـا هـم فـضایل بزرگـی اسـت ـ ایـن فضیلت را من بالاتر از همه می‌دانم که برای غیر انبیاء(ع) آن هم نه همـه انبیـاء، بـرای طبقه بالای انبیاء(ع) و [بعضی] از اولیائی که در مرتبه آنها هست، برای کس دیگر حاصل نشده ... و این از فضایلی است که از (سلام‌الله علیها) است.» ضمناً ناگفته نماند که غیر از و نیز غیر از و در نزد است که در جای خود قابل توضیح است. ... ادامه دارد 👇 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/83 ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) آذر ۱۴۰۱ 💠کانال اطلاع‌رسانی چلچراغ معارف و احکام حم 👇 eitaa.com/chelcheraaqHM 🙏گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام👇 https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
✍️ تحریری «اسلامیت؛ قدر مشترک نهضت+نظام» و خطر سهمگین عدم فهم این مطلب خطیر!! (بخش ۰۳): و (در بیان ): «در یک اصلی است به این نام : تبدیل موومان ( Mouvement# یعنی نهضت و ) به انستیتوسیون ( Institution# یعنی نظام و ). به این معنی که در ، حرکتی بر اساس ایده‌آل‌ها و هدف‌هایی ایجاد می‌شود و یک ، یک ، یک جوان متحرک است که این نهضت را (به آن معنای حقیقی کلمه، یعنی حرکت و ورزش) ایجاد میکند. یک نهضت عبارت است از روحی و حرکتی که به طرف هدفی، روان است و همه پیروانش، همه مسائل و و و و و حتی مراسمی که در میان پیروانش وجود دارد، متوجه آن هدفند و همه‌چیز و همه‌کس، وسیله هستند برای تحقق آن هدفی که این نهضت برای نیل به آن به وجود آمده است. این نهضت یا حرکت در راه رسیدن به آن هدف خود به خود به موانعی که عوامل سد کننده راهش است برمی‌خورد و در اینجا است که درگیری، مبارزه و کشمکش ایجاد می‌شود. بنابراین از خصوصیات نهضت، حرکت و روشن بودن هدف است و همه‌چیز وسیله و مقدمه برای رسیدن به آن هدف. دیگر اینکه در مسیر این حرکت و سرگذشت آن، تلاش و درگیری و جبری است. یک مکتب یک مذهب و یک ایدئولوژی اجتماعی، دینی، طبقاتی، ملی در آغاز کارش برای پاسخ گفتن به نیاز زمان، یا یا بوجود می‌آید و برای تحقق بخشیدن به آن ایده‌ال و شعارش، پیروان خودش را به حرکت در می‌آورد. این نهضت در مسیر خودش حرکت میکند. یک حرکت مدعی زمان و تغییر دهنده نظام موجود که میخواهد ویران کند و با یک شدید نسبت به هرچه که را نشان میدهد و یا می‌سازد وضع دیگری را پیش آورد و شرایط نوی را بیافریند. همه‌چیز را تغییر میدهد نهضت به هدف میرسد. یا بی‌آنکه به هدف برسد به اوج قدرتش میرسد. اما بدانجا که رسید، درگیری و مبارزه‌اش از بین میرود، سد و مانعی دیگر در برابرش نیست بقدرتش که رسید حالتش عوض میشود. می‌ایستد! متوقف میشود! حالت متحرک و انقلابیش را از دست میدهد و حالت محافظه‌کاری میگیرد. چون اول میخواست دشمن را خلع سلاح کند و نظام را عوض کند حالا خودش قدرتمند و حاکم است و میخواهد خودش را حفظ کند و نگهدارد. لذا حالت پیدا میکند، چون خودش روی کار آمده انقلاب‌های بعدی را و یا ضد انقلاب می خواند. در اینجا از نظر جامعه‌شناسی که مطلب را بررسی می‌کنیم می‌بینیم آن واقعیت که در اول نهضت بود و موومان، حالا در قدرت خودش تبدیل گردیده به انستیتوسیون یا نهاد و یک پایه ثابت اجتماعی شده است و به صورت خیمه‌ای درآمده بر روی جامعه و یک شده که در ظاهر به رسیده است اما در به توقف و افتاده است. در تاریخ از این نمونه‌ها بسیار داریم؛ مثلا که در در حال مبارزه با اشکانیان بود و در حال کشمکش با ، در دوره سیاسی حاکم بر و بر همه قدرتها، حتی می‌شود، به نهایت قدرتش میرسد و در اوج شکوه و عظمتش می‌درخشد، در منتهای زیبایی و در نهایت و رواج در ، پشت سر هم بنا می‌شود و آتشهای در سراسر ایران برافروخته میشود و این مذهب که به صورت یک ایمان و حرکت بود به صورت قدرت حاکم در می آید و دیگر نیاز را که میخواد همیشه حرکت کنند و نیاز را که در حرکت نهفته است و همواره خواهان و نو شدن است برآورده نمی‌کند! بلکه در برابر این نیاز و حرکت می‌ایستد. این است که چون این حالا بر سرها حکومت میکند و بر ، نه بر دلها و آرمانها، دیگر نمی‌تواند پاسخگوی نیاز زمان خودش باشد و خود بخود زمینه و زمانه نیازمند یک نهضت دیگری میشود. با چنین تحلیلی این را میتوان حل کرد که می‌بینیم مذهب زرتشت در و بخصوص عصر ، به اوج شکوه و قدرت و استقرارش میرسد و با این همه در همین هنگام است که و ظهور می‌نمایند و آن‌همه نفوذ پیدا میکنند و ندای اینها پاسخ لبیک از ، بخصوص از جانب و روشن می‌شنود به طوریکه میتوان از تاریخ استنباط کرد به اصطلاح امروز، انتلکتوئل‌های و متفکران و تحصیلکرده‌ها و نو اندیش به سوی مانی و توده‌ها به شدت به سوی مزدک روی آوردند و این تناقض - شکست در پیروزی - نشان دهنده این واقعیت است که این مذهب، در قله عظمت و حکومتش متوقف شد! یعنی حرکتش تبدیل به انستیتوسیون یا نظام شده و ایستاد. و آنوقت در برابرش نهضت‌های و ضد زرتشتی به وجود آمدند.» ... ادامه دارد. ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) بهار۱۳۹۸ چلچراغ و حم: https://eitaa.com/joinchat/741802216C0aad7d8aff https://eitaa.com/chelcheraaqHM/434
☫﷽☫ ✍ ⚖️ عیدین «عرفان + قربان» و مفاهیم تقارن زمانی آن‌دو 💠 انسان را در ، چهار جای‌گاه منظور شده است: 1️⃣ جای‌گاه أعلیٰ (رضوان‌الله) 2️⃣ جای‌گاه عالی (جنات نعیم) 3️⃣ جای‌گاه سافل (دنیای دون) 4️⃣ جای‌گاه أسفل (جهنم صافی) 👌 ورود به از جای‌گاه عالی آغاز گردید که حد وسط بود. زیرا روح او متعلق به عالم أعلیٰ و جسم او متعلق به عالم سافل بود. جایگاه عالی همان جنّت (بهشت) بود ولیکن راه مستقیمی به جای‌گاه أعلیٰ (عالی‌تر) نداشت و تنها راه دسترسی بدان بر عالم سافل (دنیای سفلیٰ) و قربانی کردن جسم (وا نهادن بُعد مادی در این عالم) و آنگاه به عالم أعلیٰ (فراتر از بهشت) است. فلذا در این معرکه سه احتمال منطقی وجود دارد: ۱) موفقیت کامل و بسوی عالم أعلیٰ (عطآئاً غیرمجذوذ) ۲) موفقیت نسبی انسان و به عالم عالی (بهشت برین) ۳) شکست مفتضحانه بشر و به عالم أسفل (جهنم سوزان) 👌 احتمال چهارم (ماندن در عالم سافل یعنی دنیا) منتفی است زیرا طاقت حبس ابدی در این عالم را ندارد ولیکن بصورت موقت تا حدودی و بصورت نسبی تحمل می‌کند. شاید بهترین شعر عارفانه در این مطلب، غزلی از باشد که نیکو سرود: ساقیا بر سر جان بار گران است تنم باده ده باز رهان یک نفس از خویشتنم من از این هستی خود نیک به جان آمده‌ام تو چنان بی‌خبرم کن که ندانم که منم نفس را یار نخواهم که نه زین اقلیمم چه کنم صحبت هندو که ز شهر ختنم گل بستان جهان در نظرم چون آید روضه باغ بهشت است نه آخر چمنم پیش این قالب مردار چه کار است مرا نیستم زاغ و زغن طوطی شکر سخنم نیم از عالم خاک دو سه روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم ای بوی نگارم به من آر تا من از شوق، قفس را همه درهم شکنم خنک آن روز که پرواز کنم تا ور یار به هوای سر کویش پر و بالی بزنم در میان من و همام است حجاب وقت آن است که این پرده به یک سو فکنم 👌 در هر حال انسان در (عالم سافل) ناچار به کردن است ولیکن؛ چنانچه پیکر و قفس بدن خود را درهم شکسته و قربانی روح و خویش سازد، امکان پرواز بسوی عالم أعلیٰ را خواهد یافت و اگر مرغ روح خود را قربانی بدن و خود سازد، به سقوط می‌کند تا همه کثافات و آلودگی‌های حاصله را بسوزاند تا شاید گشته و مستحق بازگشت به گردد. ضمنا اگر نتواند بعد از رهایی از تعلقات بشریتی خود، روح خویش را به پرواز در آورد، صرفا بسوی عالم عالی (بهشت) باز خواهد گشت. ولیکن آدمی را سزاست که به عالم أعلی (ملکوت) رجعت کند که اصالتا برای آنجا آفریده شده است که؛ «إنّا لله و إنّا إلیه راجعون». ⁉️ حال نوبت به این سؤال می‌رسد که آیا انسان، موفق خواهد شد؟! جواب این سؤال رهین میزان انسان است. یعنی عرفان و معرفت (عرفه) انسان تعیین‌کننده میزان موفقیت انسان در امر موفق است. دین اسلام (... یعلوا و لا یعلیٰ علیه) این جهان‌بینی واقعی و حقیقی خود را در قالب مناسک ایام مبارک و عید قربان به اشتراک گذاشته است و چه نیکو ایامی هستند اگر انسان بتواند قدر آن‌ها را دریابد! عیدین عرفان+قربان مبارک‌باد بر انسان ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) روز عرفه ۱۴۰۱ 💠 کانال چلچراغ معارف و احکام حم 👇 🆔eitaa.com/chelcheraaqHM 🔰 اشتراک نظرات در گروه چلچراغ معارف و احکام: https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
☫﷽☫ خدمت پیامبر اعظم(ص)؛ برتر از خدمت کل خادمین به بشریت در طول تاریخ، همچون افضل بودن ضربت علیٍّ(ع) در یوم الخندق از عبادة جن و إنس! 👇 در امتداد و عاشورا در امتداد 🔴🚩🔴🚩🔴🚩 ؛ ارزشمند و بی‌بدیل و کم‌نظیر 👇👇👇 🟢🚩🟢🚩🟢🚩 🟢🚩🟢🚩 🟢🚩 👈 (بخش اول) ✅ ارزشمندترین اتفاقی که در زمین قابل وقوع است؛ «خدمت به بشریت» است. 👈 و انسان‌های زیادی در طول تاریخ به جوامع بشری، انواع خدمات را انجام داده‌اند. 👌 ولیکن خدمت حضرت خاتم‌النبیین(ص) در مقایسه با خدمات گوناگون انواع اشخاص حقیقی و حقوقی به بشریت، از همه ارزشمندتر و بی‌بدیل‌تر بوده است. 🔰 برای توضیح و اثبات این ادعا ناچارم در قالب چند مقدمه، از آخرین کلام تحریف‌ناشده خالق سبحان با انسان؛ یعنی از ، کمک بگیرم: ۱) غیب: 👈 قرآن، زمین و زمانی را که ما انسانها در آن متولد شده و زندگی می‌کنیم و در آن می‌میریم، عالم «شهادت» می‌نامد که آنرا در مقابل عالم «غیب» به کار می‌برد. 👌 کلمه «الشهادة» در قرآن، حتی یکبار هم بدون کلمه «الغیب» به کار نرفته است (که در حکم معمای قابل تأملی است!) و حال آنکه کلمه «غیب» مستقلا حدود ۵۰ بار به کار رفته است. ⁉️ مفهوم آن شاید این باشد که عالم شهود بدون غیب، نه تنها هیچگونه وجاهت و اعتبار بلکه هیچگونه وجود مستقلی هم ندارد. ✅ «عالِمُ الغیب و الشهادة» هم یکی از صفات خالق متعال است که آنرا در قرآن با همین ترکیب، ۹ بار به کار برده است. ۳ بار هم «عالم الغیب» و ۱ بار هم «عالم غیب السموات و الارض». 💠 در سرآغاز بزرگترین سوره خود (بقره)، «ایمان به غیب» را مقدم بر «ارکان تقوا» (اقامه نماز، انفاق رزق، ایمان به ما أنزل‌الله و یقین به آخرت)، به کار برده است که بدون آن «هدایت» به صورت نخواهد گرفت و انسان غرق در هرگز به نخواهد رسید. 👈 بنابراین «ایمان به غیب» زیرساخت علمی و عملی خداست. ۲) روح: 👌 نسبت غیب به شهادت، همانند نسبت روح به جسم است. در مشاهده هر انسانی، هر آنچه که به چشم ظاهر می‌آید، جسم اوست و روح او زمانی قابل فهم است که از پیکرش جدا شود که در آن‌صورت سرآغاز بی‌حرکتی (فاقد هرگونه کنش و واکنش) و فروپاشی جسم است. 👈 کسی که بتواند روح را درک بکند و به وجود قطعی و مؤثر آن واقف شود، خواهد توانست «غیب» و ضرورت آن را هم درک نموده و به وجود قطعی، مؤثر و سلطه آن بر عالم شهود پی ببرد. ✅ لذا همانگونه که وجاهت و ارزش به وجود است، اعتبار و ارزش عالم شهادت هم با وجود عالم غیب است. 👈 همچنانکه جسم بدون روح، مرداری در حال اضمحلال و فروپاشی، بیش نیست، عالم شهود هم بدون عالم غیب مضمحل و بی‌معنی و متلاشی است. 👌 همان‌قدر که جسم به روح وابسته و محتاج است، عالم شهادت هم به عالم غیب محتاج و نیازمند است. و اساسا سرنوشت عالم شهود بدست عالم غیب است. ✅ «آفرینش انسان در بهترین ترکیب با قوام» (لقد خلقنا الانسان فی أحسن تقویم) به اینست که دارای بهترین ترکیب وجودی (ترکیب جسم و روح و تلفیق غیب و شهادت) است فلذا خالق متعال به خود مبارک‌باد می‌گوید: «فتبارک الله أحسن الخالقین»! 👌 انسان؛ مظهر اعلای همزیستی و هماهنگی «غیب و شهود» است تا زندگانی او در هر دو عالم، گستره داشته باشد. 👈 در انتقال انسان از دنیا به عقبیٰ، جسم او تجدید ساختار می‌یابد ولیکن روح از عالم شهادت، مفارقت یافته و به غیب رجعت می‌کند و آنگاه در قیامت مجددا به پیکر جدید (و البته با همان شکل و هیبت و هیکل دنیوی بازسازی شده) خود حلول می‌کند تا زندگانی در آخرت (بهشت و جهنم و ای‌بسا عالم مافوق آنها) را هم تجربه نماید. بنابراین عالم غیب، ظرفیت آنرا دارد که واسطه و محل انتقال روح از جسم دنیوی به جسم أخروی باشد. ... ادامه دارد👇 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/2932سیدمحمدحسینی(منتظر) دبیر کل حزب وحدت و عدالت بهار ۱۴۰۰ هجری شمسی 👌 بازنشر بمناسبت گرامیداشت میلاد مبارک پیامبر اعظم (صلوات الله و سلامه علیه و آله و آبائه) ۱۰ مهر ۱۴۰۲ (این مقاله را برای اولین‌بار حدود دو سال قبل در پیام‌رسان واتساپ به اشتراک گذاشته بودم) 💠کانال اطلاع‌رسانی حم (دریافتی و تحریری)؛ «حیفه این پیام‌ها را نبینی» (یک از هزاران؛ گلچینی از صدها پیام متنوع): 🆔eitaa.com/chelcheraaqHM 🙏گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام👇 https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
☫﷽☫ 💎 @SMHM212 ♣️ ابعاد وجودی سه‌گانه ما (بخش دوم): 👈 بنابراین چیزی (از قبیل؛ بشریت، انسانیت و حرّیت) بنیادی‌تر از گرایشات و اعتقادات نژادی و مذهبی هم وجود دارد که می‌تواند تعیین‌کننده رفتار اجتماعی انسانها باشد و آنان را به همگرایی و رفتار صحیح سوق دهد. 👌 ب) اشکالات قضیه: ۱- بشریت؛ در افواه عوام ممکنست در مقابل و پایبندی به و بالتبع عاری از صفات نیک انسانی و نوعدوستی به کار برود ولیکن بنده بعنوان یک محقق لازمست توضیح بدهم که؛ در نگاه قرآن کریم؛ بشریت همان حیوانیت است که البته شامل همه مشترکاتی می‌شود که همه انسانها با حیوانات دارند از قبیل؛ جسم و پیکر و اعضاء و‌ جوارح و نیز غرائزی که موجب حیات و بقای این مخلوق (حیوان ناطق؟!) می‌گردد. از بشره (و جمع آن) بمعنای پوست، مشعر بر کالبد ظاهری این موجود است. در واقع هم همان مجموعه‌ای از ترکیبات بافتهای حیوانی است که پوستی بر آنها کشیده شده است و آنچه از آن مشهود است پوست و جنبه فیزیکی آنست. فلذا بهتر است هنگام استفاده از کلماتی که قصد تخطئه حیوانیت و غرائز حیوانی را دارد بجای واژه بشریت از عبارت استفاده شود. ولیکن انسانیت هم (که در متون مشابه معمولا بعنوان یک «دین کامل» یاد می‌شود!) عبارت چندان مناسبی نیست. زیرا ایضا در ؛ بشر (در مقابل و و ؟) دارای دو بُعد وجودی دیگر هم است که وجوه افتراق این مخلوق از سایر خلائق است. انسان/انسانیت (از سه ریشه نسیان یا نَوَسان و یا إنس) بر خلاف بشر/بشریت (که جنبه دارد) دارای جنبه است. به عبارتی؛ بشریت ابعاد سخت‌افزاری و انسانیت ابعاد نرم‌افزاری ما را تشکیل می‌دهد. در نتیجه معمولا بشریت (=حیوانیت) در مقابل انسانیت (=معنویت) است که قاعدتا ترجیح بشریت بر انسانیت، در واقع ترجیح حیوانیت (سبُعیّت و بهیمیّت) بر انسانیت (عقلانیت و فرزانگی) است. 👈 انسان موجودی است که با دیگران و غیر خود و یا هوای نفس خود اُنس می‌گیرد. جویای انس و پذیرنده انس است و از آنجا که سریعا مأنوس می‌گردد، انسان نامیده شده است. این موجود حتی با و یا ترکیبی از این دو هم مأنوس می‌گردد (و و می‌شود!) تا آنجا که با آنها همذات‌پنداری پیدا کرده و یگانگی می‌جوید و معمولا دل کندن از آنها را هم بر نمی‌تابد! چنانکه هم‌اکنون حتی که داعیه (ص) دارد، متاسفانه دارای ماه‌هایی است که اسامی آنها عمدتا یادآور الهه‌های موهوم نیاکان آنهاست و حتی نظامی ایدئولوژیک مثل هم جرأت تغییر این اسامی کهنه‌پرستانه و موهوم را ندارد! 👈 انسان موجودی است که معمولا گرفتار نسیان و فراموشی است و همه چیز را براحتی فراموش می‌کند. فلذا انسان نامیده شده است. این تعریف در مقابل تعریف قبلی است و البته شگفت‌انگیز! 👌 طبق این تعاریف؛ انسان موجودی است که هم اهل أُنس آسان با همه‌چیز است و در عین‌حال اهل نسیان و فراموشی همان چیزهایی که با آنها مأنوس گردیده است! خلاصه: انسان موجودی است که با خود أنس می‌جوید ولیکن همزمان او می‌شود در حد «نسیاً منسیّا»! 👈 در وجه تسمیه انسان، انتساب انسان به نوسان هم خالی از وجه نیست! زیرا این موجود بعد از تعلق بر ، دارای مرتبه وجودی سومی می‌گردد متفاوت از روح و جسم و لذا نامیده می‌شود. نفس حالتی متغیّر در میزان وابستگی به روح یا جسم است. نفس گاهی به جسمانیت (حیوانیت) گرایش پیدا می‌کند و مظهر بشریت و پوستین‌گی و کدورت می‌گردد و لذا بهیمیت (گوسفندصفتی) و سَبُعیّت (گرگ‌صفتی) می‌ورزد که در این حالت نامیده می‌شود آنهم أماره به سوء! (إنّ النفس لَأمّارة بالسوء) ولیکن این نفس بلحاظ نوسانی که در طبیعت خود دارد گاهی هم به (معنویت) گرایش یافته و مظهر و آدمیّت می‌گردد فلذا حُرّیت و و عشقیت می‌ورزد که در این حالت نام می‌یابد. حد فاصل «نفس أمارة» تا «نفس مرضیة»، مراتبی است که به ترتیب از سطح بشریت لغایت آدمیت، عبارتند از: نفس لوّامة نفس عاقلة نفس ملهمة نفس مطمئنة نفس راضیة (قرآن: یآ أیّتها النفس المطمئنة إرجعی إلی ربّک راضیة مرضیة) بنابراین همان «نفس»ی است که در مراتب خود دائما در است. امروز است و فردا و پس‌فردا و شاید روزی با توجه به الهامات الهی بتواند به مرتبه و شاید و حتی به برسد که است. و ایضا ممکنست در یک سیر قهقرائی و ارتجاعی پیاپی سقوط کند و تا خود را به نیافکند، بیقرار باشد. ...ادامه دارد. ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) صفحات مجازی حسینی منتظر در ایتا: 💠 🆔 @chelcheraaqHM 🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام 🙏
🇮🇷﷽☫ 💎@SMHM212 آسیب‌شناسی پیش‌بینی‌ها (بخش دوم): پیش‌بینی‌های تحقق‌یافته مرحله اول و ابهامات پیش‌بینی‌های مرحله دوم! ... از طرفی قابل انکار نیست که هیچ حکومتی (حتی حکومت (ص) و (ع) و (عج) ثم الامثل فالامثل) نمی‌تواند مورد تأیید ۱۰۰٪ی آحاد «جامعه مختار به انتخاب» باشد. از این بالاتر مگر داریم که وقتی خود خدای ، مسئله را با خودش در میان گذاشت، آن‌ها «إن‌قلت»ی آوردند! (که در جای خود قابل تفسیر است و اینکه چه تعابیر خطایی هم از آن صورت گرفته که بماند!) و خدا آن بگومگوی خود‌ با فرشتگان خود (در زمانی قبل از ) را در ، حکیمانه ذکر کرده است و بسی قابل تأمل است. و از آن شفاف‌تر ماجرای دیگری در ، زمانی بود که خدا از خود بر او دمید و پیشاپیش بر آدم داده بود ولیکن یکی از مخلوقات (عزازیل؛ عزیز خدا) تمرد کرد ولو اینکه پیامدی از نصیب او شد؛ «قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ» (س.حجر/آ.۳۴)! یعنی کل ملائکه که تعداد آنها را فقط خدا می‌داند، تمکین و همراهی کردند ولیکن شیطان، مخالفت ورزید! 😳 حتی در کار خدای شایسته‌ی «نسبح بحمدک و نقدس لک»، مخالف پیدا شد! خدای قادر قهار از عزازیل (که حالا تبدیل شده به ابلیس!) می‌پرسد؛ چرا از فرمان من سرپیچی کردی؟! برتری خلقت بر را بهانه کرد و حال آنکه خدا آنرا ناشی از او معرفی می‌کند. «... فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ ...» 👈این آیات را ببینید👉 یعنی هر نهضت و نظامی بعید است مخالف و معاندی نداشته باشد و هیچ‌گاه بعید نیست مشارکت صددرصدی تحقق نیابد یا اینکه مشارکت حداکثری به مشارکت حداقلی نیانجامد. مهم آنست که عده‌ای ولو قلیل، پای کار باشند. قرآن را می‌نامد. نه اکثریت است و نه اقلیت بلکه عده‌ای هماهنگ است که مسیر و مقصد واحدی را دنبال می‌کنند ولو اینکه در باشند و حتی وعده پیروزی به آن‌ها می‌دهد؛ «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ» (بقره/۲۴۹) چه‌بسا که گروه قلیلی بر گروه کثیری، پیروز شوند با و خدا با است. امت اسلام در هر بلادی، پیدا می‌شود و خوشبختانه در ایران بیش از سایر بلاد است. فلذا عدم تحقق مشارکت ۱۰۰٪ی نه عیب است و نه غلط و نه قابل خودخوری برای خودی و نه قابل بهانه برای سوءاستفاده ناخودی! ولیکن ، برای نیکی و تقوی (تعاونوا علی البرّ و التقوی) کاملاً مطلوب است بشرطی که قرین و نباشد (و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان) مشارکت ۹۸٫۲٪ی ملت ایران در اصل حکومت «جمهوری اسلامی» (فروردین ۱۳۵۸) و مشارکت ۹۹٫۵٪ی آنان در همه‌پرسی جمهوری اسلامی (آذر ۱۳۵۹) استثنایی‌ترین مشارکت در طول تاریخ بشریت بود که می‌توان آن را نامید! حتی برای چنین مشارکت بی‌نظیری، باز هم بعداً شیاطینی پیدا شدند که إن‌قلت آوردند! در هر حال توقع مشارکت ۱۰۰٪ی وجاهت شرعی و قانونی و حتی عرفی ندارد ولیکن مشارکت حداکثری، مطلوب است و لذا با علل عدم مشارکت ۶۰٪ی که به هر علتی پای کار نیامدند (صرف‌نظر از آن‌ها که مصداق شیطان هستند و هدایت‌ناپذیر و نیامدن آن‌ها عجیب نیست بلکه آمدنشان، شگفت‌انگیز است)، کار داریم. وگرنه خدای صبار هم ماجرای سجده بر آدم را چنان طولانی می‌کرد تا بالاخره شیطان را با خود از خرش پیاده کند و متقاعد سازد که فرمان سجده بر آدم را انجام دهد! و حال آنکه خدای مهربان با «فاخرج» و «فاهبط» متوسل به خشونت و تحقیر شد و در قیامت هم آن‌ها را با «اخْسَئُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ» (۲۳/۱۰۸/ق) مورد تحقیر و تذلیل قرار می‌دهد. و اما پیش‌بینی‌های درست و نادرست: در خصوص حدس می‌زدم ۵۰۰٫۰۰۰ نفر را جذب نماید (با توجه به روند کاهشی آراء ری‌شهری از ۹۰۰٫۰۰۰ به ۷۰۰٫۰۰۰ فلاحیان! و نیز برنامه و کارنامه خوبی که از خود ارائه داد) اما خوش‌خیالی بود. اگرچه این حرف را جایی ننوشته بودم! خوش‌خیالی دوم بنده این بود که جلیلی اول و پزشکیان دوم می‌شوند اما برعکس شد! و به مرحله دوم رفتن انتخابات، قابل پیش‌بینی بود و بنده هم اشاره کردم. در باره قالیباف تصورم درست بود که می‌شود و ورود وی به انتخابات را زمان ثبت‌نام، غلط ارزیابی کردم اما در ادامه به او حق دادم و خوب شد که آمد و ماند تا یک میلیون نفر از ۳ میلیون نفری که به او رأی دادند نروند دنبال پزشکیان! ولیکن در خصوص این ۳ میلیون نفر حامی وی، خیلی حرف دارم که اگر مجالی شد اشاره خواهم کرد. ..ادامه دارد. ✍️سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۴/۱۰ 🆔کانال @chelcheraaqHM 💠 🎲گروه چلچراغ معارف 🙏
🇮🇷﷽☫ 💎 @SMHM212 نماز؛ کوفتن درگاه حق با تمام وجود قال رسول الله (صلی‌الله علیه و آله): «إنَّ المُصَلّي لَيَقرَعُ بابَ المَلِكِ و إنَّهُ مَن يُدِم قَرعَ البابِ يُوشِكُ أن يُفتَحَ لَهُ» یعنی؛ نمازگزار، درب خانه فرمانروا[ى جهان] را مى‌كوبد و هر كه درِ خانه‌اى را پيوسته بكوبد، اميد است كه به رويش گشوده شود. (نهج‌الفصاحه/ص۸۲۷ و مسندالشهاب/ج۲/ص۱۸۸) دکتر شریعتی (مجموعه آثار۲/خودسازی انقلابی): «... این بعد اجتماعی و سیاسی امر، اما مولوی به یک بعد وجودی و فلسفی و عرفانی هم اشاره می‌کند و ببینید که برداشت مولوی در و : «سبحان ربی العظیم و بحمده، سبحان ربی الاعلی و بحمده» چیست. می‌گوید: گفت پیغمبر رکوع است و سجود بر در حق، کوفتن حلقه وجود چه جور است؟ چه جور قضیه را می‌فهمیده و چه منظره‌ای به ذهنش می‌رسیده است؟ تصویر را از زندگی یک سوار تنها در یک صحرا گرفته است. مسافری تنها در جاده‌های قدیم سواره می‌آمده است. شب شده، بیابان است، چراغی نیست، قهوه‌خانه‌ای نیست، راهداری نیست و بیا و برویی نیست. ماندگی، آوارگی، تنهایی، گرسنگی، احتیاج به آب، احتیاج به غذا. ناگهان به در قلعه‌ای می‌رسد، نیمه شب، در قلعه بسته است، چکار می‌کند؟ احساس شدید به اینکه اینجا پناهگاه است، در اینجا آدم هست، غذا هست، زندگی هست، نجات از آوارگی و وحشت و گرگ و سرما و برف هست. و براساس این احساس می‌خواهد خود را هرچه زودتر به درون قلعه بیندازد. چکار می‌کند؟ حلقه در قلعه را تندتند می‌زند. انسان هم در پهنه وجود، درعرصه زندگی، تنهای تنها، هراس‌زده ترسیده‌ای است که در برابر در پنهانی آنطرف این جهان، آنسوی زندگی، دری که بر رویش بسته است، هر روز سرش را مثل حلقه می‌کند و هی می‌زند به این در که یعنی: باز کن. گفت پیغمبر رکوع است و سجود بر در حق، کوفتن حلقه وجود والسلام» 👌 ۱۷ بار رکوع و ۳۴ بار سجده یعنی ۵۱ بار حلقه شدن برای کوفتن درگاه حق لایزال! یعنی ۵۱ بار برقراری ارتباط و اتصال از به ! یعنی ۵۱ بار رجوع به ! یعنی ۵۱ بار فرم ظاهری بخشیدن به محتوا و باطن ! انسان بدون رجعت کبری در؛ ۱) (قیامت و محشر و آخرت) دستاوردی بجز و نخواهد داشت. ۲) در (بازگشت به قیام و سلطنت شکوهمند و غیرقابل تصور ۵۰٫۰۰۰ ساله امام آخرالزمان)، غایب خواهد بود. ۳) در (بازگشت از بیداری و هوشیاری و تعقل پس از خواب و بیهوشی و جنون)، آرامشی متین و حتی آسایشی ماندگار نخواهد یافت. انسان در رجعت کبری (إنّا للّه و إنّا إلیه راجعون) نهفته است و نماز پنجگانه شبانه‌روزی، ترکیبی جهادی از و پیاپی برای چنین رجعتی مقدس است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم الم ﴿١﴾ ذَلِکَ الْکِتَابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿٢﴾ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿٣﴾ وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ مَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَ بِالآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ ﴿٤﴾ أُولَئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٥﴾ از زمانی که به کرده است، پشت دروازه‌های رستگاری، جا مانده است و برای بازگشت به ، هیچ راهی ندارد بجز رجعت کبری. بنیاد اسلام (از جمله نظام سیاسی آن) بر پنج «یُـ» استوار است: ۱- «یُــؤمنون بالغیب» ۲- «یُــقیمون الصلاة» ۳- «مما رزقناهم یُــنفقون» ۴- «یُــؤمنون بـما اُنزل ...» ۵- «و بالآخرة هم یُــوقنون» حی علی الفلاح حی علی الصلوة حی علی خیرالعمل طبق آیات آغازین طولانی‌ترین سوره قرآن، رهیافت به هدایت الهی و راه فلاح و رستگاری در پنج امر نهفته است: 👌ایمان به غیب، 👌ارتباط با عالم غیب (نماز)، 👌انفاق از آنچه رزق است، 👌ایمان به وحی مُنزَل 👌یقین به آخرت. این امور خمسه در طول همدیگر قرار دارند که ایمان به غیب سرآغاز و بنیاد آنهاست. بدون ایمان به غیب، گزارش عبادات (ایاک نعبد و ایاک نستعین) به عالم غیب، معنا و مفهومی ندارد. مهمترین عبادتی که ارزش گزارش به غیب (در قالب نماز) را دارد، است که اصل عبادات است. گویا که اگر انفاقی صورت نپذیرد، عبادتی هم رخ نداده است تا گزارش گردد! «مما رزقنا» بطور کلی، شش نوع است که انفاق آن‌ها، همان «وسع»ی است که هر انسانی به میزان برخورداری از آنها مکلف است (لا یکلف الله نفسا الا وسعها) وسع و ظرفیت هر نفسی همان ارزاق ششگانه اوست. یعنی؛ وسع، توان، مهارت، قوت و قدرت؛ ۱- تن‌افزاری ۲- مغزافزاری ۳- دل‌افزاری ۴- فن‌افزاری ۵- مال‌افزاری ۶- ربط‌افزاری لا حول و لا قوة الا باللّه گفت پیغمبر که چون کوبی دری عاقبت زان در برون آید سری اللهم عجل لولیک الفرجسیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۶/۲ 🆔@chelcheraaqHM 💠 🎲 هم‌اندیشی چلچراغ معارف 🙏
مکان قیامت بر اساس آیات قرآن، در روز قیامت، همه مردگان، به طور ناگهانی و به یکباره، با قدرت پروردگار دوباره زنده می‌شوند، از قبرها بیرون آمده، در صحرای محشر جمع می‌شوند و به حساب آنان رسیدگی می‌شود. مکان حضور و حسابرسی آنان در فضایی است که واقعیت آن چندان برای ما روشن نیست. اما بر اساس آیات قرآن کریم، این نکته مشخص است که آسمان و زمین در آن زمان تغییر می‌کند. فضایی دیگر(که بنابر برخی نظرات، غیر مادی است) ایجاد می‌شود که قیامت در آن تشکیل می‌شود و مخلوقات در محضر الهی حاضر می‌شوند. قرآن کریم به این تبدیل زمین و آسمان بدین صورت اشاره کرده به 👈کانال مرگ وقیامت👉 بپیوندید ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر 👌تمایز عالم آخَرت بر عالم دنیا و تفوق بر عالم عُقبیٰ تعریف کلیدواژه‌های مبحث: «دنیا» یعنی عالم نزدیک (که هم‌اکنون در آن جاری هستیم) «آخَر» یا «عُقبیٰ» یعنی عالم بعدی (حلقه‌ای از زنجیره عوالم مختلف) و عالمی که عاقبت و متعاقب این دنیاست. «آخِر» یعنی عالم نهایی (که بالاتر از آن دیگر عالمی وجود ندارد) و عالم قرب و وصال است. و اما بعد؛ معنا و مفهوم آیه ۴۸ سوره ابراهیم (يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ ۖ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ) این نیست که ، غیرمادی است. بلکه همانند ، جنبه مادی دارد ولیکن آن متمایز از زمین این دنیاست. عالم بعدی هم دارای آسمان‌ها و زمین است ولیکن تبدیل‌یافته خواهند بود. یعنی همین زمین و آسمان دنیا به زمین و آسمان دیگری تبدیل می‌گردند. زیرا آسمان و زمین دنیا کاملاً متلاشی (در حد گَرد و غبار و دود) گشته و مجدداً شکل می‌گیرد تا نوسان یابد. (لطفاً به مباحث علمی با کلیدواژه‌های و و بویژه نظریه ام.دوسیتر در موضوع یا «جهان نوسان‌کننده»، مراجعه شود) تفاوت این عالم با عالم بعدی برای (به عنوان مخلوق عجیبی مرکب از و در قالب و ) در اینست که در اینجا عمدتاً شاهد مادیات (!) است ولیکن در آن‌جا همه‌چیز از جمله ملکوت السموات و الارض) را هم مشاهده می‌کند. : «وَ مَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ ۚ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ» (آیه ۶۴ از سوره عنکبوت) در آن‌جاست که هر دو بُعد وجودی انسان بر او تجلی می‌یابد (و به تعبیر قرآن؛ «بَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ» رخ می‌دهد) نه در این‌جا که یک‌بُعدی و است. بر همین قیاس و سیاق، غیرمادی و بودن آخرت هم ایضاً ناقص خواهد بود که تحقق نیست. فلذا ، تجلی توأمان روح و جسم و غیب و شهود است تا ، گذرگاهی باشد برای ورود به که فقط روحانی و نورانی است و ظاهراً جسم و مادیات را بدان راهی نیست! زیرا است و و به و «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ+ثُمَّ دَنَیٰ فَتَدَلَّىٰ+فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ» (سوره نجم/آیات۷و۸و۹) سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۸/۶ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
👓 حضرت جبرئیل که روح اعظم است مکرر بر حضرت نازل می‌شده است و مسائل آینده که بر ذریه او می‌گذرد را با او در میان می‌گذاشته و حضرت امیر هم ثبت می‌کرده است! ❗️و شاید یکی از آن مسائل که در عهد ذریه او حضرت صاحب به حضرت زهرا گفته شده، مسائل باشد! 💬 امام خمینی قدس سره ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر 👌روح مافوق جبرئیل حضرت یکی از و أعظم آنان است ولیکن حضرت مافوق همه ملائکه از جمله مافوق است. روح؛ با و الهی خود، عملاً واسطه است. ملائکه؛ هستند و حال آنکه روح را نمی‌توان مخلوق تلقی کرد. : «و یسألونک عن الروح ۖ قل الروح من أمر ربی و ما أوتیتم من العلم إلا قلیلا» (۱۷/۸۵) و تو را از حقیقت روح می‌پرسند، بگو روح از امر خداست (و بی‌واسطه جسمانیات به امر الهی به بدنها تعلق می‌گیرد) و (شما پی به حقیقت آن نمی‌برید زیرا) آنچه از علم به شما دادند بسیار اندک است. بنابراین «روح» اساساً در زمره ملائکه نیست که بخواهد «أعظم» آن‌ها باشد. از طرفی روح، یکتاست و دومی ندارد که بشود او را با «اعظم» و مابقی را عظیم توصیف کرد. البته علم و دانش انسان، در خصوص روح بسیار ناچیز است. قرآن: «تنزل الملائکة و الروح فیها بإذن ربهم من کل امر» (۹۷/۴) خدا در قرآن، بین روح و ملائکه، تمایز و استقلال قائل شده و نزول فرشتگان را بسترساز نزول روح تلقی کرده است. بنده هیچ دلیلی پیدا نکردم که جبرئیل، همان روح تلقی شود ولو اینکه اعظم ملائکه است. مابقی سخنان، کاملاً صحیح است.حسینی(منتظر) ۰۳/۸/۲۵ 🌐👈حیفه نبینی👉 💠 🎲👈محل نظرات👉 🙏
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️:: وكَانَ يَأْتِيهَا جَبْرَئِيلُ ع‏ منبع ♨️ :: آقای الف / عضو شوید👆 ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر 👌 یا ؟ علاوه بر نزول مکرر حضرت (ع) بر حضرت (س)، حضرت روح هم در ماه‌های پایانی عمر مبارک آن‌حضرت بر او نازل می‌شده است بابت تلقین مضامینی که تجمیع آن‌ها شد لطفاً این 👈توضیحات👉 را هم ببینید. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۱۵ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏