eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
🗓 روز گذشته ۲۲ آذر سالروز رحلت آیت‌الله (در سال ۱۳۴۶) از علمای اخلاق و مدرسین بود. ✍ ایشان که خود اهل عرفان و معنویت بود، با مرحوم انس فراوانی داشت، بگونه‌ای که پس از وفات مرحوم زاهد در سال ۱۳۳۱ دیگر نتوانست تهران را تحمل کند و از این‌رو به مشهد مقدس هجرت کرد. ✨در حوزه مشهد نیز به عنوان استاد اخلاق شناخته می‌شد و مراجعی مانند آیات ، و در درسش شرکت می‌کردند. 🔹مرحوم میرزا عبدالعلی تهرانی یک وقت برای کارهایی به تهران آمده بود. فرزند ایشان مرحوم آیت‌الله می‌فرمودند: آیة الله در مراجعت پدرم به تهران به دیدن ایشان آمد و فرمود: مرا مجتهد می‌دانی؟ پدرم پاسخ داد: آری. فرمود: عادل می‌دانی؟ پدر فرمود: آری. فرمود: حکم می‌کنم در تهران بمانی! لذا پدرم پس از سه سال اقامت در مشهد به تهران بازگشت. 📖منبع: خاطره‌های آموزنده (آیت‌الله ری‌شهری) ص۳۴۳ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran 👇👇👇👇👇
✍پی‌نوشت: در آن مقطع شهر تهران و حوزه آن به حضور مرحوم میرزا عبدالعلی تهرانی احتیاج داشت. از این‌رو یکی از مراجع بزرگ تهران همچون آیت‌الله آشتیانی که به نحوی ریاست حوزه تهران را برعهده داشت، از ایشان می‌خواهد در تهران بماند و وی نیز می‌پذیرد. این امر را در سیره علمایی که در ۲۰۰ سال گذشته ریاست حوزه تهران را برعهده داشتند بسیار می‌بینیم که در مواقع ضروری برای تقویت فضای علمی و معنوی حوزه تهران و تأمین نیازهای فرهنگی پایتخت، از فقها، مدرسین و علمای اخلاقی صاحب‌نام دعوت می‌کردند که در تهران بمانند و با پر کردن خلأهای موجود، به تقویت بپردازند. تهران امروز هم فراوان به این راهکار نیازمند است تا تصمیم‌گیران و دلسوزان، با دعوت و حمایت همه‌جانبه از عالمان و حکیمان و مدرسانی بزرگ که بتوانند با فضای علمی و اجتماعی آن پیوند بخورند، به تقویت آن بپردازند.
📷ردیف اول، نفر ایستاده در وسط، آیت‌الله 🗓 به مناسبت سالروز رحلت علامه میرجهانی در ۲۵ آذر ۱۳۷۱ش؛ ✍ ایشان در سالهای پیش از انقلاب در شهر تهران حضور داشت و در کنار تدریس سطوح در به تبلیغ و وعظ و تألیف اشتغال داشت. 📚از بیش از ۵۰ اثر در موضوعات مختلف بر جای مانده که کتاب درباره (س) از جمله آنها است. ✨ایشان تشرفاتی به محضر امام زمان (ع) داشتند که در کتب مربوطه مسطور است. ☘یکی از ارادتمندان ایشان می‌گوید: زمانی که آیت الله میرجهانی ساکن تهران بودند مسجدی بود که شرایط مناسبی برای حضرت علامه داشت و اهل مسجد از آقا درخواست کرده بودند امامت جماعت آنجا را عهده دار شوند، اما مرحوم علامه قبول نمی‌کردند. بنده به خیال خود، ایشان را نصحیت می‌کردم و می‌گفتم: شما چرا امامت جماعت بودن را تقبل نمی‌کنید. اگر قبول کنید مردم نیز به فیض می‌رسند در ضمن اینکه برای شما هم چندان مشکل نیست. علامه در جواب (به این مضمون) فرمودند: وقتی امام جماعت وارد مسجد می‌شود، صفوف آمادۀ جماعت را می‌بیند و خادم برای ورود آقا صلوات می‌فرستد و مردم هم سلام و احترام می کنند، امام جماعت یک حالت خوشی پیدا می‌کند و همین خوشی، هوای نفس است. شما که امامت جماعت را می‌پذیرید افراد نفس کشته‌ای هستید، اما من می‌ترسم. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🗓 فردا ۲۷ آذر سالگرد درگذشت خطیب توانا و مرحوم حجت الاسلام است که امسال با روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) همزمان شده است. 🏴 ضمن عرض تسلیت شهادت بانوی عالمین(س)، برشی از روضه حضرت زهرا(س) را با بیان مرحوم فلسفی تقدیم می‌دارد. التماس دعا 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 در سنگر مساجد تهران 🥀 به مناسبت شهادت ایشان در ۲۷ آذر ✍️ آیت‌الله مفتح در سال ۱۳۴۹ به تهران آمد. در همین سال به دعوت در این دانشکده مشغول به تدریس شد و همزمان به دعوت انجمن اسلامی دانشگاه تهران‌ به اقامه نماز جماعت در مسجد دانشگاه اهتمام ورزید. پس از حضور موثر در دانشگاه و مسجد دانشگاه به پیشنهاد برخی از بزرگان‌ در (ع) تهران حضور یافت‌ و این مسجد را مرکز فعالیت‌های علمی و مبارزاتی خود قرار داد. وی با همکاری استاد شهید مطهری‌، شهید بهشتی‌، شهید باهنر و دیگر دوستان، جلسات متعددی در این مسجد برگزار نمود و مباحث اسلامی را با طرحی نوین و شکلی جدید مطرح کرد. فعالیت دکتر مفتح پس از بسته شدن مسجد الجواد(ع) در سال ۱۳۵۲ در ادامه پیدا کرد. فعالیتهای او در این مسجد، این مکان را به پایگاه علمی و مبارزاتی علیه رژیم مبدل ساخت‌. همین امر موجب شد تا ساواک روز سوم آذر ۱۳۵۳ پس از سخنرانی به مسجد هجوم برده و ایشان را به همراه دستگیر و به زندان منتقل کرده و مسجد را نیز تعطیل نمایند. در نزدیکی مسجدی به تازگی بنا شده بود که در موقعیت بسیار مناسبی قرار داشت و دکتر مفتح پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۵۴ اقامه نماز جماعت این مسجد را بر عهده داشت و در جلسه‌ای با حضور آیت‌الله طالقانی و استاد مطهری این مسجد را قبا نام نهادند. 📷 تصویر: جلسه ائمه جماعات شمال تهران در مسجد قبا به دعوت شهید مفتح 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۲۷ آذر ۱۳۴۴ش ✍️ میرزا ابوالفضل نجم آبادی از نوادگان و متولد ۱۳۱۷ق در تهران بود که دروس مقدماتی و سطح را در تهران به ویژه فراگرفته، سپس به حج مشرف شد و در مکه و مدینه کوشید با نگرش ، خود را به برادران اهل سنت نزدیک کرده و ضمن آشنایی با افکار آنها، نگرش آنها نسبت به شیعیان را دریابد. ميرزا ابوالفضل هنگام بازگشت از حج، با همان نگرش و انگیزه به كشورهاي لبنان، ‌سوريه، فلسطين و مصر سفر کرد و پس از آن برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و از محضر و بهره برد. ميرزا ابوالفضل نجم آبادی پس از مدّتي به تهران مراجعت كرد و در و حسن‌آباد در مدرسه و مسجد جد بزرگوارش حاج شيخ هادی به تدريس و رسيدگي به امور ديني مردم پرداخت. در سال ۱۳۲۷ش كه مدرسه عالي سپهسالار پس از مدتي ركود مجددا مهياي تربيت طلاب گرديد، وي به موجب وقف‌نامه آن مدرسه، و همچنین بر حسب اشاره آيت‌الله بروجردي، به تدریس كتب «مكاسب» و «رسائل» شيخ انصاری و شرح منظومه حكيم سبزواري اشتغال ورزيد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ سخن پیرامون سابقه تاریخی ما را به حدود سال ۱۲۵۰ق می‌برد که شبستان قدیمی بنا شد. منظور از حاج ملاجعفر نیز یکی برترین فقها و مراجع دارالخلافه طهران در عهد قاجار یعنی مرحوم است که در کوچه مجاور همین مسجد که آن نیز به نام وی است سکونت داشت و در این مسجد به اقامه جماعت و تبلیغ و البته تدریس و افتاء می‌پرداخت. بعدها که بزرگ (واقع در مسیر خیابان سیروس که در زمان رضاخان تخریب شد) ساخته شد، مرحوم حاج ملاجعفر برای اقامه جماعت به آنجا رفت و امور مسجد حاج ملاجعفر به فرزندش سپرده شد. (محل قرار گرفتن هر دو مسجد را در نقشه تهران قدیم می‌بینید) 📜 حاج ملاجعفر دو وصیتنامه دارد که در اولی وصیت کرده بود بدنش را همین مسجد امین‌الدوله دفن کنند؛ اما چندی بعد و در دومی وصیت کرد که پیکرش را به عتبات حمل و در نجف اشرف به خاک بسپارند. طبیعی است که اگر ایشان بر وصیت نخست خود باقی مانده بود، شاید امروز قبرش در وسط خیابان سیروس (خیابان شهید مصطفی خمینی فعلی) قرار می‌گرفت. 🔹بعد از شیخ عیسی مسجد حاج ملاجعفر تا حدودی متروکه شد تا آنکه اهالی محل از مرحوم که چندی بود از قم به تهران بازگشته و در کوچک و جایی دیگر، تدریس داشت، دعوت کردند تا محل تدریس خود را به مسجد حاج ملاجعفر منتقل سازد. اینگونه بود که با آمدن ایشان و شاگردانشان، این مسجد مدرسه دیرینه‌سال، رونقی دوباره یافت. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🥀به مناسبت شهادت آیت‌الله در ۴ دی۱۳۵۳ 💠 آیت‌الله غفاری پس از آنکه در سال ۱۳۳۵ به تهران عزیمت نمود، در خانه‌ای در خیابان وحدت اسلامی سکونت یافت، تا آنکه سال ۱۳۳۸، به‌دعوت اهالی تهران‌نو به آن منطقه رفت و فصل جدیدی از فعالیت تبلیغی و مبارزاتی خود را آغاز کرد. در همین دوره، آیت‌الله غفاری به تدریس در نیز اشتغال داشت. ✨از جمله نخستین اقدامات اجتماعی آیت‌الله غفاری در تهران، می‌توان به تعطیلی که به مرکز فسق و فجور اشرار تبدیل شده بود، اشاره کرد. همچنین احیای در مجاورت و کنار خانه مخروبه شیخ شهید، از دیگر اقدامات فرهنگی، اجتماعی حاج شیخ حسین غفاری بود. ☘ فرزند شهید آیت‌الله غفاری: بارها اتفاق افتاده بود که من با پدرم به قم می‌رفتیم. پدرم هیچ‌وقت بیرون ناهار نمی‌خورد؛ گرسنه می‌ماندیم تا به تهران برگردیم. می‌گفتند: «مادرتان در خانه تنهاست. آن مرد سعادتمند نیست که خانمش در خانه تنها بماند و خودش بیرون غذا بخورد.» 📚زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله حسین غفاری ص۱۴۸ 📷 تصویر: از راست: شهید آیت‌الله غفاری، ، 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷تصویر: ردیف اول نشسته در وسط: آیت‌الله در سنین نوجوانی ردیف دوم، نشسته در وسط: آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی پدر آقا سید محمود 🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۶ دی ۱۳۱۰س 🕌 @tarikh_hawzah_tehran 👇👇👇
📷تصویر: ردیف اول نشسته در وسط: آیت‌الله در سنین نوجوانی ردیف دوم، نشسته در وسط: آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی پدر آقا سید محمود 🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۶ دی ۱۳۱۰س ✍سید ابوالحسن طالقانی در محلۀ قنات‌آباد تهران در اتاقکی محقر زندگی می‌کرد و در مسجد آن که نام گرفته بود، به اقامۀ جماعت می‌پرداخت و با وجود آنکه وجوهات شرعی بسیاری به دستش می‌رسید، اما تنها با دسترنج خود از ساعت‌سازی و حق‌التدریس امرار معاش می‌کرد. 🔹درباره تدریس ایشان نوشته‌اند: «اولین عالم فقیهی که در تهران به درس خارج پرداخت، آیت‌الله حاج سید ابوالحسن طالقانی بود که در یکی از مدرسهای بزرگ مدرسه مروی، منبر کوچکی در وسط می‌گذاشتند و گرداگردش علما و طلاب می‌نشستند تا از درس و بحث این عالم بزرگ کسب فیض کنند.» 🔹در حدود سال 1303ش، آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی با کمک آیت‌الله شیخ علی مدرّس تهرانی و همراهی و مساعدت مالی برخی از تجار متدین همچون (پدر )، اقدام به تأسیس «مؤسسۀ بحث و مناظرۀ دینی» در فضای مدرسۀ مروی نمود تا از ظرفیت علمی فقها و حکمای بزرگوار این مرکز علوم دینی برای پاسخگویی به شبهات دینی استفاده نماید. البته ظاهراً این جلسات در ابتدا بیشتر جنبه سیاسی و مبارزاتی علیه دیکتاتوری رضاخان داشته و به‌صورت سری در مدرسه مروی و محله قنات‌آباد برگزار می‌شده، اما چون به خیانت برخی از اطرافیان لو رفته و رضاخان مطلع می‌شود، آیت‌الله طالقانی این جلسات مخفی و سیاسی را به جلسات بحث و مناظره دینی تغییر می‌دهد ... 🔹این مؤسسه اقدام به انتشار نشریه‌ای به اسم «بلاغ» نمود تا محتوای جلسات خود و پاسخ‌هایی که به شبهات مسیحیان و بهائیان داده می‌شود، در اختیار عموم قرار گیرد. اما با فشار تیمورتاش، وزیر دربار رضاشاه، هم نشریۀ بلاغ توقیف شد و هم جلسات مدرسۀ مروی متوقف گردید. 📖برگرفته از کتاب: 🕌@tarikh_hawzah_tehran
🔰تصویر: در لباس روحانیت، نشسته بر بالین استادش ✍️ پروفسور مشهور به در سال ۱۳۰۳ش در اصفهان متولد شد و در ۲۰ سالگی برای تحصیل علوم دینی به تهران آمد. پس از فراگیری مقدمات در سال ۱۳۲۶ به حوزه مشهد رفت و در تحصیل علوم نقلی تا رتبه اجتهاد پیش رفت و در معقول نیز از اساتید آن‌ دیار مقدس بهره فراوانی برد.‌ در همان زمان بود که وقتی آیت‌الله اواخر عمر شریفش و در دوران کسالت، برای مدتی کوتاه در مشهد اقامت و تدریس داشت، عبدالجواد حکیمی نیز با ایشان آشنا شد و از محضرش استفاده کرد. هنگامی که مرحوم میرزا مهدی آشتیانی به تهران بازگشت، میرزا عبدالجواد نیز به تهران آمد و در آن آخرین سال‌ها و ماه‌های حیات استاد، ملازم، بلکه پرستار ایشان بود و در منزل، از محضر میرزا مهدی آشتیانی بهره می‌برد. او در تهران در ساکن شد و به تحصیل نزد آیت‌الله حاج ، آیت‌الله و پرداخت. پروفسور فلاطوری در سال ۱۳۳۱/ ۱۹۵۴م به آلمان رفت و در شهرهای ماینز، کلن و بُن به تحصیل فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی، فلسفۀ حقوق، علوم دینی تطبیقی و... مشغول شد، تا آنکه در سال ۱۹۷۳م رسالۀ استادی خویش را با عنوان «دگرگونی بنیادین فلسفۀ یونانی در اثر برخورد با اندیشۀ اسلامی» نگاشت و به درجۀ پروفسوری نائل آمد. 🔺این اندیشمند برخاسته از حوزه تهران در تاریخ ۹ دی ۷۵ در آلمان دار فانی را وداع گفت و پیکرش در اصفهان به خاک سپرده شد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 از چپ: حاج شیخ حسین خندق آبادی؛ آیة الله حاج شیخ جعفر خندق آبادی؛ حاج شیخ محمد خندق آبادی. ✍ فرزند مرحوم آیت‌الله در سال ۱۲۹۶ش در محله تهران متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در تهران پشت‌سر گذاشته و سپس به قم عزیمت می‌کند و در مدت ده سال دروس عالیه را از محضر اساتید حوزه قم فرامیگیرد و در همین مدت با ره نیز انس می‌یابد. 🔹در همان سالها، پی از آنکه برادر وی حاج میرزا خلیل خندق‌آبادی که امامت جماعت مسجد خندق‌آباد را برعهده داشت، مرحوم می‌شود، به دعوت مردم محل و به توصیه عموی بزرگوارش مرحوم حاج به تهران بازمی‌گردد و امامت جماعت مسجد خندق‌آباد را برعهده گرفته و در زمره یکی از وعاظ توانای تهران جای می‌گیرد و در هیئتهای مختلفی از جمله صنف لباس‌فروش‌ها، صنف کفاش‌ها، و مساجدی همچون و به منبر می‌رود. 🔹شیخ حسین خندق‌آبادی در جریان مبارزات روحانیون مبارز تهران در حوادث مختلفی همچون مخالفت با طرح و ولایتی و ۱۵_خرداد حضوری فعال داشت و در کنار دیگر وعاظ و روحانیون، بارها به زندان افتاد. 🍃مرحوم حاج شیخ حسین خندق‌آبادی سرانجام در شب ۲۱ ماه رمضان برابر با ۱۳ دی ۱۳۴۵ در حالی که بر روی منبر مشغول سخنرانی بود دار فانی را وداع می‌گوید. او که خود از روحانیون مبارز تهران بود، مراسم تشییع پیکرش تا شهرری نیز به عرصه مبارزه علیه رژیم شاه تبدیل شد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠مرجعیت به کنار... 🎥 نوحه‌خوانی به‌یادماندنی مرحوم آیت‌الله برای (س) 🗓۱۳ دی سالگرد رحلت 🏴 شب شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 انتشار برای نخستین بار 📽 تشرف مرحوم به محضر حضرت زهرا (س) و بشارت آن حضرت به ایشان ✨دیدم اتاق روشن شد؛ حضرت زهرا(س) آمد؛ خودم را روی پاهایش انداختم که ببوسم، اما نگذاشت؛ دستش را داد بوسیدم؛ گفتم: اماه! خذینی الیک؛ مرا با خودت ببر. فرمود: کلا، ان لک اجلا ستقضی؛ عمری داری باید طی کنی؛ و اعمالا ستقوم بها؛ ثم یصیر آخر امرک الینا؛ [و کارهایی که باید انجام دهی؛ سپس در پایان به سوی ما می‌آیی]. شروع کردم به گریه کردن... 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 حاج شیخ حسن سعید تهرانی، نفر اول از چپ، در محضر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و امام خمینی(ره) ▫️آیت‌الله حاج شیخ حسن سعید تهرانی متولد ۱۲۹۸ ش در تهران متوفای ۱۹ دی ۱۳۷۴ در تهران مدفون در ▫️تحصیل مقدمات و سطح در حوزه تهران و علوم دانشگاهی تا مقطع کارشناسی در رشته‌ی الهیات ▫️از شاگردان آیات عظام: سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی و شیخ حسین حلّی در حوزه علمیه نجف ▪️آیت‌الله شیخ حسن سعید در سال ۱۳۴۴ش به تهران بازگشت و طبق دستور پدر بزرگوراش آیت‌الله به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع بازار پرداخت. 🔹وی به عنوان یکی از روحانیون همراه با نهضت امام خمینی ره شناخته می‌شود. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
💠 آیت‌الله سعید تهرانی در مورد فعالیتهای فرهنگی خود می‌نویسد: « ... از نجف اشرف مراجعت نموده و دورانی را در قم و تهران و نجف در دانشگاه و حوزه گذراندم... در ضمن انجام وظیفه از نماز و تبلیغ، به رفع احتیاجات مسجد [جامع تهران] از برق و آب لوله و حوض و حوض خانه و سایر نیازها پرداخته و به فضل خدای متعال در همه موارد موفقیت حاصل شد. پس از بررسی‌هایی [در]یافتم که در دنیای کنونی که پیشرفت علوم روز، برق‌آسا افکار همه جهان را به خود متوجه ساخته و مغزهای کشور ما را هم تاحدی تصرف نموده، باید تا حد امکان در جلوی این سیل خانمان برافکن ایستادگی نمود، لذا مدرسه‌ای در کنار مسجد با کتابخانه‌ای بنا نموده و از سال 1386 ق[1345 ش] شروع به‌کار [نمود] و از بهترین مدّرس‌های تهران و قم دعوت نمودم برای همکاری [تا] در این امر حیاتی مساعدت فرمایند تا دسته‌ای از طلاب جوان و جوانان دانشگاهی با مبانی اسلام آشنا شوند... دروسی که در مدرسه‌ داده می‌شد به صورت پلی‌کپی بین دانشجویان و طالبان دروس پخش و ارسال می‌گردید. سالیانی به همین منوال ادامه خدمت داده شد و دروسی را که فرا می‌گرفتند به وسیله طلاب در قراء و قصبات، شب‌های جمعه با اقامه‌ی نماز برای علاقه‌مندان پیاده می‌گردید...». « ... متوجه شدم که وظیفه‌ی بزرگی را باید انجام دهم تا برای نسل جوان و آینده طرحی ریخته شود، لذا با کمک مردان صالح و علاقه‌مندان به مکتب تشیع مدرسه‌ای در جنوب شرقی مسجد جامع تأسیس نموده و به تعمیر چهلستون همت گماردم... طلاب هم در ماه رمضان و محرم و شب‌های جمعه به اطراف اعزام می‌شدند و برای کسانی که در خارج بودند کتاب‌هایی تألیف و یا تهیه نموده و به آدرسی که به دست رسیده بود، تقدیم می‌گردید....» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت ۲۰ دی سالروز شهادت موقعی که به صدارت رسید دوائر قضائی صحیح در تمام کشور موجود نبود. ناگزیر در بدو امر با کمال تأمل و متانت به اصلاح برخی از محاضر شرع پرداخت و با این طریقه عده‌ای از نااهلان را که استحقاق مداخله در شئون قضایی نداشتند دور ساخت و اشخاص متقی و فقهای پرهیزکار را متصدی امور قضایی کرد. چنان‌که را که از روحانیون باتقوای اصفهان به شمار می‌رفت و امیرکبیر به کرّات وصف درستی و علم و پرهیزکاری او را شنیده بود، از اصفهان به تهران طلبیده حاکم شرع گردانید. 🔹 مرحوم در زمان اقامت خویش در تهران مورد توجّه میرزا تقی‌خان امیرکبیر قرار گرفت و در موارد متعدّدی ارباب رجوع را برای فصل خصومات و بازنگری در پرونده‌های قضایی به ایشان ارجاع می‌داد و به قدری مورد اطمینان امیرکبیر قرار گرفت که او را به عنوان وصیّ خویش انتخاب نمود و وصیّت کرد که از ثلث اموالش مدرسه و مسجدی بنا کند. شیخ عبدالحسین تهرانی هم با جدیت تمام به وصیت امیرکبیر عمل کرده و مسجد و مدرسه‌ای را در بازار تهران احداث می‌نماید اما به‌واسطه غضب خاندان قاجار نسبت به امیرکبیر و عدم قبول نام‌گذاری آن به اسم امیرکبیر، این مدرسه به نام آیت‌اللّه شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور می‌گردد. 🔹پیکر امیرکبیر پس از شهادت به کربلایی معلی تشییع و در در حجره جنوب شرقی صحن امام حسین (ع) به خاک سپرده شد. 📚ر.ک: زندگانی میرزا تقی‌خان امیرکبیر (مکی) ص146؛ تاریخ رجال ایران، ج2، ص244 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله میرزا عبدالله سعید تهرانی در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۵۰ میرزا عبدالله سعید در کنار فرزند خود آیت‌الله شیخ حسن سعید تهرانی 👇👇👇👇👇👇
🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله میرزا عبدالله سعید تهرانی در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۵۰ ✍آیت‌الله میرزا عبدالله سعید مشهور به چهلستونی فرزند میرزا آقا بزرگ در سال 1254 ش (1292 ق) در تهران متولد شد. میرزا عبدالله علاوه برکسب فیض از پدرش از محضر آقا ، ، و میرزا هاشم شفتی (از شاگردان حکیم سید ابوالحسن جلوه) و و ، در تهران بهره‌مند شد. 🔹در سال 1329 ق به نجف رفت و از آیات عظام: میرزا محمدحسین نائینی، شریعت، ضیاءالدین عراقی و سید احمد کربلایی کسب علم نموده و در سال 1333 ق به تهران بازگشت. بعد از فوت پدرش در سال 1334 ق چند سالی به جای وی در مسجد جامع به اقامه نماز جماعت و ارشاد مردم پرداخت. 🔹هم‌زمان با تبعید آیات عظام شیعه از عراق به ایران در سال 1342 ق (1302ش) به استقبال آنان رفته و همراه آنان به قم عزیمت کرد و حدود 13 سال در آن شهر ساکن شده و از محضر آیت‌الله شیخ عبدالکریم حایری و شیخ ابوالقاسم کبیر بهره گرفت. پس از رحلت آیت‌الله حایری در سال 1315 ش به تهران بازگشت و تا آخر عمر در شبستان مذکور عهده‌دار امامت جماعت بود. آثار قلمی او عبارت است از: حاشیه بر مکاسب،‌ اصول فلسفه، رساله‌ای در مشتق، سنن النبی(ص)، هفت رساله در مبداء و معاد. آیت‌الله میرزا عبدالله هم‌چنین دارای حوزه درس در مسجد جامع بود و عده‌ای از طلاب تحت سرپرستی او درس می‌خواندند. 🔹آیت‌الله میرزا عبدالله هر چند فردی آرام و به دور از مسایل سیاسی بود ولی از شروع نهضت امام خمینی(ره)، با نظر موافق در برخی از وقایع آن دوران تا سال 1347 همکاری و مشارکت داشت. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 از راست: ، ، ، / واشنگتن، دهه ۷۰ 🗓 به مناسبت ۲۳ دی سالروز درگذشت علامه ۱۲۹۷ تولد در بروجرد ۱۳۲۰ عزیمت به عراق برای ادامه تحصیلات حوزوی ۱۳۲۷ بازگشت به ایران، تألیف کتاب جنایات تاریخ. ۱۳۲۸ شروع همکاری با دهخدا در لغت‌نامه. ۱۳۳۰ تدریس در دبیرستانهای تهران، انتشار مجله فروغ علم، ترجمه و انتشار ابوذر غفاری، نخستین انقلابی اسلام. ۱۳۳۲ اخذ لیسانس از دانشکده معقول و منقول، ترجمه و انتشار شیرزن کربلا اثر بنت الشاطی، بروجرد، ۱۳۳۲. ۱۳۳۵ اخذ لیسانس ادبیات فارسی، تألیف چراغ روشن در دنیای تاریک (یا زندگانی امام سجاد). ۱۳۴۰ آغاز تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، اتمام دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی. ۱۳۴۲ معاونت مؤسسه لغت‌نامه دهخدا. ۱۳۴۶ همکاری با دکتر محمد معین در تهیه فرهنگ فارسی معین، ریاست مؤسسه لغت نامه دهخدا. ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶سفر به مصر، الجزایر و عراق جهت ایراد سخنرانی. ۱۳۵۸ تألیف پس از پنجاه سال، پژوهشی تازه پیرامون قیام امام حسین علیه‌السلام. ۱۳۶۰ تألیف تاریخ تحلیلی اسلام، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان امویان. ۱۳۶۸ تأسیس مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی، سفر به چین به دعوت دانشگاه پکن، سفر به امریکا، شرکت و سخنرانی در کنفرانس شیعه در دانشگاه تمپل، فیلادلفیا، انتشار ترجمه نهج البلاغه. ۱۳۷۳ سفر به چین، دریافت استاد افتخاری از دانشگاه پکن. یکشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۶ش درگذشت. مدفون در امامزاده عبدالله شهرری 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 ۲۳ دی سالگرد رحلت آیت‌الله حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی 📖 برشهایی از کتاب نویسنده: 👇👇👇👇 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
۲۴ دی سالروز درگذشت جامع معقول و منقول 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓۲۴ دی سالروز درگذشت 🔻آیت‌الله : «من چون مجرد و فارغ البال بودم، صبح زودتر از همه مى‌رفتم. درس صبح ايشان كه اول فقه مى‌گفت در آن درس فقه يك عده مى‌آمدند مثل مرحوم صادقى تهرانى، بچه‌هاى حاج آقا صدر خواهرزاده‌هاى آقاى ميلانى كه بعداً مرحوم شدند، آقا شيخ فضل الله محلاتى بود، آقاى آقانصرالله پسر آقاى شاه آبادى بود. بنابراين ما هفت سال در درس ايشان شركت كرديم صبح‌ها فقه و بعدازظهرها هم اسفار و فلسفه و امور عامه كه امور كلى است و مباحث وجود احكام وجود و لوازم وجود. آن وقت كتاب اسفار خيلى كم بود. اسفار در آن تاريخ جلدى 200 تومان بود و غالباً چاپ سنگى بود. نداشتم؛ مدرسه مروى مى‌رفتم و از برادر اين معزّى‌ها [حاج شیخ حسن معزی]، كه رفيقم بود از ايشان خواهش كرده بودم كه از كتابخانه مدرسه مروى كتاب اسفار را بگيرد و مى‌رفتم آنجا و شب مطالعه مى‌كردم چه قبل از درس و چه بعد از درس.» 🔻 : «وقتى كه ايشان [حدود سال ۱۳۴۰] از قزوين به تهران منتقل شد، در اين مسجد جامع اول بازار تهران نماز مى‌خواند و منبر مى‌رفت؛ ديگر قزوين را رها كرده بود و حالا آخوند موجه تهران بود. يك شب، بعد از نمازش، ما رفتيم براى شنيدن منبر ايشان. مسجد مملو از جمعيت بود، تمام بازارى‌ها مى‌آمدند، ما هم در همين دهانه درِ مسجد نشستيم. اين اواخر، خود من هم از قم مى‌آمدم تهران، مى‌رفتم دانشگاه. آن وقت كه مى‌رفتم قزوين، از قم مى‌رفتم و كارى به تهران نداشتم ولى اين سال كه مرحوم رفيعى آمده بود تهران، من هم در دانشگاه تهران قبول شده بودم و در مدرسه مروى يك اتاق داشتم. آن شب رفتيم ببينيم آقا چه فرمايشاتى مى‌كنند؛ روى منبر مطالب خوبى فرمودند و درباره معاد صحبت مى‌كردند.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran