🌸🌸🌸 🌾#غواص ها بوی نعنا می دهند🌾 #قسمت (۱۸) 📝 ................ 🌾 لبخند رضایت فرمانده لشکر دل همه مان را شاد کرد.☺️ نمی خواست برود . اما مجبور بود . با شهردار سوار تویوتاشدند, دست برامان تکان دادند و رفتند. از خوشحالی در پوستمان نمی گنجیدیم.☺️ فکر نمی کردیم فرمانده لشکر این قدر از آموزش ما راضی باشد.به همه مان نگفت, فقط به کریم گفت. آن هم پنهانی. و اینکه هنوز دوماه تا عملیات مانده. بچه ها خیلی خوب پیشرفت کرده اند. انتظارش را نداشتم. کریم گفت : فرمانده گفته سخت بگیرم. گفته : تا می توانید شکستن خط فرضی دشمن را تمرین کنید. گفته : البته با توکل.✨ هنوز گردو غبار تویوتا ننشسته بود روی زمین که سروکله سه نفر پیدا شد , سوار بر موتور تریل , خاک آلود و حتم خسته. نفر جلویی موتور را زد روی جَک و چفیه خاکی را از روی صورتش برداشت. کریم به من گفت : انگار باز هم مهمان داریم , برویم پیشواز.🙂 دو نفر از اطلاعات عملیات لشکر بودند, " #حمیدی نور" و " #پولکی " , و آن سومی ناشناس. یعنی به چشم ما ناشناس. پولکی و حمیدی نور آمدند و با خنده پیشانی کریم را بوسیدند و خوش وبِشی با من و با او کردند و من همه اش به سومی نگاه می کردم که کم سن و سال بود و محجوب و عینکی, از آن عینک های ذره بینی و کلفت.🌸 از دور سر تکان داد, که یعنی سلام و جلو نیامد. حمیدی نور گفت : خیلی وقت است که شما ها را ندیده ام . فکر میکنم از عملیات جزیره به این طرف. گفت : پاک دل مان برای هردوتان تنگ شده بود. گفت : گفتیم یک امشبی را بد بگذرانیم و بیاییم در خدمت شما باشیم و یک گپ درست و حسابی باهم بزنیم. نگاه مرا به سومی دید. گفت : توی راه دیدیمش. با التماس گفت : بیاوریمش غواصی. نمی دانید چه قسم هایی میخورد که. گفت: یک دلیل هایی می آورد , یک حرفهایی می زد که نتوانستیم بگوییم نمی آوریمش. می گفت : به دردتان می خورد . می گفت : جمعی مخابرات است ولی دلش پیش آب است و پیش #غواص ها. یک چیز دیگر هم گفت که خوب نفهمیدم . اما فکر کنم اینطور گفت که خواب دیده یکی ار دوست های شهیدش گفته برود غواصی. برگشتم به سومی خیره شدم و حس کردم حالا فقط کنجکاو نیستم , مشتاق هم هستم که بدانم سومی کیست. دست کریم را گرفتم و با هم رفتیم طرفش. کریم گفت : اسمت چیه؟ سومی گفت: " #محرابی ". 🌸..... @Karbala_1365

🌹شهیدعلی اصغر #پولکی🌹 👇👇👇 🌸..... @Karbala_1365

🌸🌸🌸 🌾#غواص ها بوی نعنا می دهند🌾 #قسمت (۲۰) 📝 ................ ✨🌾شب از راه رسید و هرسه مهمانمان از چادر زدند بیرون و در یک آن غیب شدند و من بعد از جستجوی زیاد یکی شان را , محرابی را , داخل یکی از گودال های راز و نیاز پیدا کردم.از آن ها که به قول علی #منطقی سرقفلی اش خیلی بالا بود.✨ نگذاشتم ببیندم و نگذاشتم بفهمد من مشتاق دیدن این راز و نیازهام و ناخودآگاه کشیده میشوم طرف آنها که حرف های پنهانی با خودشان و خداشان دارند.☺️ صبح بود که سه شان رفتند ایستادند میان بچه ها , ته صف , توی محوطه صبحگاه . بچه های غواص که از آمدن آن ها خوشحال بودند , ناراحت شدند وقتی شنیدند که #پولکی و #حمیدی نور باید عصر همان روز بروند به مقر اطلاعات عملیات در دزفول .😔 آن روز مثل هر روز گذشت . تا ظهر البته و تا وقت نماز و من از محرابی و خنده هاش و نگاه های شادش نگاه می دزدیدم و می رفتم خودم را پشت او و پشت آن دونفر دیگر پنهان می کردم, حتی در صف نماز , تا تصمیم بگیرم چطور باید به او بگویم از همدان نامه رسیده که باید برگردد.😔 حتی وقتی فیلمی از استاد مظاهری و درس اخلاقش گذاشتند , نفهمیدم کی تمام شد و حتی ندیدم که " سیدرضا #موسوی " متوجه اضطرابم شده و حالا آمده ایستاده جلوی من و می گوید : چیشده حاجی؟ ومن به محرابی نگاه کردم و گریه ای که چفیه اش سعی میکرد نگذارد بقیه ببینندش و به خودم می گفتم : چرا من؟ یعنی کس دیگری نبود؟ سیدرضا گفت: چیزی گفتی حاجی؟ محرابی را نشان سیدرضا دادم و گفتم : سیدجان! سریع می روی سفره را با محرابی می اندازی , چندتا هم کنسرو باز می کنی , تا من بروم به حمیدی نور بگویم بیاید سرسفره. 🌸سیدرضا گفت: در کنسرو چیه , حاجی جان؟ مهمان های ما درِ عرش براشان باز شده.✨ دستی به شانه پولکی زد و گفت : ببین چه نور بالا می زند! به من گفت : این ها که دیگر...🌸 پولکی دست پیش گرفت و گفت :: نوربالا کجا بود سید؟ ما که کنتاک مان هم سوخته. بخاطر همین است که آمده ایم غواصی. و خندان رفت پیش محرابی و حمیدی نور و هر سه باهم از چادر رفتند بیرون. 😊 چادر داشت از بچه ها خالی میشد و گرما نفس می بُراند و من چفیه ام را از سرم باز کردم و سعی کردم با نگاه دنبال شان کنم و نتوانستم. صدای انفجار آمد.😳 پرصدا , دوباره و از میان کوه. یکی فریاد زد: پراکنده شوید. کریم بود . من هم فریاد زدم و چشم چرخاندم طرف آن دو ستون خاکی که از انتهای اردوگاه می رفت بالا و مرا خوشحال میکرد که حتما کسی آن جا نبوده و حتی کسی زخمی نشده. اول صدای هواپیماها را شنیدیم و بعد هم خودشان را دیدیم که از میان تنگه آمدند طرف چادرها و شیرجه زدند طرف شان و برای چندلحظه حدس زدم شاید خودی باشند که توانسته اند تا آن جا بیایند و بعد دیدم نه . دیدم صدای انفجار آمد , بالای سرم بمب های خوشه ای را حتی دیدم . سریع سنگر گرفتیم و من پریدم داخل یکی از گودال های سرقفلی دار و خیره شدم به آسمان و نور مستقیم و تند خورشید , چشمم را زد و مجبور شدم ببندمشان و در عین حال در آخرین لحظه دیدن ها تصویر آن بمب های کوچک و سفید خوشه ای را در ذهنم مجسم کنم.💥 هیچ صدایی از کسی در نمی آمد. همه منتظر بودیم. کپ کپ انفجارها از فرود بمب ها خبر دادند.انفجارها کوچک و مدام بودند و صداشان از همه جای اردوگاه شنیده میشد. از چاله زدم بیرون و مثل بقیه اصلا فکر نکردم ممکن است هواپیماها باز برگردند. کریم عصبی بود . فریاد می زد و می گفت : آمبولانس آمبولانس.... 🌸..... @Karbala_1365

🌸🌸🌸 🌾#غواص ها بوی نعنا می دهند🌾 #قسمت (۲۱) 📝 ................ 🍃می گفت : یکی از بچه ها دستش قطع شده. برگشتم طرفی را نگاه کردم که کریم نشان داده بود و دیدم سیدرضا نشسته و سر #پولکی را گذاشته روی زانویش و دارد باش حرف می زند . رفتم نزدیک. ترکش بمب آمده بود از پشت کتف و شانه او رد شده بود و از طرف دیگر از طرف بازوش آمده بود بیرون و خون قطره قطره می ریخت روی زمین. یک ترکش هم به گلوش خورده بود و نفسش بالا نمی آمد و با این حال از سیدرضا می پرسید : یاابالفضل دستم؟....دستم کو؟ ... قطع شده یعنی؟ سیدرضا سرگذاشت روی صورت خاک آلود پولکی و گفت : نگران نباش خودم پیداش می کنم برات.😔 پولکی حرفی زد که نشنیدم. فکر کردم به سیدرضا می گوید برود دستش را بیاورد. نزدیک تر که رفتم, شنیدم اشهدش را می خواند , آهسته و مقطع و با ناله. تا اینکه ساکت ماند.....🌹 شانه سیدرضا را محکم فشار دادم تا هم به او و هم خودم دلداری داده باشم.😔 -یک برانکار هم بیاورید این جا! دویدم به طرف صدایی که برانکار خواسته بود. بچه ها حلقه زده بودند دور کسی که نمی شد دیدش و بعد دیدمش و دیدم که محرابی است.😳 نمی دانستم چه بگویم یا چکار کنم . نشستم کنارش . خنده که نه , یک لبخند فقط روی صورتش بود.🌹 عینک شکسته اش را از کنارش برداشتم و بلند شدم و احساس گنگی داشتم که : چه خوب شد که نگفتم چه نامه ای براش آمده! و به احساس خودم ترسیدم و به رفتن محرابی رشک بردم و چشم دوختم به دویدن های بچه ها و حمل برانکارها و حس اینکه چندنفر زخمی شده اند و خیلی آنی از خودم پرسیدم : #حمیدی نور ؟ او کجاست؟ همه جا بوی باروت و خاک وخون می آمد و من می دویدم و از همه سراغ اورا می گرفتم. هیچ کس او را ندیده بود, اما می دانستند بعد از نماز میشد کجا پیداش کرد. خودم هم می دانستم.🌾 رفتم کنار نیزار و دیدم هاشم زودتر از من آمده آنجا , گفت : یکی این جاست که سر ندارد.... نگران تر گفت : معلوم نیست کیه. ترسیده تر گفت : سرش را کنارش پیدا نکردم. 🌹🌹🌹 نمی خواستم باور کنم آن که آن جا دو تکه شده باید #حمیدی نور باشد. هاشم دنبال سرگمشده می گشت و من مات و مبهوتِ آن کمر خم شده از سجده بودم که یکدفعه بوی جزیره مجنون را شنیدم و صدای فریادها و شلیک ها و رسیدم به آن گشت رویایی و آن آخرین شناسایی قبل از عملیات و حمیدی نور را دیدم که کنار جاده خاکی افتاده تو دام عراقی ها و نگهبان عراقی نزدیکش میشود و او به حال سجده می رود و نگهبان پا روی کمرش می گذارد و می گذرد. می بینمش که از تیررس دور میشود و به من می گوید : محسن ! من از سجده براتِ رهایی گرفته ام.🌸 و می بینمش که از آن به بعد سجده های طولانی اش زبان زد همه میشود و بچه ها را می بینم که کم کم زیاد میشوند و می آیند دورمان حلقه می زنند و به #حمیدی نور خیره میشوند. هیچ کس حرفی نمی زد. حتی نمی پرسیدند او کی می تواند باشد. همه ساکت بودیم جز یک نفر , که فریاد زد : یک سر اینجاست... بیایید اینجا ! دویدم طرف صدا و سر را دیدم و چشم های حمیدی نور را که به آسمان نگاه می کرد.🌸✨ سرکنار بوته🍃 #نعنا 🍃 آرام گرفته بود. و ما هنوز همان 🌸 #هفتادودو 🌸 نفر بودیم.... #ادامه_دارد.... 🌸..... @Karbala_1365

🌹شهیدعلی اصغر #پولکی🌹 👇👇👇 🌸..... @Karbala_1365

شهیدان #حمیدی_نور و #پولکی را در قسمت۱۹ معرفی کردیم، اما متاسفانه از #شهیدمحرابی عکس یا زندگینامه ای پیدا نکردیم😔 🍂

. 🌴🌾🌴🌾 🕊 🌾 🌴 🕊 🌴 🕊 💧 #حقیقت_کربلای۴ #قسمت_ششم #صفحه۱۱ 🕊 🍂🍃🌾 🕊 🌾ذکر #خاطرات_گذشته وقتی که با نواختن نی توسط #علی_شمسی_پور در دل شب هماهنگ می شد، سوز هجران #یاران_شهید تا اعماق وجودمان می‌نشست…💔🍂 آن شب از بچه‌های #تخریب توی جزیره مجنون گفتم و از گشت های #غواصان اطلاعات عملیات که تا عمق خط سوم عراق را در #جزیره جنوبی شناسایی کرده بودند و از گِل مقدسی که رزمندگان در ایام #محرم بر سر و شانه خود می‌زدند. گلی که به درخواست #علی_چیت_سازیان باید از پشت #کمین دشمن و از انتهای #پدغربی آورده می شد. خلاصه همه کلمات دست به دست هم دادند تا #حمیدی_نور از آن گشت شبیه به رویای خود تعریف کند.✨ #محرابی هم که کمی بیشتر احساس خودی می کرد، با #صداقت و سادگی گفت ما هم توی بچه های بسیجی شنیده بودیم که آقای حمیدی نور وقتی به #شناسایی توی جزیره #مجنون می رفته، می چسبیده به زیر قایق عراقی‌ها. چهره نحیف و صورت استخوانی حمیدی نور از خجالت سرخ شد. تبسمی کرد و به تازه وارد گفت "باید از ناگفته ها حرف زد. دل مجنون پره از حماسه های خونین که فقط در روز قیامت به إذن الله آشکار خواهد شد." ❣ این عادت حمیدی نور بود که وقتی از او تعریف می‌کردند، با استادی ، شنونده را در سر سفره شهیدان می نشاند و دست آخر نتیجه می‌گرفت که هیچکس جز شهید سزاوار توصیف و تعریف نیست. آن شب سه میهمان ما شبی پرالتهاب را در فروغ کم سوی ستارگان گذراندند و ثلث آخرشب زودتر از بقیه از چادر بیرون زدند. همان شب وقتی از دور نگاهم به محرابی افتاد، دیدم توی یکی از چاله های #مناجات است. چاله هایی که به تعبیر #علی_منطقی، سرقفلی آن خیلی بالا بود.✨ 🍃نزدیک صبح وقتی که خورشید باز هم چشم به جمال شب زنده داران حاشیه #سدگتوند گشود، سه میهمان توی محوطه صبحگاه در انتهای صف بچه ها ایستاده بودند، با تواضع تمام. به نظر می‌رسید که حمیدی نور و #پولکی می‌بایست از همان روز خود را به مقر #اطلاعات عملیات در #دزفول برسانند؛ لذا سخت مورد تکریم و توجه #غواصها قرار گرفتند. من هم باید برای دعوت از غواصانی که در جزیره مجنون با ما بودند و هم گرفتن کمک های مردمی به همدان می‌رفتم. با آن سه نفر و سایر بچه ها خداحافظی کردم و راهی #همدان شدم. دو ماهی میشد که از #جبهه به همدان نیامده بودم و حالا فقط دو روز از آمدن به همدان می‌گذشت که هوای برگشتن به منطقه به سرم زد.❤️ در این دو روز با بچه هایی که تجربه عملیات غواصی داشتند صحبت کردم. چند نفرشان اعلام آمادگی کردند که با من به منطقه بیایند. دو دیدار هم با حاج محمدسماوات و حاج علی اکبرمختاران داشتم. مشکل اصلی، نداشتن لباس غواصی بود که باید از خارج از کشور خریداری می‌شد و این دو فقط می توانستند امکاناتی از نوع خودرو، لباس، خوراک و حتی قایق برایمان تهیه کنند و خرید لباس غواصی از خارج از کشور کاری بیرون از مجرای پیگیری این دو نفر بود. …❀ @Karbala_1365🌹 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄

🌴🌾🌴🌾 🕊 🌾 🌴 🕊 🌴 🕊 💧 #حقیقت_کربلای۴ #قسمت_ششم #صفحه۱۲ 🕊 🍂🍃🌾 🕊 🌾میدانستم که هر چقدر هم نیروی کار آمد و با انگیزه داشته باشم بالاخره عامل تعیین کننده برای حضور آنها در عملیات پیش رو، لباس غواصی است که تا آن زمان فقط ۷۵ دست لباس تحویل #گردان_غواصی_جعفرطیار شده بود. در تکاپوی برگشتن به جبهه بودم که از #سپاه با حاج محسن تماس گرفتم. حاج محسن گفت：امروز هواپیماهای دشمن، محل استقرارمان را در #سدگتوند بمباران کردند. و انگار که از آن سوی تلفن نگرانی را در چهره ام دیده باشد گفت：بمباران خوشه ای شدیم. یک بمباران خیلی گسترده. اما فقط ۳ تا #شهید دادیم و الحمدالله گردان سراپاست. پرسیدم： اون سه نفر کیان؟ گفت：همون سه تا مهمان چند شب پیش که اومده بودن غواصی. " #حمیدی_نور، #پولکی و #محمدمحرابی." پرسیدم：روحیه بچه ها چطوره؟ گفت： خوبه ، یه تعدادی هم #مجروح دادیم. گفتم：برای تشییع شهدا تعدادی رو بفرست همدان خودت هم بیا. قبول نکرد و گفت：بچه ها رو میفرستم اما خودم میمونم همینجا توی منطقه. روز بعد تعدادی از بچه های غواصی همراه پیکرهای حمیدی نور، پولکی و محرابی به همدان آمدند. مردم با وجود تهدید به بمباران شهر توسط هواپیماهای عراقی، برای تشییع جنازه به شکل گسترده ای آمدند و شعار "جنگ ،جنگ، تا پیروزی" سردادند و تابوت سه #شهید را روی دستهایشان را بلند کردند.🌹 در مسیر تشییع وقتی که از کنار سر گذر(محل دوران کودکی ام) عبور می کردیم، یاد روزهایی افتادم که با دوقلوهای درویش‌خان توی این کوچه ها شیطنت می کردیم. درویش‌خان جلوتر از تابوت می رفت و می گفت："بلندگو لا اله الا الله"🌺 ما هم با بچه های غواصی پشت سر تابوت ذکر می گفتیم و می آمدیم. همان جا بچه ها تعریف کردند که پیکر #رضاحمیدی_نور را بدون سر پیدا کرده بودند. می‌گفتند که وقت بمباران او به حالت #سجده، پیشانی بر زمین گذاشته بود. در میان ما #مرتضی همزاد دوقلوی رضا هم بود. با سری پایین و افتاده که با کسی حرف نمی زد. انگار که روح او هم با جفت دوقلویش روز قبل، از بدن جدا شده بود. درست مثل #اصغرپولکی که حالا بعد از چهل روز پس از #شهادت برادرش، #محسن، در #جزیره_مجنون به او پیوسته بود.🕊🌹 تشییع که تمام شد به قصد دلجویی سری به خانه سه شهید زدیم. در جمع ما چند نفر مجروح بمباران هم بودند که یا زخمشان سطحی بود، یا مثل شعبان تیموری راضی نمی شدند که به بیمارستان یا حتی منزل خودشان بروند. وقتی جریان این #غواص مجروح را برای مادرم تعریف کردم، عزیز گفت： "خُب بیارش منزل ما. اینجا هم مثل خونه خودشه." شعبان هم که زخم پایش عفونت کرده بود حاضر شد که مثل برادرم تا زمان مداوا توی خانه ما بماند و مادرم او را درمان کند. بعد از هماهنگی و کسب اجازه از ستاد لشکر، اتوبوسی از استانداری گرفتیم و با بچه ها آزمون قم شدیم. اما اول در مسیر، سری به پدر معنوی بچه های استان همدان، #آیت_الله_حاج_آقاسیدرضافاضلیان، امام جمعه #ملایر زدیم. من که از پیش با ایشان برادر شده بودم، به بچه ها گفتم：این فرصت را از دست ندهید و با این مرد خدا #صیغه_برادری بخوانید. حاج آقا خواست که بیشتر پیش او باشیم.♥️ گفتیم：عازم #قم هستیم و می‌خواهیم به خدمت #آیت_الله_مشکینی برسیم.… #ادامه_دارد… …❀ @Karbala_1365🌹 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄

💢وقتی تعداد #غواص ها ، #هفتادو دونفر شد همه بغض راه گلویشان را گرفته بود عجب عدد مقدسی! 💢آن روز سه ناشناس سوار بر ترکِ موتور سمت ما می آمدند . چفیه ها راکنار زدند #پولکی ، #حمیدی نور ازبچه های اطلاعات عملیات مجنون بودند ونفرسوم بنام محرابی.. جوان ناشناس اما محجوب که خواب دیده بود وبه اصرار تمام آمده بود هرسه آماده #عملیات بودند . 💢به علی گفتم یکدست لباس #غواصی نو به محرابی بدهد . آن شب کلی گپ وگفت داشتیم به یاد عملیات های گذشته .. وبعد هرکدام از #غواص ها در دل تاریک شب به کنجی خزیده ومشغول نجوا .. #غواص‌ها_بوی_نعنا_میدهند

وقتی تعداد #غواص ها ، هفتادو دونفر شد همه بغض راه گلویشان را گرفته بود عجب عدد #مقدسی! آن روز سه ناشناس سوار بر ترکِ موتور سمت ما می آمدند . چفیه ها راکنار زدند #پولکی ، #حمیدی نور ازبچه های اطلاعات عملیات مجنون بودند ونفرسوم بنام محرابی.. جوان ناشناس اما محجوب که خواب دیده بود وبه اصرار تمام آمده بود هرسه آماده #عملیات بودند . به علی گفتم یکدست لباس #غواصی نو به محرابی بدهد . آن شب کلی گپ وگفت داشتیم به یاد عملیات های گذشته .. وبعد هرکدام از #غواص ها در دل تاریک شب به کنجی خزیده ومشغول نجوا ..

وقتی تعداد #غواص ها ، هفتادو دونفر شد همه بغض راه گلویشان را گرفته بود عجب عدد #مقدسی! آن روز سه ناشناس سوار بر ترکِ موتور سمت ما می آمدند . چفیه ها راکنار زدند #پولکی ، #حمیدی نور ازبچه های اطلاعات عملیات مجنون بودند ونفرسوم بنام محرابی.. جوان ناشناس اما محجوب که خواب دیده بود وبه اصرار تمام آمده بود هرسه آماده #عملیات بودند . به علی گفتم یکدست لباس #غواصی نو به محرابی بدهد . آن شب کلی گپ وگفت داشتیم به یاد عملیات های گذشته .. وبعد هرکدام از #غواص ها در دل تاریک شب به کنجی خزیده ومشغول نجوا ..

وقتی تعداد #غواص ها ، هفتادو دونفر شد همه بغض راه گلویشان را گرفته بود عجب عدد #مقدسی! آن روز سه ناشناس سوار بر ترکِ موتور سمت ما می آمدند . چفیه ها راکنار زدند #پولکی ، #حمیدی نور ازبچه های اطلاعات عملیات مجنون بودند ونفرسوم بنام محرابی.. جوان ناشناس اما محجوب که خواب دیده بود وبه اصرار تمام آمده بود هرسه آماده #عملیات بودند . به علی گفتم یکدست لباس #غواصی نو به محرابی بدهد . آن شب کلی گپ وگفت داشتیم به یاد عملیات های گذشته .. وبعد هرکدام از #غواص ها در دل تاریک شب به کنجی خزیده ومشغول نجوا ..