eitaa logo
مائده آسمانی
107 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
وَ قالَ الْمَلِكُ ائْتُوني‏ بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسي‏ فَلَمَّا كَلَّمَهُ قالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنا مَكينٌ أَمينٌ (54) قالَ اجْعَلْني‏ عَلی‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفيظٌ عَليمٌ (55) وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ نُصيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَ لا نُضيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنينَ (56) وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ (57)
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 198.mp3
9.29M
🔈برنامه 198، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹در این برنامه، آیات 54 ـ 57 ترجمه می‌شوند، همراه با توضیحی مختصر. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 199.mp3
9.85M
🔈برنامه 199، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹تعبیر «أستخلصه لنفسی» یعنی نه تنها یک به یوسف می‌سپارم؛ بلکه او را و و نزدیک خودم قرار می‌دهم. 🔹«فلمّا کلَّمَهُ قال إنّک الیوم لدینا مکین أمین» فاعل «کلّمه» ممکن است باشد و ممکن است یوسف باشد. اگر فاعل، باشد، مضمون آیه یکی از مصادیق این شعر خواهد بود که «تا مرد سخن نگفته باشد/ و نهفته باشد» یوسف وقتی با پادشاه سخن گفت، و نمایان شد. 🔹«إنّی حفیظ علیم» برای پذیرش مسؤولیت، هم و لازم است و هم و . 🔹پرسش نخست: چرا یوسف از خودش تعریف کرد که «إنّی حفیظ علیم»؟ آیا این منافاتی ندارد با آن آیه که «لا تزکّوا أنفسکم» ( نکنید)؟ 🔹پرسش دوم: چرا یوسف و یک شخص را پذیرفت؟ 👈(پاسخ در برنامه بعد ان شاء الله) 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-yoosof 200.mp3
9.06M
🔈برنامه 200، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 👈پاسخ به پرسش نخست برنامه گذشته: 🔹، اگر با این نگاه باشد که این ، مالِ خودم است، مذموم است؛ اما اگر با این نگاه باشد که این ویژگی‌های خوب همه از خدا است، خودستایی نیست؛ بلکه به تعبیر آیة الله جوادی آملی، است (یعنی من از خودم چیزی ندارم) و نیست. 🔹فرزندی را فرض کنید که همه دارایی‌اش از پدرش است و نزد دیگران، دارایی‌هایش را یکی‌یکی بر می‌شمرد. اگر نگاه او این باشد که اینها دسترنج خودم است، این ناپسند و مذموم است؛ اما اگر نگاهش این باشد که اینها را پدر به من داده، پس در واقع دارد دارایی‌ها و را بر می‌شمرد، نه مال خودش را. پس مذموم نیست و است. 🔹شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: آیا مدح خود جایز است؟ حضرت فرمودند: «اگر در کار باشد، بله؛ جایز است، مانند همین گفتار یوسف که إنّی حفیظ علیم». یوسف اگر از خودش نمی‌کرد، پادشاه به او نمی‌داد و نمی‌توانست به مردم کند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 201.mp3
8.65M
🔈برنامه 201، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 👈ادامه بحث در پاسخ به پرسش نخست: 🔹ائمه ما گاهی برجسته‌شان را ذکر کرده‌اند؛ مثلاً امیر المؤمنین علیه السلام در خودشان را دانسته‌اند که همای بلند پرواز به ایشان نمی‌رسد. با توجه به توضیحات برنامه گذشته، این گونه تعابیر، برای آن بود که مردم به مقام ایشان پی ببرند و از محضرشان استفاده کنند. 🔹گاهی نیز سخنانی از ائمه نقل می‌شود که ظاهری دارند؛ مثلاً از یک سو فرموده‌اند غیر از مقام ، همه ویژگی‌های را می‌توانید برای ما اثبات کنید، مثل ؛ و از سوی دیگر، فرموده‌اند ما هم مثل شما انسانیم و ممکن است بکنیم و تعابیری از این دست. توضیح و حل این تناقض ظاهری، در برنامه بعد؛ ان شاء الله. (پاسخ به پرسش دوم، در برنامه 203 خواهد آمد.) 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 202.mp3
9.03M
🔈برنامه 202، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹 که در برنامه گذشته مطرح شد، این گونه حل می‌شود که ائمه ما دو و جایگاه دارند: یکی و ، و دیگری زندگی که گاهی با و نیز همراه است. اگر ایشان در جایگاه نخست باشند، ویژگی‌های خوبشان را ذکر می‌کنند تا مردم ایشان را بشناسند و به دیگران مراجعه نکنند. اما اگر در جایگاه دوم باشند، طوری رفتار می‌کنند که همه یاد بگیرند؛ مثلاً می‌کنند؛ دعوت به می‌نمایند و ... . خلاصه این دو جایگاه باید از هم جدا شوند که هر کدام مخصوص خودش دارد. 🔹پزشکی را فرض کنید که در یک جمع، است. حال کسی از آن جمع، بدحال می‌شود. باید خودش را معرفی کند تا را نزد او بیاورند. اگر بی‌جا کند و خودش را معرفی نکند و در نتیجه آنان بیمار را نزد او نیاورند، به آن بیمار کرده است. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-yoosof 203.mp3
8.72M
🔈برنامه 203، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹پاسخ به پرسش دوم که در برنامه 199 آمد (چرا حضرت یوسف و یک شخص را پذیرفت؟) 👈حضرت با پذیرفتنِ این مسئولیت، به مردم کردند و علم و امانتداری را به جای آوردند. اگر ایشان از نعمت و ـ که خدا به ایشان داده بود ـ برای استفاده نمی‌کردند، شکر این نعمت را به جای نیاورده بودند. آیا خداوند دوست داشت یوسف در پی امور شخصی‌اش به نزد پدرش برود و مردم در معرض را به حال خودشان رها کند؟ 👈در پذیرش از جانب ، مطلقاً منع نشده است. اگر کسی بتواند با پذیرش مسئولیت از جانب ظالم، از ظلم او بکاهد و به بندگان خدا خدمت کند، این مسئولیت برایش یا حتی می‌شود. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 204.mp3
8.22M
🔈برنامه 204، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹اگر نپذیرفتنِ از جانب ، سبب شود که بساط و ظالم بر چیده شود، دیگر نباید مسئولیت پذیرفت. 🔹در ما، هم نزدیک شدن به آمده و هم از آن؛ مثلاً امام کاظم علیه السلام به اجازه دادند که وزیر شود. از سوی دیگر، ایشان را به خاطر این که صرفاً شترانش را به هارون برای انجام ! داده بود، سرزنش کردند. 🔹باید مراقب هم باشیم؛ زیرا در جایی که نباید مسئولیتی را بپذیریم، چنین القا می‌کند که پذیرفتن مسئولیت، به بندگان است. 🔹این که در کجا باید مسئولیتی را بپذیریم و کجا نپذیریم، به قانون «» و قانون «» باز می‌گردد. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 205.mp3
9.52M
🔈برنامه 205، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹عده‌ای خدمت علیه السلام رسیدند و اشکال کردند که چرا شما عباسی را پذیرفتید؟ حضرت پذیرش ولایتعهدی خودشان را به یوسف علیه السلام تشبیه کردند، با این تفاوت که اولاً از جانب کسی مسئولیت را پذیرفت که بود، در حالی که مأمون به ظاهر است؛ ثانیاً یوسف بود و من هستم و از بالاتر است (و وقتی نبی از یک کافر مسئولیت می‌گیرد، پس ایرادی ندارد که وصی هم چنین کاری بکند)؛ و ثالثاً یوسف خودش پیشنهاد مسئولیت داد؛ اما من به پذیرش مسئولیت شده‌ام. 🔹پرسش: وقتی قرآن کریم پذیرش مسئولیت یوسف را نقل می‌کند، دو وصف «» و «» را برجسته می‌نماید؛ اما وقتی که پذیرش برای را نقل می‌کند، دو وصف «» و «» را برجسته می‌نماید. تفاوت این دو چیست؟ 👈پاسخ: در برنامه بعد ان شاء الله. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-yoosof 206.mp3
8.07M
🔈برنامه 206، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 👈پاسخِ پرسشی که در برنامه گذشته مطرح شد: 🔹 و مسئولیت‌ها در هر چه بالاتر باشند، مانند و ، به و بیشتری نیاز دارند (علیم) و لازم نیست آن مسئول، بالایی داشته باشد؛ اما اگر مناصب و پایین باشند، مانند و ، به نیروی بدنی و ، بیشتر نیاز دارند (قوی). 🔹وصف «» و «» هر دو به یک چیز اشاره می‌کنند و آن و است که برای هر منصبی لازم است؛ خواه بالا باشد و خواه پایین. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-yoosof 207.mp3
8.11M
🔈برنامه 207، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹این که قرآن فرموده به یوسف دادیم، مقصود این نیست که شد؛ بلکه مقصود، مقامی پایین‌تر است، مثل یا مصر بودن، خصوصاً با توجه به این که برادران بعدا یوسف را «عزیز» خطاب می‌کنند: «یا أیّها العزیز». 🔹یوسف روزی در ته چاه و گوشه زندان بود؛ اما امروز هر جا بخواهد می‌رود: «یتبوّأ منها حیث یشاء». 🔹روزی دیگران اراده کرده بودن یوسف و باشد؛ اما امروز دارای مکنت و شده است. 🔹روزی او به متهم شد؛ اما الان «مکین » شده است. 🔹عبارت «مکّنّا لیوسف فی الأرض» قبلا وقتی به کار رفت که یوسف از نجات یافت و اینجا وقتی به کار رفت که یوسف از نجات یافت. 🔹این یک است که خداوند هر که را بخواهد از خویش بهره‌مند می‌کند؛ اما شرطش این است که از باشد: «لا نضیع أجر المحسنین». 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 208.mp3
7.53M
🔈برنامه 208، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹در سوره یوسف آمده که او دارای این اوصاف بود: «» (إنّه من عبادنا المخلصین)، «» (لا نضیع أجر المحسنین)، و «» (کانوا یتّقون). 🔹نتیجه‌ی این اوصاف در دنیا، «تمکّن فی الأرض» بود؛ اما خداوند می‌فرماید بالاتر است (و لأجر الآخرة خیر). 🔹از برخی آیات به دست می‌آید که اجر اخروی مراتبی دارد: 👈نخست آن است که با تعابیر و و و ... از آنها یاد شده. 👈دوم آن است که با تعبیر «» از آن یاد شده و بالاتر است (لهم جنّات ... نزلاً من عند الله و ما عند الله خیر للأبرار. آل عمران/198). 👈سوم خود است که و حقیقی همه است (و الله خیر و أبقی). 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 209.mp3
4.3M
🔈برنامه 209، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹انسان است. کسی که جانشین دیگری می‌شود، تا جایی که می‌تواند باید اوصاف او را داشته باشد. 🔹در قرآن کریم گاهی خداوند اوصاف خودش را به نسبت می‌دهد؛ مثلاً «» و «» را که از ویژگی‌های خودش است، به ـ صلی الله علیه و آله ـ نیز نسبت می‌دهد (و بالمؤمنین رئوف رحیم). 🔹در آیات مورد بحث نیز وقتی می‌گوید: من «» و «» هستم، خداوند با سکوتش آن را تأیید می‌کند که دو وصف از هستند (الله حفیظ علیهم) و (هو بکلّ شیء علیم). 🔹خداوند حتی گاهی این اوصاف را برای غیر نیز به کار می‌برد؛ مثلاً برای این اوصاف استعمال شده است: «حکیم»، «عزیز»، «نور»، «کریم» و ... . 🔹در همه این موارد، باید بدانیم این ، اولا و بالذات به خداوند تعلق دارند و ثانیا و بالعرض، به دیگران؛ یعنی یوسف حفیظ است به و علیم است به و ... . 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا