🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷 🏴 ⭕️خون حاج قاسم 💠بی تردید شهادت #حاج_قاسم_سلیمانی، برای ایران و همه دنیای اسلام خسارت بزرگی بود؛ امّا این خسارت بزرگ را جز خود حاج قاسم و خون او نمیتواند جبران نماید؛ خونی که برکات آن از هم اکنون، به وضوح قابل مشاهده است: 🔷درحالیکه در نتیجه #اقتصاد_برجامی و #فتنه_بنزینی، سرمایه های اجتماعی نظام اسلامی روز به روز در حال کاهش بود، #خون_حاج_قاسم، چنان وحدت و دلبستگی به انقلاب در کشور ایجاد نمود که جریان انقلابی برای ایجاد آن باید سالها زحمت میکشید و میلیاردها خرج میکرد: 🔺«وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ما أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيم‏؛ و در ميان دلهاى آنها الفت ايجاد نمود، اگر تمام آنچه روى زمين است صرف میكردى كه در میان دلهاى آنها الفت بيفكنى نمی‏توانستى؛ ولى خداوند در ميان آنها الفت ايجاد كرد او توانا و حكيم است.» [انفال، ۶۳] 🔷 #خون_حاج_قاسم از این پس یک #بیّنه، #دلیل_روشن و #اتمام_حجت است؛ «بیّنه» ای که بسیاری را «هلاک» و از صحنه سیاسی کشور حذف خواهد کرد و به بسیاری نیز راه درست را نشان خواهد داد و آنان را با دلبستگی به #گفتمان_مقاومت، #زنده خواهد نمود: 🔺«وَ لكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولاً لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى‏ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ؛ ولى (همه اين مقدمات) براى آن بود كه خداوند كارى را كه می‏بايست انجام شود، تحقق بخشد تا آنها كه هلاك (و گمراه) میشوند، از روى اتمام حجت باشد، و آنها كه زنده میشوند (و هدايت میيابند) از روى دليل روشن باشد و خداوند شنوا و دانا است.» [انفال، ۴۲] @tabyinchannel #کانال_تبیین #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد 👇👇👇👇👇

⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️ 💥 ⭕️ #خوارج 🔶 #خوارج همان #ياران_ديروز_امیرالمومنین عليه السلام بودند که بر اثر #کوردلي و #لجاجت و ناداني، در مساله #حکميت موضع گرفتند و سرانجام همه آنها ـ جز اندکي در يک جنگ شديد (جنگ نهروان) به دست سپاه امیرالمومنین عليه السلام کشته شدند. 🔷قبل از جنگ، #امام از راه هاي گوناگون با آنها تماس گرفت تا #اختلاف با مذاکره و مناظره #حلّ گردد و کار به جنگ نکشد، ولي آنها گوش به نصايح امام علي عليه السلام ندادند و آتش جنگ را شعله ور ساختند. 🔷يکي از راهها اين بود که امام، پسر عمويش #ابن_عباس را، که به خوبي آنها را ميشناخت، چندين بار بين خود و آنها #واسطه قرار داد، ولي از آنجا که آنها در حصار #باورهاي_کج و #دروغين خود محبوس بودند، گاهي قبل از آن که با ابن عباس سخن بگويند، به ذکر مسائل جزئي مي پرداختند، مثلاً در حالي که ريختن خون بهترين بندگان خدا مانند «عبدالله بن خَبّاب» و همسر باردار او را جايز مي دانستند[۱] به ابن عباس که براي مناظره نزد آنها مي آمد، ميگفتند: «اين لباس زيبا چيست که پوشيده اي؟!...». 🔷امام به ابن عباس فرمود: «لَا تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ تَقُولُ وَ يَقُولُونَ وَ لَكِنْ خَاصِمْهُمْ بِالسُّنَّةِ فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً؛ به وسيله #آيات_قرآن با خوارج #مناظره_مکن، زيرا قرآن کتابي است که مي توان آياتش را با احتمالات و توجيهات گوناگون معني کرد، تو چيزي ميگويي و آنها چيز ديگر (و سخن به جايي نميرسد) ولي با #سنت_پيامبر (ص) با آنها بحث کن که در برابر آن پاسخي نخواهند يافت».[۲] 💠توضيح اين که: مثلاً ابن عباس، شاگرد هوشيار و آگاه امام علي عليه السلام ميخواست از آيات قرآن، صحت اصل حکميت را (صرف نظر از کيفيت آن) براي آنان ثابت کند، ولي آنها بر اثر #جمود و کوته فکري و #ناآگاهي_به_معاني و مفاهيم قرآن، با #توجيهات و #احتمالات سخن ابن عباس را رد ميکردند و مي پنداشتند که بايد براي هر موضوعي، آيه بخصوصي باشد و چون قرآن درباره «حکميت سياسي دو گروه» چيزي نگفته است، پس حکميت دو گروه مسلمانان باطل است. 🔷دانشمند معتزلي، ابن ابي الحديد ميگويد: سخن فوق (که امام، به ابن عباس فرمود) در جاي خود بي نظير است و مفهوم بسيار عالي دارد...؛ سپس ميگويد: اگر سئوال شود که پس ابن عباس با کدام سنت بايد با خوارج گفتگو کند، در پاسخ گوييم: منظور امام، #سخنان_آشکار (و توجيه ناپذير) #پيامبر_اکرم (ص) است مانند اين که پيامبر اکرم فرمود: «علي مع الحق و الحق مع علي، يدور معه حيثما دار؛ #علي با #حق است و حق با علي است و هر جا که باشد، علي نيز همراه و به هم پيوسته با حق است». 🔷و يا مانند #حديث_غدير که پيامبر (ص) فرمود: «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه، و انصر من نصره و اخذل من خذله؛ خداوندا، دوست بدار آن که علي را دوست بدارد، و دشمن بدار آن که علي را دشمن بدارد، و ياري کن آن که علي را ياري کند، و واگذار آن کس را که علي را واگذارد». 🔷و امثال اين گونه روايات را که اصحاب از پيامبر اکرم (ص) شنيده بودند و مورد قبول همه بود، و اگر #خوارج حتي در مقابل اين #گفتار_آشکار_و_قاطع نيز سرباز ميزدند، براي امام علي علیه السلام ثابت ميشد که خوارج هدف ديگري دارند، نه اينکه حسن نيت داشته ولي نميفهمند. هر چقدر علي (ع) در اين مورد کوشش کرد و #اتمام_حجت نمود، آنها بر #لجاجت خود افزودند، سرانجام علي امام ناگزير شد با آنها پيکار کند و آن چنان با آنها بجنگد که همه آنها ـ جز اندکي ـ را به هلاکت رسانده و سر به نيست نمايد.[۳] [۱]. شرح نهج البلاغه خويي، ج ۴، ص ۱۲۸ [۲]. نگاه کنيد به نهج البلاغه نامه ۷۷ [۳]. شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۱۸، ص ۷۲ ـ در نامه ۷۸ نهج البلاغه نيز مطالبي در مورد خوارج آمده است. منبع: وبسایت اندیشه ی قم #خوارج @tabyinchannel #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف از فرستادن «حضرت آدم» (علیه السلام) به زمین چه بود؟ 🔹#امام_علی(ع) در خطبه ۹۱ «نهج البلاغه» می فرماید: «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ لِيَعْمُرَ أَرْضَهُ بِنَسْلِهِ، وَ لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ» (خداوند #آدم(ع) را بعد از توبه از بهشت فرو فرستاد تا با كمك #نسل خود، زمين را آباد سازد، و #حجّت را بر بندگانش، اقامه كند). با توجه به عبارت قبل از این فراز که حضرت میفرماید: خداوند #آدم (ع) را در زمين جاى داد، استفاده میشود كه منظور از هبوط و نزول #آدم(ع)، هبوط و نزول مكانى نيست، بلكه «مقامى» است؛ يعنى خداوند #آدم(ع) را از آن مقام والايى كه داشت به خاطر اين ترك اُولى تنزّل داد. 🔹تعبير به #عمران و #آبادسازى به وسيله #آدم(ع) و نسل او نشان میدهد كه بايد هدف همه #انسانها عمران و آبادى زمين باشد، نه تخريب آن بوسيله جنگها و اختلافات ويرانگر و يا تنبلى و سستى و بيكارى و يا حتّى تخريب محيط زيست! و جالب اينكه اين عمران و آبادى بعد از توبه صورت گرفته، و تا انسان از خطاهاى خود #توبه نكند توفيق اين عمران و آبادى دست نمیدهد. در #قرآن_مجيد نيز ميخوانيم: «هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ...» [۱] (اوست كه شما را از #زمين آفريد و #آبادى آن را به شما واگذاشت؛ پس از او آمرزش بطلبيد سپس به سوى او بازگرديد...). 🔹در ضمن از جمله «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ» به خوبى استفاده میشود كه هبوط آدم بعد از توبه صورت گرفته است. از بعضى از آيات «قرآن مجيد» استفاده میشود كه توبه قبلاً بوده و از بعضى استفاده مى شود كه توبه بعداً صورت گرفته است و جمع ميان آنها كاملاً ممكن است، كه #حضرت_آدم (ع) توبه از خطاى خود را مكرّر انجام داد: هم قبل از هبوط و هم بعد از هبوط؛ و بسيار میشود كه انسان خطايى مرتكب شود و ساليان دراز هر زمان به يادش مى آيد، از آن استغفار ميكند. 🔹نكته ديگرى كه در عبارت فوق به چشم مى خورد و بارها در آيات «قرآن مجيد» به آن اشاره شده، مسئله #اتمام_حجّت بر بندگان است. گرچه خداوند به انسانها #عقل داده است، ولى به آن اكتفا نفرموده، بلكه با فرستادن «پيامبران» و «نزول كتابهای آسمانى» و «ابلاغ مبلّغان الهى» - كه در هر عصر و زمان صورت مى گرفته - #حجّت را بر بندگانش تمام كرد، همانگونه كه در ادامه اين سخن مى فرمايد: «و لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ، مِمَّا يُؤَكِّدُ عَلَيْهِمْ حُجَّةَ رُبُوبِيَّتِهِ، وَ يَصِلُ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَعْرِفَتِهِ، بَلْ تَعَاهَدَهُمْ بِالْحُجَجِ عَلَى أَلْسُنِ الْخِيَرَةِ مِنْ أَنْبِيَائِهِ، وَ مُتَحَمِّلِي وَدَائِعِ رِسَالَاتِهِ، قَرْناً فَقَرْناً؛ حَتَّى تَمَّتْ بِنَبِيِّنَا مُحَمَّد(ص) حُجَّتُهُ، وَ بَلَغَ الْمَقْطَعَ [۲] عُذْرُهُ وَ نُذُرُهُ». 🔹(بعد از مرگ #آدم (ع)، بندگان را از #حجّت بر ربوبيّتش خالى نگذاشت و ميان فرزندان آدم (ع) و معرفت خويش پيوندى برقرار ساخت و قرن به قرن، #حجّت‌ها و دليلها را بر زبان #پيامبران برگزيده و حاملان ودايع رسالت خويش براى آنها اقامه نمود، تا اينكه به وسيله پيامبر ما #محمّد (ص) حجّتش تمام شد [و سلسله پيامبران ختم گرديد] و بيان #احكام و #انذار [و بشارت] به آخر رسيد). جمله «لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ» نشان میدهد كه #آدم (ع) يكى از «پيامبران الهى» و از «حجّت» هاى او بوده است، و بعد از رحلت او، خدا پيامبران ديگرى در هر زمان فرستاد و همچنان ادامه يافت تا به #خاتم_انبياء (ص) رسيد. [۳] 🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه اگر اتمام حجّت در هر عصر و زمان لازم است چرا با ظهور #پيامبر_اسلام (ص)، سلسله پيامبران پايان گرفت و آن حضرت خاتم انبياء بود؟ پاسخ اين سؤال با توجّه به يك نكته روشن میشود و آن اينكه خداوند آخرين دستورات و #كاملترين_قوانين را بر #پيامبر_اسلام (ص) نازل كرد و اصول جامع و ضوابط متينى را مقرّر داشت كه دانشمندان هر قوم و هر ملّت در سايه آن مى توانند راه خود را به سوى خدا و طريق خويش را به سعادت بازيابند، بخصوص اينكه #اوصياى‌آن‌پيامبر (ص) تا دامنه قيامت خواهند بود. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره هود، آيه ۶۱ [۲] «مَقْطع» به معناى پايان است [۳] جمله «لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ» (بنابراين كه ضمير «به» به آدم بر گردد)، نيز دليل ديگرى بر نبوّت آدم (ع) است و تعبير به «عِبَادِهِ» اشاره به حوّا و فرزندان آدم است. به علاوه سرنوشت آدم و خروج از بهشت بعد از ارتكاب خطا، حجّتى براى همه بندگان تا روز قيامت مى تواند باشد. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۱۶۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #آدم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد