eitaa logo
مادرانه های مشترک
@madaranehayemoshtarak
12.5هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
147 ویدیو
32 فایل
نکات تربیتی کاربردی انجام کارهای روزمره در کنار فرزندان تبدیل کارهای خانه به بازی مشارکت بچه ها و مسئولیت پذیری بازیهای خانگی قصه های کاربردی و ... شرافت هستم یک مادر *در حد توانم برخی از سوالات را پاسخ میدم* @Sherafat518
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
مادرانه های مشترک
12.5هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
مادرانه های مشترک
به نام خدا علی(ع) علت مبقیه اسلام 🔘 حضرت علی(ع) در کنار پیامبر در هشتاد و هفت جنگ شرکت کرد و اگر علی(ع) نبود اسلام خنثی میشد و شکست میخورد. علی(ع) شصت و سه سال عمر کرد که سی و سه سال آن با پیامبر اکرم(ص) بود، به اقرار شیعه و سنی اگر علی(ع) نبود، اسلام در همان روزهای اول از بین می رفت، همان وقتی که با عمرو بن عبدود مقابله کرد، پیامبر(ص) فرمودند: «اسلام با همه کفر روبروست. اگر او غالب شود کفر غالب است و اگر علی غالب شود اسلام غالب است.» در جنگ احد و حنین اگر علی(ع) نبود پیامبر کشته می شد. بعد از پیامبر توطئه گر ها منافقان و یهودی ها تصمیم گرفتند اسلام را از بین ببرند و نابود کنند‌، نقشه هم این بود که وقتی پیامبر از دنیا رفت مسلمان ها را در مدینه در مرکز اسلام به جان یکدیگر بیندازند و دشمن از خارج مدینه کار خودش را بکند. 🔘 در آن زمان قیصر و کسری، نظیر آمریکا و انگلیس فعلی، دو ابرقدرت بودند، اینها نقشه می کشیدند توطئه می کردند. در زمان پیامبر مأیوس شده بودند لذا تصمیم گرفتند بعد از رحلت پیامبر، اسلام را نابود کنند. 🔘 بعد از سقیفه بنی ساعده حضرت علی(ع) دید که باید با صبر و استقامت و خانه نشینی اسلام را حفظ کند.حضرت دیدند اگر وحدت پیش نیاید اگر دادش بلند شود، اگر امام بخواهد حقش را بگیرد در مرکز حکومت اختلاف می شود و به جان یکدیگر می افتند و قیصر و کسری حمله می کنند. منافقان و یهودیها حمله می کنند. لذا صبر کرد، صبر علی(ع) بالاتر از شمشیر زدنش بود. شمشیر علی توانست اسلام را هستی دهد و صبر علی(ع) توانست اسلام را به ما برساند. صبر علی توانست اسلام را باقی بگذارد. اگر صبر علی(ع) نبود بعد از پیامبر یکماه هم طول نمی کشید که اسلام هم از بین می رفت. گرچه که این صبر برای علی(ع) از شمشیر زدن مشکل تر بود. اما نتیجه صبرش، قطعا از نتیجه شمشیر زدن بالاتر است. حضرت در نهج البلاغه در خطبه ی شقشقیه می فرماید: «من صبر کردم اما مثل آدمی که خاری به چشم و استخوانی در گلویش باشد.» در کلام مولا اغراق نیست، از شمشیر زدن و نود زخم در جنگ احد برایش مشکل تر است. نظیر صبر امام حسن(ع) و قیام امام حسین(ع)، صبر امام حسن اگر از قیام امام حسین بالاتر نبود قطعا کمتر هم نبود. 🔘 علی (ع) که راجع به مظلوم به اندازه ای حساس است که برای دختر یهودی که خلخال از پایش درآورده اند گریه میکند و میگوید مرگ برای علی شربت است، همین علی(ع) بیست و پنج سال صحنه های بدتر از این را می بیند، اما صبر می کند‌ و درد و دل هایش را برای گودال میکند‌. علی(ع) ۲۵ سال صبر کرد اما صبرش علت مبقیه اسلام شد. اگر صبر امیرالمومنین(ع) نبود در همان روزهای اول منافقان در مدینه از پشت خنجر می زدند و منافقان و یهودی ها با کمک قیصر، پادشاه روم، و‌ کمک کسری، پادشاه ایران، حمله می کردند و حجاز را به تپه ای از خاک تبدیل می کردند و اسلام را به کلی نابود می کردند ولی علی (ع) نگذاشت. ( برگرفته از کتاب تربیت فرزند از نظر اسلام، آیت الله مظاهری) 🔘 و اما نقش من در باقی ماندن اسلام چیست؟؟!! حضرت علی (ع) برای باقی ماندن اسلام بیست و‌ پنج سال در سخت ترین و غیرقابل تصورترین شرایط صبر کرد. چه اتفاقات و حوادثی را دید، اما هیچ نگفت. قطعا تک تک ما در باقی ماندن اسلام نقش داریم حتی اگر نقش اجتماعی نداشته باشیم. اگر من به عنوان یک والد، یا یک مادر بتوانم اسلام را به فرزندم منتقل کنم به اندازه خودم در باقی ماندن اسلام نقش دارم. اما اگر نتوانم اسلام را به فرزندم منتقل کنم یک نسل را از اسلام دور کردم. 🔘 گاهی صبر پیشه کنم در برابر خطاها و شیطنت های فرزندانم تا بتونم امانتدار خوبی برای اسلام باشم. پیامبر(ص) چطور دیگران را جذب اسلام می کردند، با رفتار و‌ کردار و اخلاق نیکو و احترام و تکریم، حتی در برابر بدترین توهین ها و‌ جسارتها. 🔘 کمی تأمل کنم، رفتار من با فرزندم به گونه ای نباشد که فرزندم به خاطر رفتارهای اشتباه من، از اسلام دور شود! و چقدر لذت بخش است صبری که بدانم من هم در باقی ماندن دینم نقش دارم هر چند کوچک،هر چند کمرنگ. ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
3.9هزار مشاهده
مادرانه های مشترک
پسر ۴ سال و نیم دارم اصلا صبور نیست.هرچی میخواد باید زود بهش برسه..مثلا اگه آبی بخواد، خوراکی یا میوه ای بخواد یا بازی دلش بخواد،باید همون لحظه براش فراهم بشه.اصلا حالامتوجه این قضیه نیست که من دستم بند هست یا من مشغول کاری هستم .بهش میگم یه کوچولو صبر کن به من فرصت بده..اما متاسفانه برعکس این زمانی که من ازش فرصت میخوام بیشتر آشفته و پرخاشگر میشه ممنون میشم راهنمایی م کنید 👆 یکی از مادران عزیز کانال ✅ لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
2.6هزار مشاهده
مادرانه های مشترک
1⃣ لیست اول: مسائل کلی تربیت فرزند #رنج #ایده_آل_گرایی #دغدغه_های_مادرانه #وابستگی #صبر #نیاز_ارتباط #نیاز_توجه #نیاز_کنجکاوی #نیاز_یادگیری #نیاز_کشف #نیاز_خلاقیت #نیاز_نوآوری #نیاز_احترام #نیاز_محبت #نیاز_عزت_نفس #نیاز_اعتماد_بنفس #نیاز_شخصیت #نیاز_امنیت #نیاز_به_تعلق_و_دوست_داشته_شدن #نیاز_به_احساس_تعلق_و_دوست_داشته_شدن #نیاز_امنیت #نیاز_پوشاک #حق_انتخاب #پذیرش #کمالگرایی #راهکارها #تعادل_در_نیازها #نحوه_تذکر_به_همسر_و_دیگران #تفاوت_رفتار_والدین #باج_دادن #حرف_دل_مادرانه #حرف_زشت #تجربه_های_بارداری #مستقل_شدن_در_طهارت #تفکر_و_شخصی_سازی #مواجهه_با_ترس_و_استرس #نصیحت_در_عمل #فرزندآوری #روز_ملی_جمعیت #روابط_فرزندان #نقش_مادر_در_تربیت_فرزند #صرفه_جویی #راهنمای_استفاده_از_هشتگها 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
10.4هزار مشاهده
مادرانه های مشترک
بسم الله الرحمن الرحیم زندگی آدمی همواره در معرض حوادث و بلیّه های ناگوار است و از این گریزی نیست. چگونگی ساختمان بشر چنین وضعی را بر او تحمیل کرده و بلّیه و مصیبت را ماجرای همیشگی و همگانی زندگی او قرار داده است. این جمله معروف و منسوب به مولای متقیان « الدنیا دائر بالبلاء محفوفة ....» ( دنیا خانه ای است که با آزمایشها و بلّیه ها محاصره گردیده ) ناظر به همین واقعیت است. بیماری ها، آسیب های جسمی، خسارت‌های مالی، فقدان عزیزان، محرومیت‌ها و.... بخش های رنگارنگی از این سرگذشت اجتناب ناپذیر بشرند که حتی برخوردارترین مردمان نیز از حوادثی از این قبیل مصون نمی‌مانند. در این پیشامدها که البته به طور قهری و بدون میل و اراده ی انسان در زندگی او رخ می نماید دو گونه عکس العمل از مردم بروز میکند: بعضی در برابر مصیبت ، مقاومت خود را از دست داده و دچار شکستگی روحی می گردند و گروهی دیگر بار مصیبت را تحمل کرده و با توجه به جریان طبیعی این جهان خود را از هنگامه ی مصیبت ، سالم و سربلند خارج می سازند. به قول رودکی، فضل و بزرگ مردی و سالاری انسان را در هنگامه ی بلا و مصیبت می توان آزمود اندر برای سخت پدید آید فضل و بزرگ مردی و سالاری ضجه و زاری و جرع که شیوه ی مردمان ضعیف و دلهای کوچک و کم ظرف است ، خود یک کشش قهری و طبیعی است. تکلیفی است که شور عاطفه ی سرکش بر انسان تحمیل می‌کند و هر یک از اعضا را به صورت مناسبی استخدام می‌کند. چشم را می گریاند زبان را به شکوه می گشاید حنجره را به فریاد وامی دارد دست و سر و پا را به حرکات و فعالیتهای مخصوص وادار می سازد، صبر در مقابل مصیبتها به معنای تسلیم نشدن در برابر این موج عاطفی است. انسان صبور در مواجهه با مصائبی از این قبیل متانت روحی و شخصیت انسانی خود را از دست نداده ، دست و پای خود را در برابر حادثه گم نمیکند ، مصیبت او را دل مرده و افسرده و بی نشاط نمی سازد و پای او را از حرکت و تلاش در راه هدف اصلی و جدی زندگی اش باز نمی‌دارد اگر قرار باشد انسانی که راه رو هدف و راه پیما به سوی جهتی است از هر حادثه ی ناگوار، ضربه ای ببینند و بخشی از نشاط روحی خود را از دست بدهد، هرگز نمیتوان انتظار داشت که مایه و ذخیره روحی لازم را برای پیمودن این راه بتواند حفظ کند مقاومت در برابر انگیزه هایی که انسان را به شکیبایی در مقابل این مصائب وادار می سازد، عاملی است که آن نشاط روحی را در وی محفوظ می دارد و از هدر رفتن آن جلوگیری می کند. از این بالاتر آن که خود این مقاومت تمرینی دشوار و سودمند است برای تقویت نیروی اراده و عزم آهنین در انسان ، همان چیزی که با نبودن آن راهپیمایی دشواری که هر کس موظف به آن است به هیچ صورت عملی نیست. پس صبر در برابر مصیبت‌هایی که به طور قهری و بدون اختیار به سراغ انسان می آید دارای دو فایده ی بسیار مهم است : نخست آن که ذخیره ی نشاط روحی را که خمیر مایه ی همه ی فعالیتهای خودسازنده ی او است، حفظ می کند و مانع از نابودی و به هدر رفتن آن می شود‌. دیگر آن که اراده ی انسانی را که عامل تحرک و ابزار حرکت او است در او نیرومند می سازد و تاب مقاومت در برابر مصائب اختیاری به او می دهد. تشویق و تحریض عجیبی که از طرف اولیای دین به صبر در این موارد گشته به لحاظ همین نقش سازنده و اعجاز آمیز است. در روایت داریم : « برای بنده مقام و رتبتی در نظر گرفته شده است که با عمل بدان نمی تواند رسید، پس خدا او را به بلیه ای در پیکرش یا خسارتی در مالش یا حادثه ای برای فرزندانش مبتلا می سازد، اگر صبر کرد خدا بدان مقام میرساندش.» پس صبر در برابر مصیبتهای بی اختیار به معنای بار مصیبت را بردوش تحمل کردن و نشاط زندگی را از دست ندادن و ضربه ی ناشی از حادثه ی تألّم برانگیز را با ادامه ی فعالیتهای اساسی و اصلی زندگی به فراموشی سپردن است. ( بیانات آیت الله سید علی خامنه ای در باب صبر ، مشهد ۱۳۵۲ هجری شمسی ) ✅ لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
3هزار مشاهده
مادرانه های مشترک
بسم الله الرحمن الرحیم ولی بسی مهمتر از صبر در مصیبت های اختیاری آن است که یک انسانِ دارای هدف، که از روی شعور و آگاهی راهی را به سوی هدفی متعال در پیش گرفته و می‌رود در برابر مصائب و ناگواری‌هائی که در این راه بطور محقق و قطعی وجود دارد صبر و استقامت بورزد و بر اثر مواجه شدن با ناملایمات و شدت‌های این راه از پیشرفت خود منصرف نگشته و راه خود را ادامه دهد.» در یک تحلیل عمیق و در پرتوِ نگرشی محققانه به وضع اجتماعات تاریخی، همواره هدفهای عالی انسانی و در رأس آن، هدفهای انبیای الهی، بر اثر اصطکاک و تصادم با منافع طبقات ستمگر و زورگو و سودجو مورد تعرض و مخالفت این طبقات قرار گرفته و به این دلیل، میان صاحبان و منادیان این هدف‌ها با سردمداران طبقات مزبور ، ستیزه ها و درگیری های دائمی برقرار بوده است. آیات متعددی از قرآن که از مُترَفین و ملأ و طاغوتها در برابر انبیا یاد کرده ناظر به همین واقعیت علمی است. این وضعیت اجتناب ناپذیر، مستلزم آن است که برای رهروان راه حق و منادیان عدل و راستی و دنباله روان و پویندگان راه انبیا، همواره مصائب و ناملایماتی از همه نوع و همه گونه، قابل پیش بینی باشد. قرآن کریم برای آن که مؤمنان را از پیش آماده ی روبرو شدن با مشکلات سازد صریحا خطرات این راه را به آنان گوشزد می‌کند و آنان را در جریان این واقعیت مجرب تاریخ می‌گذارد: « محققاً و به صورتی اجتناب ناپذیر، از ناحیه ی جان و مال، مورد بلا و آزمایش قرار خواهید گرفت و از طرف یهودیان و نصاری و مشرکان آزار فراوان خواهید دید و اگر صبر و مقاومت بورزید و تقوا پیشه کنید، پس این از مهم ترین کارهاست . » در واقع آنان که خواستند مؤمن و بنده ی خدا زندگی کنند و به وظایف و تکالیف و تعهدات الهی خود پایبند باشند ، از طرف مخالفان به انواع ناملایمات و ناراحتی ها دچار گشتند و پیشگویی قرآن را به طور عینی درباره ی خود محقق یافتند‌. البته هر چه مرتبت و پایگاه ایمان و عمل آن کسی که در راه این هدف پویا و روان است بالاتر و تاثیر اهمیتش بیشتر باشد، ضربات و صدمات وارد بر او‌ نیز به همان نسبت شدیدتر و تحمل آن دشوارتر است. ( بیانات آیت الله سید علی خامنه ای در باب صبر ، مشهد ۱۳۵۲ هجری شمسی ) ✅ لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
3.7هزار مشاهده