eitaa logo
مادرانه های مشترک
12.9هزار دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
92 ویدیو
27 فایل
نکات تربیتی کاربردی انجام کارهای روزمره در کنار فرزندان تبدیل کارهای خانه به بازی مشارکت بچه ها و مسئولیت پذیری بازیهای خانگی قصه های کاربردی و ... شرافت هستم یک مادر *در حد توانم برخی از سوالات را پاسخ میدم* @Sherafat518
مشاهده در ایتا
دانلود
💫به نام خدا💫 🌸سلام، شب همگی بخیر🌺 ✅ یکی از بیشترین سوالاتی که مادران عزیز می پرسند این هست که چطور میتونیم صبور باشیم؟! یا اینکه چطور عصبانی نشیم؟! ✅ عوامل مختلفی این قضیه کمک کننده هستند. چون خیلی مفصل هست هر مورد را در یک قسمت مینویسم انشالله. اما ترتیب موارد به ترتیب اهمیت نیست، چون ممکنه برای هر شخص یک مورد مهم تر باشه و یا برای هر فرد فقط برخی موارد صدق کنند. ۱) شناخت و آگاهی کافی ✅ یکی از دلایل عصبانی شدن و یا نداشتن صبر مادر و یا والدین این هست که شناخت و آگاهی کافی از شرایط روحی و سنی فرزند خود ندارند. وقتی مادر هیچ گونه اطلاعاتی راجع به شرایط روحی فرزند زیر هفت سال خود ندارد، نمی تواند واکنش‌های مناسبی را نشان دهد. ✅ برای مثال فرض کنید شما یک کودک را که عقب ماندگی ذهنی دارد می بینید، اگر این کودک به شما حرف زشتی بزند و یا عمل غیر معمولی را مرتکب شود، شما ناراحت نمی شوید، چون قبول دارید که او شرایط خاصی دارد. ما از یک فرد نابینا انتظار دیدن نداریم، از یک فرد که روی ویلچر می نشیند انتظار راه رفتن نداریم. اما بسیاری از مادرانی که کودک یک تا دو ساله دارند، پرت کردن اشیا توسط کودکانشان را یک کار غیر معمول می دانند و هیچ گونه آگاهی نسبت به طبیعی بودن این عمل ندارند. به همین دلیل با روش های نامناسب می خواهند از وقوع این پدیده جلوگیری کنند که به خاطر غلط بودن روش و نحوه برخورد با این عمل طبیعی فرزند خود نه تنها موفق نمی‌شوند بلکه به مشکلات بیشتری برخواهند خورد. ✅ اگر مادر شناخت و آگاهی کافی نسبت به شرایط یک کودک زیر هفت سال داشته باشد و بداند در هر سنی چه عمل‌هایی طبیعی هستند و عکس العمل درست در مواجهه با این کارهای طبیعی فرزند چیست، طبیعتاً کمتر عصبانی می شود و کارهای معمول و طبیعی فرزندش او را کمتر ناراحت می کند. اما متاسفانه بعضی از مادران به دلیل نداشتن آگاهی کافی با برخوردهای نامناسب شرایط را برای خود و فرزند، بدتر می کنند. ✅ وقتی یک نوزاد متولد می شود، انتظار نداریم که نوزادمان از روز اول غذا بخورد زیرا نسبت به توانایی های جسمی یک کودک نوزاد آگاهی داریم. از کودک ۸ یا ۹ ماهه انتظار نداریم که بتواند غذای له نشده یا میکس نشده را درست بجود، چون ما نسبت به توانایی های جسمی کودکمان آگاهی داریم. ما از یک کودک چند ماهه انتظار نداریم که راه برود. از یک کودک سه ماهه انتظار نداریم که بنشیند .همه اینها و بسیاری موارد دیگر به این دلیل است که ما نسبت به شرایط جسمی فرزندمان آگاهی داریم ولی متاسفانه در اکثر موارد این آگاهی نسبت به شرایط روحی فرزندان وجود ندارد. ✅ برای مثال اگر مادر، آگاهی و شناخت کافی نداشته باشد که کارهایی مثل پرت کردن اشیا، مکیدن انگشت، کثیف کاری هنگام غذاخوردن، جیغ زدن، دست زدن به وسایل منزل، بیرون ریختن کمدها برای یک کودک زیر دوسال کارهای کاملاً طبیعی هستند، با برخوردهای نامناسب علاوه بر اینکه باعث ایجاد لجبازی های شدید در فرزند خود می شود، عامل تشدید این رفتارها در فرزند نیز خود می‌شود و این رفتارها به جای این که در مدت زمان کوتاهی از بین بروند، متاسفانه بدتر می شوند و گاهاً تا بالای هفت سال نیز ادامه دارند. و افزایش لجبازی در فرزند طبیعتاً بیشتر عصبانی شدن مادر و پدر را در پی دارد. به عنوان یک مثال دیگر وقتی مادر نمی داند کودک زیر دو سال علاقه ی چندانی به اسباب بازی ندارد و بیشتر از حدود هفت دقیقه با یک وسیله مشغول نمی شود، دیگر از اینکه فرزندش با هیچ اسباب بازی چند ساعت مشغول نمی شود ناراحت و عصبانی نمی شود و چندین مثال دیگر ... ادامه دارد... (قسمت اول) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✅از مادران بسیاری این پیام را دریافت کردم که ای کاش چند سال قبل با این مسائل آشنا شده بودیم تا سالهای طلایی عمر فرزندانمون از دست نرفته بود. ✅ ای کاش در کنار بسیاری از آزمایشات پزشکی که در دوران بارداری اجباری هستند، حداقل شرکت در چند ساعت کلاسهای اصول تربیت فرزند در هفت سال اول هم اجباری بود و یا اینکه با تولد فرزند اول حداقل یک کتاب تربیت فرزند خانواده ها اهدا می شد. اما هیچ وقت با ای کاش گفتن کاری از پیش نمی رود. ما باید خودمان آتش به اختیار عمل کنیم. در جامعه کنونی ما حتی بسیاری از خانواده‌های متوسط از نظر مالی، چندین میلیون تومان برای تهیه سیسمونی نوزاد هزینه می‌کنند، ولی حتی یک کتاب تربیت فرزند و یا شناخت فرزند زیر هفت سال، در این چندین میلیون سیسمونی جایی ندارد. گاهی می‌بینیم در سیسمونی بچه حتی کتاب و یا کتاب های پارچه ای برای حمام بچه تهیه شده، اما هیچ کتابی برای تربیت فرزند نیست. ✅ مادران بسیاری بخش عمده ای از دوران بارداری را صرف انتخاب اسم و تهیه سیسمونی و چیدن اتاق و ... می کنند، اما اطلاع ندارند که شناخت و آگاهی از شرایط فرزند در هفت سال اول چه اهمیتی دارد و فرصت بارداری اول، زمان بسیار خوبی برای مطالعه در این زمینه هست. ✅ حتی در بعضی از خانواده ها برای سیسمونی کتابهایی که برای نگهداری، رشد و مراقبت از کودک از لحاظ پزشکی هستند، تهیه می کنند، مثل کتاب «من و کودک من نوشته دکتر فیض» که واقعاً راهنمای خوبی برای مادران است، اما از کتابهای تربیتی خبری نیست. ✅ هر یک از شما به عنوان مادرانی که می دانید تربیت فرزند در هفت سال اول چقدر اهمیت دارد، می توانید به اطرافیان خود پیشنهاد دهید قبل از تولد فرزند یک کتاب تربیتی را تهیه و مطالعه کنند و یا حداقل در یک یا دو کانال تربیتی عضو باشند و مطالب آنها را از قبل از تولد فرزندشان پیگیری کنند. ✅ ما حتی می توانیم وقتی می‌خواهیم برای تولد یک نوزاد هدیه بریم به جای خرید لباس و یا اسباب بازی که گاهی مورد استفاده هم قرار نمی‌گیرند و یا در کنار خرید هدیه مورد نظرمون ، یک جلد کتاب تربیت فرزند تهیه کنیم. (قسمت اول) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✨به نام خدا✨ 🌸سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌸 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر (قسمت چهارم) ✅ در قسمت اول تا سوم ، در از شرایط و مقتضیات سنت فرزندانمون در امر تربیت فرزند و نوشتم. ✅ یک مورد دیگه که خیلی خیلی به خود من کمک میکنه برای حفظ آرامش و صبوری در مسائل بچه ها، قرار دادن خودم به جای اونهاست، و دیدن مسئله از زاویه دید هر فرزند. ✅ مثلا اگر یک بچه زیر دو سال ظرف غذاشو خالی میکنه، من به جای اون قرار بگیرم میبینم اون فقط میخواد بازی کنه، نه دلش میخواد مامانش را اذیت کنه، نه میخواد جایی را کثیف کنه. ✅ اگر فرزند من اسباب بازیش را خراب میکنه، ناشی از حس کنجکاوی و نیاز به کشف کردن هست. اون هنوز درکی از میزان هزینه ای که برای خرید اسباب بازی شده و... نداره. ✅ در برخوردها هم همینطور، خودم را جای بچه ها و در سن و سال اونها قرار میدم، و به این فکر میکنم اگر من جای اون بودم دلم میخواست مادرم در این موقعیت چه رفتاری با من داشته باشه. نه اینکه دقیقا همون رفتار را بخوام داشته باشم ولی حداقل اینکه ناراحت و عصبانی هم نمیشم. ✅ امروز دیدم پسرم داره به پدرش میگه بابا میای با من بازی؟ پدرش روز جمعه هم در خانه مشغول دورکاری بودند. گفت: بابا آخه تو فقط امروز خونه هستی، روزای دیگه هیچ کس نیست با من بازی کنه، من همش صبح تا شب پای تلویزیون افتادم😳😳😳😳 یک لحظه واقعا قاطی کردم، آخه بچه تو یکساعتم پای تلویزیون نیستی، من بیچاره مگه انقدر برای تو وقت نمیگذارم؟؟؟؟!!!!! حرکت کردم به سمتش که چیزی بگم، یک لحظه خودم را گذاشتم جای پسر ۵/۵ ساله ای که فقط یک روز در هفته پدرش را میبینه، اون نمیخواد مادرش را ناراحت کنه، اون حتی نمیدونه دروغ چیه، فقط میخواد سریعتر پدرش را برای بازی با خودش تشویق کنه.🤔👌 (قسمت چهارم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✨به نام خدا✨ 🌸سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌸 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر (قسمت پنجم) ✅ در قسمت اول تا چهارم ، در مورد از شرایط و مقتضیات سنی فرزندانمون در امر تربیت فرزند، و نوشتم. ✅ یکی دیگر از عوامل مهم در آرامش و صبر مادر، پرهیز از مقایسه هست. مقایسه فرزند با فرزند دیگران، مقایسه خود با دیگر مادران، و یا حتی مقایسه همسر با همسر دیگران. ✅ مقایسه فرزند با فرزند دیگران، اگر در حضور خود فرزند باشه که اثرات مخربی مثل برانگیختن حس حسادت، کاهش اعتماد به نفس، تحقیر شخصیت و احساس خود کم بینی را در پی داره. که وقوع هر کدام از این موارد برای فرزند، واکنشها و رفتارهایی را به وجود میاره که باعث تخریب رابطه مادر و فرزند و نتیجتا برهم خوردن آرامش در خانواده میشه. حتی اگر این مقایسه فقط در ذهن مادر هم باشه، آرامش مادر را بهم میریزه و قطعا روی رفتار مادر با فرزندانش تاثیر داره. ✅ اما موردی که این روزها زیاد برای مادران پیش میاد، مقایسه خود با دیگر مادران هست، این موضوع با توجه به گسترش فضای مجازی بسیار پررنگ تر از قبل شده. بدون دانستن تمام شرایط و واقعیات زندگی دیگران، باطن زندگی خودمان را با ظاهر و چکیده ی منتخب زندگی دیگران مقایسه میکنیم و گاهی دچار احساس عذاب وجدان، احساس کاستی و کمبود میشویم. ✅ مقایسه هر فرد فقط با گذشته و عملکرد قبل خودش مفید هست، نه با دیگران. هر روز خودمان را با روز قبل خودمان مقایسه کنیم و تلاش کنیم برای بهتر شدن، همینطور در مورد فرزندانمون، آنها را فقط با گذشته و قبل خودشون مقایسه کنیم نه دیگران. (قسمت پنجم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✨به نام خدا✨ 🌹سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌹 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر ۶ ( قسمت پایانی) ✅ در قسمت اول تا پنجم، در مورد از شرایط سنی فرزندانمون در امر تربیت فرزند، ، و نوشتم. ✅ اما مهمترین عامل برای خود من، داشتن ارزش برای تربیت فرزندان هست. قطعا تربیت فرزندان بدون سختی نیست، اما تحمل این سختی ها با داشتن یک اررزش والا ممکن خواهد شد. ✅ با چند تا مثال پیش بریم: 🔴 اگر برای یک دانش آموز به شخصه قبولی در کنکور ارزش باشه، هر سختی را به جان میخره، از خواب و سفر و استراحت و تفریح و سایر علاقه مندی ها حداقل برای یک مدت چند ماهه صرفنظر میکنه تا بتونه در کنکور رتبه عالی کسب کنه. قطعا بدون سختی به نتیجه دلخواهش نمیرسه. اما اگر یک دانش آموز انگیزه کافی برای قبولی نداشته باشه یا تحت فشار والدین مجبور به درس خواندن باشه، لحظه به لحظه ی سال کنکور براش سخت و زجر آوره. یک خانم از اقوام که پزشک متخصص چشم و بسیار حاذق و توانا هستند تعریف می کردند که من سال کنکور حتی اگر مهمان داشتیم برای اینکه خانواده اصرار نکنند درس را کنار بگذارم، هر بار در یک کمد پنهان میشدم و با چراغ قوه درس میخواندم، چون هدفم قبولی در رشته پزشکی بود، نه تنها اذیت نمیشدم بلکه از این رفتار خودم لذت هم میبردم. 🔴 اگر برگزاری خوب و آبرومندانه یک مهمانی برای یک خانم مهم و ارزشمند باشه، و یا مهمانها خیلی خیلی براش عزیز باشند، چند روز از خواب و استراحت و ... چشم پوشی میکنه تا بتونه مهمانی را به نحو احسنت برگزار کنه و نه تنها خسته نمیشه بسیار هم شوق و اشتیاق داره، حتی اگر بدون کمک و دست تنها هم باشه. اما اگر همین خانم بنا به دلایلی مجبور باشه این مهمانی را برگزار کنه تمام این زحمتها، با ناراحتی و اعصاب خوردی و رنج به همراه هست. 🔴 جوانی که برای دفاع از دین و کشورش پیشقدم میشه، مطمئنا از سختی های این مسیر بی اطلاع نیست. سختی ها را میشناسه، میدونه که عاقبتش شاید مجروحیت یا شهادت باشه. خانواده خودش را دوست داره و دوری از اونها براش یقینا سخته اما به خاطر ازشهای والایی که داره همه ی سختی ها را به جان میخره. قرب الهی، یاری امام زمان، دفاع از دین و کشور، از ارزشهایی هستند که این عزیزان با وجود اطلاع از همه سختی ها مشتاقانه در این راه پامیگذارند و حتی برای بودن در این مسیر بسیار هم اصرار دارند. ✅ تربیت فرزند هم همواره با سختی ها و مشکلات بسیاری همراه هست. که گاهی والدین به خصوص مادر، که بیشتر بار فرزندان را بدوش میکشه، تحت فشار این مشکلات و سختی ها آرامش خودش را از دست میده، خشمگین میشه و صبوری کردن واقعا برای مادر سخت میشه. اما اگر ما در تربیت فرزند هم ارزش داشته باشیم تحمل این سختی‌ها بسیار راحت تر میشه. ✅ هر پدر و مادری در تربیت فرزند میتونند ارزشهای متفاوتی داشته باشند: ♦️مثلا تربیت فرزند صالح، تربیت فرزندی که بتونه یاریگر امام زمانش باشه ♦️تربیت فرزندی که برای کشورش مفید باشه ♦️ممکنه والدین ارزشهای مادی براشون مهم باشه ♦️ممکنه تحصیلات بالا و یا حتی معیارهای ظاهری ارزش باشه و ... ✅ برای رسیدن به ارزش خودمون در تربیت فرزند باید یک روش انتخاب کنیم. مثلا من با چه روش تربیتی میتونم یک فرزند با درجات عالی تحصیلی داشته باشم و... ✅ وقتی که ارزش مشخص باشه و روش رسیدن به ارزش مورد نظر را هم انتخاب کرده باشیم، تحمل سختیها راحت تر میشه. ✅ مثلا اگر من ارزشم این هست که فرزند من بتونه یاریگر امام زمانش باشه و در مسیر قرب الهی قدم برداره، مطمئنا به روش تربیتی نیاز دارم که یک فرزند قوی، شجاع، عالم، متعهد، مقید، با اعتماد به نفس و عزت نفس بالا، مهربان و ... داشته باشم. پس این فرزند باید در هفت سال اول شیطنت کند تا در نوجوانی بردبار باشد، (حدیث امام کاظم ع ). این فرزند نباید در کودکی تحقیر و سرزنش بشه، چون تحقیر اعتماد بنفس فرزند را از بین میبره. والدین الگوی رفتاری فرزندان هستند پس فرزند از خشم و عصبانیت و یا بددهنی والدین الگوبرداری میکنه که این خصوصیات با این ارزش هماهنگی نداره. فرزند من باید مسئولیت پذیر بار بیاد و قدرت تحمل سختی ها را داشته باشه، پس باید از سن پایین در کارها مشارکت داشته بشه و مهارتهای مختلفی را یاد بگیره و... پس وقتی من چنین ارزش والایی داشته باشم خیلی راحت تر سختی ها را تحمل میکنم و صبورتر میشم. ✅ پس برای خودم مینویسم که ارزش من در تربیت فرزند چی هست و با چه روشی میتونم به این ارزش برسم. وقتی که افق نگاهم به ارزشم باشه تحمل سختی های مسیر نه تنها مشکل نیست بلکه دلنشین هم هست.👌 (قسمت ششم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
به نام خدا نظم کودکان ( قسمت اول) ✅ در شروع بحث نظم می خواهیم به مورد 1⃣ در بخش مقدمه پاسخ بدیم. چرا نباید برای نظم به کودکان زیر هفت سال سختگیری کرد!🤔 چون اگر به چرایی موضوع واقف نباشیم نمی توانیم به آن عمل کنیم. در قسمت اول ( این موضوع در شش قسمت مطرح شد که پیشنهاد میکنم دوستانی که قبلا نخواندند حتما بخوانند) در مورد گفتیم. وقتی ما بدانیم که چرا نباید برای نظم و ترتیب در هفت سال اول سخت گیری کرد، راحت تر و بهتر شرایط را می پذیریم و مدیریت می کنیم. ✅ ذهن کودک پویاست و مرتباً در حال تغییر و رشد است. درصد قابل توجهی از رشد مغز کودک در هفت سال اول رخ می دهد. کودک به دنبال کشف و تجربه هست. مغز کودکان زیر هفت سال با هر چیزی که مانع کشف و یا حتی کاهنده سرعت کشف و تجربه باشد مخالفت میکند‌. نظم و ترتیب بزرگسالان مانع پویایی و رشد ذهن کودک است. پویایی مغز کودک هیچ سنخیتی با نظم بزرگسالان ندارد‌. مثلا اینکه هر چیزی همیشه باید سر جای خود باشد برای مغز کودک قابل درک نیست و حتی با آن مقابله می کند. ✅ همچنین والدین غالبا به دلیل نظم قراردادی که دارند، مانع پویایی ذهن، بازی آزاد، کشف و ابداع کودک می شوند. کودک میخواهد آزادنه بازی کند، بهم بریزد کشف کند، تجربه کند و آن چیزی که مانع اوست نظم است: ➖تا اسباب بازیهایی را قبلا بیرون آوردی جمع نکنی نمیشه اسباب بازی جدید بیاری😠! در صورتی که ذهن فعال کودک درگیر بازی جدید است. ➖اسباب بازیهاتو اینجا نریز ✅چند لحظه با خود فکر کنید چرا نظم برای ما بزرگسالان مهم است؟ ممکن است پاسخ های مختلفی بدهید: ➖برای وسایل هزینه شده و باید از آنها خوب مراقبت کرد؛ 👈آیا کودک زیر هفت سال درکی از هزینه صورت گرفته دارد، قطعا خیر👌 ➖وسایل گم می شوند و دیگر آنها را نخواهیم داشت و تهیه مجدد سخت و یا غیرممکن است. 👈کودکان در لحظه اکنون زندگی می کنند یعنی امروز که با مدادرنگی هایش نقاشی می کشد، اصلا به فکر اینکه فردا با چه چیزی نقاشی خواهم کشید و ممکن است فردا این وسایل را نداشته باشم، نیستند. ➖وقتی اطرافمان شلوغ است تمرکز و توجه ما بهم می ریزد! 👈در کودکان به هیچ وجه اینطور نیست. بهم ریختگی محیط تاثیری بر تمرکز و توجه کودکان ندارد‌. ➖ منظم بودن به عنوان یک هنجار اجتماعی در ذهن ما نقش بسته، و یکی از نشانه های شخصیت به حساب می آید. مثلا اگر مهمان سرزده وارد خانه ما شود بهم ریختگی خانه نشانه ای از شلختگی و بی نظم بودن ما تلقی می شود! 👈 آیا کودک درکی از این مسائل دارد!! قطعا خیر ✅حالا یک موضوع مهم یعنی تقسیم بندی نظم را با یک مثال دیگر بیان می کنیم: فرض کنید شما بیمار هستید یا مثلا باردار هستید،بچه ها به شدت خانه را بهم ریختند و تمام اسباب‌بازی‌ها و حتی تعدادی از وسایل خانه را بیرون ریختند، مادر شما به کمک شما می آید. مطمئنا بارها و بارها از شما خواهد پرسید جای این وسیله یا این اسباب بازی کجاست؟ یعنی فقط شما نظم تعریف شده برای خانه خود را درک می کنید. یا مثلا فرض کنید در خانه تکانی عید تصمیم میگیرید جای یک سری وسایل را عوض کنید‌. مثلا جای لباسها با کتاب یا اسباب بازی و... جابجا شود. شاید بارها و بارها این کار را در منزل خودتان انجام داده باشید، بعد از جابجایی تا مدتها حتی همسرتان به نظم جدید عادت ندارد و یا حتی خودتان گاهی اشتباه میکنید. ذهن کودکان این نظم را نمی پذیرد. این نظم یک نظم قراردادی، یا همان نظم ایستا ،هندسی یا صنعتی است‌. ✅ نظمی که از طبیعت انسان سرچشمه نگرفته بلکه ناشی از قراردادهای ذهنی است. هیچ پویایی ندارد‌. و حرکت را متوقف می کند. همه چیز در یک جای مشخص در سکون و بدون حرکت باید قرار بگیرند. آن نظمی که کودکان به آن احتیاج دارند، نظم پویا یا همان نظم طبیعی و فطری است. نظم قراردادی و هندسی، مانع رشد پویایی و خلاقیت کودک است. ادامه دارد... ( قسمت اول) 🔵 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
💫به نام خدا💫 🌸سلام، شب همگی بخیر🌺 ✅ یکی از بیشترین سوالاتی که مادران عزیز می پرسند این هست که چطور میتونیم صبور باشیم؟! یا اینکه چطور عصبانی نشیم؟! ✅ عوامل مختلفی این قضیه کمک کننده هستند. چون خیلی مفصل هست هر مورد را در یک قسمت مینویسم انشالله. اما ترتیب موارد به ترتیب اهمیت نیست، چون ممکنه برای هر شخص یک مورد مهم تر باشه و یا برای هر فرد فقط برخی موارد صدق کنند. ۱) شناخت و آگاهی کافی ✅ یکی از دلایل عصبانی شدن و یا نداشتن صبر مادر و یا والدین این هست که شناخت و آگاهی کافی از شرایط روحی و سنی فرزند خود ندارند. وقتی مادر هیچ گونه اطلاعاتی راجع به شرایط روحی فرزند زیر هفت سال خود ندارد، نمی تواند واکنش‌های مناسبی را نشان دهد. ✅ برای مثال فرض کنید شما یک کودک را که عقب ماندگی ذهنی دارد می بینید، اگر این کودک به شما حرف زشتی بزند و یا عمل غیر معمولی را مرتکب شود، شما ناراحت نمی شوید، چون قبول دارید که او شرایط خاصی دارد. ما از یک فرد نابینا انتظار دیدن نداریم، از یک فرد که روی ویلچر می نشیند انتظار راه رفتن نداریم. اما بسیاری از مادرانی که کودک یک تا دو ساله دارند، پرت کردن اشیا توسط کودکانشان را یک کار غیر معمول می دانند و هیچ گونه آگاهی نسبت به طبیعی بودن این عمل ندارند. به همین دلیل با روش های نامناسب می خواهند از وقوع این پدیده جلوگیری کنند که به خاطر غلط بودن روش و نحوه برخورد با این عمل طبیعی فرزند خود نه تنها موفق نمی‌شوند بلکه به مشکلات بیشتری برخواهند خورد. ✅ اگر مادر شناخت و آگاهی کافی نسبت به شرایط یک کودک زیر هفت سال داشته باشد و بداند در هر سنی چه عمل‌هایی طبیعی هستند و عکس العمل درست در مواجهه با این کارهای طبیعی فرزند چیست، طبیعتاً کمتر عصبانی می شود و کارهای معمول و طبیعی فرزندش او را کمتر ناراحت می کند. اما متاسفانه بعضی از مادران به دلیل نداشتن آگاهی کافی با برخوردهای نامناسب شرایط را برای خود و فرزند، بدتر می کنند. ✅ وقتی یک نوزاد متولد می شود، انتظار نداریم که نوزادمان از روز اول غذا بخورد زیرا نسبت به توانایی های جسمی یک کودک نوزاد آگاهی داریم. از کودک ۸ یا ۹ ماهه انتظار نداریم که بتواند غذای له نشده یا میکس نشده را درست بجود، چون ما نسبت به توانایی های جسمی کودکمان آگاهی داریم. ما از یک کودک چند ماهه انتظار نداریم که راه برود. از یک کودک سه ماهه انتظار نداریم که بنشیند .همه اینها و بسیاری موارد دیگر به این دلیل است که ما نسبت به شرایط جسمی فرزندمان آگاهی داریم ولی متاسفانه در اکثر موارد این آگاهی نسبت به شرایط روحی فرزندان وجود ندارد. ✅ برای مثال اگر مادر، آگاهی و شناخت کافی نداشته باشد که کارهایی مثل پرت کردن اشیا، مکیدن انگشت، کثیف کاری هنگام غذاخوردن، جیغ زدن، دست زدن به وسایل منزل، بیرون ریختن کمدها برای یک کودک زیر دوسال کارهای کاملاً طبیعی هستند، با برخوردهای نامناسب علاوه بر اینکه باعث ایجاد لجبازی های شدید در فرزند خود می شود، عامل تشدید این رفتارها در فرزند نیز خود می‌شود و این رفتارها به جای این که در مدت زمان کوتاهی از بین بروند، متاسفانه بدتر می شوند و گاهاً تا بالای هفت سال نیز ادامه دارند. و افزایش لجبازی در فرزند طبیعتاً بیشتر عصبانی شدن مادر و پدر را در پی دارد. به عنوان یک مثال دیگر وقتی مادر نمی داند کودک زیر دو سال علاقه ی چندانی به اسباب بازی ندارد و بیشتر از حدود هفت دقیقه با یک وسیله مشغول نمی شود، دیگر از اینکه فرزندش با هیچ اسباب بازی چند ساعت مشغول نمی شود ناراحت و عصبانی نمی شود و چندین مثال دیگر ... ادامه دارد... (قسمت اول) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✨به نام خدا✨ 🌸سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌸 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر (قسمت چهارم) ✅ در قسمت اول تا سوم ، در از شرایط و مقتضیات سنت فرزندانمون در امر تربیت فرزند و نوشتم. ✅ یک مورد دیگه که خیلی خیلی به خود من کمک میکنه برای حفظ آرامش و صبوری در مسائل بچه ها، قرار دادن خودم به جای اونهاست، و دیدن مسئله از زاویه دید هر فرزند. ✅ مثلا اگر یک بچه زیر دو سال ظرف غذاشو خالی میکنه، من به جای اون قرار بگیرم میبینم اون فقط میخواد بازی کنه، نه دلش میخواد مامانش را اذیت کنه، نه میخواد جایی را کثیف کنه. ✅ اگر فرزند من اسباب بازیش را خراب میکنه، ناشی از حس کنجکاوی و نیاز به کشف کردن هست. اون هنوز درکی از میزان هزینه ای که برای خرید اسباب بازی شده و... نداره. ✅ در برخوردها هم همینطور، خودم را جای بچه ها و در سن و سال اونها قرار میدم، و به این فکر میکنم اگر من جای اون بودم دلم میخواست مادرم در این موقعیت چه رفتاری با من داشته باشه. نه اینکه دقیقا همون رفتار را بخوام داشته باشم ولی حداقل اینکه ناراحت و عصبانی هم نمیشم. ✅ امروز دیدم پسرم داره به پدرش میگه بابا میای با من بازی؟ پدرش روز جمعه هم در خانه مشغول دورکاری بودند. گفت: بابا آخه تو فقط امروز خونه هستی، روزای دیگه هیچ کس نیست با من بازی کنه، من همش صبح تا شب پای تلویزیون افتادم😳😳😳😳 یک لحظه واقعا قاطی کردم، آخه بچه تو یکساعتم پای تلویزیون نیستی، من بیچاره مگه انقدر برای تو وقت نمیگذارم؟؟؟؟!!!!! حرکت کردم به سمتش که چیزی بگم، یک لحظه خودم را گذاشتم جای پسر ۵/۵ ساله ای که فقط یک روز در هفته پدرش را میبینه، اون نمیخواد مادرش را ناراحت کنه، اون حتی نمیدونه دروغ چیه، فقط میخواد سریعتر پدرش را برای بازی با خودش تشویق کنه.🤔👌 (قسمت چهارم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
✨به نام خدا✨ 🌸سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌸 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر (قسمت پنجم) ✅ در قسمت اول تا چهارم ، در مورد از شرایط و مقتضیات سنی فرزندانمون در امر تربیت فرزند، و نوشتم. ✅ یکی دیگر از عوامل مهم در آرامش و صبر مادر، پرهیز از مقایسه هست. مقایسه فرزند با فرزند دیگران، مقایسه خود با دیگر مادران، و یا حتی مقایسه همسر با همسر دیگران. ✅ مقایسه فرزند با فرزند دیگران، اگر در حضور خود فرزند باشه که اثرات مخربی مثل برانگیختن حس حسادت، کاهش اعتماد به نفس، تحقیر شخصیت و احساس خود کم بینی را در پی داره. که وقوع هر کدام از این موارد برای فرزند، واکنشها و رفتارهایی را به وجود میاره که باعث تخریب رابطه مادر و فرزند و نتیجتا برهم خوردن آرامش در خانواده میشه. حتی اگر این مقایسه فقط در ذهن مادر هم باشه، آرامش مادر را بهم میریزه و قطعا روی رفتار مادر با فرزندانش تاثیر داره. ✅ اما موردی که این روزها زیاد برای مادران پیش میاد، مقایسه خود با دیگر مادران هست، این موضوع با توجه به گسترش فضای مجازی بسیار پررنگ تر از قبل شده. بدون دانستن تمام شرایط و واقعیات زندگی دیگران، باطن زندگی خودمان را با ظاهر و چکیده ی منتخب زندگی دیگران مقایسه میکنیم و گاهی دچار احساس عذاب وجدان، احساس کاستی و کمبود میشویم. ✅ مقایسه هر فرد فقط با گذشته و عملکرد قبل خودش مفید هست، نه با دیگران. هر روز خودمان را با روز قبل خودمان مقایسه کنیم و تلاش کنیم برای بهتر شدن، همینطور در مورد فرزندانمون، آنها را فقط با گذشته و قبل خودشون مقایسه کنیم نه دیگران. (قسمت پنجم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtak
✨به نام خدا✨ 🌹سلام، وقت همگی بخیر و شادی🌹 عوامل مؤثر در آرامش و صبر مادر ۶ ( قسمت پایانی) ✅ در قسمت اول تا پنجم، در مورد از شرایط سنی فرزندانمون در امر تربیت فرزند، ، و نوشتم. ✅ اما مهمترین عامل برای خود من، داشتن ارزش برای تربیت فرزندان هست. قطعا تربیت فرزندان بدون سختی نیست، اما تحمل این سختی ها با داشتن یک اررزش والا ممکن خواهد شد. ✅ با چند تا مثال پیش بریم: 🔴 اگر برای یک دانش آموز به شخصه قبولی در کنکور ارزش باشه، هر سختی را به جان میخره، از خواب و سفر و استراحت و تفریح و سایر علاقه مندی ها حداقل برای یک مدت چند ماهه صرفنظر میکنه تا بتونه در کنکور رتبه عالی کسب کنه. قطعا بدون سختی به نتیجه دلخواهش نمیرسه. اما اگر یک دانش آموز انگیزه کافی برای قبولی نداشته باشه یا تحت فشار والدین مجبور به درس خواندن باشه، لحظه به لحظه ی سال کنکور براش سخت و زجر آوره. یک خانم از اقوام که پزشک متخصص چشم و بسیار حاذق و توانا هستند تعریف می کردند که من سال کنکور حتی اگر مهمان داشتیم برای اینکه خانواده اصرار نکنند درس را کنار بگذارم، هر بار در یک کمد پنهان میشدم و با چراغ قوه درس میخواندم، چون هدفم قبولی در رشته پزشکی بود، نه تنها اذیت نمیشدم بلکه از این رفتار خودم لذت هم میبردم. 🔴 اگر برگزاری خوب و آبرومندانه یک مهمانی برای یک خانم مهم و ارزشمند باشه، و یا مهمانها خیلی خیلی براش عزیز باشند، چند روز از خواب و استراحت و ... چشم پوشی میکنه تا بتونه مهمانی را به نحو احسنت برگزار کنه و نه تنها خسته نمیشه بسیار هم شوق و اشتیاق داره، حتی اگر بدون کمک و دست تنها هم باشه. اما اگر همین خانم بنا به دلایلی مجبور باشه این مهمانی را برگزار کنه تمام این زحمتها، با ناراحتی و اعصاب خوردی و رنج به همراه هست. 🔴 جوانی که برای دفاع از دین و کشورش پیشقدم میشه، مطمئنا از سختی های این مسیر بی اطلاع نیست. سختی ها را میشناسه، میدونه که عاقبتش شاید مجروحیت یا شهادت باشه. خانواده خودش را دوست داره و دوری از اونها براش یقینا سخته اما به خاطر ازشهای والایی که داره همه ی سختی ها را به جان میخره. قرب الهی، یاری امام زمان، دفاع از دین و کشور، از ارزشهایی هستند که این عزیزان با وجود اطلاع از همه سختی ها مشتاقانه در این راه پامیگذارند و حتی برای بودن در این مسیر بسیار هم اصرار دارند. ✅ تربیت فرزند هم همواره با سختی ها و مشکلات بسیاری همراه هست. که گاهی والدین به خصوص مادر، که بیشتر بار فرزندان را بدوش میکشه، تحت فشار این مشکلات و سختی ها آرامش خودش را از دست میده، خشمگین میشه و صبوری کردن واقعا برای مادر سخت میشه. اما اگر ما در تربیت فرزند هم ارزش داشته باشیم تحمل این سختی‌ها بسیار راحت تر میشه. ✅ هر پدر و مادری در تربیت فرزند میتونند ارزشهای متفاوتی داشته باشند: ♦️مثلا تربیت فرزند صالح، تربیت فرزندی که بتونه یاریگر امام زمانش باشه ♦️تربیت فرزندی که برای کشورش مفید باشه ♦️ممکنه والدین ارزشهای مادی براشون مهم باشه ♦️ممکنه تحصیلات بالا و یا حتی معیارهای ظاهری ارزش باشه و ... ✅ برای رسیدن به ارزش خودمون در تربیت فرزند باید یک روش انتخاب کنیم. مثلا من با چه روش تربیتی میتونم یک فرزند با درجات عالی تحصیلی داشته باشم و... ✅ وقتی که ارزش مشخص باشه و روش رسیدن به ارزش مورد نظر را هم انتخاب کرده باشیم، تحمل سختیها راحت تر میشه. ✅ مثلا اگر من ارزشم این هست که فرزند من بتونه یاریگر امام زمانش باشه و در مسیر قرب الهی قدم برداره، مطمئنا به روش تربیتی نیاز دارم که یک فرزند قوی، شجاع، عالم، متعهد، مقید، با اعتماد به نفس و عزت نفس بالا، مهربان و ... داشته باشم. پس این فرزند باید در هفت سال اول شیطنت کند تا در نوجوانی بردبار باشد، (حدیث امام کاظم ع ). این فرزند نباید در کودکی تحقیر و سرزنش بشه، چون تحقیر اعتماد بنفس فرزند را از بین میبره. والدین الگوی رفتاری فرزندان هستند پس فرزند از خشم و عصبانیت و یا بددهنی والدین الگوبرداری میکنه که این خصوصیات با این ارزش هماهنگی نداره. فرزند من باید مسئولیت پذیر بار بیاد و قدرت تحمل سختی ها را داشته باشه، پس باید از سن پایین در کارها مشارکت داشته بشه و مهارتهای مختلفی را یاد بگیره و... پس وقتی من چنین ارزش والایی داشته باشم خیلی راحت تر سختی ها را تحمل میکنم و صبورتر میشم. ✅ پس برای خودم مینویسم که ارزش من در تربیت فرزند چی هست و با چه روشی میتونم به این ارزش برسم. وقتی که افق نگاهم به ارزشم باشه تحمل سختی های مسیر نه تنها مشکل نیست بلکه دلنشین هم هست.👌 (قسمت ششم) 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
1⃣ لیست اول: مسائل کلی تربیت فرزند 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak