eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ 🌹✨ ✨ ✅مگر ابتدا در بوده كه در به خروج از اشاره شده است؟ 🔷خداوند در سوره بقره آيه ۲۵۷ ميفرمايد: «اللَّهُ وَلىُِّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ أُوْلَئكَ أَصْحَبُ النَّارِ  هُمْ فِيهَا خَلِدُون» خداوند، ولى و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده اند آنها را از ظلمتها، به سوى نور بيرون مى برد. (اما) كسانى كه كافر شدند، اولياى آنها طاغوتها هستند كه آنها را از نور، به سوى ظلمتها بيرون مى برند آنها اهل آتشند و هميشه در آن خواهند ماند. 🔷علامه طباطبايي معتقد است انسان از همان آغاز خلقت، داراى است كه نورى است اجمالى، اگر انسان از آن مراقبت كند، میكند و تفصيل پذيرفته، از حالت اجمال خارج ميشود. آدمي چون در همان آغاز خلقت نسبت به معارف حقه و اعمال صالح به تفصيل ندارد، بنابراين نسبت به اين معارف در است. بدين ترتيب آدمي در هم دارد كه است و هم دارد كه در واقع همان عدم اطلاع از تفصيل معارف است. به اين معنا در آغاز خلقت با هم جمع میشود. زماني كه انسان در هنگام ايمان مى آورد، به تدريج از ظلمت دينى به سوى و اطاعت هاى تفصيلى خارج میشود (مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ) و اگر كافر شود از نور فطريش كه همان علم اجمالي ديني است، به سوى تفصيلى كفر و معصيت بيرون میشود (مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ).[۱] @tabyinchannel 👇
👆 🔷اما مفسران پاسخ ديگري هم به اين سوال داده اند كه بر اساس قواعد زبان عربي و اصطلاحات عرفي آن است. اين گروه از مفسران معتقدند خارج كردن مومنان از ظلمت، به اين معنا نيست كه ايشان در بوده اند و حال از آن خارج شده اند؛ بلكه منظور آنها از است. اين اصطلاح در زبان عربي رايج است. مثلا وقتي از اخراج كسي از جايي سخن ميگويند، منظورشان اين نيست كه او الزاما آنجا بوده و حالا او را بيرون كردند، بلكه منظورشان اين است كه او نميتواند يا نبايد به آنجا وارد شود.[۲] 🔷چنين مواردي در آيات ديگر و نيز ديده مي شود: در آيه ۹۸ سوره يونس آمده است: «لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْي» قوم يونس، هنگامى كه ايمان آوردند، عذاب رسوا كننده را در زندگى دنيا از آنان برطرف ساختيم. در حالي كه اصلا عذابي به آنها نازل نشده بود. يا در آيه ۷۰ سوره نحل مي فرمايد: «وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى أَرْذَلِ الْعُمُر» بعضي از شما به پست ترين [حدّ] فرتوتى برگردانده میشود (ميرسد). در حاليكه اصلا در اين حالت نبوده اند كه به آن بازگردند. 🔷در روايتي نيز آمده است كه اگر كسي بگويد «اشهد ان محمد رسول الله» از آتش جهنم خارج ميشود. اما مشخص است كه آن فرد اصلا در آتش نبوده كه بخواهد از آن خارج شود؛ بلكه منظور عدم دخول وي به آتش است. بنابراين در اين موارد واژه اخراج تنها معناي دفع كردن يا رفع كردن ميدهد.[۳] ❌بنابراين در اين آيه نيز منظور اين نيست كه الزاما در بوده و حالا آنها را از آن خارج ميكنند؛ بلكه طبق اصطلاح زبان عربي منظور وارد شدن آن ها به نور و از دخول آنها به ظلمات است. 🔺پي نوشت: [۱]. الميزان في تفسير القرآن، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۴۱۷ق، ج ۲، ص ۳۴۶ [۲]. كشف الأسرار و عدة الأبرار، انتشارات امير كبير، تهران، ۱۳۷۱ ش، ج ۱، ص ۷۰۴؛ المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز، ابن عطيه اندلسى، دارالكتب العلميه، بيروت، ۱۴۲۲ ق، ج ۱، ص، ۳۴۵؛ مفاتيح الغيب، بيروت، دار احياء التراث العربى، ۱۴۲۰ ق، ج ۷، ص ۱۹ [۳]. مفاتيح الغيب، ج ۷، ص ۱۹ ☆منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ⭕️ حکومت جهانی امام زمان (عج) در قرآن 🔷خداوند در وعده داده است تا  را قرار دهد. با توجه به برخی از آیات نورانی قرآن کریم و استفاده از تفاسیر شیعیان و اهل سنت معلوم می‌شود که دوران و  (عج) همان زمانی است که اسلام فراگیر می‌شود و این محقق می‌گردد. خداوند متعال در قرآن از خبر می‌دهد و می‌فرماید: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ [انبیاء، ۱۰۵] در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: وارث (حکومت) زمین خواهند شد». در این حکومت جهانی، در تمامی شئونات جامعه سایه می‌افکند و در جامعه اجرا می‌شود. در این حکومت، دشمنان دین و عدالت، ذلیل و مسلمانان عدالت‌خواه عزیز می‌شوند. [۱] با توجه به سیر تاریخ اسلام، می‌توان گفت که تاکنون این وعده پروردگار محقق نشده و چنین شرایطی بر جهان حاکم نگردیده است و از طرفی خداوند عالم و قادر، هرگز خلف وعده نمی‌کند؛ در نتیجه این وعده در و به دست توانمند (عج) به وقوع خواهد پیوست. 🔷همچنین در آیات متعددی وجود دارد که با مراجعه به علیهم السلام در می‌یابیم که منظور از آن آیات، است که ما در اینجا دو مورد را از باب نمونه ذکر می‌کنیم: خداوند رحمان در قرآن می‌فرماید: «هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون [توبه، ۳۳] او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند». در این آیه خداوند وعده داده است که را علی‌رغم ناراحتی کفار و مشرکان بر همه شرایع گذشته و افکار و عقاید بشری و مسلط کند و این وعده الهی تا زمان حال محقق نشده است و با توجه به این‌که وعده خداوند تخلف ناپذیر است، پس در این محقق می‌شود. [۲] درباره تفسیر این آیه از (ص) سؤال شد و حضرت فرمود: «این است که در ، را بر همه ادیان برتری می‌دهد و بر جهان حاکم خواهد کرد». [۳] قرطبی یکی از مفسران اهل سنت نقل می‌کند: «این وعده الهی در هنگام (عج) محقق می‌شود». [۴] رشید رضا یکی از مفسران معاصر اهل سنت هم به نقل عده‌ای از علمای اهل سنت می‌نویسد: «این وعده الهی در عصر ظهور (عج) به وقوع می‌پیوندد». [۵] 🔷خداوند متعال در آیه دیگری می‌فرماید: «أَ فَغَیْرَ دینِ اللَّهِ یَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُون [آل‌عمران، ۸۳] آیا آنها غیر از آیین خدا می‌طلبند؟! (آیین او همین اسلام است) و تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند، از روی اختیار یا از روی اجبار، در برابرِ (فرمان) او تسلیم اند، و همه به سوی او بازگردانده می‌شوند». عیاشی، مفسر بزرگ شیعه از (ع) درباره تفسیر این آیه نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: «این آیه در (عج) محقق می‌شود، زمانی که او کند، را بر یهودی‌ها، مسیحیان، ستاره پرستان، زنادقه، اهل رده و کفار در شرق و غرب عالم عرضه می‌کند؛ پس هر کس با رغبت اسلام را بپذیرد، او را به نماز، زکات و همه احکام اسلام امر می‌کند و کسی که با عناد و لجاجت، تسلیم نشود، گردن او را می‌زند و در شرق و غرب عالم احدی باقی نمی‌ماند، مگر این‌که موحد می‌شود خداوند را خالصانه پرستش می‌کند». [۶] نتیجه اینکه با مرور تاریخ اسلام به این نتیجه می‌رسیم که در مورد جهانی شدن اسلام، تاکنون محقق نشده و چنین شرایطی بر جهان حاکم نگردیده است. ما برای یافتن زمان این رخداد مهم که عاقبت دین اسلام را نشان می‌دهد ناگزیر به قرآن مراجعه می‌کنیم و با تامل در آیات آن و استفاده از تفاسیر شیعیان و اهل سنت به این نتیجه می‌رسیم که و  (عج) همان زمانی است که فراگیر می‌شود و محقق می‌گردد. پی‌نوشت [۱] برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به: تفسير نمونه، دارالكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۷۱، ج۷، ص۳۷۳   [۲] تفسیر المیزان، جامعه مدرسین، ج۹، ص۲۵۵-۲۳۷ [۳] التفسیر الکبیر، فخر رازی، ج۸، ص۴۲ [۴] الجامع الاحکام القرآن، قرطبی، ج۸، ص۴۲ [۵] تفسیر المنار، رشید رضا، ج۱۰، ذیل آیه ۳۳ سوره توبه. [۶] تفسیر العیاشی، ج۱، ص۱۸۳ منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مهارت های ضروری در سبك زندگی اسلامی (بخش دوم) 💠برخی از مهارت هايی که در زندگی کسب آنها ضرورت دارد عبارتند از: 1⃣«مهارت های بين فردی» 🔹انسان به هر دليلى چون تسخير و عاطفه و استخدام و مانند آن ها در دنيا نيازمند ديگرى است و بدون ديگرى نمی تواند زندگی کند. خداوند در بيان مى کند که اين گونه است که برخی را برخی ديگر قرار داده تا را پيش برند. خداوند در آيه ۳۲ سوره زخرف به صراحت از و به عنوان علت اصلی سخن گفته و می فرمايد: «آیا آنان هستند که رحمت پروردگارت را تقسیم می کنند؟ ما در زندگی دنیا معیشت آنان را میانشان تقسیم کرده ایم، و را از جهت درجات [فکری و مادی] بر برخی داده ایم تا برخی از آنان برخی دیگر را [در امر معیشت و سایر امور] به خدمت گیرند؛ و رحمت پروردگارت از آنچه آنان جمع می کنند، بهتر است». 🔹در انسان ها به صورت وارد می شوند (مريم، آيه ۹۵)، هر چند که مجموع می شوند (واقعه، آيه ۵۰؛ هود، آيه ۱۰۳)، ولی تشکيل نمی دهند؛ زيرا نيازی به ديگرى ندارند تا براساس ضوابط با روابط و به تعبير قرآن «بيع و خله» (بقره، آيه ۲۵۴) با بستن قرارداد و يا روابط دوستانه و خويشاوندی نيازهای يکديگر را برآورده سازند؛ اما انسان در برخلاف آخرت ديگرى است. اينجاست که به عنوان يک خود را نشان می دهد. خداوند در بر کسب مهارت بين فردی تاکيد دارد و از انسان ها می خواهد ياد بگيرند چگونه در زندگی و رفتار کنند. اصولا و برای تبيين کسب مهارت های بين فردی چون و تاکيد دارد. 🔹همکاری و مشارکت نه تنها در مسائل عبادی محض چون حج و نماز، بلکه در امور ديگر مانند کسب و تزکيه و انسان های خوب و نيک، و نيز مورد تاکيد است. خداوند در آيه ۲ سوره مائده مى فرمايد: «...و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان و اتقوا الله ان الله شديد العقاب» (...و در و با يکديگر کنيد و در گناه و تعدی دستيار هم نشويد و از خدا پروا کنيد که خدا سخت کيفر است». از ديگر موضوعات اين مهارت، و اعتماد به گروه است. اصولا به معناى گروه معتقد به هدف و روش خاص است. امت ها براساس اعتقاد به هدفی خاص است که دور هم گرد می آيند. 🔹 يا اهل ايمان از واژگان پرکاربرد در است. خداوند از می خواهد، هم در کارها به يکديگر رسانند و هم به يکديگر اعتماد کنند. اعتماد به مومن به عنوان برادر دينی، به شخص اين امکان را می دهد تا در يک فضای سالم و در امنيت و آرامش کامل بتواند اهداف خويش را پيش برد. در آيات و روايات بر اموری چون اصالت صحت و اصالت برائت و مانند آنها تاکيد بسياری شده است. اينها بستر و فضای مناسبی را فراهم می آورد تا افراد بتوانند به ديگرى اعتماد کرده و در يک فضای امن روحی و روانی به فعاليت بپردازند. 🔹در روابط بين فردی بر اساس اصول و معيارها و شاخص هايی تنظيم می شود. و هر يک می تواند به بهبود ارتباطات بی‌انجامد. روابط ميان براساس «الاقرب فالاقرب» سامان می يابد و اين گونه است که در ارث طبقات اول تا سوم مطرح می شود. همين معيار، مهم‌ترين اصل در تبيين و تعيين حدود سبز تا قرمز ارتباط است. همچنين ارتباط با دوستان بايد در همين چارچوب سامان يابد و با دوستانی که اعتماد بيشتری داريم بهتر مى توانيم کار کنيم. البته بايد ارتباط ميان فردی شناخته شود و براساس آن عمل کرد؛ زيرا با بايد چنان رفتار کرد که اگر شد همه تو را نداند، و با دشمن نيز چنان کرد که جايى برای گذاشته شود. ... برگرفته از روزنامه كيهان، شماره ۲۱۲۰۴ به تاريخ، ص ۸ (معارف) منبع؛ وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فرشتگان الهی برای چه کسانی دعا و استغفار می کنند؟ 🔹دو آيه در است كه می فرماید برای چه كسانى و می كنند. در يكی از آن ها می فرمايد: « و برای طلب مغفرت مي كنند»؛ و در ديگری می فرمايد: «ملائكة الله برای استغفار می كنند». در آيه اول می فرمايد: «الَّذينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذينَ آمَنُوا» [۱] در آيه دوم می فرمايد: «وَ الْمَلائِکَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ». [۲] 🔹گفته ‏اند: جمع اين دو آيه چنين است كه هم آنجا كه خدا فرمود: فرشتگانِ حاملان عرش، برای مؤمنان طلب مغفرت می كنند، و هم آنجا كه مى فرمايد: برای اهل زمين استغفار می كنند مراد، هستند؛ زيرا ، را نمی ‏بينند، غير مؤمن است. هر خانه ‏ای را كه می بيند برای اهل آن خانه می كند. خانه‏ ای كه در آن حاكم است، روشن است؛ لذا فرشتگان آن را می ‏بينند و برای اهل آن، طلب مغفرت می كنند. چون تاريك است، فرشته او را نمی بيند. خدا هم روز قيامت آنان را نمى ‏نگرد. «وَ لا يُکَلِّمُهُمُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ» [۳] «وَ لا يُکَلِّمُهُمُ اللهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ». [۴] 🔹اگر توانست خانه و مركز كار و محيط زيست خود را اين چنين روشن كند، كم كم نيل او به آسان می شود. گرچه در ابتدا سخت است، امّا بعدها متوجه می شود كه حرفهای باطل كم كم انسان را می ‏رنجاند. گاهی انسان و معارف را با گروهى در ميان می ‏گذارد، چهره آنان گرفته می شود؛ چون در ذائقه آنها تلخ است؛ امّا خود او از اين كلمات لذت می برد، آنگاه اگر در جمعی بنشيند كه همه ‏اش گفتن و شنيدن و خنديدن و خنداندن است، رنج می برد. 🔹حال كه انسان می ‏تواند به هر نحو خود را كند، پس چرا او را از پرورش ندهد؟ چرا را به كارهای خوب عادت ندهد؟ كسى كه به باطن رسيد و آن را خوب تلاوت كرد، فضای منزلش خواهد شد. (سلام‏ الله‌ عليه) شبانه ‏روز پنج بار به هر خانه نگاه می كند، خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: اين پنج بار در اوقات پنج گانه است تا ببيند آنها در موقع نماز چه می كنند؟ هر خانه كه در آن به ، در پنج وقت خود اهميت داده شود، حضرت عزرائيل (سلام الله علیه) را تلقين صاحب آن خانه می كند. [۵] 🔹باز در اين زمينه (صلی الله عليه و آله) فرمود: «نَوِّرُوا بُيُوتَكُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ لَا تَتَّخِذُوهَا قُبُوراً كَمَا فَعَلَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى صَلَّوْا فِي الْكَنَائِسِ وَ الْبِيَعِ وَ عَطَّلُوا بُيُوتَهُم‏». خانه ‏هايتان را با خواندن روشن كنيد. اگر عده ‏ای با هم در محلی زندگی می كنند كه نه آثار علمی دارند و نه خدمتی به اسلام و مسلمين می كنند، آنجا ديگر خانه نيست، بلكه مقبره‏ ای خانوادگی است كه عده‏ ای مرده در آنجا هستند. اگر اثری از اين خانه برنخيزد، تبديل به مقبره خانوادگی می شود. بگذاريد از خانه شما به جامعه برسد؛ مانند يهودی ها و مسيحی ها نباشيد كه در خانه عبادت نمی كنند و فقط در كنيسه، آن هم در زمان مشخص؛ بلكه را در و عبادت های خصوصی را در انجام دهيد. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره مؤمن، آيه ۷ [۲] سوره شوری، آيه ۵ [۳] سوره بقره، آيه ۱۷۴ [۴] سوره آل عمران، آيه ۷۷ [۵] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ۳، ص ۱۳۶ [۶] همان، ج ۲، ص ۶۱۰ 📕حکمت عبادات، جوادی آملی، عبدالله، محقق: شفیعی، حسین، مركز نشر اسراء، قم، ۱۳۸۸ش، چ ۱۵، ص ۱۹۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel