eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«حضرت زینب» (سلام الله علیها) پرچمدار بصیر عاشورا 🔸خداوند پیامبرانش را برای هدایت انسانها مبعوث کرد و آنها پیام خداوند را ابلاغ کردند. در این میان در طول تاریخ کسانی بودند که وظیفه‌ «تبلیغ دین و اشاعه آن» را به عهده گرفتند. آنها با حمایت از دین خدا جانانه تلاش کردند تا پرچم دین روی زمین نماند. همچنین بودند کسانی که نگذاشتند ، نام «خداوند» و «پیامبران» و «ائمه اطهار» را از ذهن انسانها پاک کنند و راه آنها را منحرف سازند. 💠«مبلغ نهضت» 🔹 (سلام الله علیها) پس از شهادت (علیه السلام) پرچم دین را به دوش گرفت و به آگاه‌ سازی و مشغول شد. ایشان با «ادله‌ قوی و استدلال‌های محکم» با مردم سخن می‌گفت و آنان را از راهی که (عليه السلام) در آن قدم گذاشت، مطلع می‌کرد و سعی داشت با «اثرِ خون امام حسین» (علیه السلام) را به انسان‌ها تعلیم دهد. (سلام الله علیها) در مقاطع زمانی و مکانی مختلف با خطابه‌ های آتشین و حماسی خود آن‌چنان در راستای ابلاغ گام نهاد که همگان را به حیرت واداشت. 🔹سخنان این بانوی باعظمت در مواجهه با و و در دفاع از حرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بی‌نظیر است. این بانوی برگزیده اسلام توانست با ابزارها و شیوه‌های گوناگون و و شناخت بی‌کران خود به از حرکت برادر خود (علیه السلام) دفاع کند، تا آنجا که (علیه السلام) زبان به مدح عقیله بنی‌هاشم گشوده است و می‌فرماید: «ای عمه، تو به حمد الهی هستی که نزد کسی تعلیم ندیده‌ای و هستی که نزد کسی نیاموختی». [احتجاج طبرسی، ص ۱۶۶] 🔹 (سلام الله علیها) در غم از دست دادن برادر خود و فرزندان و خویشان صبر کرد تا به و بصیرت‌افزایی‌اش لطمه وارد نشود. ایشان با اتکا به آیات قرآن و بیانات جد و پدرش می‌فرمود: «تا آنجا صبر می‌کنم که خود صبر نیز از نوع صبر من عاجز بماند». [خصائص زینبیه، ص ۲۴۶] خداوند نیز پیشاپیش به ایشان و رهروان راهش بشارت بهشت داد و فرمود: «إن الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة» [فصلت، ۳۰] (آنان که گفتند پروردگار ما الله است و در این راه کردند فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند). 🔹رحلت جانگذار (سلام الله علیها) بنا بر اقوال قوی در روز پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری، در سن پنجاه‌ و شش سالگی، و یک سال و نیم پس از شهادت امام حسین (علیه السلام) بود. ایشان به برادرش عرض کرد حسین جان، من بعد از تو نمی‌توانم زندگی کنم و همین اتفاق افتاد. «مبلغ‌ نهضت عاشورا» در حالی که پیراهن خونین و چاک‌چاک برادر را در آغوش گرفته بود، از این دنیا هجرت کرد. ایشان از همسرش خواست لحظه مرگ اجازه دهد در زیر نور آفتاب جان دهد. 🔹در اینکه چرا ایشان به سفر کردند اقوال زیادی وجود دارد و دلیلی قطعی در کتب تاریخی دیده نمی‌شود؛ اما بیشترین احتمالی که برای رفتن ایشان به شام داده می‌شود این است که چون حضرت با روحیه ظلم‌ ستیزی‌ای که داشت، در هر محفل و مجلسی علیه دستگاه خلافت سخنرانی و می‌فرمود، به همین خاطر موالیان حکومتی که از شورش مردم هراس داشتند با کسب تکلیف از یزید، ایشان را از مدینه بیرون کردند و این احتمال وجود دارد که حضرت به تبعید شده باشد. 🔹بنا بر نظر برخی دیگر نیز ایشان به رسیدند. عمر پربرکت حضرت سراسر در و طاعت حضرت حق گذشت. او همواره در شدیدترین بلاها و سخت‌ترین حالات جز آنچه پسند خدا بود، نگفت و جز آنچه بود، نکرد. از (علیه السلام) نقل است: «عمه‌ام با این همه مصیبت‌های از کربلا تا شام هیچ‌گاه نمازهای مستحبی را ترک نکرد، ولی در یکی از منازل دیدم که آن را نشسته می‌خواند؛ نگران شدم و سبب این کار را پرسیدم، گفت: سه شب است که سهم غذای خود را به اطفال خردسال می‌دهم و امشب از شدت گرسنگی، قدرت بر پای ایستادن ندارم». منبع: راسخون @tabyinchannel
⭕️نقش ادعیه در تجهیز امت 🔹اگر بفهمند آنها که - سلام الله علیه - که همه چیزش را در از دست داد و در یک حکومتی بود که قدرت بر همه چیز داشت، این‌ که از او باقی مانده است، چه کرده است و چطور می‌تواند تجهیز بکند، به ما نمی‌گفتند که ادعیه برای چیست. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۱/۰۳/۳۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«تقوا و پرهيزكارى» چگونه انسان را به بهشت می رساند؟ 🔹یکی از عوامل ورود به ، و پرهيزكارى است كه در آيات فراوانى از نيز روى آن تكيه شده است، از جمله در «آیه ۶۳ سوره مريم» بعد از اشاره «جَنَّاتُ عَدْنٍ»؛ (باغ هاى جاودانه بهشت) و بخشى از نعمت هاى آن مى فرمايد: «تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبادِنَا مَنْ كانَ تَقِيّاً» [۱] (اين همان بهشتى است كه ما به ارث به بندگان پرهيزكار خود مى بخشيم). مى دانيم در نظام ارزشى ، موقعيت بسيار والايى دارد، همانگونه كه در «آيه ۱۳ سوره حجرات» كه به عنوان يك شعار اسلامى مشهور شده است مى خوانيم: «اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ الله اَتْقاكُمْ» (گرامی ترين شما نزد خدا شماست). 🔹با اين حال جاى تعجب نيست كه در آيات فراوانى از ، در حقيقت به عنوان شناخته شده و مى دانيم تقوا به معناى و پرهيز از و هرگونه در برابر فرمان خدا و حقّ و عدالت است؛ يا به تعبير ديگر آن حالت و كنترل درونى است، كه انسان را از هرگونه بازمى‌دارد، يعنى چنان دارد كه انجام همه وظایف الهى و اخلاقى انسان را فرا مى گيرد. تعبير به «تلك» در آغاز آيه - كه اشاره به دور است - در واقع اشاره اى است به عظمت ، گويى آنچنان والاست كه از دسترسى فكر و انديشه ما فراتر است. 🔹تعبير به ممكن است اشاره به يكى از نكات زير باشد: ۱) «ارث» به معناى هرگونه است؛ زيرا تنها ملكى كه قابل فسخ و بازگشت نيست، ملكى است كه از طريق به انسان مى رسد، براى پرهيزكاران نيز چنين است. ۲) بيش از آنكه جنبه قانونى و تشريعى داشته باشد، جنبه و دارد، كه طبق آن، صفات پدران و مادران به فرزندان منتقل مى گردد، بنابراين منظور از تعبير به در آيه فوق، وجود يك «رابطه معنوى تكوينى» ميان و است. 🔹۳) اموالى كه به مى رسد، اموالى است كه معمولا انسان براى آن زحمتى نكشيده؛ گويى آنچنان عظيم است كه در مقابل آن كاملا ناچيز محسوب مى شود، مثل اينكه را بدون زحمت و مجاناً به آنها داده اند؛ چرا كه زحمات آنها در برابر اين نعمت، بسيار كم اهمّيّت است، و به تعبير ديگر درست است كه اعمال انسان و او پايه استحقاق بهشت است؛ ولى «عظمت نعمت‌ هاى بهشتى» چنان است كه گويى رايگان به پرهيزكاران داده مى شود. اينجاست كه مى گوييم در عين اسحقاقى بودن، جنبه نيز دارد. 🔹۴) در روايت پر معنايى از (صلی الله علیه و آله) در تفسير اين مطلب مى خوانيم: «مَا مِنْ اَحَدٍ اِلَّا وَ لَهُ مَنْزِلٌ فِي الْجَنَّةِ وَ مَنْزِلٌ فِی النَّارِ!: فَاَمَّا الْكافِرُ فَيَرِثُ الْمُؤْمِنَ مَنْزِلَهُ مِنَ النّارِ وَ الْمُؤْمِنُ يَرِثُ الْكافِرَ مَنْزِلَهُ مِنَ الْجَنّةِ» (هر در و منزلگاهى در دارد، ، منزلِ دوزخى مؤمنان را به ارث مى برند و ، جايگاه بهشتىِ كافران را!). اين تعبير به خوبى نشان مى دهد كه همه آزاد آفريده شده اند، هم استعداد را دارند و هم را و اين بسته به انتخاب خود آنهاست. [۳] پی نوشت: [۱] آيات زير نيز اشاره به رابطه «تقوا» و «ورود در بهشت» دارد: آل عمران، ۱۵، ۱۳۳ و ۱۹۸؛ رعد، ۳۵؛ حجر، ۴۵؛ نحل، ۳۱؛ فرقان، ۱۵؛ شعراء، ۹۰؛ زمر، ۲۰ و ۷۳؛ دخان، ۵۱؛ محمّد، ۱۵؛ ق، ۳۱؛ ذاريات، ۱۵ و آيات ديگر. [۲] تفسير نور الثقلين‏، عروسى حويزى، انتشارات اسماعيليان‏، ‏چ ۴، ج ۲، ص ۳۱ [۳] تعبير به «ارث» در مورد بهشت منحصر به آيه فوق نيست و در سور مؤمنون، آيات ۱۰ و ۱۱؛اعراف، ۴۳؛ زخرف، ۷۲؛ شعراء، ۸۵ نيز آمده است و اين يك تعبير پرمعناست. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ ۹، ج ۶، ص ۱۵۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام حسین عليه السلام:  🔸«وَ يْحَكُمْ يا شِيعَةَ آلِ اَبى سُفْيانَ، اِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِيْنٌ وَ كُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ فَكُونُوا اَحْـراراً فِى دُنْيـاكُمْ».  🔹واى بـر شـما اى پيـروان آل ابی سـفيان، اگر نداريد و از روز نمى ترسيد، پس حداقلّ در دنياى خودتان باشيد. 📕بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا امام سجاد (علیه السلام) قیام مختار را تأیید کرد؟ چرا مختار بعد از کشتن قاتلان شهدای کربلا، حکومت را به امام سجاد (علیه السلام) واگذار نکرد؟ 🔹درباره و انگیزه او در این قیام و اینکه چرا حکومت را به (ع) واگذار نکرد، قضاوتهای گوناگون شده است؛ و ما در اینجا در صدد تحلیل قیام مختار و مسائل پیرامون آن نیستیم. اما به هر حال مطالبی که در تاریخ و روایات نقل ‌شده، نشانگر آن است که هرچند (ع) خود مستقیماً وارد نبرد با قاتلان پدرشان نشدند، اما اینکه گروهی توانسته بودند بخشی از انتقام خون را بگیرند، تا حدودی رضایت خاطر حضرتشان را جلب کرده بود. از طرفی میتوان گفت که یکی از نتایج نفرین امام حسین (ع) علیه کوفیان بود. 🔹 (ع) در دعایی عرضه داشت: «پروردگارا! آن جوان ثقفی را بر آنان مسلط کن تا جام تلخ مرگ و ذلت را به ایشان بچشاند. از قاتلان ما کسی را باقی نگذارد ... انتقام مرا و دوستان و خاندان و شیعیانم را از اینان بگیرد...». [۱] پس از قیام نافرجام سلیمان بن صرد (رهبر نهضت توّابین) [۲]، شیعیان را آماده نبرد ساخت. او میدانست اگر بخواهد حرکتش به نتیجه برسد، باید یکی از اعضای خاندان پیامبر آن‌را رهبری کند یا دست کم، جنبش به نام او آغاز شود؛ چه کسى براى این کار مناسب است؟ (ع)؛ و اگر او نپذیرد؟ فرزند على بن ابیطالب عموى امام سجاد (ع). [۳] 🔹 به هر دو نامه نوشت؛ (ع) که بی‌وفایی عراقیان و رنگ‌پذیری آنان را دیده بود و میدانست به گفته پدر بزرگوارش این مردم «دین را تا آنجا می‌خواهند که زندگانی خود را بدان سر و سامان دهند و هنگام آزمایش پای پس می‌نهند» [۴] به پاسخ مساعد نداد. اما تنها تا آنجا که کار او با کیفر قاتلان پدرش مربوط می‌شد، کردار او را تصویب نمود؛ وقتی سر عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد را نزد او فرستاد، (ع) به سجده رفت و گفت: «سپاس مخصوص آن خدایى است که انتقام ما را از دشمنانمان گرفت. خدا به جزاى خیر عطا فرماید». [۵] 🔹یعقوبی می‌نویسد: مختار سر عبیدالله بن زیاد را نزد علی بن الحسین (ع) به مدینه فرستاد و به پیک خود گفت: بر در خانه حضرتش بنشین، همین که دیدی در خانه گشوده شد و مردم به درون خانه رفتند، بدان که هنگام غذا خوردن او است، تو هم به درون خانه برو! پیک چنان کرد، و چون داخل خانه شد، بانگ برداشت: ای خانواده نبوّت و معدن رسالت و محل فرود فرشتگان و منزل وحی! من فرستاده مختار پسر ابوعبیده هستم و این سر پسر زیاد است که برای شما آورده‌ام. با شنیدن این بانگ، فریاد از زنان بنی هاشم برخاست و چون علی بن الحسین (ع) سر عبیدالله را دید، گفت: «دوزخ جای او باد!». بعضی گفته‌اند: علی بن الحسین (ع) را پس از مرگ پدرش جز آن روز خندان ندیدند. [۶] 🔹اما چرا (ع) بعد از این پیروزی‌ها، خود را در دست نگرفتند؟ در این زمینه باید گفت: اولاً: با تحلیلی که (ع) از وضعیت موجود داشتند، زمینه و شرایط را برای بدست گرفتن خلافت آماده نمیدیدند و به همین دلیل به گسترش فرهنگ اسلامی از راههای دیگر روی آوردند و با سلاحی چون سلاح توانستند اهداف بلند خود و را به گوش همه برسانند؛ از این‌رو، اگرچه (ع) هیچ دلخوشی از حکومت مرکزی نداشتند، اما بعد از شهادت امام حسین (ع) سیاستشان این بود که از طرفی خود مستقیماً با حکومت مرکزی درگیر نشوند و از طرفی در مقابل افرادی که علیه آنان قیام کرده ‌بودند نیز موضع منفی نداشته باشند. 🔹ثانیاً: با وجود جوّ و اختناق، انتظار ارتباط علنی میان (ع) و بی‌مورد بود؛ لذا امام (ع) شخصاً از رهبری قیام سر باز زد. نیز نمی‌توانست امام (ع) را به عنوان رهبر قیام معرفی نماید؛ چون (ع) در حجاز بودند و حجاز در تسلط آل زبیر بود که با امام سجاد (ع) و دیگر بنی هاشم رابطه خوبی نداشتند. ثالثاً: گرچه از (ع) انتقام گرفته و حکومتی در کوفه تشکیل داده بود، اما با توجه به اینکه با دشمنان زیادی در حال نبرد بود، حکومت او هنوز تثبیت نشده بود، تا آن‌را به (ع) تحویل دهد. پی نوشت‌ها؛ [۱]بحارالانوار، ج۴۵ ص۱۰ دار إحیاء التراث العربی چ۲ [۲]ر.ک: «قیام توابین، خونخواهان امام حسین»، سؤال ۳۰۲۳۵ سایت [۳]شهیدى، سیدجعفر، زندگانى على بن الحسین(ع)، ص۹۲، دفتر نشر فرهنگ اسلامى‏، چ۱۰ [۴]تحف العقول عن آل الرسول، ص۲۴۵، دفتر انتشارات اسلامی، چ۲ [۵]کشی، محمدبن عمر، اختیار معرفة الرجال (رجال کشّی)، ص۱۲۷، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، چ۱ [۶]یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۵۹، دار صادر، چ۱، بی‌تا منبع: اسلام کوئست @tabyinchannel
⭕️فضیلت گریه بر مصائب اهل بیت علیهم السلام 🔹 بر مصائب  علیهم‌ السلام و به‌ خصوص علیه‌ السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبّی افضل از آن نیست! «بکاء مِن خَشیَةِ الله» (گریه از ترس خداوند)، هم همین جور است، شاید افضل از آن نباشد! 📕نکته‌های ناب، ص٦٣ منبع: وبسایت‌مرکزتنظیم‌ونشرآثار ‌آیت‌الله‌ العظمی‌ بهجت @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه های مبارزه با فتنه و فتنه گران 🔸در پاسخ به مسئله، مبنی بر شیوه‌های مبارزه با ، می‌توان گفت، برای شناخت راه‌ها و با فتنه ابتدا بایستی، های فتنه و آن را مورد بررسی قرار داد، و سپس بر اساس این مبانی و ریشه‌ها به با آن پرداخت. شما تا زمانی که ندانید، ریشه‌ های به وجود آمدن یک چیست، شاید نتوانید به علاج آن بپردازید. باعث می‌شود، از هدر رفت سرمایه‌های مادی و معنوی که در برخورد با بکار گرفته می‌شود، جلوگیری نمود. بر این اساس می‌توان موارد زیر را به عنوان مهم‌ترین روش‌های مقابله با فتنه مدنظر قرار داد: 1⃣یکی از اولیه‌ترین راه‌ها در این مقابله، همان‌گونه که در ابتدا نیز ذکر شد، و از بین بردن ریشه‌های فکری و عملی فتنه و فتنه گران است. 2⃣از دیگر روش‌ها که به نظر می‌آید از اهمیت قابل توجهی نیز برخوردار باشد، قبل از بروز باشد. به این معنی که بایستی بر اساس میزان توجهی که نسبت به مسائل اجتماعی و سیاسی دارند، با به کارگیری ، جلوی بروز و ظهور هرگونه را در جامعه بگیرند. این امر نه با زور و قدرت مادی، بلکه با و مبنی بر «بالابردن سطح فرهنگی جامعه» امکان‌پذیر است. 3⃣سومین راهکار، تقویت فکری و فرهنگی است که نقش رهبری و را بر عهده دارند. این جریان‌ها تنها چهره‌های برجسته سیاسی یا علمی نیستند، بلکه در تمامی مراتب، اعم از روحانی محل، منطقه، اساتید دانشگاهها و افراد تحصیل‌کرده و اثرگذار در هر محفل سیاسی ـ اجتماعی بایستی دارای آگاهی‌های قابل توجهی باشند، تا «هجمه‌ها و تندبادهای فتنه‌انگیز» نتواند از میان ایشان یارگیری کند. زیرا که این جریان‌ها به معنی انحراف و از راه‌بیرون شدن بخش‌های قابل توجهی از است. 4⃣از دیگر راهکارهای مقابله با ، گوش سپردن به نظرات افراد و است که از نظر فرهنگی، دینی، اجتماعی و سیاسی، امتحان خود را در مراحل مختلف پس داده باشند و اطمینان معقولانه‌ای به نظرات ایشان داشته باشد. 5⃣بالابردن سطح و بینش در که این امر در خصوص اقشار تحصیل‌ کرده از اهمیت قابل توجهی برخوردار می‌شود. از جمله راهکارهای بالابردن سطح و بینش، مطالعه نظام‌مند تاریخ است. شناخت و ریشه‌های آن در بسیاری از مواقع مشابهت‌ هایی نیز با مسائل معاصر خواهد داشت که شناخت آن و تجربه‌ای مناسب برای مقابله به انسان می‌دهد. 6⃣توجه به ندای‌ «رهبران دینی جامعه» که به دلیل ضمانت فکری که در مورد ایشان بیشتر وجود دارد، راحت‌تر می‌توان بر اساس نظرات ایشان را دید. 7⃣یکی دیگر از راههای مقابله با را می‌توان از فرمایش حضرت (علیه السلام) در ظهر ، به دست آورد. ایشان پس از اینکه نصیحت‌ هایشان در سپاهیان‌ سیاه‌دل یزید اثری نبخشید، در تحلیل این امر فرمودند؛ شکم‌ هایشان از پر شده، دیگر یارای شنیدن سخن حق را ندارد. از این فرمایش، می‌توان تحلیل کرد که یکی از ریشه‌ های پیدایش یک ، زیاد شدن ، و به خصوص خوردن است. بر این اساس می‌توان گفت، یکی از راهکارهای مهم در از بین بردن فتنه، توجه به و دینی درون خانواده و بهره‌مندی از است. منبع: پرسمان @tabyinchannel
⭕️مبارزه با فساد 🔹مبارزه‌ی‌ با خیلی مسئله‌ی مهمّی است که بایستی کانال‌ های فساد و مجاری فساد بسته بشود که این در واقع به معنای اصلاح کردن نظام بانکی و اصلاح کردن گمرک و امثال اینها است که بایستی راه‌ بکلّی بسته بشود. بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۱۴۰۰/۰۱/۰۱ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حجاب و عفاف؛ مسئله چیست؟ (بخش اول) 🔸 و از واژه های پر بسامد در فرهنگ دینی و ملی ما است. بدون شک از احکام شناخته شده شرعی، و از پسندیده ترین سجایای اخلاقی است. اما مفهوم این دو واژه چیست؟ چه رابطه ای دارند؟ فلسفه و مبنای لزوم آنها کدام است؟ پیشینه تاریخی و در قبال آن چیست؟ 💠معنای حجاب و عفاف 🔹 واژه ای است عربی که در بستر اصلی خود کمتر به معنای پوشش زنان به کار رفته است. نتیجه تحقیق استاد مطهری در کتاب «مسئله حجاب» پیرامون معنایِ این واژه این است که کلمه‏ در دو معنا استعمال می شود؛ هم به معنی و هم به معنی ، و البته اکثراً در همین معنای دوم به کار می رود. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‏دهد که‏ پرده، وسیله پوشش است. شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوششی‏ حجاب نیست، آن پوششی نامیده می‏شود که از طریق پشت پرده واقع‏ شدن صورت گیرد. 🔹 نیز واژه ای عربی است که از فرهنگ اسلامی وارد زبان فارسی شده است. را به «خود نگهداری و بازداشتن نفس» از و خواهش های شهوانی، ترجمه کرده اند. ابن منظور در لسان العرب می گوید: «، خود نگهداری از غیر حلال، کارهای و های پست است؛ یعنی خود نگهداری»‌. راغب در مفردات می گوید: « حالت نفسانی است که مانع تسلّط شهوت بر انسان می گردد، و کسی است که با تمرین و تلاش مستمر و پیروزی بر ، به این حالت دست یافته باشد»‌. در قاموس قرآن آمده است: « به معنای مناعت است و در شرح آن گفته اند: حالت نفسانی است که از غلبه شهوت باز دارد. پس باید به معنای و با مناعت باشد.» 💠رابطه حجاب و عفاف 🔹از مقایسه دو واژه‌ی و معلوم می شود که هر دو در اصل معنای منع و جدایی مشترک‎اند. با این تفاوت که منع و بازداری در مربوط به است، ولی منع و بازداری در ، مربوط به و برخاسته از درون است؛ البته با توجه به تأثیر متقابل ظاهر و باطن بر یکدیگر، بین حجاب و و عفت و ارتباط وجود دارد؛ به این مفهوم که هر چه حجاب و بیش‌تر و بهتر باشد، در تقویت و ، تأثیر بیشتری دارد؛ و هر چه و باطنی بیشتر باشد، حجاب و هم بیشتر و بهتر خواهد بود. از مجموع تعالیم دینی و اخلاقی چنین فهمیده می شود که مبنای (پوشش) ظاهری همان و حیای درونی است و به همین دلیل ریشه و اساس آن است. 💠حجاب در اسلام 🔹 از دستور صریح است. قرآن کریم خطاب به پیامبر (صلی الله علیه و آله) می ‏فرماید: «به بگو چشم‏های خود را فرو پوشند و عورت‏های خود را از نگاه دیگران پوشیده نگاه دارند و زینت‏های خود را، جز آن مقداری که ظاهر است، آشکار نسازند و روسری‏های خود را بر سینه افکنند و زینت‏های خود را آشکار نسازند...»؛ 🔹افزون بر آن، در آیات دیگری، «پوشیدگی‌ کامل‌ اندام»، «با وقار و به دور از تحریک سخن گفتن» و «دوری از آرایش‏های شبیه به دوران جاهلیت»، توصیه شده است. افزون بر این، وجود و احادیث متعدد و معتبر در این زمینه جای هیچ تردیدی را باقی نگذاشته است؛ تا آنجا که بدون شک، در برابر مردان بیگانه، یکی از است و انکار اصلِ آن از نظر فقهی، موجب خروج از دین است. ... نویسنده: دکتر محسن اسماعیلی حقوقدان و عضو پیشین حقوقدان شورای نگهبان تنظیم و منبع: تبیان @tabyinchannel
⭕️دقت در امر سپردن مناصب کلیدی به افراد 🔹آنهایی که در خانه‌‏های مجلل، راحت و بی‏ درد آرمیده ‏اند و فارغ از همه رنج‌ها و مصیبت‌ های جانفرسای ستون محکم انقلاب و پابرهنه ‏های محروم، تنها ناظر حوادث بوده ‏اند و حتی از دور هم دستی‏‎ ‎‏بر آتش نگرفته اند، نباید به تکیه کنند، که اگر به آنجا راه پیدا کنند چه بسا را یک‌شبه بفروشند، 🔹و حاصل همه زحمات ملت ایران را بر باد دهند، چرا که اینها هرگز عمق راه طی شده را ندیده‌اند و فرق و سینه شکافته نظام و ملت را به دست از خدا بی خبران مشاهده نکرده‌اند و از همه زجرها و غربت های مبارزان و التهاب و بیقراری مجاهدان که برای مرگ و نابودی ظلم بیگانگان دل به دریای بلا زده‌اند، غافل و بی‌خبرند. 📕صحیفه امام، ج ۲۰، ص ۳۳۳ منبع: پرتال امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مؤمنین چه تکالیف و وظايفی نسبت به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر عهده دارند؟ 🔸 در مورد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و موقعيت آن حضرت بر عهده دارند که به برخى از آنها اشاره مى كنيم: 1⃣«ايمان به حتمى بودن خروج (عجل الله تعالی فرجه الشریف)»؛ در روايات اهل سنت مى خوانيم كه (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هر كس منكر خروج شود به آنچه بر نازل شده كفر ورزيده است». [۱] 2⃣«صبورى و تمسك به دين حق در فتنه ها»؛ (عليه السلام) فرمود: «خوشا به حال كسى كه در غيبت ما متمسك به امر ما شده و قلب او بعد از هدايت منحرف نشود». [۲] 3⃣«تمسك به ولايت امام غايب»؛ امام باقر (عليه السلام) از (صلی الله علیه و آله) نقل كرده كه فرمود: «خوشا به حال كسى كه اهل بيت مرا درك كند و در او قبل از قيامش به او كند و...». [۳] 4⃣«طلب معرفت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از خداوند متعال»؛ شيخ كلينى (ره) به سند خود از ابوبصير نقل كرده كه (عليه السلام) به من فرمود: «آيا را شناخته اى؟ عرض كردم آرى به خدا سوگند قبل از آنكه از كوفه خارج شوم، فرمود: همین تو را بس است». [۴] 5⃣«تجديد بيعت و ثبات بر اطاعت»؛ در دعاى عهد از (عليه السلام) مى خوانيم: «بار خدايا همانا من براى او [حضرت مهدى] در اين روزم عهد و پيمان و بيعتى را در گردنم تجديد مى كنم، بيعتى كه از آن بازنگشته و هرگز آن را زايل نمی‌سازم، بار خدايا مرا از ياران و كمك كاران و مدافعين از آن حضرت قرار بده»؛ [۵] که در اين دعا سخن از با امام خود در هر روز است. 6⃣«مقابله با شبهات و اشكالات»؛ (عليه السلام) در حديثى فرمود: «پس خود را از شك و دور كنيد و از شك ها بپرهيزيد، شما بر حذر شديد، پس كنيد و من توفيق و ارشاد شما را از خداوند خواستارم». [۶] 7⃣«كمك و يارى برادران مؤمن»؛ (عليه السلام) در حديثى آيه «وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» در «سوره عصر» را بر مواسات و هميارى برادران دينى منطبق ساخته اند. [۷] در تفسير امام عسكرى (عليه السلام) آمده است: هر كس براى ما شود كه محنت استتار ما او را وامانده كرده و از علوم ما كه به دستش رسيده او را سرشار كند، تا اينكه ارشاد شده و هدايت يابد، خداوند متعال در حق او مى فرمايد: «اى بنده كريم كه يارى كننده اى، من از تو در كرم سزاوارترم، اى ملائكه من براى او در بهشت به هر حرفى كه تعليم داده يك ميليون قصر قرار دهيد...». [۸] 8⃣«فريب نخوردن از مدعيان دروغين مهدويت»؛ (عليه السلام) فرمود: «... و به طور حتم دوازده پرچم و دعوت مشتبه برپا خواهد شد كه از همديگر تشخيص داده نمى شود...». [۹] 9⃣«زياد دعا كردن براى تعجيل فرج»؛ حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در توقيعى كه در جواب سؤال هاى اسحاق بن يعقوب فرستادند فرموده اند: «زياد براى دعا كنيد؛ زيرا فرج شما در آن است». [۱۰] 🔟«اجتناب از جزع و بی تابی»؛ كلينى(ره) به سندش از (عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: «همانا مردم به جهت كردن در اين امر هلاك شدند، خداوند به خاطر عجله بندگان عجله نخواهد كرد؛ زيرا براى اين امر نهايتى است». [۱۱] 1⃣1⃣«وقت معين نكردن براى ظهور»؛ (عليه السلام) فرمود: «همانا ما اهل بيت وقت معين نمى كنيم». [۱۲] 2⃣1⃣«دوست داشتن امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف)»؛ در روايات فراوانى به عصمت و طهارت (علیهم السلام) و از آن جمله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سفارش شده است. اين به نوبه خود مى تواند در جلب توجه مردم به حضرت و پيروى از دستورات او و ديگر امامان تأثير بسزايى داشته باشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] فرائد السمطين، مؤسسة المحمود، چ۱، ج۲، ص۳۳۴، ح۵۸۵. [۲] كمال الدين و تمام النعمة، اسلاميه‏، چ۲، ج۲، ص۳۵۸، باب۳۳. [۳] همان، ج۱، ص۲۸۶، باب۲۵. [۴] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ۴، ج۱، ص۱۸۵، ح۱۲. [۵] بحارالأنوار، دار إحیاء التراث العربی، چ۲، ج۹۹، ص۱۱۱، باب۷. [۶] همان، ج۵۱، ص۱۴۷، باب۶، ح۱۸. [۷] همان، ج۲۴، ص۲۱۴، باب۵۷، ح۱. [۸] التفسير المنسوب الى الامام العسكرى، مدرسه امام مهدى، چ۱، ص۳۴۲. [۹] كمال الدين و تمام النعمة، همان، ج۲، ص۳۴۷، باب۳۳. [۱۰] همان، ص۴۸۵، باب ۴۵. [۱۱] الكافی، همان، ص۳۶۹. [۱۲] همان، ص۳۶۸ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ص۴۳۱ • متن عربی روایات در منبع موجود است منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام حسن عسکری عليه السلام:  🔸«لا تُـمارِ فَيـَذْهَبَ بَهاءُكَ وَ لا تُمازِحْ فَيُجْتَرَءَ عَلَيْكَ».  🔹 و جدال مكن كه مى رود، و مكن كه بر تـو شوند. 📕بحارالانوار، ۷۸، ۳۷۰، ح ۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حجاب و عفاف؛ مسئله چیست؟ (بخش دوم) 🔸 و از واژه های پر بسامد در فرهنگ دینی و ملی ما است. بدون شک از احکام شناخته شده شرعی، و از پسندیده ترین سجایای اخلاقی است. اما مفهوم این دو واژه چیست؟ چه رابطه ای دارند؟ فلسفه و مبنای لزوم آنها کدام است؟ پیشینه تاریخی و در قبال آن چیست؟ 💠فلسفه حجاب 🔹درباره فلسفه وجوب و سودمندی های آن بسیار سخن گفته اند. اما به نظر میرسد علت اصلی، که اتفاقاً تمام موارد دیگر را هم در پی خواهد داشت، حفظ و است. در طول تاریخ شاهد تفسیرهای متفاوتی از ماهیت و حقوق خود بوده است؛ در نخستین مرحله و در اجتماعات بدوی، اصولا به عنوان بخشی از جامعه انسانی شناخته نمی شد، تا بخواهد از حقوق بشری برخوردار باشد. 🔹او موجودی بود مانند سایر موجودات که باید در خدمت مرد قرار می گرفت و شانی جز این نداشت، مُلک آنان بود و طبیعتا مالک، هرگونه می خواست، در آن تصرف می کرد. در چنین فضایی است که خورشید طلوع می کند و ماهیت و را، آنگونه که هست و باید باشد، نمایان می کند. از نظر اسلام و ، با حفظ تمام ویژگی ها و تفاوت ها، انسان هستند و در هیچ تفاوتی ندارند. هر دو کامل، هر دو مستقل و هر دو آزاد هستند. 💠زن در اسلام 🔹 را انسانی کامل و دارای همه و مسؤلیت های بشری می‌داند که می‌تواند با حفظ و پرورش گوهر وجود خود، به بالاترین پرواز کند. در این جایگاه، کوثر، یعنی سرچشمه همه و برکات دنیا و آخرت است، و پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) هم بر دست او بوسه می زند. برای همین است که گوهری است که باید قدر دانسته شود، و به ابزاری برای هوسرانی و خدمتکاری برای مردان تبدیل نشود؛ برای این است. «شخصیت والا و عزت نفس زنانه» است که نمی‌گذارد کسی بی پرده با او روبرو شود؛ حتی اگر چشم ظاهرش نابینا باشد. 🔹روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست، (سلام الله علیها) برخواست و چادر به سر کرد؛ رسول خدا فرمود: «چرا از او رو گرفتی؟ او که تو را نمی‌بیند؟!» حضرت عرض کرد: «او مرا نمی‌بیند، اما من که او را می بینم، و او اگر چه مرا نمی‌بیند، ولی بوی مرا که حس می‌کند». رسول خدا (صلی الله علیه و آله) که از این همه حکمت و فرزانگی به وجد آمده بود، فرمود: «شهادت می‌دهم که تو پاره تن منی». از نامحرمان دستور صریح است. قرآن کریم خطاب به پیامبر می ‏فرماید: «به بگو چشم‏های خود را فرو پوشند و عورت‏های خود را از نگاه دیگران پوشیده نگاه دارند و زینت‏های خود را، جز آن مقداری که ظاهر است، آشکار نسازند و روسری‏های خود را بر سینه افکنند و زینت‏های خود را آشکار نسازند...». 💠نارسایی واژه ها 🔹با در نظر گرفتن آنچه گفته شد شاید واژه متناسب با فلسفه و مقصود آن نباشد؛ همانگونه که در قرآن مجید و منابع روایی هم برای این مقصود از واژه حجاب استفاده نشده است. شهید مطهری می گوید: «استعمال کلمه در مورد پوشش زن، یک اصطلاح نسبتاً جدید است. در قدیم و مخصوصا در اصطلاح فقهاء کلمه که به معنی است به‏ کار رفته است. فقها چه در کتاب الصلوه و چه در کتاب النکاح که‏ متعرض این مطلب شده‏اند، کلمه را به کار برده‏اند نه کلمه ‏ را. 🔹بهتر این بود که این کلمه عوض نمی‏شد و ما همیشه همان کلمه را به کار می‏بردیم، زیرا چنانکه گفتیم معنی شایع لغت حجاب پرده است، و اگر در مورد پوشش به کار برده می‏شود، به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن‏ است، و همین امر موجب شده که عده زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است‏ زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود... «پوشش زن» در این است که در معاشرت خود با بدن خود را بپوشاند و به و نپردازد. آیات مربوطه همین معنی را ذکر می‏کند و فتوای فقهاء هم مؤید همین مطلب است». ... نویسنده: دکتر محسن اسماعیلی حقوقدان و عضو پیشین حقوقدان شورای نگهبان تنظیم و منبع: تبیان @tabyinchannel
⭕️اعتدال و میانه‌روی 🔹هر چیز از حد و وسط به طرف یا تمایل پیدا کند، عکسِ نتیجه مطلوب را خواهد داشت؛ «کلّ شَیءٍ جاوَزَ حَدهُ، إِنْقَلَبَ إِلی ضِدهِ» (هر چیز از حدش بگذرد، به ضد آن تبدیل می‌گردد). 🔹بنابراین، در غضب، شهوت، خواب، خوراک و هر کار دیگر، مُنجی و نافع است، و دو طرف و آن و ، مگر امری که لا حَد لَهُ (ذکر و یاد خداست). [۱] پی نوشت؛ [۱] ر.ک: اصول‌ کافی ج ‌۲ ص ‌۴۹۸؛ وسائل‌ الشیعة ج ‌۷ ص ‌۱۵۴ 📕در محضر بهجت، ج ۱، ص ۳۳ منبع: وبسایت‌ مرکز تنظیم‌ و نشر آثار ‌آیت‌ الله‌ العظمی‌ بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در تبیین پیامدهای «ظلم» به دیگران چه می فرمايند؟ 🔹 (عليه السلام) در حکمت ۱۸۶ هشدار شديدى به و مى دهد و مى فرمايد: «لِلظَّالِمِ الْبَادِی غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ» (آن كه ابتداى به مى كند [فرداى ] دست خود را از پشيمانى [به دندان] مى گزد). حضرت اين سخن را از «آيه ۲۷ سوره فرقان» برگرفته است، آنجا كه مى فرمايد: «و يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً» (و [همان] روزى كه دست خود را [از شدت حسرت] به دندان مى گزد و مى گويد: اى كاش با رسول [خدا] راهى برگزيده بودم). 🔹نكته شايان توجه اين است كه حضرت در اينجا را مقدم به «بادى» كرده، يعنى آن كسى كه ابتداى به مى كند، از اين نظر كه شخص دوم اگر «مقابله‌ به‌ مثل» كند نيست، بلكه است، و اگر بيش از مقداری که به او شده مقابله به مثل كند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازه كسى كه «ابتدا به كرده» نيست و تعبير به «عَضَّة»؛ (به دندان گزيدن) كنايه از است؛ زيرا انسان هنگامى كه به ناراحتى هاى شديد گرفتار مى شود، كه از خود او سر زده و باعث و بانى آن بوده، مى خواهد از خود انتقام بگيرد و براى اين كار به آزار خويشتن مى پردازد؛ 🔹گاه بر سر و صورت خود مى كوبد و گاه دست خود را كه با آن كار خلافى انجام داده مى گزد، و همه اينها نشانه «ناراحتى شديد از و نوعى مجازات و انتقام از خود» است. حديثى از (علیه السلام) نقل شده است که: حضرت در مورد دو نفر كه به هم مى دادند فرمود: «الْبَادِی مِنْهُمَا أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صاحِبِهِ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَتَعَدَّ الْمَظْلُومُ» [۱] (آن كس كه ابتدا كرده تر است و او و گناه نفر ديگر بر اوست مادامى كه از حدّ تعدّى نكند). جمله اخير «ما لَمْ يَتَعَدَّ الْمَظْلُومُ» ممكن است اشاره به آن قسم از سبّ باشد كه در انجام آن مجاز است؛ 🔹مثل اين كه كسى به ديگرى بگويد: «لعنة الله عليك» و او در جوابش بگويد: «عليك لعنة الله»، ولى در همان كتاب «اصول كافى» و در جای ديگر به جاى «ما لَمْ يَتَعَدَّ»، عبارت «ما لَمْ يَعْتَذِرَ» آمده است [۲]، اشاره به اين كه اگر شخص عذرخواهى كند و از كار خود توبه كرده و جبران نمايد او برداشته مى شود. اين نسخه صحيح تر به نظر مى رسد؛ زيرا درباره نفر دوم تعبير به «وِزْر» شده كه نشان مى دهد او هم گناهكار است؛ خواه تعدى كند يا تعدى نكند، ولى هرگاه مسئله عذرخواهى پيش آيد مشكل حل مى شود. [۳] 🔹درباره و عاقبتِ كار او احاديث ديگرى نيز از (عليهم السلام) نقل شده است. (صلی الله علیه و آله) در این رابطه می فرماید: «الظُّلْمُ نَدامَةٌ» [۴](، پشيمانى است). با اين كه مى دانيم سبب پشيمانى است، ولى به قدرى اين رابطه شديد است كه حضرت فرموده ستمگرى عين است. در حكمت ۳۴۱ آمده كه (عليه السلام) فرموده است: «يَوْمُ الْعَدْلِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُوم»؛ و شبيه همين تعبير در حكمت ۲۴۱ آمده است: «يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ»؛  🔹و مفهوم هر دو اين است كه روزى كه خداوند از انتقام مى گيرد بسيار شديدتر است از روزى است كه ظالم به ستم مى كند. در مورد در روز از بعضى روايات استفاده مى شود كه به صورت و تاريكى مجسم مى شود، همان گونه كه در حديثى از (صلی الله علیه و آله) نقل شده است كه فرمود: «از بپرهيزيد كه در روز ظلمت و تاريكى است). [۵] 🔹بر اساس روايات، از جمله گناهانى است كه و عقوبت آن در اين دامان انسان را مى گيرد، همان گونه (عليه السلام) در حدیثی می فرماید: «هيچ كس به ديگرى نمى كند، مگر اين كه خداوند او را در جان يا مال او خواهد گرفت). [۶] اين سخن را با حديثى از (صلی الله علیه و آله) پايان مى دهيم كه فرمود: «چيزى كه آن بسيار زود به انسان مى رسد است، و چيزى كه آن زود دامن انسان را مى گيرد و ستم است». [۷] 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۱۳، ص ۴۶۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️مردم‌سالاری در جمهوری اسلامی 🔹ما بحمدالله یک آمیخته‌ی با رقابت و سلامت در کشورمان داریم. عزیزان من! این که امروز در کشور ما وجود دارد، ارزان و آسان به دست نیامده؛ این نتیجه‌ی در قبال یک و مصیبت‌باری است که در گذشته در این کشور وجود داشته. 🔹، از روز اوّل ، با قاطعیّت تمام، یک امر بی‌سابقه‌ی در کشور را تثبیت کردند و آن، دخالت ، حضور مردم و تأثیر مردم در اداره‌ی کشور است؛ این کار بزرگ ما بود که یکی از مهم‌ترین حوادث تاریخ زندگی کشور ما است. بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۱۴۰۳/۰۵/۰۷ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حجاب و عفاف؛ مسئله چیست؟ (بخش سوم و پایانی) 🔸 و از واژه های پر بسامد در فرهنگ دینی و ملی ما است. بدون شک از احکام شناخته شده شرعی، و از پسندیده ترین سجایای اخلاقی است. اما مفهوم این دو واژه چیست؟ چه رابطه ای دارند؟ فلسفه و مبنای لزوم آنها کدام است؟ پیشینه تاریخی و در قبال آن چیست؟ 💠حجاب؛ نه بی سابقه و نه سخت 🔹نکته مهم دیگری که باید به آن پرداخت، آن است که در ، نه یک الزام نوآورانه است و نه یک حکم سخت‌گیرانه. بررسی های تاریخی نشان می‌دهد که در ادیان گذشته هم، نه تنها اجباری بوده، که بسیار سختگیرانه هم اِعمال می‌شده است. همه مورخان، از حجاب‌ سخت‌ سخن گفته‏اند. برای مثال به نوشته ویل دورانت، مورخ نامدار جهان، در نزد گفت‏وگوی علنی میان ذکور و اِناث، حتّی بین زن و شوهر از طرف فقهای دین ممنوع گردیده بود، را به مدرسه نمی‏فرستادند و نپوشاندن موی سر خلافی بود که مرتکب آن را مستوجب طلاق می‏ساخت. 🔹ویل دورانت در صفحه ۳۰ جلد ۱۲ «تاریخ تمدن» (ترجمه فارسی) راجع‏ به و قانون تلمود می‏نویسد: «اگر به نقض قانون یهود می‏پرداخت، چنانکه مثلا بی آنکه چیزی بر سر داشت به میان مردم می‏رفت و یا در شارع عام نخ می‏رشت، یا با هر سنخی‏ از مردان درد دل می‏کرد، یا صدایش آنقدر بلند بود که چون در خانه‏اش تکلم‏ می‏نمود همسایگانش می‏توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق‏ داشت بدون پرداخت مهریه او را دهد». 🔹 هم، نه تنها احکام شریعت یهود در مورد را تغییر نداد، بلکه در برخی موارد، قدم را فراتر نهاد و با سخت‏گیری بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخت؛ تا آنجا که برای از بین بردن زمینه هرگونه تحریک و تهییج، را به صورت شدیدتری به رعایت کامل پوشش و دوری از هر گونه آرایش و تزیین فراخواند. در موارد فراوان، بر و پوشش تأکید و پیروانش را به و تنزّه از هوسرانی فراخوانده است و البته همه اینها با هدفی است که گفته شد. 💠حجاب و حکومت؛ حتی سکولارها 🔹آیا مسئله ای شخصی است یا به دلیل ارتباط با نظم عمومی و در حوزه اقتدار دولت است؟ این سوال مهمی است که در جای خود باید به آن پرداخت. آنچه اکنون به عنوان قدرِ متیقن در این باره می توان گفت عدم جواز بی تفاوتی جامعه اسلامی در برابر این و دیگر احکام الهی است. اصولاً برای اجرا و گسترش همین و است. از نظر نشانه آنکه حاکمانی واقعاً ایمان دارند، آن است که به هیچ بهانه ای از اجرای سرباز نزنند و برای خشنودی دیگران، خدا را ناخشنود نسازند. 🔹این (ترجمه‌ی) متن قرآن است: « کسانی اند که اگر به آنان در زمین، قدرت و مکنت دادیم، نماز برپای می دارند و زکات می دهند و و می کنند...»، و این الگوی امارت مومنان است که خطاب به برخی از مردم می گفت: «خبردار شده ام که در راه، با مردان برخورد می کنند؛ آیا شرم نمی کنید و به غیرت نمی آیید، که زنان‌تان راهیِ بازارها و مغازه ها می‌شوند و با افراد بی دین برخورد می کنند!». و ، نه اینکه بر دولت و دولتمردان «هم» است، بلکه در برخی فروض تنها بر عهده آنان است. 🔹از این رو، نه حکومت اسلامی و انقلابی، که نمی تواند در زمینه ، و از جمله نوعِ روابط جنس های مخالف، بی تفاوت بماند. ویل دورانت می‏گوید: «سر و سامان بخشیدن به روابط جنسی همیشه‏ مهمترین وظیفه اخلاقی به شمار می‏رفته است، زیرا غریزه تولید مثل، نه‏ تنها در حین ازدواج، بلکه قبل و بعد آن نیز مشکلاتی فراهم می‏آورد، و در نتیجه شدت و حدّت همین غریزه و آن نسبت به قانون و انحرافاتی که از جاده طبیعی پیدا می‏کند، بی نظمی و در سازمان های‏ اجتماعی تولید می‏شد». 💠حجاب و کار فرهنگی! 🔹ناگفته پیداست که مقصود از «مسئولیت دولت دینی» در برابر ارزش های اخلاقی و احکامی نظیر حجاب، نادیده گرفتن سایر مسئولیت‌ها نیست. معلوم است که اصلاح و به طور کلی، آنچه استاد مطهری «اخلاق جنسی» می نامد، تنها با دستور و تحکّم ناشدنی است، اما از سوی دیگر کوتاهی در اقدامهای عملی با چنین توجیهاتی غیر وجیه است، چه رسد به مقاومت و مخالفت!! مگر تاکنون کسی چنین گفته است که عده ای چنان می‌گویند؟! نویسنده: دکتر محسن اسماعیلی حقوقدان و عضو پیشین حقوقدان شورای نگهبان تنظیم و منبع: تبیان @tabyinchannel