💠 #آموزش_حکمت_اشراق 💠 #استاد_یزدانپناه 1️⃣ توضیحی در مورد فلسفه اشراق https://eitaa.com/fvtt_ir/2508 2️⃣ کلیاتی در باب حکمت اشراقی https://eitaa.com/fvtt_ir/2553 3️⃣ چالش در فلسفۀ اسلامی مشایی https://eitaa.com/fvtt_ir/2591 4️⃣ سیر دگرگونی فلسفه در اندیشه مسلمانان https://eitaa.com/fvtt_ir/2635 5️⃣ زندگی علمی و سلوکی سهروردی https://eitaa.com/fvtt_ir/2667 6️⃣ جوهره حکمت اشراق / سه جهت تحول در حکمت اشراق https://eitaa.com/fvtt_ir/2694 7️⃣ عدم تعارض عقل و شهود (بحث و ذوق) https://eitaa.com/fvtt_ir/2710 8️⃣ تبیین جایگاه منطقی شهود https://eitaa.com/fvtt_ir/2728 9️⃣ تأثیر روش شهودی در اندیشۀ فلسفی https://eitaa.com/fvtt_ir/2761 🔟 منابع حکمت اشراق (۱) https://eitaa.com/fvtt_ir/2817 1️⃣1️⃣ منابع حکمت اشراق (۲) https://eitaa.com/fvtt_ir/2830 2️⃣1️⃣نام‌های به‌کار رفته برای فلسفه سهروردی https://eitaa.com/fvtt_ir/2845 3️⃣1️⃣حیات حکمت اشراقی پس از سهروردی https://eitaa.com/fvtt_ir/2866 ⏳ ادامه دارد ... 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #آموزش_حکمت_اشراق 💠 #استاد_یزدانپناه 💢بخش 3️⃣1️⃣ 🌐حیات حکمت اشراقی پس از سهروردی 🔺هنگامی که فلسفۀ مشایی ارسطویی وارد حوزه اندیشۀ مسلمانان شد، به تدریج و پس از هضم کامل، گسترش شگرفی یافت و تقریباً فیلسوفان مسلمان، اندیشه های هماهنگ مشایی یافتند. همچنان که پس از ظهور صدرالمتألهین شیرازی در قرن یازدهم هجری و معرفی حکمت متعالیه از سوی آقا محمد بیدآبادی و ملا علی نوری، تقریباً همه حکما، صدرایی شدند و مبانی صدرایی را پذیرفتند، اما پس از عرضه مکتب اشراقی، با آنکه گویا زمینه از هر جهت برای طرد فلسفه مشایی و قبول یک فلسفه جدید آماده بود، چنین وضعیتی پیش نیامد، بلکه حکمای پس از سهروردی را می توان به سه گروه تقسیم کرد: گروهی همچنان مشایی صِرف باقی ماندند و گروه اندکی همچون شهرزوری پیرو کامل حکمت اشراقی شدند، اما بیشتر حکما را باید پس از شیخِ اشراق و عرضۀمحصولات اشراقی، حکیمانی «مشایی_اشراقی» یا «اشراقی_مشایی» با اختلاف درجات تقرب به یکی از آن دو مکتب، دانست. 🔘علل درونی عدم بسط حکمت اشراق بعد از سهروردی 1️⃣تحول شدید در اصطلاح ها و زبان فلسفی در حکمت اشراق و ادبیات به کار رفته در آن 🔺این تحول گسترده در اصطلاح ها که در بسیاری از موارد چندان لزومی هم نداشت و بلکه از نظر گسترده در اصطلاح ها که در بسیاری از موارد چندان لزومی هم نداشت و بلکه از نظر واژگان، گاه ضعیف تر از اصطلاح های پیشین نیز بود، باعث نوعی دل زدگی شد و گونه ای از احساس بیگانگی در میان فیلسوفان ایجاد کرد. 🔺زیرا مصلحان علمی در صورتی می توانند توفیق یابند و تحولاتی، هرچند شگرف ایجاد کنند که در همان بستر سنتی علمی حرکت کنند و تا جایی که می توانند رعایت حال اصحاب آن علم کنند و با حفظ بسیاری از شئونات و ساختارها، تحولات خود را اجرائی سازند و از ایجاد تنش های بی دلیل کاملاً بپرهیزند. 2️⃣دشواری روش اشراقی 🔺شیخ اشراق روش بحثی صرف را نه تنها کافی نمی دانست، بلکه آن را ضعیف ارزیابی می کرد و اساساً کسی را که به درجات شهود دست نیافته باشد، حکیم و فیلسوف نمی شمرد. 🔘علل بیرونی عدم بسط حکمت اشراق بعد از سهروردی 1️⃣شیخ اشراق شاگردان برجسته ای که بتوانند اندیشه های او را ترویج کنند، نداشت 🔺شاید مهم ترین دلیل آن سفرهای پی در پی و دیگری کوتاهی عمر وی بود که نتوانست در این عمر کوتاه، اشخاص قابل اعتنائی را برای بسط و ترویج اندیشه های اشراقی تربیت کند. 2️⃣استحکام و قدرت فلسفی بسیاری از مبانی مشایی به تدریج ضعف بسیاری از ایرادهای شیخ اشراق را آشکار ساختند و این امر اثری منفی در رواج حکمت اشراقی گذاشت 🔺احیای مجدد حکمت مشایی در قرن هفتم از سوی خواجه نصیرالدین طوسی و نشان دادن ضعف ایرادهای متکلمان به ویژه فخر رازی به آن و درهم آمیختن مباحث کلامی با مباحث فلسفی مشایی و آموزه های فارابی و ابن سینا که مشتریان بسیاری در همه جای جهان اسلام داشت، در نهایت به افزایش طرف داران حکمت مشایی انجامید و با این روش حریفان بسیاری از میدان به در شدند و این همه باعث شد حکمت اشراقی به عنوان یک دستگاه فلسفی، همیشه در میان حکما، حکمتی درجه دوم تلقی شود. 🔘فراز و نشیب در توجه به حکمت اشراق 🔺به هر روی، فراز و نشیب در اقبال و بی اقبالی به حکمت اشراقی در طول تاریخ فلسفه اسلامی همیشه وجود داشت تا آنکه صدرالمتألهین التفات کامل تر و ریشه دارتری به اندیشه های شیخ اشراق نشان داد و آنها را از منابع مهم برنامه خود دانست. به ویژه از حیث روشی، به تکمیل روش اشراقی پرداخت و اوج این روش را با برخی افزوده های بسیار مهم در آثارش بروز داد و پاره ای از پرسش های اساسی ای را که در حکمت اشراقی مطرح شد، ولی پاسخ های مناسب نیافت، به سرانجام رساند. 🔺اما با همه این اوصاف هنوز هم سرمایه های کمتر دست خورده ای در حکمت اشراق وجود دارند که می توانند با پیگری عالمانه، فرآورده های ارزشمندی را به بار آورند. 📚 منبع: کتاب آموزش حکمت اشراق ص 40_42 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #حکمت_مشاء 💠 #استاد_کردفیروزجائی 1️⃣ اهمیت حکمت مشاء https://eitaa.com/fvtt_ir/2517 2️⃣ مشرب های سه گانه فلسفی https://eitaa.com/fvtt_ir/2561 3️⃣ مشائیان و آثار مکتوب آنها (1) https://eitaa.com/fvtt_ir/2594 4️⃣ مشائیان و آثار مکتوب آنها (2) https://eitaa.com/fvtt_ir/2616 5️⃣ مشائیان و آثار مکتوب آنها (3) https://eitaa.com/fvtt_ir/2638 6️⃣ علوم و اقسام آن (1) https://eitaa.com/fvtt_ir/2677 7️⃣ علوم و اقسام آن (2) https://eitaa.com/fvtt_ir/2715 8️⃣معرفت شناسی در فلسفه مشاء (۱) https://eitaa.com/fvtt_ir/2848 9️⃣معرفت شناسی در فلسفه مشاء (۲) https://eitaa.com/fvtt_ir/2869 ⏳ ادامه دارد ... —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #حکمت_مشاء 💠 #استاد_کردفیروزجائی 💢بخش 9️⃣ 🌐 معرفت شناسی در فلسفه مشا 🔘 عرض بودن صورت ذهنی جوهر 🔺 شبهه: از آنجا که علم به یک شیء، حصول صورت آن شیء در نفس است و این از سنخ کیفیت نفسانی و از قبیل عرض است، هرگاه انسان به یک جوهر عینی علم پیدا کند، صورت ذهنی آن جوهر در نفس انسان حاصل می شود و بدین ترتیب، این صورت علمی کیف نفسانی و عرض خواهد بود. اما از سوی دیگر، در علم به یک شیء، صورت و ماهیت آن شیء در نفس حاصل می شود؛ و برای آنکه علم، علم حقیقی و مطابق با واقع باشد، لازم است همان ماهیت عیناً در ذهن حاصل گردد. 🔺 برای آنکه علم به جوهر، علم حقیقی و مطابق با واقع باشد، لازم است ماهیت جوهری در نفس حاصل شود و بدین ترتیب، لازم می آید صورت علمی یک جوهر، هم عرض باشد و هم جوهر؛ درحالی که در احکام جوهر و عرض گفته شده محال است شیء واحد، هم جوهر باشد و هم عرض. 🔺 پاسخ ابن سینا: امتناع اجتماع جوهریت و عرضیت در شیء واحد، بدان معناست که ممکن نیست شیء واحدی در خارج، هم به نحو لا فی موضوع موجود گردد و هم به نحو فی موضوع. اما اگر شیئی در ذهن به نحو فی موضوع موجود گردد و ازاین رو عرض باشد، و همان شیء در خارج به نحو لا فی موضوع موجود گردد و از این رو جوهر باشد، اشکالی ندارد. 🔺 ابن سینا در اینجا بی آنکه از اصطلاحات حمل اوّلی و حمل شایع استفاده کند، به مفاد آنها اشاره کرده است. 🔘 علم حضوری 🔺 مشائیان علم حضوری را پذیرفته اند و علوم را منحصر در علم حصولی نمی دانند. 🔺 در سخنان فارابی و ابن سینا واژه علم حضوری و معادل های آن یافت نمی شود، ولی این دو فیلسوف به آنچه فیلسوفان بعدی آن را علم حضوری نامیده اند، توجه داشته اند. 🔘 دو مصداق علم حضوری نزد مشائیان: 1️⃣ علم به صورت های ادراکی 🔺 فارابی آنجا که درباره علم خدا به ذات خود و صور معقوله سخن گفته، آن را علم بدون وساطت صورت های ذهنی دانسته است. یعنی علم خدا به ذاتش، عین وجود اوست و علم خدا به صورت های معقوله نیز عین وجود همان صورت های علمیه است و بر وجود صورت های علمیه دیگر متوقف نیست. 🔺 فارابی علم بی واسطه و منهای صورت ذهنی را در انسان مطرح نکرده است. 🔘 نظر ابن سینا 🔺 ابن سینا مانند فارابی استدلال کرده که معقولیت صورت های علمی خدا چیزی جز وجود آنها نزد خدا نیست و آن را درباره صورت های ادراکی انسان نیز مطرح کرده است. 🔺 در هر ادراکی، خواه حسی، خواه خیالی و خواه عقلی، صورتی از شیء نزد نفس حاضر می شود و نفس به آن آگاه می گردد و از طریق آن به خود شیء آگاهی می یابد. اما آگاهی از صورت های ذهنی، آگاهی بی واسطه و مستقیم است و تعقل نفس به آن و ملاحظه آن صورت در نفس به وسیله صورت ذهنی دیگری انجام نمی گیرد. 2️⃣ علم به ذات 🔺 انسان ذات خود را بدون وساطت هیچ صورتی ادراکی می کند؛ چرا که ذات همواره نزد ذات حاضر است و هرگز از آن غافل نیست و برای آنکه ذات از خود آگاه شود، به چیزی نیاز ندارد. 🔺 ابن سینا از حضور ذات نزد ذات سخن گفته و به دنبال آن تصریح کرده است که علم ذات به ذات، همان وجود ذات است و هیچ تغایری در کار نیست. علم انسان به ذات خود، ممکن نیست از طریق حصول صورت باشد، بلکه لازم است علم انسان به ذات او، چیزی جز ذات او نباشد. 🔺 ابن سینا عنوانی برای این قسم از علم قرار نداده و آن را علم حضوری ننامیده است. 📚 منبع: کتاب حکمت مشاء ص 50_58 —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #معرفی_کتاب📚 1️⃣جایگاه عزم https://eitaa.com/fvtt_ir/2814 2️⃣درآمدی بر دیدگاهها و باورداشتهای اسلامی-انقلابی https://eitaa.com/fvtt_ir/2871 ⏳ ادامه دارد ... 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #معرفی_کتاب📚 🔰🔰 «در آمدی بر دیدگاهها و باورداشتهای اسلامی-انقلابی» عنوان سلسله گفتارهای حجت الاسلام و المسلمین فلاح شیروانی می باشد که به دنبال تبیینی از باورهای اسلامی انقلابی اصیل و نقش و مسئولیت تاریخی جبهه انقلاب متناظر با این باورداشتها می باشد. 🔰این کتاب که به همت پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم(ع) پیشتر منتشر شده بود بنا به درخواست فرهیختگان ارجمند بصورت #الکترونیکی منتشر شد. 🔗برای دریافت کتاب اینجا کلیک کنید. —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #آشنایی_با_عرفان_اسلامی 💠 #استاد_امینی_نژاد 1️⃣ معرفی محتوای کتاب https://eitaa.com/fvtt_ir/2466 2️⃣ معنای لغوی تصوف https://eitaa.com/fvtt_ir/2492 3️⃣ معنای اصطلاحی تصوف https://eitaa.com/fvtt_ir/2541 4️⃣ معنای اصطلاحی عرفان https://eitaa.com/fvtt_ir/2582 5️⃣ عرفان عملی و نظری https://eitaa.com/fvtt_ir/2603 6️⃣ عرفان عملی https://eitaa.com/fvtt_ir/2628 7️⃣ عرفان نظری https://eitaa.com/fvtt_ir/2655 8️⃣ محورهای اساسی در عرفان نظری https://eitaa.com/fvtt_ir/2688 9️⃣ امکان دستیابی به معارف شهودی https://eitaa.com/fvtt_ir/2704 🔟 هماهنگی عرفان با عقل و دین https://eitaa.com/fvtt_ir/2718 1️⃣1️⃣ تأثیرات عرفان عملی و نظری بر یکدیگر https://eitaa.com/fvtt_ir/2755 2️⃣1️⃣ هویت اسلامیِ عرفان اسلامی (۱) https://eitaa.com/fvtt_ir/2813 3️⃣1️⃣ هویت اسلامیِ عرفانِ اسلامی (۲) https://eitaa.com/fvtt_ir/2820 4️⃣1️⃣ هویت اسلامیِ عرفانِ اسلامی (۳) https://eitaa.com/fvtt_ir/2834 5️⃣1️⃣ هویت اسلامیِ عرفانِ اسلامی (۴) https://eitaa.com/fvtt_ir/2855 6️⃣1️⃣ادوار پنجگانه عرفان اسلامی (۱) https://eitaa.com/fvtt_ir/2874 ⏳ ادامه دارد ... —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac

💠 #آشنایی_با_عرفان_اسلامی 💠 #استاد_امینی_نژاد 💢بخش 6️⃣1️⃣ 🌐 ادوار پنج گانه عرفان اسلامی (1) 🔘 دوجهت قابل پیگیری در تبیین تاریخ عرفان اسلامی 1️⃣ ابعاد عرفان اسلامی همچون عرفان نظری، عملی یا ادبی را جداگانه و به صورت مستقل مورد بررسی قرار داده و دوره های تاریخی آن بررسی شده است. 2️⃣ عرفان اسلامی به عنوان پدیده ای ویژه که دارای حیات مستقل است و با تأثیرپذیری از شریعت در میان مسلمین پدید آمده، مورد نظر قرار گرفته و دوره های تاریخی آن تبیین شده است. 🔺 در این بحث، تبیین تاریخی عرفان اسلامی را از دیدگاه دوم پی خواهیم گرفت. 🔺 دوره های تاریخی عرفان اسلامی از دیدگاه مورد نظر به پنج دورۀ کلی تقسیم می شود: 1️⃣ دورۀ آغازین: از قرن اول تا پایان قرن دوم 2️⃣ دورۀ بالندگی و تکامل: از قرن سوم تا اوایل قرن هفتم 3️⃣ دورۀ اوج و شکوفایی: از قرن هفتم تا پایان قرن نهم 4️⃣ دورۀ افول: از اواخر قرن نهم تا قرن یازدهم 5️⃣ دورۀ احیا و بازیابی: از قرن یازدهم تا به امروز 🌐 دورۀ اول: دورۀ آغازین عرفان اسلامی 🔘 نام صوفی و عارف از چه زمانی پیدا شد؟ 🔺 تقریباً همۀ کاوشگران عرفان اسلامی از قدیم و جدید هم رأی هستند که در قرن اول هجری چنین نامی وجود نداشته است و بار اول بر «ابوهاشم صوفی کوفی» اطلاق شده است. 🔺 از جمله مطالبی که دربارۀ ابوهاشم صوفی گفته می شود، آن است که وی اولین بار در رملۀ فلسطین صومعه و خانقاهی برای عبادت گروهی از زهّاد و عبّاد ساخته است. اگر این نقل درست باشد، باید پذیرفت که شکل گیری نحله ای صوفیه نیز در همان نیمۀ اول قرن دوم صورت گرفته است؛ زیرا ساخته شدن مکانی ویژه برای عده ای که دارای گرایش های فکری و عملی خاص هستند، بسیار پرمعناست و از نضج گروه خاصی خبر می دهد. 🔘 عرفان اسلامی از حیث محتوا و واقعیت از چه برهه ای شکل گرفته است؟ 🔺 عرفان اسلامی ازجهت محتوا با خود اسلام همزاد است؛ یعنی هرچند اسم و رسم تصوف، شکل گیری و امتیاز گروهی را در قرن اول نپذیریم، اما نمی توان وجود مفاهیم علمی و عملی عرفانی را در قرن اول هجری را منکر شد؛ زیرا همۀ آنچه را عرفا به تدریج در دوره های مختلف به دست آوردند، در تعالیم شخص پیامبر (ص) و ائمۀ معصومین (ع) و عملکرد ایشان و صحابه و اصحاب ائمه (ع) می توان دید. به همین جهت عرفا، قرن اول را «خیر القرون» می شمارند؛ یعنی نقطۀ اوج مباحث عرفانی از دیدگاه عارفان مسلمان، همان قرن اول است. 🔘 دو مرحلۀ دورۀ آغازین عرفان اسلامی 1️⃣ مرحلۀ اول 🔺 مرحله ای است که هنوز نام صوفی و نحله ای به عنوان صوفیه در برابر نحله های دیگر به وجود نیامده است، اما واقعیت عرفان اسلامی از همان آغاز به روشنی در آن دیده می شود. این مرحله که تا اوایل نیمۀ نخست قرن دوم ادامه می یابد، در بررسی خاستگاه عرفان اسلامی، اهمیت ویژه ای دارد. 2️⃣ مرحلۀ دوم: 🔺 در این مرحله اندک اندک نام صوفی، تصوف، عرفان، معرفت و عارف ظهور می یابد و علاوه بر آن، محل ویژۀ عابدان و زاهدان به نام صومعه و خانقاه پدید می آید و مفاهیمی همچون زهد، عبادت، ریاضت، اخلاص و معرفت بروز می یابد. 📚 منبع: کتاب آشنایی با مجموعه عرفان اسلامی ص 103_107 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac