⭕️یک مستحب و هزار واجب
🔹می‌گوییم: به #واجبات می‌پردازیم، #مستحبات شد شد، نشد نشد! بابا، این #مستحبات است که #انسان را به جایی می‌رساند! برای همین، سباع و بهایم (درندگان و چهارپایان؛ مقصود، مأموران رژیم پهلوی است.) رشوه برای جلوگیری از مستحبات گرفته بودند.
🔹 #مأموریت_رضاخان پهلوی این بود که دستگاه #روحانیت و #روضه_خوانی را تقریباً تعطیل کند؛ لذا در آن زمان نزد آقا شیخ عبدالکریم حائری رحمة الله گفته شد: #روضه_خوانی امر مستحبی است، شما با جلوگیری رضاخان از آن مخالفت نکنید. ایشان در جواب فرمودند: بله، #مستحب است، اما #هزار_واجب در آن است!
🔹زیرا #مجلس_روضه فقط روضه خوانی نیست؛ بلکه #مجلس_درس احکام و معارف و عقاید و #ترویج_مذهب است. خدا می‌داند که چقدر #احکام_واجب و چه چیزهایی از حالات، سیره و کلمات #سیدالشهداء و سایر #معصومین علیهم السلام در مقدمۀ روضه نقل میشود که سبب #تقویت_دین و موجب افزایش #ایمان_مردم است.
📕رحمت واسعه، ص٢٧۴
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن کریم حقیقت «امامت» را چگونه تبیین مى کند؟ (بخش اول)
🔸با مراجعه به #آیات_قرآن پى مى بریم که براى #امامت معناى جامع و کاملى است که مرجعیت دینى و سیاسى از شئونات آن به حساب مى آید، در اینجا به برخى از آیات اشاره مى کنیم:
1⃣امامت عهد الهى است
🔹خداوند می فرماید: «وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمات فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمِینَ» [بقره، ۱۲۴] (و به یاد آر هنگامى که خداوند ابراهیم را به امورى چند #امتحان کرد و او همه را به جاى آورد، و خداوند به او گفت: من تو را به #پیشوایى برگزیدم. ابراهیم عرض کرد: این پیشوایى را به فرزندان من نیز عطا خواهى کرد؟ فرمود: عهد من هرگز به ستمکاران نخواهد رسید).
2⃣جعل امامت به امر خداوند است
🔹از #آیات_قرآن استفاده مى شود که #امامت به امر خداست، و آن را براى هر کس که قابل بداند قرار می‌دهد و این به جهت عظمت مقام و #منزلت_امامت است. در آیه فوق خداوند میفرماید: «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِمام» (من تو را به #پیشوایى_خلق برگزیدم). و بدین ترتیب جعل را به خود نسبت مى دهد.
🔹#قرآن از زبان #حضرت_موسى (عليه السلام) نقل کرده که فرمود: «رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی - وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی - وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِی - یَفْقَهُوا قَوْلِی - وَاجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی - هارُونَ أَخِی...» [طه ۲۵-۳۰]؛ (#موسى عرض کرد: پروردگارا! پس شرح صدرم عطا فرما و کار مرا آسان گردان و عقده زبانم را بگشا تا مردم سخنم را فهم کنند. و از اهل بیت من یکى را وزیر و معاون من قرار ده، برادرم هارون را...).
🔹و نیز خداوند می فرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُو» (آنان را به جهت آن که صبر پیشه کردند #پیشواى_مردم قرار دادیم تا خلق را به امر ما هدایت کنند). از مجموعه این آیات و آیات دیگر استفاده مى شود که براى #امامت، معناى خاصى ـ غیر از آنچه اهل سنّت مى گویند ـ وجود دارد.
3⃣اطاعت مطلق براى امام به جهت ولایت کلیه الهى
🔹خداوند میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الاَْمْرِ مِنْکُمْ» [نساء، ۵۹] (اى اهل ایمان! از خدا و رسول و #صاحبان_امر از میان خود اطاعت کنید). فخر رازى در ذیل آیه فوق مى گوید: «صاحبان امر غیر از #معصومین کسانى دیگر نمى توانند باشند؛ زیرا امر به #اطاعت_مطلق از غیر معصوم محال است». [۱] #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] تفسیر فخر رازى، ذیل آیه ۵۹ سوره نساء.
📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم، ج۱، ص۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا از منظر آیات و روایات قابلیت تغییر در اخلاقیات افراد وجود دارد؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸در روايات اسلامى نيز تعبيرات روشنى در اين زمينه ديده مى شود، مانند احاديث زير:
1⃣حديث معروف «اِنّى بُعِثْتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الاَْخْلاقِ» [۱] دليل واضحى بر امكان تغيير #صفات_اخلاقى است.
2⃣روايات فراوانى كه تشويق به #حسن_خلق مى كند، مانند: حديث نبوى «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ ما فى حُسْنِ الْخُلْقِ لَعَلِمَ اَنَّهُ يَحْتاجُ اَنْ يَكُونَ لَهُ خُلْقٌ حَسَنٌ» [۲] (اگر بندگان مى دانستند كه #حسن_خلق چه منافعى دارد، يقين پيدا مى كردند كه محتاج به اخلاق نيكند!)، نشانه ديگر است.
3⃣در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «اَلْخُلْقُ الْحَسَنُ نِصْفُ الدِّينِ» [۳]؛ (#اخلاق_خوب، نيمى از دين است).
4⃣و در حديثى از اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلْخُلْقُ الْمَحْمُودُ مِنْ ثِمارِ الْعَقْلِ، اَلْخُلْقُ الْمَذْمُوْمُ مِنْ ثِمارِ الْجَهْلِ» [۴] (#اخلاق_خوب از ميوه هاى #عقل و آگاهى است، و #اخلاق_بد از ثمرات #جهل و نادانى است). و از آنجا كه «علم» و «جهل» قابل تغيير است، #اخلاق هم به تبع آن قابل تغيير مى باشد.
5⃣در حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) آمده است: «اِنَّ الْعَبْدَ لَيَبْلُغُ بِحُسْنِ خُلْقِهِ عَظيمَ دَرَجاتِ الاْخِرَةِ وَ شَرَفَ الْمَنازِلِ وَ اِنَّهُ لَضَعيفُ الْعِبادَةِ» [۵] (بنده خدا به وسيله #حسن_اخلاق به درجات عالى آخرت و #بهترين_مقامات مى رسد، در حالى كه ممكن است از نظر عبادت ضعيف باشد!).
🔹در اين حديث اوّلاً مقايسه #حسن_اخلاق به عبادت و ثانياً ذكر درجات بالاى اخروى كه حتماً مربوط به اعمال اختيارى است، و ثالثاً تشويق به تحصيل حسن خلق، همگى نشان مى دهد كه #اخلاق يك امر #اكتسابى است، نه اجبارى و الزامى و خارج از اختيار! (دقّت كنيد). اين گونه روايات و تعبيرات گويا و پرمعنى در كلمات #معصومين (عليهم السلام) زياد ديده مى شود [۶] و همه آنها نشان مى دهد كه #صفات_اخلاقى قابل تغيير است، و گرنه اين تعبيرات و تشويقها لغو و بيهوده بود.
6⃣در حديث ديگرى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه به يكى از يارانش به نام «جرير بن عبدالله» فرمود: «اِنَّكَ امْرُءٌ قَدْ اَحْسَنَ اللّهُ خَلْقَكَ فَاَحْسِنْ خُلْقَكَ» [۷] (خداوند به تو چهره زيبا داده، #اخلاق خود را نيز زيبا كن!).
🔹كوتاه سخن اين كه: كتب روايى ما پُر از رواياتى است كه همگى دلالت بر #امكان‌تغييراخلاق آدمى دارد. [۸] اين بحث را با حديثى از اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) كه تشويق به فضائل اخلاقى مى كند پايان مى دهيم؛ حضرت می فرماید: «اَلْكَرَمُ حُسْنُ السَّجـِيَّةِ وَ اجْتِـنابُ الدَّنِـيَّةِ» [۹] (ارزش و كيفيّت انسان به #اخلاق_پسنديده و اجتناب و دورى از اخلاق پست است).
پی نوشت‌ها؛
[۱] إرشاد القلوب، ديلمى، انتشارات مصطفوى، چ ۳، ج ۱، ص ۱۷۴. [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۱۰، ص ۳۶۹. [۳] همان، ج ۶۸، ص ۳۸۵. [۴] غررالحكم و دررالكلم، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۶۹، ح ۱۳۲۸. [۵] المحجة البيضاء فی تهذيب الإحياء، جامعه مدرسين، چ ۴، ج ۵، ص ۹۳. [۶] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص ۹۹، باب (حسن الخلق...) ۱۸ روايت در اين زمينه نقل كرده است. [۷] بحار الأنوار، همان، ج ۶۸، ص ۳۹۴. [۸] الكافی، همان، ج ۲، ص ۹۹. [۹] غرر الحكم و درر الكلم، همان، ص ۸۷، ح ۱۶۷۴
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابيطالب (ع)، قم، چ اول، ۱۳۷۷ش، ج ۱، ص ۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اخلاق
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ایمان داشتن به «عواقب گناه» چه نقشی در درمان بیماری زبانِ آلوده به گناه دارد؟
🔹ایمان داشتن به #عواقب_گناه نقش مهمی در درمان #بیماری_زبان دارد. مثلاً شرابخوار اگر بداند اين ماده سست كننده اى كه مى نوشد از فرق سر تا ناخن پا در او و حتى در نسل هاى بعدى او اثر سوء دارد، يا يك فرد معتاد اگر دقيق به عاقبت اعتياد به مواد مخدر بنگرد و به آن ايمان داشته باشد كه چه زندگى نكتب بار و فلاكت بارى در انتظار او است، فقر، بيمارى، متلاشى شدن زندگى، محروميت و غيره، همين موجب #برگشتن وى از اين راه كثيف و ظلمانى خواهد شد.
🔹اگر گفته شود آنها اين مسئله را مى دانند، هم شرابخوار مضرات شراب را مى داند و هم معتاد خسارت هاى ناشى از اعتياد را، مى گوئيم آنها علم دارند ولى باور يعنى #ايمان به اين مسئله ندارند. علم به مضرات غير از باور كردن آن است. شما مى دانيد و علم داريد كه مرده ذره اى تحرّك از خود ندارد و حتى اگر موقع زنده بودن از قدرت او مى ترسيديد، مى دانيد الان ديگر قدرت ندارد، ولى چرا يك شب نمى توانيد تا به صبح در كنار او در اتاقى بياراميد؟ زيرا هنوز باور نكرده ايد.
🔹اگر آن معتاد به مشروب و مواد مخدّر همچنان كه باور دارد كه تكه اى ذغال برافروخته قدرت سوزندگى دارد و لذا آن را در دهانش نمی گذارد، اگر باور كند اين مشروب و مواد مخدّر هم آتشى است كه خود به جان خود مى زند، هرگز نزديك دهانش نمى برد و اگر باور داشت كبريتى كه به مواد مخدر يا سيگار مى زند، در واقع به حيات خود مى زند و پس از چندى خاكسترى هم از او به جا نمى ماند، هرگز چنين نمى كرد و اگر باور داشت كه كبريت را زير پول اين مواد بزند، بهتر است تا زير خود مواد، هرگز دست به چنين عمل كثيفى نمى زد، زيرا در صورت اول فقط پول را از دست مى داد و در صورت دوم هم پول و هم زندگى و عمر كه سرمايه اصلى او است.
🔹بايدمثل اولياء خدا و #معصومين (عليهم السلام) بود كه اين باور را داشتند كه #منهيّات_الهى (چيزهايى كه مورد نهى الهى است) همچون #آتش است؛ مثلاً براى آنها تصرّف به ناحق در مال يتيمان و خوردن آن همچون آتشى مى ماند كه انسان به درون شكم خود داخل كند. قرآن مى فرمايد: «اِنَّ الَّذِينَ يَأكُلُونَ اَمْوَالَ اليَتَامَى ظُلْماً اِنَّمَا يَأكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ نَاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً»؛ [۱] (كسانى كه #اموال_يتيمان را به ظلم مى خورند در واقع در شكم هاى خود آتش فرو مى برند و به زودى در #آتش فروزان دوزخ قرار خواهند گرفت).
🔹در بحث ما هم كسى كه #زبانش سركشى مى كند و رام نمى شود، بايد به #عاقبت و سرانجام رام نكردن زبانش بنگرد و متوجه #مضرات_دنيوى و #عقابهاى_اخروى آن باشد و باور كند كه به اين مضرات و عقاب ها منتهى مى شود؛ اگر چنين شد محال است #زبانش را كه همچون اسب وحشى و چموشى است در ميان #آبروى انسان هاى آبرومند جامعه بدون لجام رها كند، تا عِرض و آبروى افراد را زير سُمّ هایش پايمال كند، همچنان كه محال است آتشى را بر زبان گذارد.
پی نوشت؛
[۱] سوره نساء، آیه ۱۰
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ش، چاپ اول، ج ۱، ص ۱۰۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#گناه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا «راستگویی» و «امانتداری» می تواند ملاکی برای سنجش ایمان محسوب شود؟
🔹#صداقت به عنوان يكى از بارزترين نشانه هاى شخصيت انسانى، هرگاه با #امانت همراه شود، به عنوان #راستى و #درستى مطرح گردد و مجموعه #شخصيت_انسان را نشان مى دهد، به گونه‌اى كه نمى توان نام انسان واقعى را بر افرادی كه از اين دو ویژگی بى بهره اند گذارد. اين دو دارای ريشه مشتركى هستند، زيرا #راستگويى چيزى جز «امانت در گفتار»، و امانت چيزى جز «صداقت در عمل» نيست، از این رو در كلمات پيشوايان اسلام «صدق الحديث» و «اداء الامانة» با هم ذكر شده، همان گونه كه در گفتگو هاى عادى نيز، همواره #راستى و #درستى را در کنار یکدیگر می آورند.
🔹در كنار اين صفت، صفات ممتاز ديگرى قرار دارد كه در واقع لازم و ملزوم يكديگرند، چه اينكه #راستگويان غالباً افرادى شجاع، صريح اللّهجه، كم طمع، با اخلاص و دور از حب و بغض هاى افراطى و تعصبند؛ در حالى كه #دروغگويان معمولا افرادى ترسو، رياكار، متعصب، لجوج، طمّاع و يا گرفتار حب و بغض هاى غلط مى باشند. #افراد_راستگو در زندگى خود پايبند به #اصولى هستند، در حالى كه #دروغگويان ابن الوقت و منافقند. در يك كلمه مى توان گفت: #راستى و #درستى «دو كليد براى كشف باطن اشخاص در جنبه هاى مختلف» است. در كلمات #معصومين (عليهم السلام)، اين دو ویژگی، دو ابزار در شناسایی #باطن_اشخاص دانسته شده كه اگر مى خواهيد خوبى و بدى كسى را بشناسيد او را در #راستگويى و #اداى_امانت آزمايش کنید.
🔹#پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) در حديثی می فرماید: «لا اِيْمانَ لِمَنْ لا اَمانَةَ لَهُ» [۱] (كسى كه #امانت را رعايت نمى كند ايمان ندارد). در حديث ديگرى از #امام_صادق (عليه السلام) آمده است: «اِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبِيّاً اِلاّ بِصِدْقِ الْحِدِيثِ وَ اَداءِ الاْمانَةِ اِلَى الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ» [۲] (خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد، مگر اين كه #راستگويى و #اداء_امانت نسبت به نيكوكار و بدكار جزء تعليمات او بود). اين تعبير نشان مى دهد كه در تمام اديان آسمانى #راستى و #امانت جزء مهم‌ترين تعليمات بوده و از اصول ثابت #اديان_الهى شمرده مى شود.
🔹همچنين در راستای آزمايش ايمان مردم، #امام_صادق (عليه السلام) می فرماید: «لا تَنْظُرُوا اِلَى طُوْلِ رُكُوعِ الرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ، فَاِنَّ ذلِكَ شَئْىٌ اِعْتادَهُ فَلَو تَرَكَهُ اِسْتَوْحَشَ لِذلِكَ وَلكِنْ اُنْظُرُوا اِلى صِدْقِ حَدِيثِهِ وَ اَداءِ اَمانَتِهِ» [۳] (نگاه به ركوع و سجود طولانى افراد نكنيد [و تنها آن را نشانه ديانت آنها ندانيد] چرا كه اين چيزى است كه ممكن است به آن عادت كرده باشد و هرگاه آن را ترك كند نگران مى شود، ولى نگاه به #راستگويى و #امانت آنها كنيد). هدف از اين تعبير اين نيست كه نماز و روزه و حج و انفاق سبك شمرده شود، بلكه هدف آن است كه اينها تنها نشانه ديندارى افراد معرفى نگردد، بلكه به دو ركن اساسى دين يعنى #راستى و #امانت بيشتر توجه شود.
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، بيروت، چ ۲، ج ۷۲، ص ۱۱۶، باب ۵۰
[۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، تهران، چ ۴، ج ۲، ص ۱۰۴
[۳] بحار الأنوار، همان، ج ۶۸ ص ۸، باب ۶۰
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابيطالب (ع)، قم، چ اول، ج ۳، ص ۱۹۹ و ۱۸۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#راستگویی #امانتداری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا «دشنام» و «لعن» افراد جایز است؟
🔹بسيارى از لغت دانان تصريح كرده اند كه «سبّ» همان شتم و #دشنام_دادن و #بدگويى كردن است و بعضى #لعن را هم مصداقى از آن دانسته اند. به يقين هيچ #مؤمنى را نبايد #سبّ و #لعن كرد، و درباره #كافران و #مخالفان_حق نيز اصل بر #ترك آن است، چرا كه غالباً با دو اثر منفى همراه است: نخست اينكه چه بسا طرف مخالف، #مقابله‌به‌مثل كند و به #مقدّسات توهين نمايد.
🔹خداوند در آيه ۱۰۸ سوره انعام میفرماید: «وَ لاَ تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَيَسُبُّوا اللهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْم»؛ (به [معبود] كسانى كه غير خدا را مى پرستند، #دشنام ندهيد مبادا آنها نيز از روى نادانى [و ظلم] خدا را دشنام دهند). ديگر اينكه ممكن است اينگونه #بدگويی‌ها آنها را #تحريك كند و به اصطلاح روى دنده #لج بيفتند و #پافشارى آنها در #كفر و #ضلالت بيشتر گردد. ولى اين قاعده نیز مانند هر قاعده كلى ديگر موارد استثنايى دارد.
🔹به همين دليل در #نهج_البلاغه يا عبارات ديگر #معصومين (ع) گاه مذمت هايى نسبت به #مخالفان شده و #قرآن_مجيد نيز بعضی گروهها را #لعن فرموده است. در خطبه ۱۹ نهج البلاغه، #امام_علی (ع) به #اشعث‌بن‌قيس منافق كه #سخنى‌توهين‌آميز و بى ادبانه در برابر امام (ع) گفت، فرمود: «عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللهِ وَ لَعْنَةُ اللاّعِنينَ حائِكٌ بْنُ حائِكَ مُنافِق بْنُ كافِر»؛ (#لعنت_خدا و لعنت همه لعنت كنندگان بر تو باد اى بافنده [دروغ] فرزند بافنده و اى #منافق فرزند كافر).
🔹همچنین هنگامى كه #مروان در #جنگ_جمل اسير شد و او را خدمت #اميرالمومنين (ع) آوردند، #امام_حسن (ع) و #امام_حسين (ع) نزد پدر خود براى او شفاعت كردند و حضرت او را آزاد ساخت. امام حسن (ع) و امام حسين (ع) عرض كردند: اى امير مؤمنان! لازم است مروان با شما بيعت كند؟ امام (ع) فرمود: مگر بعد از قتل عثمان با من بيعت نكرد من نياز به بيعت او ندارم. دست او همچون دست يهودى است «إِنَّها كَفٌّ يَهُودِيَّةُ».
🔹ولى #سبّ‌مؤمن‌باتقوا از #گناهان_عظيم است؛ در حديثى از #رسول_خدا (ص) مى خوانيم كه فرمود: «سبّ و #دشنام #فردباايمان گناه بزرگى است، و جنگيدن با او كفر است و خوردن گوشت او (غيبت كردن) معصيت است، و احترام مالش همچون احترام خون است». [۱] همچنین در حديث ديگرى مى خوانيم كه مردى خدمت پيامبر اكرم (ص) عرض كرد: مرا وصيّتى كن! از جمله امورى كه رسول خدا به او سفارش كرد اين بود: «به مردم سبّ و #دشنام ندهيد كه سبب #عداوت و دشمنى در ميان آنها مى شود». [۲]
🔹اين نكته قابل توجّه است كه #اصحاب_معاويه، هر چند جزء #منافقان و ظالمان و #مفسدان_فى‌الارض بودند باز امام (ع) اصحاب خود را از #سبّ آنها در ايّام #جنگ_صفّين نهى فرمود، زيرا در آنجا شرايط خاصّى بود كه ممكن بود سبّ آنها #آتش_جنگ را شعله ورتر سازد. در مورد #لعن نيز از #آيات_قرآن استفاده مى شود كه خداوند عده اى را #لعن كرده و يا اجازه لعن آنها را داده است؛ از جمله درباره #شيطان مى فرمايد: «وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِى إِلَى يَوْمِ الدِّين»؛ [۳] (و مسلماً #لعنت من بر تو تا روز قيامت خواهد بود).
🔹و در ارتباط با گروهى از #مرتدّين مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ»؛ [۴] (كيفر آنها اين است كه #لعنت #خدا و #فرشتگان و #مردم همگى بر آنها خواهد بود). و درباره #ظالمان نيز مى فرمايد: «أَلاَ لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمِين». [۵] و درباره #پيمان_شكنان و #قاطعان_رحم و #مفسدان در زمين مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار» [۶] و درباره كسانى كه #كتمان_حق مى كنند، مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُون»؛ [۷] (خداوند و همه لعنت كنندگان آنها را #لعنت مى كنند).
🔹بى شك #لعن در لغت به معناى طرد كردن و دور ساختن است، كه گاه به صورت عملى انجام میشود، و گاه به صورت لفظى يا در شكل نفرين؛ مثلا گفته مى شود: «لعنة الله عليك» يعنى #خدا تو را از #رحمتش دور دارد. مسلّم است كه هيچ #مؤمنى را نمیتوان #لعن كرد؛ ولى #افراد‌بى‌ايمان و #منافق و كسانى كه گناه عظيمى مانند #ظلم و #ستم و #فساد و ايجاد #تباهى در زمين و امثال آن مرتكب میشوند مستحق #لعن‌اند، بنابراين لعن مخصوص كافران و منافقان نيست.
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ۴ ج ۲ ص۳۶۰ ح۲؛ [۲] همان؛ [۳] قرآن کریم، سوره ص آيه۷۸؛ [۴] همان، سوره آل عمران آيه۸۷؛ [۵] همان، سوره هود آيه۱۸؛ [۶] همان، سوره رعد آيه۲۵؛ [۷] همان، سوره بقره آيه۱۵۹
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ۱، ۸، ص ۱۰۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دشنام #لعن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️نصیحت پیر میکده
💠آیت الله العظمی بهجت(ره):
🔹وقتی #سالک، پیر خود را می‌یابد، از او برای رسیدن به #مقصود راهنمایی و دستگیری می‌خواهد. #مراد او می‌گوید: راه رسیدن به محبوب در طریق #عشق است. «اساس #عبوديت و بندگى، #حُب است. خداوند مى‌فرمايد: «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» [۱] (خداوند آنان را #دوست دارد و آنان خدا را دوست دارند)؛ و نيز مى‌فرمايد: «وَ الَّذِينَ ءَامَنُوآ أَشَدُّ حُبًّا لِله» [۲] (و كسانى كه #ايمان آورده‌اند، #بيشترين_محبت را به خدا دارند).
🔹سرسلسله عشاق، سیّدی است از تبار طاووس. او به #الهام_الهی مطالبی می‌گوید که تا آن زمان کسی از آنها اطلاعی نداشت. او دقایقی از #بندگی را بیان می‌دارد که سرآغاز طریق عشق است. شیوه‌اش #عشق، مرامش #بندگی است. «مرحوم #سيدبن‌طاووس رحمه‌الله در #تعبديات و #ادعيه از ذخاير بوده است.
🔹او مدّعی است که خداوند #مقام_الهام را به او عطا کرده است. در كتاب #اقبال‌الاعمال ضمن اعمال ربيع‌الاول يا ربيع‌الثانى صريحاً مى‌گويد كه برخى از #دعاها را خود انشا نموده است، و دعاهاى زيادى نيز با عدم تصريح به انشاى خود ذكر نموده كه واقعاً با #دعاهاى_مأثوره از حضرات #معصومين عليهم‌السلام سنخيت دارد و از لحاظ علوّ مضامين، از كلام غيرمعصومين برتر است».
🔹کتاب «اِقبال‌ُالاَعمال» کتاب #مراقبه سال است که توسط سید نگاشته شد. این کتاب مورد اقبال #علمای_عامل و عاشقان طریق محبوب قرار گرفت و #سالکان تشنه را جرعه وصال نوشانید. «هر کس #اقبال #سیدبن‌طاووس را نداشت، اساتید ما او را رفیق خود نمی‌شمردند. هر مقدار از #اقبال را که مطالعه کردنی است، مطالعه و هر مقدار را که عمل کردنی است، به هر اندازه حال دارید عمل کنید».
🔸در دوران ما نیز وقتی خدمت #عارف_واصل و عاشق آستان الهی و ائمه اطهار، شیخ #محمدتقی‌بهجت قدس‌سره، می‌رسیدند و برای عمل در ماه مبارک #رمضان و نیز رجب و شعبان در خواست دستورالعمل می‌کردند، این‌طور جواب می‌شنیدند: «#اقبال، اقبال، اقبال»؛ «مطالعه و عمل به اقبال سیّد کافی است» و یا «اَنسب [مناسب‌تر] از کتاب #اقبال سراغ ندارم».
پی نوشت‌ها؛
[۱] قرآن کریم، سوره مائده، آیه ۵۴
[۲] همان، سوره بقره، آیه ۱۶۵
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه می توان بصیرت مهدوی خود را افزایش داد و به معرفت «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رسید؟
🔹وظیفه هر فرد با ایمانی به عنوان #منتظر #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این است که مانند یک «منتظر واقعی» زندگی کند. وقتی انسان حقیقتا #منتظر کسی باشد، تمام رفتار و #سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب میکند، وسایل پذیرایی را آماده میکند و با لباس مرتب و چهره ای شاداب در انتظار میماند. چنین کسی میتواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است.
🔹اما کسی که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است، اگر ادعا کند که در #انتظار میهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید. بنابراین #انتظار باید قبل از آنکه از ادعای انسان فهمیده می شود از #رفتار و #کردار او فهمیده شود. بنابراین یک #منتظر_واقعی اهل #گناه و #دلبستگی به دنیا نیست، چرا که چنین کسی نمیتواند از وابستگیها و دلبستگیها و آلودگیها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشد.
💠با توجه به نکات ذکر شده میتوان برخی وظایف منتظر «امام زمان» را چنین ذکر کرد:
🔹اولین شرط انتظار، #معرفت است. تا انسان #میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات خوب او مطلع نباشد، #منتظر او نخواهد شد. در مورد انتظار #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم چنین است، و طبیعی است که هر مقدار #معرفت انسان نسبت به #امام بیشتر باشد، انسان ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالی که #افراد_جاهل و ناآگاه به ارزش #امام، هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت، و بدین جهت از زمره #منتظران او بیرون هستند.
🔹ریشه محبّت و دلدادگى به امام در معرفت ایشان نهفته است، هرچه #معرفت #خالص‌تر و عمیقتر باشد محبّت حاصله نیز شدیدتر و قوى‌تر خواهد بود. دومین شرط انتظار، ایجاد #سنخیت با #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. #منتظران_واقعی وضعیت روحی و فکری و عملی خود را به گونه ای سامان میدهند که #سنخیت_کاملی با امام داشته باشند. آیا میتوان منتظر قدوم کسی بود و با او #مشابهت و سنخیت نداشت؟ آیا می توان #محبت کسی را داشت، اما با او هیچ سنخیت و مشابهتی نداشت؟
🔹ایجاد سنخیت با #امام_عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از طریق #تقویت_ایمان و #تقوا و #فضایل_اخلاقی و درجات معنوی حاصل میشود، و تنها در این صورت است که میتوان ادعای محبت به #امام را داشت. در صورتی که انسان رفتارش مطابق میل #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشد، شعله محبت او در دلش زبانه خواهد کشید و عشق آن حضرت، او را به فریاد خواهد آورد و دوری اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت. طبیعی است که هرچه قدر این #سنخیت بیشتر باشد، محبت آن حضرت به انسان بیشتر خواهد شد و محبت انسان نیز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت.
🔹البته شناخت و هم سنخ شدن با #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، متوقف بر عمل به دستورات دین و پیشه کردن #تقوای_الهی، یعنی انجام #واجبات و ترک #محرمات و #اخلاص عمل برای رضای خداست. اگر در این مسیر #استقامت بورزید، خداوند از درون، شما را #هدایت خواهد کرد و موانع را برطرف میکند، و #توفیق روی توفیق، شامل حالتان خواهد شد و روز به روز بر ظرفیت وجودی شما افزوده خواهد شد. #قرآن_کریم میفرماید: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا...» [۱] (کسانی که در راه ما #تلاش کنند راههای #هدایت را به آنان می نماییم...).
🔹و نیز میفرماید: «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ...» [۲] (کسانی که گفتند #پروردگار ما #الله است و در این راه #استقامت ورزیدند، #ملائکه_الهی بر آنان نازل خواهد شد...). و در کلمات #معصومین (علیهم السلام) آمده: «من اخلص لله اربعین یوما انبت الله الحکمة فی قلبه و یجری من قلبه علی لسانه و جوارحه» (کسی که #چهل_روز تمام کارهایش فقط و فقط برای #خدا باشد، خداوند نور #حکمت و بینایی را بر دلش میفشاند و حکمت از دلش بر زبانش و اعضا و جوارحش جاری میشود (یعنی همه رفتارش حکیمانه میشود)). بنابراین با #استقامت در مسیر #اطاعت و عبودیت محض خداوند، ظرفیت وجودی انسان بسط پیدا میکند و #مسیر_کمال و سعادت هموار میشود.
پی نوشت‌ها؛
[۱] قرآن کریم، سوره عنکبوت، آيه ۶۹
[۲] همان، سوره فصلت، آيه ۳۰
منبع: وبسایت سراج نت
#امام_زمان #امام_مهدی #انتظار
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️توفیق زیارت، از جذب و انجذاب است
🔹توفیق #زیارت ربطی به داشتن پول ندارد، زیرا چنانچه پروانه‌ها در شمع می‌سوزند، آیا در شمع بودن حضرات #معصومین علیهم السلام اشکال است یا در پروانه بودن ما؛ پس چرا بعضی‌ها آن #حضرات را دیده‌اند، یا جواب سلام خود را از آنها شنیده‌اند و یا با صاحب قبر صحبت کرده و جواب دریافت نموده‌اند، و ما این‌گونه نیستیم. #عجایب و #غرایب از #کرامات و #معجزات مشاهد مشرفه و ضرایح متبرکه دیده و شنیده شده است.
🔹اگر این‌طور #ارتباطات و درهای نور و رحمت به روی #اهل_ایمان باز نبود، ما را به حال خود می‌گذاشتند و می‌رفتند و به‌طور مطلق غائب می‌شدند. با تأکیدی که بر دعوت به توجه و #تمسک به #عترت نموده‌اند، معلوم میشود در مشاهده #قرآن و #عترت جاذبیتی است که اگر #لیاقت داشته باشیم، به #زیارت می‌رویم. معلوم نیست که #پولدار پروانه این شمع میشود یا #بی‌پول، بلکه این در اثر جذب و انجذاب محبت است. تشکیلات لازم نیست، و برای آنها بین پولدار و ندار، فرقی وجود ندارد.
📕در محضر بهجت، ج۱، ص ٣٢۹
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«رئیس جمهور» باید مردمی و با اخلاق باشد
🔸رعایت #موازین_اسلامی و اخلاقی جزو بارزترین رفتارهای یک #مسلمان است. کسانی که #موازین_اخلاقی را زیر پا گذاشته و برخلاف #سلوک_اهل‌بیت (عليهم السلام) رفتار میکنند، مسلما دیگر اصول اسلامی را زیر پای خود له کرده و به آنها اهمیت نمی دهند. از این روست که باید در انتخاب #رئیس_جمهور مزین به آداب اسلامی و اخلاقی باشد تا مسائل دیگر را هم رعایت کند و خود را جدای از ملت نداند.
🔹یکی از خصوصیاتی که همه مردم، خصوصاً #مسئولین_مملکتی باید مزین به آن باشند، #مردمی_بودن است. این نکته آنقدر اهمیت دارد که #امام_علی (علیه السلام) در مورد مردمی بودن و #مردم‌داری #پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «وقتی #رسول_الله (صلی الله علیه و آله) به منزل می‌رفت، اوقات خویش را به سه قسمت، تقسیم می‌کرد: قسمتی را برای عبادت خدا، بخشی را برای اهل‌بیت خود (علیهم السلام) و قسمتی را به خود اختصاص می‌داد؛ سپس زمانی را که به خود، اختصاص داده بود، میان خود و #مردم تقسیم می‌کرد و بخشی از آن را به #مردم اختصاص می‌داد و #عام و #خاص را می‌پذیرفت و چیزی از آنان، مضایقه نمی‌کرد». [۱]
🔹از این روی رابطه حضرات #معصومین (علیهم السلام)، خصوصاً #پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) با #مردم زبانزد خاص و عام بوده و هست. ضمن آنکه اگر کسی بخواهد #مردمی باشد، باید واقعاً #خودش را از مردم بداند تا بتواند #مردم را درک کند، نه اینکه #ادای‌مردمی‌بودن را دربیاورد و فقط در حرف به فکر مردم باشد. از دیگر خصوصیات #مردمی_بودن #تواضع و خشوع در مقابل دیگران و خود را برتر از #مردم ندیدن است. #امام_صادق (علیه السلام) در این‌باره می فرمایند: «لا تَنْظُرُوا فی عُیُوبِ النّاسِ کَالْأرْبابِ وَانْظُرُوا فی عُیُوبِکُمْ کَهَیْئَةِ الْعَبْدِ». [۲] (ارباب گونه به عیوب دیگران ننگرید، بلکه چون بنده‌ای متواضع، عیب‌های خود را وارسی کنید).
🔹#امام_خمینی (ره) درباره پایبندی کاندیدای #ریاست_جمهوری به #اسلام و «موازین اخلاقی» می‌فرمایند: «من امیدوارم که اشخاصی که #کاندیدا شدند برای #ریاست_جمهوری شما توجه کنند و کسی که از همه #متعهدتر به اسلام، سوابقْ، سوابقِ خوب، پیوسته به هیچ طرفی نه #شرقی باشد، نه #غربی باشد، نه غربزده باشد، نه شرق‌زده باشد، #مسلمان باشد، پیرو #احکام_اسلام باشد، ملی باشد، #دلسوز به ملت باشد، #خدمتگزار به ملت باشد، #سوابقش خوب باشد، در رژیم سابق هیچ‌گاه وارد نشده باشد و با #اجانب پیوند نداشته باشد، از #خودتان باشد و برای خودتان. اختیار دست شماست». [۳]
🔹امروزه که تنور #انتخابات داغ است و «کاندیدای #ریاست_جمهوری» خود را در معرض #قضاوت_مردم قرار میدهند، فرصت خوبی است تا به #سخنان و #رفتار و #کردار «نامزدها» بنگریم تا بدانیم کدام یک از نامزدها مزین به #امور_اخلاقی هستند و خود را پایبند به #فضایل_اخلاقی میدانند و کدام یک این‌طور نیستند. مسلم است کسی که فضایل اخلاقی را رعایت نکند، خیلی از موارد دیگر را نیز رعایت نمی‌کند.
پی‌نوشت:
[۱] میرعمادی احمد، اسوه حسنه، ص ۴۲۵؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۱۵۰
[۲] ابن شعبه حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، جامعه مدرسین، چ۲، ص۳۰۱
[۳] صحیفه امام، ۲۱ جلدی، ج ۱۱، صص ۴۸۵ و ۴۸۶
منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه
#انتخابات
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام سجاد (علیه السلام) و تحقق جامعه آرمانی خیررسان
🔹#معرفت_دینی، موجب تکامل روحی انسان در دو بعد فردی و اجتماعی میشود، به همین جهت است که کلام گهربار #معصومین علیهم السلام ضرورتاً باید در پیشانی همه کارهای #جامعه_اسلامی قرار گرفته، و همت و رغبت همگان در تحقق بخشیدن به کلام آن بزرگواران باشد. برای ساخته شدن #جامعه‌ای_آرمانی، راهی نیست جز آن که همه افراد آن جامعه، به سهم و اندازه و توان خود در شکل‌دهی ارزشهای واقعی جامعه نقش داشته باشند. در این باره، سخن بسیار راهگشای #امام_سجاد (علیه السلام) میتواند محور اساسی نیل به چنین جامعه آرمانی باشد.
🔹#امام‌زین‌العابدین (عليه السلام) در این باره با زبان دعا و درخواست از خدای متعال، عرض می‌دارد: «به دست من برای مردم #خیر و #نیکی جاری کن و آن را با منّت‌گذاری من تباه مکن، و مرا اخلاق والا عطا فرما و از فخرفروشی نگاه‌دار». [۱] در دین #اسلام رساندن #خیر به دیگران، یکی از دغدغه‌های اساسی مؤمنان شمرده شده است؛ تا جایی که #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) میفرماید: «هرکس صبح کند و به #امور_مسلمانان همت نورزد، مسلمان نیست». [۲]
🔹#خیررسانی به جامعه اسلامی، ابعاد و مصادیق گوناگون و مصادیقی متناسب با شرایط زمان و مکان دارد. برای گسترش #فرهنگ_خیررسانی افراد جامعه نسبت به یکدیگر مراحلی قابل تصور است؛ چنانکه در دعای مذکور #امام_سجاد (علیه السلام) نیز دیده میشود. شوق و #رغبت_درونی آن حضرت، اولین عامل سوق‌دهنده ایشان به سوی #نیکی‌رسانی به مردم است و به همین خاطر است که از خدای متعال درخواست میکند او را واسطه خیررسانی به مردم قرار دهد. با اینکه به نظر میرسد این مرحله، چندان اهمیتی نداشته باشد، اما در واقع مهم‌ترین مرحله برای #خیررسانی به مردم همین مرحله است.
🔹در توضیح آن باید گفت؛ کسی میتواند خواهان واقعی #خیر رسیدن به دیگران باشد که قبل از آن، روح خود را از رذایل اخلاقی بزرگی همچون تنگ نظری، حسد، تکبر و... آسوده کرده باشد. در غیر اینصورت، همچنان که در عبارت بعدی دعای #امام_سجاد (علیه السلام) آمده است، شخص در هنگام کمک به دیگران، ارزش و فایده کار خود را با #منّت_نهادن بر دیگران از بین می‌برد و کار خود را ضایع میکند؛ به عبارت دیگر کسی میتواند میل و رغبت وافر نسبت به #خیررسانی به دیگران داشته باشد که راه #دل خود را از هر مانع اخلاقی هموار ساخته باشد.
💠ریشه‌های منت‌گذاری
🔹با اینکه گاهی، اخلاق اطرافیان موجب میشود تا انسان نیز همانند آنها به #منت_گذاری در کارهای خیر عادت کرده باشد، اما منت نهادن در هنگام انجام خوبیها، ریشه‌هایی عمیقتر از این دارد. #ضعف_ایمان به خدا و یا غفلت از آخرت از جمله اصلی‌ترین دلایلی است که موجب میشود انسان به جای امید داشتن به اجر اخروی، درصدد یادآوری کار نیک خود برآید. #قرآن_کریم، منت گذاری را از نظر تأثیر، همانند ریاکاری دانسته و میفرماید: «اى کسانى که ایمان آوردهاید، صدقههاى خود را با #منّت و آزار، باطل نکنید، مانند کسى که مالش را براى خودنمایى به مردم، انفاق میکند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد». [۳]
💠ضعف شخصیت درونی
🔹تفاوت اساسی و درونی #انسانهای_کریم با دیگر افراد این است که آنها بر خلاف دیگران، ظرف دل خود را با ارزش‌تر از آن میدانند که بخواهند آن را با دلبستگی های کم ارزشی مثل #مادیات و یا با اخلاقهای پستی همچون تکبر و حسد پر کنند. کسی که #کار_خیر خود را به دیگران گوشزد میکند، شرایطی دارد که کار نیکش، دلش را پر کرده؛ در حالی که افراد بزرگوار، از سویی کارهای نیک خود را به راحتی فراموش میکنند و از سوی دیگر، کار نیک دیگران را یادآوری میکنند؛ چنانکه #امام_علی (علیه السلام) در این باره میفرماید: «هرگاه کسی در حق تو احسان و کار خوبی انجام داد آن را یادآور شو و هرگاه تو کار خوبی در حق کسی انجام دادی آن را فراموش کن».
🔹عدم توانایی در فراموشی کارهای خوبی که انجام داده، از سویی و یادآوری آنها به دیگران که موجب از دست رفتن ارزش آن کار نیک میشود، از سوی دیگر، نشان‌دهنده ضعف و ناتوانی درونی و شخصیتی فرد در فراموش کردن کارهای نیکش است. همچنان که در ادامه دعای #امام_سجاد (علیه السلام) آمده است، نشانه دیگر ضعف شخصیت افراد آن است که به خاطر کارهایی که انجام داده‌اند یا میتوانند انجام دهند به دیگران #فخرفروشی میکنند. #امام_علی (عليه السلام) نیز در این باره میفرماید: «#فخرفروشى، از بى‌مقدارى است». برای داشتن جامعه‌ای بزرگ و آرمانی، باید همه افراد، دلهایی بزرگ، همت هایی برای #خیررساندن به یکدیگر بدون منت گذاری داشته باشند.
پی نوشت‌ها؛
[۱] صحیفه سجادیه، نیایش بیستم
[۲] علل الشرائع، ص۱۳۱
[۳] ترجمه آیه ۲۶۴ سوره بقره
حجت‌‌الاسلام محسن رفیعی استاد حوزه علمیه قم
منبع: تسنیم
#امام_سجاد #نیکی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد