eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
427 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مقام عبودیت حضرت زینب (سلام الله علیها) 🔹 کسی است که در ، و در شرایط سخت، آن زمانی که و انسان آماج تیر و قرار می‌گیرد، به جای شکایت و اعتراض، خود را حفظ و ارتباطش را با مستحکم تر نماید، و همین نکته کلیدی است که آدمی را آرام و را در مقابل آن گرفتاری‌ها تشدید می‌نماید. 🔹«الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللهِ أَلا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» [۱] (آن‌ها كه به خدا آورده و به ياد خدا آرام مى‏‌گيرد، آگاه شويد كه تنها دل‌هاست). عقیله‌ بنی‌ هاشم، و استقامت، (سلام الله علیها)، عمیقا این ارتباط با معدن آرامش را حفظ نموده بود، که توانست در دوران زندگی مشقت بارش، آن همه را تحمل نماید. به عنوان نمونه: 🔹الف: آن بانوی مکّرمه در حساس ترین شب زندگی، شب هجران از (علیه السلام)، فرزندان و برادران، شب اسارت و غربت، شب آوارگی، و تنهایی، و خویش را ترک ننمود. از فاطمه بنت الحسین (سلام الله علیها) نقل شده است که فرمود: «وَ اَمَّا عَمَّتِی زِینَب فَاِنَّهَا لَم تَزَل قَائِمَةٌ فِی تِلکَ اللَّیلَة اَی عَاشِرَة مِنَ المُحَرَّمِ فِی مِحرابِها تَستغیث اِلَی رَبِّهَا... [۲] عمّه ام (سلام الله علیها) در تمام‌ در محراب خویش ایستاده و به پروردگارش استغاثه می‌نمود». 🔹ب: روز عاشورا (علیه السلام) که خود و واسطه فیض الهی است، هنگام وداع با مصیبت زده‌اش، جمله‌ای را می‌فرماید که حاکی از رسیدن قلّه رفیع و پرستش آن مخدّره، دارد: «يا اُخْتاه! لا تَنْسِنی فی نافلةِ اللَّيْل»؛ [۳] (! مرا در فراموش مکن). 🔹ج: (عليه السلام) درباره این جنبه از زندگی خانم (سلام الله علیها) می‌فرمودند: «اِنَّ عَمَّتي زَيْنَب کانَتْ تُؤَدّي صَلَواتِها مِنْ قِيام، اَلفَرائِضَ وَ النَّوافِلَ، عِنْدَ مَسيرِنا مِنَ الکُوفَةِ اِلَی الشّامِ، وَ فی بَعْضِ المَنازِل تُصَلّي مِنْ جُلُوسٍ... لِشِدَّةِ الجُوعِ وَ الضَّعْفِ مُنْذُ ثَلاثِ لَيالٍ لاَنَّها کانَتْ تَقْسِمُ ما يُصيبُها مِنَ الطَّعامِ عَلَي الاَطْفالِ، لِاَنَّ القَوْمَ کانُوا يَدْفَعُونَ لِکُلِّ واحِدٍ مِنّارغيفاً واحِداً مِنَ الخُبْزِ فِي اليَوْمِ وَ اللَّيلَة»؛ [۴] (همانا عمه ‏ام همه نمازهای واجب و مستحب خود را در طول مسير ما از کوفه به شام ايستاده می‏ خواند و در بعضی از منزل ‏ها نشسته نماز خواند... و اين هم به جهت گرسنگی و ضعف او بود، زيرا سه شب بود که غذايی را که به او می ‏دادند ميان اطفال تقسيم می‌کرد، چون‌ که آن مردمان (سنگدل) در هر شبانه روز به ما يک قرص نان بيشتر نمی دادند». 🔹این‌ها گوشه‌هایی از و ارتباط (سلام الله علیها) با حق‌ تعالی بود که به ما این درس را می‌دهد، که اگر می‌خواهیم در مقابل امواج سهمگین و کوبنده به ساحل آرامش برسیم، بهترین راه، و اتصال با می‌باشد. پی‌نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره رعد، آيه ۲۸ [۲] بحرانى اصفهانى، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار الأقوال،ج ۱۱، ص ۹۵۴، مؤسسة الإمام المهدى (عج)، قم [۳] همان [۴] همان منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه @tabyinchannel
⭕️همّ و غم روزی بدتر از زحمت کار است! 🔹خدا کند برای انسان شود! آیا آدمی هست که می‌ترسد از بمیرد؟! ولی باید بداند هم‌چنان که امکان دارد از گرسنگی بمیرد، اگر او مقدر شده باشد، ممکن است از سیری بمیرد. چقدر خوب است انسان از ناحیه امر روزی راحت باشد؛ زیرا همّ و غم روزی بدتر از زحمت کار است. کسی که به همّ و غم روزی مبتلاست، شب و روز کار می‌کند و پیوسته غصه روزی را می‌خورد! 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۱۱۳ منبع: وبسایت‌مرکزتنظیم‌ونشرآثار ‌آیت‌الله‌ العظمی‌ بهجت @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام علی» (علیه السلام) در حکمت ۱۳۵ نهج البلاغه چه آثاری را برای «استغفار‌» بیان می نماید؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از حکمت ۱۳۵ مى فرمايد: «وَ مَنْ أُعْطِيَ الاِسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ»؛ (كسى كه توفيق يابد از محروم نمى شود). به معناى از گذشته و به سوى و يكى از شرايط آن است؛ 🔹البته گاه استغفار و به يك معنا نيز استعمال مى شوند، به هر حال و ودود، وعده داده كه را مورد محبت قرار دهد و آنها را مشمول و خويش سازد. بر این اساس خداوند در «آیه ۱۱۰ سوره نساء» مى فرمايد: 🔹«وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللهَ يَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِيماً»؛ (هر كس انجام دهد يا به خود ستم كند، سپس از خداوند نمايد، را و خواهد يافت».‌ همچنین (ص) در حديثى می فرماید: «خَيْرُ الْعِبادَةِ اَلاِسْتِغْفَارُ»؛ [۱] (بهترين عبادت، است). 🔹آن حضرت در حديث ديگرى می فرماید: «أَكْثِرُوا مِنَ الاِسْتِغْفارِ فَإنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يُعَلِّمْكُمُ الاِسْتِغْفارَ إلَّا وَ هُوَ يُريدُ أنْ يَغْفِرَ لَكُمْ»؛ (زياد كنيد، زيرا متعال را به شما نياموخته، مگر به اين جهت كه مى خواهد شما را ). [۲] تأثير در برطرف شدن ، هِمَم (جمع همّ) و و فزونى ، بر اساس روايات قابل انكار نيست. پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، ج ۲، ص ۵۱۷ [۲] ميزان الحكمه، محمدی ری شهری، مترجم: شیخی، حمید رضا، ج ۸، ص ۴۶۳، ح ۱۵۲۰۹ 📕 پيام امام امير المؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۱۳، ص ۱۱۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ماموریت انبیاء الهی 🔹 (ع) نیز را این طور تعریف می‌کند: «خدا را یکی پس از دیگری فرستاد تا اینکه وفای آن را که در نهاد بشر با دست خلقت بسته شده از بخواهند؛ از بخواهند به آن پیمانی که با زبان بسته نشده و روی کاغذ نیامده، بلکه روی آمده، روی و آمده، قلم خلقت او را در سرّ ضمیر، در اعماق شعور نوشته است، به آن پیمان باوفا باشند». [نهج البلاغة، خطبه اول] 📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۲۷ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام علی» (علیه السلام) چگونه ارزش فرصت «عمر» را به مردم یادآور می شود؟ 🔹 (عليه السلام) در آخرين بخش از خطبه ۸۳ ، همه بندگان خدا را مخاطب ساخته و با جمله هاى كوتاه، زيبا و پرمعنا، براى از دست ندادن ، پيش از پايان گرفتن ، هشدار مى دهد و مى فرمايد: «اَلآنَ عِبَادَ اللهِ وَ الْخِنَاقُ مُهْمَلٌ وَ الرُّوحُ مُرْسَلٌ فِي فَيْنَةِ الاِرْشَادِ وَ رَاحَةِ الاَجْسَادِ وَ بَاحَةِ الاِحْتِشَادِ وَ مَهَلِ الْبَقِيَّةِ وَ أُنُفِ الْمَشِيَّةِ وَ إِنْظَارِ التَّوْبَةِ وَ انْفِسَاحِ الْحَوْبَةِ قَبْلَ الضَّنْكِ وَ الْمَضِيقِ وَ الرَّوْعِ وَ الزُّهُوقِ وَ قَبْلَ قُدُومِ الْغَائِبِ الْمُنْتَظَرِ وَ إِخْذَةِ الْعَزِيزِ الْمُقْتَدِرِ»؛ 🔹[ترجمه:] (اى بندگان خدا! هم اكنون كه ريسمان بر گلوى شما نيفتاده و [براى بدست آوردن كمالات] آزاد است و راحت و مى توانيد با كمك يكديگر را حل كنيد و هنوز داريد و براى تصميم گرفتن باقى است و راه و بازگشت از باز است [از اين استفاده كنيد] پيش از آنكه در ، تنگنا، ترس و قرار گيريد و پيش از فرا رسيدن كه در انتظار است و قبل از آنكه دست قوى مقتدر، شما را بگيرد [آرى پيش از همه اينها را مغتنم بدانيد و زاد و سفر را از اين جهان برگيريد كه اگر اين فرصت ها از دست برود، نه راه بازگشتى وجود دارد و نه سودى دارد!]». 🔹آنچه (عليه السلام) در جمله هاى بالا فرمود، ابعاد مختلف فرصت هايى است كه در دست دارد: باقى بودن ، «آرامش روح»، «راحتى جسم»، «امكان »، امكان اجتماع و مشورت، بقاء فرصت براى تصميم گيرى، توانايى بر و بازگشت از . 🔹هر يك از اينها بخشى از هاى عظيم و آدمى را تشكيل مى دهد كه با وجود آن، همه كار مى توان كرد و هر و قابل اكتساب است؛ در حالى كه ممكن است يك روز ديگر همه اينها از دست برود و تمام هاى سعادت انسان، نابود گردد و چه كسانى كه به اين واقعيتها توجّه ندارند و همچون گوسفندان، در اين چراگاهِ زندگى به لذّات زودگذر سرگرمند و از گرگِ اَجَل كه يكايك از اين گله مى برد، بى خبرند و آسوده مى چرند. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۳، ص ۴۵۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️بسیج در همه عرصه ها به صورت فراگیر مقتدر و تمام نشدنی حضور دارد 🔹بعضی تصور کردند منحصر است در همین تعداد گردان های بسیجی یا سازمان های نظامی بسیجی - اینها البته جزو هستند - اما بسیج فقط این نیست؛ گسترده است، در . 🔹شاید صدها برابر یا بیش از صدها برابر آن تعدادی که در قالب های نظامی هستند، در هستند، در ؛ در دانشگاه یک جور، در کارگاه یک جور، در قشرهای مختلف مردم یک جور، در روستاها یک جور، در شهرها یک جور، در میان عشایر یک جور، در حوزه‌ های علمیه یک جور. حضور دارد؛ یک و و تمام‌نشدنی. 🔹 نه به پول وابسته است، نه به عنوان و جاه و جلال وابسته است، نه به دستور از بالا وابسته است. ، است و . ایمان از دل او می جوشد، او را به وادار میکند؛ بصیرت هم به او تفهیم میکند که چگونه حرکت کند، معیارها را چگونه تشخیص بدهد، راه را چگونه طی کند. این معنای است. بیانات مقام معظم رهبری ۸۸/۰۹/۰۴ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا «شفاعت» با «عدل الهی» سازگار است؟ 🔸اگر سؤال شود آيا با سازگار است يا نه؟ در پاسخ بايد گفت: 🔹«اوّلا» بدون زمينه مناسب انجام نمى گيرد، هر كس آن باشد، مى شود، و هر،كس نباشد از آن بر كنار خواهد بود، بنابراين هيچ گونه تبعيضی انجام نمى گيرد. 🔹«ثانياً»: عين است، اما پذيرش نوعى مى باشد، تفضّلى كه از يك سو به خاطر زمينه هاى مناسب و از سوى ديگر به خاطر آبرو و و اعمال صالح است. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۵۳۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه کسی ناسزاگویی و سبّ به امام علی (عليه السلام) را پایه گذاری کرد؟ (بخش اول) 🔹از تواريخ به خوبى استفاده مى شود، نخستين كسى كه اين و قبيح را پايه گذارى كرد (لعنة الله عليه) بود. «علاّمه امينى» در كتاب نفيس «الغدير» مى نويسد: پيوسته اصرار داشت كه در نكوهش مقام اميرالمؤمنين (عليه السلام) كند و اين كار را آن قدر ادامه داد كه كودكان شام با آن خو گرفتند و بزرگ شدند و بزرگسالان به پيرى رسيدند. 🔹هنگامى كه پايه هاى بغض و (عليهم السلام) در قلوب ناپاكان محكم شد، سنّت زشت لعن و سبّ مولا (عليه السلام) را به دنبال نماز جمعه و جماعت و بر منابر، در همه جا و حتى در محل نزول وحى يعنى مدينه رواج داد. اصرار در اين امر تا آنجا بود كه وقتى در مراسم حج شركت كرد و وارد «مدينه» شد تصميم داشت بر منبر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) لعن مولا امام علی (عليه السلام) كند؛ 🔹به او گفتند: در اينجا «سعد بن ابى وقاص» است و به اين كار رضايت نخواهد داد، قبلا با او مشورت كن. سعد گفت: اگر چنين كارى كنى من ديگر به مسجد پيامبر (صلى الله عليه و آله) نخواهم آمد. هنگامى كه چنين ديد اقدام به لعن نكرد تا زمانى كه سعد از دنيا رفت. به هر حال اين مسأله به صورت سنّت سيّئه اى در رواج يافت تا زمان «عمر بن عبدالعزيز» رسيد و او اين رسم شوم را برانداخت. 🔹«ابو عثمان جاحظ» مى گويد: «گروهى از كه آثار منفى اين مطلب و مقاومت هاى مردمى را در برابر آن مى ديدند، به گفتند تو به آنچه مى خواستى رسيدى، ديگر از لعن على (عليه السلام) دست بردار، گفت: نه به خدا سوگند بايد آن قدر ادامه دهم تا كودكان با آن بزرگ شوند و بزرگسالان با آن پير گردند و هيچكس فضيلتى براى (عليه السلام) نگويد». 🔹در مورد اين كه چرا و چگونه «عمر بن عبدالعزيز» اين سنّت زشت و قبيح را برانداخت در تواريخ به دو چيز اشاره شده: «نخست اين كه «عمر بن عبدالعزيز» استادى داشت كه او را شديداً از اين كار بر حذر داشت و (عليه السلام) را براى او بازگو نمود. 🔹ديگر اين كه هنگامى كه پدرش در خطبه نماز جمعه در زمانى كه امير «مدينه» بود وقتى كه به اداى لعن و سب مى رسيد مى گرفت و پيدا مى كرد، با اين كه مرد فصيح و زبان آورى بود، «عمر بن عبدالعزيز» از او پرسيد: پدر اين زبان تو از چيست؟ پاسخ داد: فرزندم! شاميانى كه پاى منبر ما مى نشينند اگر از اين آن اندازه كه پدرت مى داند بدانند احدى از آنها از ما پيروى نخواهد كرد». [۱] ... پی نوشت: [۱] الغدير فى الكتاب و السنة و الادب، امينى، عبد الحسين، مركز الغدير للدراسات الاسلامية، ۱۴۱۶ق، چ ۱، ج ۱۰، ص ۳۶۱ به بعد؛ شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد... منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۲، ص ۶۵۲ @tabyinchannel
⭕️ایجاد عدالت در انسان 🔹 اگر هر پیدا کند، انحراف عملی، انحراف روحی، انحراف عقلی، برگرداندن این را به معنای خودش این‌ است در انسان. اگر اخلاق منحرفی باشد، از این وقتی به برگردد، این عدالت در او تحقق پیدا کرده است. اگر در یک و کجی هایی باشد، برگرداندن آن عقاید کج به یک و صراط مستقیم، این ایجاد است در انسان. 🔹در زمان ظهور - سلام الله علیه - که خداوند ذخیره کرده است او را از باب اینکه هیچ کس در اولین و آخرین، این قدرت برایش نبوده است و فقط برای حضرت بوده است که تمام عالم را، را در تمام گسترش بدهد، و آن چیزی که انبیا موفق نشدند به آن با اینکه برای آن خدمت آمده بودند، خدای تبارک و تعالی ایشان را کرده است که همان معنایی که همه آرزو داشتند، لکن موانع، اسباب این شد که نتوانستند اجرا بکنند، و همه آرزو داشتند و موفق نشدند که اجرا بکنند، به دست این بزرگوار اجرا بشود. بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۹/۰۴/۰۷ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قرآن نحوه استقبال فرشتگان از «بهشتیان» را چگونه توصیف می کند؟ 🔹خداوند در «سوره زمر»، آیه ۷۳ هنگامى كه اشاره به به صورت دسته جمعى و گروه گروه به سوى مى كند، مى فرمايد: «حَتَّى اِذَا جَاؤُوهَا وَ فُتِحَتْ اَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ»؛ (تا هنگامى كه به آن برسند و گشوده شود و نگهبانانِ آن به آنها گويند: بر شما). از اين تعبير استفاده مى شود كه به هنگام رسيدن به نزديكى ، درها گشوده مى شوند؛ گويى در انتظار آنهاست و باز مى كند و آنها را به درون خود مى نمايد، حتّى زحمت گشودن درها براى آنها وجود ندارد. 🔹در «سوره ص»، آيه ۵۰ همين معنا به تعبير ديگرى منعكس است، مى فرمايد:  «جَنّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ»؛ ([آنها به سوى باغ هاى بهشت باز مى گردند] كه درهايش به روى آنها كاملا گشوده است). تعبير به با توجه به اينكه از باب تفعيل است و در اين گونه موارد مفهوم و را دارد ممكن است به اين معنا باشد كه نه يك در، بلكه نه به صورت نيم گشوده، بلكه در برابر آنها قرار دارد. 🔹آيا اين به خودى خود گشوده مى شود، که گويى داراى روح و حيات است و با نزديك شدن به عنوان اداى احترام خود به خود گشوده مى شود؟ يا اينكه تنها با قصد و اراده و فرمان و بدون نياز به هيچ واسطه ديگر باز مى گردد؟ يا و به علامت احترام قبلا آن را گشوده و بر كنار در ايستاده و انتظار مَقدم آنها را مى كشند، همان گونه كه ما نسبت به ميهمانانى كه بسيار عزيز و محترمند چنين مى كنيم؟ 🔹احتمال اوّل مناسب تر به نظر مى رسد و ذكر صيغه مجهول مى تواند اشاره اى به آن باشد، و در عين حال انتظار و بر كنار درها نيز متناسب با آيه اوّل است. بالاخره در «سوره رعد»، آیات ۲۳ و ۲۴ سخن از ورود از است و اين، بعد از استقرار در بهشت مى باشد؛ مى فرمايد: «وَ الْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ»؛ ( از هر درى بر آنها وارد مى شوند و به آنها مى گويند: درود بر شما! به خاطر و تان». 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ نهم، ج ۶، ص ۲۳۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام علی عليه السلام:  🔸«اِنَّ اللهَ كَتَبَ الْقَتْلَ عَلى قَوْمٍ وَ الْمَوْتَ عَلى آخَرينَ وَ كُلٌّ آتِيَةٌ مَنِيَّتُهُ كَما كَتَبَ اللّهُ لَهُ فَطُوبى لِلْمُجاهِدينَ فى سَبيلِ اللهِ وَالْمَقْتُولينَ فى طاعَتِهِ».  🔹خداوند براى گروهى و براى گروهى ديگر را مقـرّر نموده، و هـر كدام به خـود آن‌سان كه او مقدّر كرده است می رسند؛ پس خوشا به حال راه خدا و كشتگان راه اطاعت او. 📕نهج السعاده، ج ۲، ص ۱۰۷ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه کسی ناسزاگویی و سبّ به امام علی (عليه السلام) را پایه گذاری کرد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹از تواريخ به خوبى استفاده مى شود، نخستين كسى كه اين و قبيح را پايه گذارى كرد (لعنة الله عليه) بود. اصرار در اين امر تا آنجا بود كه وقتى در مراسم حج شركت كرد و وارد «مدينه» شد تصميم داشت بر منبر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) لعن مولا امام علی (عليه السلام) كند... اما در مورد اين كه چرا و چگونه «عمر بن عبدالعزيز» اين سنّت زشت و قبيح را برانداخت در تواريخ به دو چيز اشاره شده: نخست... و دوم... ؛ 🔹ولى ظاهراً عامل اصلى بالاتر از اينها بود. لعن و سبب شد كه گروهى از آگاه، به نشر مولا (عليه السلام) بپردازند و احاديث (صلى الله عليه و آله) را در فضايل (عليه السلام) سينه به سينه و زبان به زبان در يادآور شوند و تدريجاً از گوشه و كنار شروع شد، و مردم خود را از اين كه و مردان اسلام را هدف قرار مى داد ابراز داشتند. 🔹 متوجه شدند كه نه تنها به هدف خود نرسيده اند، بلكه شايد نتيجه معكوس بگيرند، و هوشيارى «عمر بن عبدالعزيز» سبب شد كه قبل از ديگران به اين واقعيت برسد. لذا در پيشگيرى از اين كار پيشگام شد. اين امر (مسأله سب و لعن) و ضايعات ناشى از آن چهل سال طول كشيد و بر هفتاد هزار منبر سب و لعن صورت مى گرفت. در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه چگونه گروهى از مسلمانان ـ هر چند ناآگاه ـ پذيرفتند كه را، كسى كه او شرق و غرب را پر كرده بود، به باد دشنام و ناسزاگويى بگيرند؟ 🔹پاسخ اين سؤال، با توجه به كارهاى در «شام» روشن است. او تمام تلاش و كوشش خود را در اين زمينه به كار برد تا را كه بعد از (صلى الله عليه و آله) تولّد يافته و روى كار آمده بودند، در بى خبرى كامل قرار دهد. به علاوه بعضى از صحابه را تطميع كرده بود تا در نكوهش امام علی (عليه السلام) كنند و به (صلى الله عليه و آله و سلم) نسبت دهند. 🔹«ابن ابى الحديد» از استاد خود «ابوجعفر اسكافى» چنين نقل مى كند كه: « جمعى از صحابه و گروهى از تابعين را وادار كرده بود كه درباره مولا (عليه السلام) كنند كه نتيجه اش بدگويى مردم و بيزارى جستن آنها باشد، و براى آنها جايزه هاى مهمى قرار داده بود، آنها نيز كردند كه را راضى كرد. 🔹يكى از آنها «ابوهريره» و ديگرى «عمرو بن عاص» و «مغيرة بن شعبه» بود و از گروه تابعين «عروة بن زبير». به همين دليل «ابوجعفر اسكافى» مى افزايد: احاديث «ابوهريره» نزد اساتيد ما قابل قبول نيست و از عمر نقل مى كند كه او را با تازيانه زد و گفت تو احاديث فراوانى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) نقل مى كنى (در حالى كه مدت كوتاهى نزد آن حضرت بوده اى) بنابراين معلوم مى شود كه بر (صلى الله عليه و آله) مى بندى». [۱] پی نوشت؛ [۱] شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، مكتبة آية الله المرعشي النجفي‏، قم،‏ ۱۴۰۴ق، چ اول، ج ۴، ص ۶۳. براى آگاهى بيشتر بر چگونگى احاديث ابوهريره و جعليات او مى توانيد به كتاب ابو هریره، شرف الدین، عبدالحسین، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، بی تا، چاپ: چهارم مراجعه كنيد. 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۲، ص ۶۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«تقیّه» بر چند قسم است؟ 🔹 بر دو قسم است: و . «تقیّه خوفی» کتمان کردن از برای و برای جلوگیری از انسان می باشد. بنابراین آنچه در داستان «مؤمن آل فرعون» و «عمّار ياسر» و «اصحاب كهف» نقل شده از قسم اوّل است؛ امّا منظور از «تقيّه مداراتى» آن است كه اطّلاع يافتن يا از واقعى انسان خطرى ايجاد نمى كند، امّا همراهى با آنها و عمل كردن به برخى از احكام شان باعث و اتّحاد و انسجام بيشتر مى شود. اين نوع تقيّه را مى نامند. 🔹اكنون مردم و وهّابى ها مى دانند زوّارى كه از ايران به و مشرف مى شوند غالباً هستند، و اين مطلب خطرى براى شيعيان ايجاد نمى كند؛ ولى در عين حال در نماز جماعت آنها شركت كرده، و همانند آنها بر فرش سجده نموده، و به همراه آنها بر اموات شان نماز ميّت مى خوانند، چون اين كار ـ همان گونه كه در روايات متعدّد آمده ـ باعث و انسجام بيشتر و رفع كدورت ها و سوء ظنّ ها مى شود. 🔹از جمله در روايتى از (عليه السلام) خطاب به يكى از يارانش به نام «زيد» مى خوانيم: «خالِقُوا النّاسَ بِاَخْلاقِهِمْ، صَلُّوا فى مَساجِدِهِمْ، وَ عُودُوا مَرْضاهُمْ، وَ اَشْهِدُوا جَنائِزِهِمْ، وَ اِن اسْتَطَعْتُمْ اَنْ تَكُونُوا الْأَئِمَّةَ وَ الْمُؤَذِّنِينَ فَافْعَلُوا؛ فَاِنَّكُمْ اِذا فَعَلْتُمْ ذلِكَ قالُوا: هؤُلاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ، رَحِمَ اللهُ جَعْفَراً، ما كانَ اَحْسَنَ ما يُؤَدِّبُ اَصْحابَهُ، وَ اِذَا تَرَكْتُمْ ذلِكَ قالُوا: هؤُلاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ فَعَلَ اللهُ بِجَعْفَرَ، ما كانَ اَسْوَأَ يُؤَدِّبُ اَصْحابَهُ» [۱]؛ 🔹[ترجمه روایت:] (با اهل سنّت مطابق آداب و اخلاق خودشان رفتار كنيد، در نماز جماعت شان شركت نماييد، و از بيمارانشان عيادت به عمل آوريد، و در مراسم تشييع جنازه آنها شركت كنيد، و اگر فرصتى جهت امامت جماعت يا گفتن اذان در مساجد آنها فراهم شد از انجام آن خوددارى نكنيد؛ زيرا اگر شما اين كارها را انجام دهيد، مى گويند: اينها پيروان (عليه السلام) هستند، خداوند او را رحمت كند كه و اصحابش را كرده است، و اگر اين كارها را ترك كنيد مى گويند: اينها پيروان (عليه السلام) هستند، خداوند هر كار كه مى خواهد با او انجام دهد كه اصحابش را بسيار بد تربيت كرده است!). 🔹بعضى از مقدّسين مى گويند: «ما نمازمان را در مسجد النبى و مسجد الحرام با آنها به جماعت مى خوانيم، سپس در هتل قضاى آن را بجا مى آوريم؛ در حالى كه نيازى به اعاده و قضاى اين نمازها نيست، و طبق فرمايش (عليه السلام) چنين نمازهايى با تمام اِشكالات آن مُجزی است. پی نوشت: [۱] من لا يحضره الفقيه‏، ابن بابويه، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين‏، قم،‏ ۱۴۱۳ق، چ دوم‏، ج ‏۱، ص ۳۸۳ 📕داستان ياران، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ابوالقاسم، ‏مدرسه امام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۹۰ش، ‏چ اول‏، ص ۵۷. منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام علی (علیه السلام) به سرنوشت انسان های محروم می اندیشید... 🔹[ علیه السلام] وقتی که خبردار می‌شود که او (فرمانداری که از ناحیه او منصوب است) در یک شرکت کرده است، به او می‏نویسد که در هست. حال چه بوده است؟ آیا آن فرماندار در مهمانی‌ای شرکت کرده بود که در سر سفره آن مشروب بوده است؟ نه. در آنجا قمار بوده؟ نه. در آنجا مثلًا زنهایی را آورده و رقصانده بودند؟ نه. در آنجا کار حرام دیگری انجام داده بودند؟ 🔹نه، پس چرا آن مهمانی مورد قرار می‌گیرد و نامه تند نوشته می‌شود؟ می‌گوید: «وَ ما ظَنَنْتُ انَّک تُجیبُ الی‏ طَعامِ قَوْمٍ عائِلُهُمُ مَجْفُوٌّ وَ غَنِیهُمْ مَدْعُوٌّ». (هرگز نمى پنداشتم كه تو دعوت مردمى را اجابت كنى كه را از در مى رانند و را بر سفره مى نشانند). این بوده که بر سر ‏‌ای شرکت کرده است که صرفاً بوده، یعنی طبقه در آنجا شرکت داشته و محروم بوده‌اند. 🔹 علیه السلام می‌گوید: من باور نمی‌کردم که من، نماینده من پای در مجلسی بگذارد که صرفاً از اشراف تشکیل شده است. بعد راجع به خودش و زندگی خودش برای آن فرماندار شرح می‌دهد. درباره خود می‌گوید را از درد خودش بیشتر احساس می‌کرد؛ درد آنها سبب شده بود که اساساً درد خود را احساس نکند. سخنان علیه السلام نشان داده که او واقعاً و و بوده است. 🔹اما علیه السلام را که اینقدر ستایش می‌کنیم نه فقط به خاطر این است که بوده که پیامبر فرمود: «انَا مَدینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلی بابُها»؛ بیشتر از این جهت ستایش می‌کنیم که بود، این رکن از را داشت که به سرنوشت می‌اندیشید، غافل نبود، را احساس می‌کرد، چنانکه سایر را هم داشت. 📕آزادی معنوی (نسخه سایت)، مرتضی مطهری، ص ۲۳۴ و ۲۳۵ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه امام علی (عليه السلام) شفاعت «قرآن» در آخرت شامل حال چه كسانى می شود؟ 🔹 (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۶ پس از بیان اهمّیّت و اوصاف آن بر تأكيد کرده، مى فرمايد: «وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ، وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ، وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ، وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ». (بدانيد ، است كه مورد قبول و است كه مقبول است. هر كس كه در روز براى او كند، مشمول شفاعت مى شود، و آن كس كه در قيامت از وى كند گواهى اش بر ضد او پذيرفته خواهد شد). 🔹به يقين، با زبان حال يا با زبان قال (گفتاری)، درباره كسانى است كه به آن باشند، و «قرآن» درباره كسانى است كه آن را پشت سر افكنند و نسبت به آن بى اطلاع باشند. سپس در توضيح بيشترى مى فرمايد: «فَإِنَّهُ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلىً فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَكُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ». (چرا كه روز ، منادى صدا مى زند: آگاه باشيد! امروز هر كس گرفتار است كه افشانده، و در گرو است؛ جز آنان كه بذر افشاندند. شما نيز از بذر افشانان و آن باشيد). 🔹اين سخن اشاره به حديث معروف «اَلدُّنْيَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَةِ» است كه هر كسى در اين سرزمين، مى افشاند، آن را روز درو مى كند. امام (عليه السلام) مى فرمايد: شما در اين مزرعه، بذرهاى را بپاشيد؛ چرا كه تنها بذر مفيد و ، همين بذر است و ديگران گرفتار و اند. آنها كه با تعليمات هماهنگ است، بذر افشانان قرآنند، و آنها كه رفتارشان بر خلاف «قرآن» است، از «قرآن» بيگانه و مبتلا و گرفتارند. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۶، ص ۵۶۰. منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️دهه فجر انقلاب اسلامی 🔹 مثل خیلی از چیزهای و نظام ، یک پدیده‌ی است در تاریخ شناخته شده‌ی ما. این، شعار نیست؛ این درست عین است، با مطالعه و با تدبر. چرا منحصربه‌فرد است؟ همه‌ی ، از وقتی که جریان انقلابها و حضورهای مردمی در تاریخ ثبت شده است، سالگردهایی داشتند و دارند. اینی که این به وسیله‌ی همان عامل و عنصری تجلیل بشود و به یاد مانده بشود که اصل آن حادثه را به وجود آورد، این در تاریخ ندارد. بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۸۸/۱۰/۲۹ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel