eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) درباره طولانی بودن سفر آخرت و لزوم تهیه «زاد و توشه» چه فرموده است؟ (بخش اول) 🔹 (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ که خطاب به (علیه السلام) نوشته شده، به «طولانى بودن و نياز شديد به تهيه زاد و » براى اين سفر از و ، به ويژه انفاق در راه خدا اشاره كرده است. نخست ميفرمايد: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ طَرِيقاً ذَا مَشَقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ أَهْوَالٍ شَدِيدَةٍ»؛ ([فرزندم!] بدان راهى بس و پر مشقت در پيش دارى). پيمودن راههاى دنيا، هرچند طولانى و مشقت بار باشد، در برابر سهل و آسان است. 🔹 بسيار پر پيچ و خم و از گردنه هاى صعب العبور و مبارزه با می‌گذرد، و گاه پيمودن يكى از آنها سالها وقت مى طلبد. حضرت بعد از اين هشدار، لزوم تهيه زاد و براى اين سفر را گوشزد میكند؛ لذا ميفرمايد: «وَ أَنَّهُ لَا غِنَى بِكَ فِيهِ عَنْ حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ، وَ قَدْرِ بَلَاغِكَ مِنَ الزَّادِ، مَعَ خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (در اين راه [پر خوف و خطر] از كوشش و و فراوان و كه تو را به مقصد برساند بى نياز نيستى؛ به علاوه بايد در اين راه سبكبار باشى [تا بتوانى به مقصد برسى]). 🔹اساس اين زاد و توشه همان است كه در آمده است؛ آنجا كه ميفرمايد: «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوَى» [۱] (و زاد و تهيه كنيد، و بهترين زاد و توشه و پرهيزكارى است). تعبير به «حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ» با توجّه به اينكه به معناى طلب كردن است، مفهومش حسن طلب يا به عبارت ديگر تدبير و در طريقه تهيه زاد و توشه براى است. تعبير به «خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (سبك بودن پشت) اشاره به چيزى است كه در «قرآن مجيد» آمده مى فرمايد: «وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَّعَ أَثْقالِهِم» [۲] (آنها بار سنگين [گناهان] خويش را بر دوش مى كشند و [همچنين] بارهاى سنگين ديگرى را اضافه بر بارهاى سنگين خود). 🔹 (عليه السلام) به فرزندش ميفرمايد كه هرگز مانند آنان نباشد و تا میتواند پشت خود را از اين بار سبك گرداند. در خطبه ۲۱ نیز، اين عبارتِ بسيار كوتاه و پر معنا آمده است: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» ( باشيد تا به قافله برسيد). در زمان هاى گذشته كه قافله ها به راه مى افتادند و به گردنه هاى صعب العبور میرسيدند، گران‌باران وا مى ماندند و چون قافله نمیتوانست به جهت رسيدن آنها توقف كند، به مسير خود ادامه مى داد و آنها تنها در بيابان مى ماندند و طعمه خوبى براى دزدان و گرگان بيابان بودند. 🔹 (علیه السلام) پس از اين مقدمه كوتاه و پر معنا مسائل مالى و را - كه از مهمترين زاد و توشه هاى قيامت است - عنوان مى كند و مى فرمايد: «فَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَى ظَهْرِكَ فَوْقَ طَاقَتِكَ، فَيَكُونَ ثِقْلُ ذَلِكَ وَبَالًا عَلَيْكَ» (بنابراين بيش از حدِ توانت مسئوليت را بر دوش مگير؛ زيرا سنگينى آن مايه مشقّت و وبال تو خواهد بود). اشاره به اينكه آنقدر ذخيره كن كه براى نياز تو كافى باشد و بتوانى فرداى پاسخگوى آن باشى، وگرنه همچون بار سنگينى بر دوش تو خواهد بود، بارى كه از آن استفاده نمى كنى و فقط رنج آن را مى كشى. 🔹سپس حضرت با تعبير جالبى دعوت به فى سبيل الله مى كند و مى فرمايد: «وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ، وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ» (هرگاه در زمانى كه قدرت دارى، را يافتى كه میتواند زاد و تو را براى روز به دوش گيرد، و فردا كه به آن نيازمند می‌شوى به تو بازپس گرداند، آن را بشمار و [هر چه زودتر] و بيشتر اين زاد و توشه را بر دوش او بگذار). آنگاه مى افزايد: «فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ» (زيرا ممكن است روزى در جستجوى چنين شخصى برآيى و پيدايش نكنى). ... پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره بقره آيه ۱۹۷ [۲] سوره عنكبوت آيه ۱۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام مهدی عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف: 🔸فَإِنـّا يُحيطُ عِلمـُنا بِأنْبـائِكُمْ، وَ لا يَعْزُبُ عَنّا شَىءٍ مِنَ أخبارِكُمْ وَ مَعْرِفَتِـنا بَالِزَّلَلِ الَّذى أصابَكُمْ.  🔹به راستى كه ما بر احاطه دارد، و هيچ چيز از بر ما پوشيده نيست، و نسبت به هايى كه از شما سر می‌زند داريم. 📕بحارالانوار، ۱۷۵/۵۳ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️گستره عفاف (بخش اول) 🔸در این نوشتار برآنیم که ثمرات و نتایج را در جامعه مورد بررسی قرار داده، و با نگاهی به عوامل سیر نزولی توجه به فرهنگ و ، راهکارهای اجرایی که باعث رشد و ترویج این فرهنگ در جامعه می شود را ارائه دهیم. 💠ثمرات و نتایج عفت ورزی (۱) 1⃣استحکام خانواده 🔹یکی از کوچکترین و با اهمیت ترین نهادهای اجتماعی یک جامعه، است. خانواده مرکز ، و تحقق آرزوهای زیبا و شیرین دختران و پسران است. هر چه پیوند و صمیمی‌تر و قوی تر باشد، استحکام خانواده نیز بیشتر خواهد بود. اگر و در جامعه ای کاملاً رعایت گردد، روابط جنسی به محیط خانواده محدود شود و حریم زن و مرد در محیط بیرون از منزل حفظ شود، در نتیجه به تمایل بیشتری پیدا کرده، و خانواده‌ های تشکیل شده نیز ثبات بیشتری خواهند داشت. 🔹برعکس اگر ، و در اجتماع رواج یابد، زن و مرد در اجتماع شکسته شود، و و افکار انحرافی در جامعه گسترش یابد، در نتیجه کانون گرم خانواده به سردی می گراید، و عشق و در خانواده، جای خود را به می دهد و نخستین کانون تربیت، مهر و عاطفه ویران می گردد، و نهایتاً آمار و فحشا به فزونی می گراید. بی تردید نهاد در پرتو پاسداری از حریم و است که درخشش و بالندگی لازم را پیدا خواهد کرد. 🔹چنانچه، چراغ وقتی نورافشانی می کند که سیم های متصل به آن سالم باشند، و اگر پوشش این سیم ها از بین رفته و یا زدگی داشته باشند، نه تنها نیروی برق را به خوبی منتقل نمی کنند، بلکه اتصال آنها به یکدیگر موجب حریق و آتش سوزی می گردد. و نیز که همانند جریان مثبت و منفی دست به دست هم داده و را روشن کرده اند؛ می بایست و اعتماد متقابل را رکن اصلی این پیوند قرار دهند، وگرنه این چراغ با آتش هوس به خاموشی خواهد گرائید. 2⃣آرامش روانی 🔹 بازدارنده بسیاری از التهابات و هیجانات روحی است. نبودن میان زن و مرد، ترویج معاشرت های بی بند و بار، و دیدن صحنه های تحریک آمیز، مستهجن و رکیک، هیجانها، التهابات جنسی را فزونی می بخشد و جاذبه جنسی و تقاضای روابط نامشروع را به صورت یک عطش روحی اشباع نشدنی در می آورد، 🔹و چون ارضای این غریزه در تمامی موارد و به صورت دلخواه ممکن نیست، و همیشه مقرون به نوعی احساس محرومیت است، باعث برهم خوردن و اختلالات روانی فرد می شود. با تعدیل و رام کردن این التهابات از طریق محدود کردن ، خضوع در کلام، و بالاخره رعایت در همه زمینه ها برای فرد، آرامش روحی و روانی به ارمغان می آورد. ... منبع: تبیان @tabyinchannel
⭕️اهمیت‌نقش‌والای‌زنان‌ درجامعه‌ 🔹نقش در جامعه بالاتر از نقش مرد است؛ برای اینکه علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعّال در همه ابعاد هستند، قشرهای فعّال را در دامن خودشان میکنند. خدمت به جامعه از خدمت معلّم بالاتر است، و از خدمت همه‌کس بالاتر است و این امری‌است که انبیا میخواستند. میخواستند که قشری باشند که آنها تربیت کنند جامعه‌را، و شیرزنان و شیرمردانی به‌جامعه تقدیم کنند. 🔹لکن آنهایی‌که میخواهند این‌کشور را از همه مواهب محروم کنند، از مواهب اسلامی، اخلاقی، اعمال صالحه و آنها را به مراکزفساد بکشانند، آنها هستند که می‌ بینند الآن که‌شما وارد‌شدید درجامعه و خدمت به‌جامعه [و]نقشه‌ های آنها نسبت به‌ و نسبت‌به مردان باطل شده است، از این جهت فریادآنها بلند است که‌چیزی نشده است و این زمان مثل زمان رژیم سابق است و هیچ تغییری با زمان رضاخان و پسرش نکرده! اینها تبلیغاتی است برخلاف آنچیزی که مشاهَد است. 🔹برای بانوان سرتاسر کشور و مردان سرتاسر کشور، تحولی که پیدا شده، آن‌ارزشی که امروز در کشورهای اسلامی و خصوصاً در کشورایران پیداشده است، این است که در رژیم سابق شان و مرتبت، عبارت از آرایش مهوِّع‌ و لباسهای کذا و منزلگاه های کذا بود؛ و امروز ارزش، ارزش انسانی است، ارزش اخلاقی است، ارزش انسانی است بواسطه همین تحول در قشر بانوان، دیگر آنهایی که با آرایشهای فاسد و لباسهای فاخر میخواستند فخرفروشی کنند در بین جامعه نسوان ما محکوم‌اند و خجالت‌زده‌اند بیانات‌حضرت‌امام۵۹/۱۲/۲۵ منبع:سایت‌جامع‌امام‌خمینی @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیه ۷۱ سوره «اسراء» چگونه بر وجود امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دلالت می کند؟ 🔹در قرآن مجيد، آياتی وجود دارد كه دلالت می كند (عج) وجود دارد. در يكى از اين آيات (آيه ۷۱ سوره اسراء) چنين آمده است: «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلاً؛ روزى كه هر گروهى را به توسط امامشان مى خوانيم، كسانى كه نامه عملشان به دست راستشان داده شود آن را با شادى و سرور مى خوانند و به قدر رشته شكاف هسته خرمايى به آنان ستم نمى شود». مفاد آيه اين است كه از هر كس در روز قيامت، از امام به حق سؤال مى شود، اگر معترف و معتقد به آن بود، رستگار خواهد شد و نامه عملش را به دست راست او مى دهند. 🔹لذا بايد در هر زمانى «امامى واجب الاطاعة» وجودداشته‌باشد، امامى كه بدون معرفت و متابعت از او فلاح و رستگارى هرگز در قيامت براى انسان نخواهد بود. لذا در روايات مى خوانيم كه پيامبر (صلى الله عليه و آله) فرمود:«مَنْ‌مَاتَ وَ لَا يَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً؛ [۱] هركس بميرد در حالى كه امامش را نشناخته به مرگ جاهليت از دنيا رفته است». از آنجا كه وظيفه هر شخصى متابعت از حق و حقيقت است، پس بايد در هر زمانى امام به حق و حقيقت موجود باشد تا مردم با اراده و اختيار او را به عنوان رهبر خود برگزينند و با پيروى او از جمله اصحاب يمين گردند. 🔹از آنجا كه «لوح محفوظ» يكى است و اختصاص به گروه خاصی ندارد، لذا نمى توان لفظ «إمامهم» در آيه را حمل بر لوح محفوظ نمود و نيز ممكن نيست كه مقصود به كلمه «امام» در آيه، كتاب هر قوم باشد؛ زيرا آيه شامل همه انسان ها از اول خلقت تا آخر خلقت است، در حالى كه اولين كتاب مشتمل بر شريعت، كتاب نوح است و قبل از او كتابى اين چنين بر مردم نازل نشده است. سيوطى به سندش از رسول خدا (ص) در ذيل آيه فوق نقل كرده كه فرمود:  «يُدْعَى كُلُّ قَوْمٍ بِإِمَامِ زَمَانِهِمْ وَ كِتَابِ رَبِّهِمْ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِم؛ [۲] هر قومى به امام زمانش و كتاب پروردگارش و سنت پيامبرش محشور خواهد شد». و نيز از ابن عباس نقل كرده كه مقصود به «امام» در آيه شريفه فوق، امام هدايت و امام ضلالت است. [۳] 🔹كلينى از امام باقر (ع) نقل كرده كه فرمود:  «لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» قَالَ الْمُسْلِمُونَ: يَا رَسُولَ اللهِ أَ لَسْتَ إِمَامَ النَّاسِ كُلِّهِمْ أَجْمَعِينَ؟ قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ (صلى الله عليه و آله): أَنَا رَسُولُ اللهِ إِلَى النَّاسِ أَجْمَعِينَ وَ لَكِنْ سَيَكُونُ مِنْ بَعْدِی أَئِمَّةٌ عَلَى النَّاسِ مِنَ اللهِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِی يَقُومُونَ فِی النَّاسِ فَيُكَذَّبُونَ...؛ [۴] زمانى كه آيه «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» نازل شد مسلمانان عرض كردند: اى رسول خدا آيا شما امام همه مردم نيستى؟ حضرت فرمود: من فرستاده خدا به سوى همه مردمم، ولى زود است كه بعد از من امامانى از اهل بيتم بيايند، آنان در بين مردم قيام خواهند نمود، ولى تكذيب مى شوند...». 🔹بشر بن غالب از امام صادق (ع) درباره آيه  «يَوْمَ نَدْعُوا...» سؤال كرد، حضرت‌ فرمود: «إِمَامٌ دَعَا إِلَى هُدًى فَأَجَابُوهُ إِلَيْهِ وَ إِمَامٌ دَعَا إِلَى ضَلَالَةٍ فَأَجَابُوهُ إِلَيْهَا هَؤُلَاءِ فِی الْجَنَّةِ وَ هَؤُلَاءِ فِی النَّارِ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ: "فَرِيقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِی السَّعِيرِ"؛ [۵] امامى است كه مردم را به هدايت دعوت كرده و مردم نيز او را اجابت نموده اند، و امامى است كه مردم را به ضلالت دعوت كرده و او را اجابت نموده اند. آنان در بهشت و اينان در دوزخ‌اند و اين سخن خداوند عزوجل است که می فرماید: گروهی در بهشت اند و گروهی در جهنم». پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ‏۱، ص ۳۷۷ [۲] الدرالمنثورفى‌تفسيرالمأثور، سيوطى، كتابخانه‌ آية الله‌ مرعشى‌ نجفى، ج۴، ص۱۹۴ [۳] همان [۴] الكافی، همان، ج ‏۱، ص ۲۱۵ [۵] الأمالی، ابن بابويه، كتابچى‏، چ ۶، ص ۱۵۳ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ص ۲۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️مدارا و سازش 🔹امام صادق علیه‌ السلام فرموده است: خداوند چون را بخواهد، و در زندگی باهم را آنان کند. 📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة)، ص ۳۲۶ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مهارت های ضروری در سبك زندگی اسلامی (بخش دوم) 💠برخی از مهارت هايی که در زندگی کسب آنها ضرورت دارد عبارتند از: 1⃣«مهارت های بين فردی» 🔹انسان به هر دليلى چون تسخير و عاطفه و استخدام و مانند آن ها در دنيا نيازمند ديگرى است و بدون ديگرى نمی تواند زندگی کند. خداوند در بيان مى کند که اين گونه است که برخی را برخی ديگر قرار داده تا را پيش برند. خداوند در آيه ۳۲ سوره زخرف به صراحت از و به عنوان علت اصلی سخن گفته و می فرمايد: «آیا آنان هستند که رحمت پروردگارت را تقسیم می کنند؟ ما در زندگی دنیا معیشت آنان را میانشان تقسیم کرده ایم، و را از جهت درجات [فکری و مادی] بر برخی داده ایم تا برخی از آنان برخی دیگر را [در امر معیشت و سایر امور] به خدمت گیرند؛ و رحمت پروردگارت از آنچه آنان جمع می کنند، بهتر است». 🔹در انسان ها به صورت وارد می شوند (مريم، آيه ۹۵)، هر چند که مجموع می شوند (واقعه، آيه ۵۰؛ هود، آيه ۱۰۳)، ولی تشکيل نمی دهند؛ زيرا نيازی به ديگرى ندارند تا براساس ضوابط با روابط و به تعبير قرآن «بيع و خله» (بقره، آيه ۲۵۴) با بستن قرارداد و يا روابط دوستانه و خويشاوندی نيازهای يکديگر را برآورده سازند؛ اما انسان در برخلاف آخرت ديگرى است. اينجاست که به عنوان يک خود را نشان می دهد. خداوند در بر کسب مهارت بين فردی تاکيد دارد و از انسان ها می خواهد ياد بگيرند چگونه در زندگی و رفتار کنند. اصولا و برای تبيين کسب مهارت های بين فردی چون و تاکيد دارد. 🔹همکاری و مشارکت نه تنها در مسائل عبادی محض چون حج و نماز، بلکه در امور ديگر مانند کسب و تزکيه و انسان های خوب و نيک، و نيز مورد تاکيد است. خداوند در آيه ۲ سوره مائده مى فرمايد: «...و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان و اتقوا الله ان الله شديد العقاب» (...و در و با يکديگر کنيد و در گناه و تعدی دستيار هم نشويد و از خدا پروا کنيد که خدا سخت کيفر است». از ديگر موضوعات اين مهارت، و اعتماد به گروه است. اصولا به معناى گروه معتقد به هدف و روش خاص است. امت ها براساس اعتقاد به هدفی خاص است که دور هم گرد می آيند. 🔹 يا اهل ايمان از واژگان پرکاربرد در است. خداوند از می خواهد، هم در کارها به يکديگر رسانند و هم به يکديگر اعتماد کنند. اعتماد به مومن به عنوان برادر دينی، به شخص اين امکان را می دهد تا در يک فضای سالم و در امنيت و آرامش کامل بتواند اهداف خويش را پيش برد. در آيات و روايات بر اموری چون اصالت صحت و اصالت برائت و مانند آنها تاکيد بسياری شده است. اينها بستر و فضای مناسبی را فراهم می آورد تا افراد بتوانند به ديگرى اعتماد کرده و در يک فضای امن روحی و روانی به فعاليت بپردازند. 🔹در روابط بين فردی بر اساس اصول و معيارها و شاخص هايی تنظيم می شود. و هر يک می تواند به بهبود ارتباطات بی‌انجامد. روابط ميان براساس «الاقرب فالاقرب» سامان می يابد و اين گونه است که در ارث طبقات اول تا سوم مطرح می شود. همين معيار، مهم‌ترين اصل در تبيين و تعيين حدود سبز تا قرمز ارتباط است. همچنين ارتباط با دوستان بايد در همين چارچوب سامان يابد و با دوستانی که اعتماد بيشتری داريم بهتر مى توانيم کار کنيم. البته بايد ارتباط ميان فردی شناخته شود و براساس آن عمل کرد؛ زيرا با بايد چنان رفتار کرد که اگر شد همه تو را نداند، و با دشمن نيز چنان کرد که جايى برای گذاشته شود. ... برگرفته از روزنامه كيهان، شماره ۲۱۲۰۴ به تاريخ، ص ۸ (معارف) منبع؛ وبسایت پژوهه @tabyinchannel
⭕️ایمان و امید حضرت امام 🔹نکته‌ی بعد، نکته‌ی مهمّی است؛ آن نکته‌ این است که ما از خودمان سؤال میکنیم که امام این کارهای‌بزرگ‌را به پشتیبانی‌و‌کمک‌کدام‌عاملِ سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری انجام داد؟ آن‌عاملی که توانست به‌امام کمک‌کند و امام را در این میدان پیش ببرد و او احساس خستگی نکند و بتواند این کارهای بزرگ را انجام بدهد و این کوه‌های بزرگِ موانع را از سر راه بردارد، چه بود؟ 🔹امام، عامل کمک‌کننده‌ سخت‌‌‌افزاری نداشت؛ نه پول داشت، نه ابزار تبلیغی داشت، نه رادیو داشت، نه خبرگزاری داشت، نه هیچ‌کدام از سیاستهای دنیا از او حمایت میکردند و [به او] کمک می کردند. عامل سخت‌افزاری امام، یک صفحه‌ کاغذ بود که بیانیّه در آن بنویسد، یک تکّه نوار بود که صدای او را ضبط کند و به گوش این و آن برساند؛ عامل سخت‌افزاری و کمک‌کار سخت‌افزاری نداشت؛ هر چه بود، در کمکِ عامل نرم‌ افزاری امام بود؛ عامل نرم‌ افزاری امام چه بود؟ این مهم است. 🔹این‌ عامل‌ نرم‌ افزاری‌ را می توان‌ با بیان های مختلف بیان کرد. من امروز دو عنوان را، دو تعبیر را از این عامل کمک‌کننده‌ی به امام انتخاب کرده‌ام و اینها را میخواهم مطرح کنم؛ آن دو عامل عبارت است از «ایمان» و «امید». آن چیزی که امام را در این راه پیش برد، او را قادر کرد که این تحوّلهای عظیم را در سطح کشور، در سطح امّت، در سطح جهان برای طول تاریخ به وجود بیاورد، عبارت بود از ایمان او و امید او؛ و . بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۳/۱۴ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) درباره طولانی بودن سفر آخرت و لزوم تهیه «زاد و توشه» چه فرموده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸 (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ که خطاب به (علیه السلام) نوشته شده، به «طولانى بودن و نياز شديد به تهيه زاد و » براى اين سفر از طاعات و كارهاى خير به ويژه انفاق در راه خدا اشاره كرده است. 🔹 (عليه السلام) در قسمت دیگری از وصيّتنامه براى تشويق به در راه خدا از تعبير ديگرى استفاده كرده مى فرمايد: «وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فِي حَالِ غِنَاكَ لِيَجْعَلَ قَضَاءَهُ لَكَ فِي يَوْمِ عُسْرَتِكَ» ([و همچنين] اگر كسى را پيدا كنى كه در حال غنی و ، از تو بگيرد و اداى آن را براى روز سختى و تنگدستى تو بگذارد، آن را بشمار). حاصل اينكه و هوشيار بايد از وجود دو كس بهره بگيرد: كسى كه داوطلبانه و رايگان بار سنگين توشه انسان را بر دوش مى گيرد و با شادى و خوشحالى آن را به مقصد مى رساند، و ديگر كسى كه در هنگام انسان به مال، بخشى از او را مى گيرد و در آن زمان كه شديداً به آن نيازمند است بازپس مى دهد. 🔹آرى چنين است حال كسانى كه در راه خدا مى كنند و تعبيرى جالب تر و زيباتر از اين پيدا نمى شود. تعبير دوم برگرفته از است، آنجا كه مى فرمايد: «مَنْ ذَا الَّذی يُقْرِضُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثيرَة» [۱] (كيست كه به خدا دهد، [و بدون منت، انفاق كند]، تا آن را براى او، كند؟). البتّه آيه مسئله را با نكته اضافه اى بيان مى دارد، و آن اينكه خداوند وامى را كه از بندگانش مى گيرد، دو چندان يا به آنها باز پس مى دهد. تعبير اوّل را هم احتمالا بتوان از آيات شريفه «سوره بلد» استنباط كرد، آنجا كه مى فرمايد: «فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ - وَ ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ - فَكُّ رَقَبَة - أَوْ إِطْعامٌ فِى يَوْم ذِى مَسْغَبَة». [۲] 🔹شايان توجّه است كه مرحوم صدوق در «کتاب علل الشرايع»، روايت جالبى متناسب با وصيّتنامه بالا نقل مى كند كه «سفيان بن عُيَيْنَه» مى گويد: زُهرى (يكى از تابعين معروف) در شبى سرد و بارانى (عليه السلام) را ديد كه آرد بر دوش خود حمل مى كند؛ عرض كرد: يابن رسول الله اين چيست؟ فرمود: «أُرِيدُ سَفَراً أُعِدُّ لَهُ زَاداً أَحْمِلُهُ إِلَى مَوْضِع حَرِيز»؛ (سفرى در پيش دارم كه زاد و آن را به جاى مطمئنى نقل مى كنم)؛ زُهرى گفت: غلام من در خدمت شماست آن را براى شما حمل مى كند؛ حضرت قبول نكرد، زُهرى گفت: من خودم آن را بر دوش حمل مى كنم، شما والامقام تر از آنید كه بخواهید چنين بارى را بر دوش حمل كنید. 🔹 (علیه السلام) فرمود: «لَكِنِّی لاَ أَرْفَعُ نَفْسِی عَمَّا يُنْجِينِی فِي سَفَرِی وَ يُحْسِنُ وُرُودِي عَلَى مَا أَرِدُ عَلَيْهِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ اللهِ لَمَّا مَضَيْتَ لِحَاجَتِكَ وَ تَرَكْتَنِي» (لكن من خودم را والاتر از آن نمى دانم كه آنچه مرا در سفرم نجات مى بخشد و ورودم را بر آنچه مى خواهم نيكو مى سازد بر دوش حمل كنم. تو را به خدا سوگند مى دهم به دنبال كار خود بروى و مرا به حال خود رها سازى). زُهرى به دنبال كار خود رفت بعد از چند روز حضرت را ديد، عرض كرد: اثرى از سفرى كه فرموديد نمى بينم، امام (عليه السلام) فرمود: «بَلَى يَا زُهْرِيُّ لَيْسَ مَا ظَنَنْتَ وَ لَكِنَّهُ الْمَوْتُ وَ لَهُ كُنْتُ أَسْتَعِدُّ إِنَّمَا الاْسْتِعْدَادُ لِلْمَوْتِ تَجَنُّبُ الْحَرَامِ وَ بَذْلُ النَّدَى وَ الْخَيْرِ» [۳] (آن سفرى كه تو گمان كردى نيست، منظورم است، و من براى آن آماده مى شوم، و آماده شدن براى اين سفر با پرهيز از حرام و در راه هاى خير حاصل مى شود). پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره بقره، آيه ۲۴۵ [۲] سوره بلد، آيات ۱۱ الی ۱۴؛ ترجمه: «ولى او از آن گردنه مهمّ نگذشت! - و تو نمی ‏دانى آن گردنه چيست! - آزادكردن برده‏ اى - يا غذا دادن در روز گرسنگى». [۳] علل الشرائع‏، ابن بابويه، كتابفروشى داورى‏، قم‏، چ اول‏، ج ‏۱، ص ۲۳۱، باب ۱۶۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۹، ص ۵۷۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله:  🔸«يَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِ سُلطانَهُ»؛ 🔹 از مى كنند و زمينه (عج) را فراهم مى آورند. 📕کنزالعمال، ح ۳۸۶۵۷ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️گستره عفاف (بخش دوم) 🔸در این نوشتار برآنیم که ثمرات و نتایج را در جامعه مورد بررسی قرار داده، و با نگاهی به عوامل سیر نزولی توجه به فرهنگ و ، راهکارهای اجرایی که باعث رشد و ترویج این فرهنگ در جامعه می شود را ارائه دهیم. 💠ثمرات و نتایج عفت ورزی (۲) 3⃣سلامت اجتماع 🔹حضور و در جامعه به صورتی که هیچ گونه تحریک و شائبه‌ جنسی با آن همراه نباشد، آن را استوار و می کند و آنان در محیط تحصیل، کار، اداره، بازار و... زمینه ساز سلامت، پیشرفت و تعالی آن جامعه خواهد شد. لکن اگر این اصل (عفاف) مورد توجه قرار نگیرد، حریم ها حفظ نشود و در جامعه رواج یابد، و سقوط آن جامعه نیز فراهم می شود. 🔹به گفته «در حرکت دموکراسی از دست رفتن ، بزرگترین و مفاسد را باعث می شود تا جایی که اساس حکومت را از بین می برد». چه در جوامع اسلامی و چه در جوامع غیر اسلامی، این مطلب را به وضوح ثابت کرده است. سردار نظامی فرانسه در سخنرانی خویش اعتراف کرده است که: «بزرگترین علت در جنگ با آلمان، فرو رفتن در گرداب های شهوت و ابتلا به و بوده است»‌. 🔹و یا دکتر دانشمند معروف فرانسوی درباره شکست مسلمانان در اندلس می نویسد: « حدود ۸۰۰ سال در قدرت را در دست داشتند، و اسپانیا در این مدت مهد علم و تمدن گردیده بود، تا آنکه با انتشار و رواج مشروبات الکلی و ، و بالاخره در اثر اختلاف بین زمامداران حکومت بر مسلمانان چیره شدند، و را به زور وادار به قبول دین مسیح کردند، و سپس محکمه های تفتیش عقاید، دستور سوزاندن این تازه مسیحیان را به بهانه اینکه واقعاً به دین مسیح در نیامده اند، صادر کرد و بقیه را وادار به مهاجرت از آن سرزمین نمود». 🔹 سرگذشت امت های بسیاری را که به دست زده، و سرانجام و نابود گشته اند را نقل می کند. در آيه ۴۰ سوره مبارکه عنکبوت، هلاکت قوم ، قوم ، ، ، و را بیان نموده، میفرماید: «فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَ مِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَ مِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَ مِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَ مَا كَانَ اللهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَ لَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ» 🔹[ترجمه‌‌ی آیه شریفه:](ما هر طایفه‌ای را به مؤاخذه کردیم، بعضی را بر سرشان سنگ بلا فرو باریدیم، و برخی را صیحه عذاب آسمانی در گرفت، و برخی را به زلزله زمین و گروهی دیگر را به غرق دریا به رسانیدیم، و خدا به آنان هیچ ستم نکرد، لیکن آنها خود در حق خویش می‌کردند). این است نتیجه جوامعی که منحرف گشته و در گرداب غوطه ور شدند. ... منبع: تبیان @tabyinchannel
⭕️مقابله با استکبار 🔹این هم این معنا را می‌ دانند که الآن وضعش طوری است که نمی‌ شود آنها به هیچ وسیله‌ای او را بدهند، نه به وسیله ، نه به وسیله ، نه بوسیله . آنها از این راه پیش‌آمدند که کنند در بین شما و شما را از هم کنند و لو اینکه طولانی باشد، مدتش طولانی باشد. 🔹آنها سرشان است و صبر زیاد دارند و از حالا یک می‌ کارند، بردارند. شما از حالا اگر یک وقت متوجه شدید که یک بذری اینها کِشتند که و لو در پنجاه سال دیگر می‌ خواهند از آن استفاده کنند، باید این را، این بذر را کنید و . بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۴/۰۲/۰۴ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام علی» (علیه السلام) وضعیت مردم در زمان «معاویه» را چگونه پیش بینی می کند؟ 🔹 (عليه السلام) در خطبه ۵۷ ، از حاكم شدن بر امّت پيشگويى مى كند و به كه از اين حاكميت سرچشمه مى گيرد اشاره مى فرماید. ایشان نخست مى فرمايد: «أَمَّا إنَّهُ سَيَظْهَرُ عَلَيْكُمْ بَعْدِي رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ البَطْنِ، يَأْكُلُ مَايَجِدُ وَ يَطْلُبُ ما لا يَجِدُ» (آگاه باشيد بعد از من مردى و بر شما مسلّط خواهد شد كه هر چه بيابد مى خورد و آنچه را نمى يابد جستجو مى كند). 🔹در ادامه اين سخن، دستور چنين فردى را صادر كرده، مى فرمايد: «فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ» (او را ولى هرگز نخواهيد كشت!). اما اینکه چرا اين فرد از ديدگاه (عليه السلام) بوده، روشن ترين دليل آن همان است كه در ميان مسلمين بر پا كرده بود و از بارزترين مصداق هاى بود؛ چرا كه علاوه بر ايجاد در كشور اسلام، هايى به راه انداخت كه خون بسيارى از در آن ريخته شد. گذشته از اين، هايى در اسلام گذاشت كه اگر ادامه مى يافت به كلّى دگرگون مى شد. 🔹اضافه بر اينها او دستور (عليه السلام) را صادر كرده بود؛ همان كسى كه (صلی الله علیه و آله) درباره اش فرموده بود: «مَنْ سَبَّ عَلِيّاً فَقَدْ سَبَّنی» [۱] (كسى كه را دشنام دهد مرا دشنام داده)؛ و به يقين كسى كه (صلی الله علیه و آله) را سب كند مهدورالدّم است. در ادامه اين سخن، از يكى ديگر از حوادث آينده پرده برمى دارد و مى فرمايد: «أَلاَ وَ إِنَّهُ سَيَأْمُرُكُمْ بِسَبِّي وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی» (آگاه باشيد، او به شما فرمان مى دهد كه مرا دشنام دهيد! و از من بيزارى جوييد!). 🔹اين نشان مى دهد كه تا چه حدّ كينه توز و حريص بر مقام بود. او مى دانست فضائلى كه (صلی الله علیه و آله) درباره (عليه السلام) گفته است و همه اصحاب و ياران شنيده اند، شرق و غرب جهان را فرا خواهد گرفت؛ و هر يك از اين احاديث دليلى بر بى اعتبارى حكومت او و باطل بودن ادعاهاى اوست. از سوى ديگر، دستور سبّ و آن حضرت را در منابر و در خطبه هاى نماز جمعه رواج داد، و اين يكى از زشت ترين بدعت هاى بود كه هيچ توجيه گر متعصّبى نيز توجيهى براى آن ندارد؛ 🔹و به گفته شاعر عرب: «أَ عَلَى الْمَنابِرِ تُعْلِنُونَ بِسَبَّهِ ؛ وَ بِسَيْفِه نُصِبَتْ لَكُمْ أَعْوادُها»؛ [۲] (آيا بر منبرها آشكارا او را مى دهيد در حالى كه چوبه اين با او براى شما بر پا شد). جالب توجه اين كه نيز به اين حقيقت «كه اين را براى تحكيم غاصبانه و خود گذارده اند» اعتراف كرده اند؛ از جمله اين كه كسى از سؤال كرد: چرا را بر منابر مى گوييد؟ او در جواب گفت: «إنَّهُ لايَسْتَقيمُ لَناَ الاَمْرُ إلاّ بِذلِكَ»؛ [۳] (كار حكومت ما بدون آن [يعنى سب على] سامان نمى يابد). 🔹سپس (علیه السلام) در برابر اين ، به يارانش چنين دستور مى دهد: «فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِي، فَإِنَّهُ لي زَكاةٌ وَ لَكُمْ نَجَاةٌ وَ أَمَّا الْبَراءَةُ فَلاَ تَتَبَرَّأُوا مِنِّي، فَإِنّی وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ إِلَى الايمَانِ وَ الْهِجْرَةِ» (اما بدگويى را [به هنگام اجبار دشمن] به شما اجازه مى دهم؛ چرا كه اين موجب فزونى من و باعث نجات شماست؛ ولى در مورد بيزارى جستن، هرگز از من بيزارى مجوييد، زيرا من بر فطرت پاك توحيد تولّد يافته ام و در و و بر ديگران پيشى گرفته ام!). 🔹از اين سخن، به خوبى روشن مى شود كه اگر از سوى و بى ايمان، مورد هتك قرار گيرد، يا مردم را اجبار به هتك او كند، نه تنها از مقامات او كاسته نمى شود، بلكه خداوند به جبران اين اهانت بر كرامت و او مى افزايد. 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۲، ص ۶۴۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️سفارش در خصوص کودکان 🔹 صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و سلم فرموده است: را دوست بدارید و به آنان کنید و هرگاه به آنان دادید، به آن وعده كنید. 📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة)، ص ۳۲۳ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️بخشی از نامه ۳۱ نهج البلاغه (وصیتنامه امام علی علیه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام) - (بخش اول) 🔹پسرم تو را سفارش مى‏كنم به ، و ملازمت امرش، و آباد كردن دل به يادش، و چنگ زدن به ريسمانش، و كدام رشته محكم‏تر از رشته بين تو و خداوند است اگر به آن چنگ زنى؛ دلت را با زنده كن، و با بى‏رغبتى به دنيا بميران، آن را با قوى كن و با ، نورانى نما، و با فروتن و خوار كن، و به اقرار به فانى شدن همه چيز وادار، و به فجايع دنيا بينا گردان، و از صولت روزگار، و قبح دگرگونى شبها و روزها بر حذر دار، 🔹اخبار گذشتگان را به او ارائه كن، آنچه را بر سر پيشينيان آمد به يادش آور، در شهرهاى آنان و در ميان آثارشان سياحت كن، در آنچه انجام دادند و اينكه از كجا منتقل شدند و در كجا فرود آمدند و منزل كردند دقّت كن، مى‏يابى كه از كنار دوستان رفتند، و به ديار غربت وارد شدند، و گويى تو هم به اندك زمانى چون يكى از آنان خواهى شد. پس منزلگاه نهايى‏ات را اصلاح كن، و را با دنيا معامله مكن، در باره آنچه علم ندارى سخن‏ مگو، و در باره وظيفه‏اى كه بر عهده‏ات نيست حرفى مزن. 🔹در راهى كه از گمراهى در آن بترسى قدم منه، زيرا حفظ خويش به هنگام سرگردانى، بهتر از اين است كه آدمى خود را در امور خطرناك اندازد. كن تا اهل آن باشى، با دست و زبان نما، و با كوششت از اهل منكر جدا شو. در راه خدا كن، جهدى كامل، و ملامت ملامت كنندگان تو را از جهاد در راه خدا باز ندارد. به راه هر جا كه باشد در مشكلات و سختى‏ها فرو شو، در پى باش، خود را در امور ناخوشايند به و مقاومت عادت ده، كه صبر در راه حق اخلاق نيكويى است. 🔹وجودت را در همه امور به خود واگذار، كه در اين صورت خود را به ، و نگاهبانى قوى وا مى‏گذارى. در مسألت از خداوند پيشه كن، كه بخشيدن و نبخشيدن به دست اوست. از خدايت بسيار طلب خير كن، و وصيّتم را بفهم، و از آن روى مگردان، مسلّما بهترين سخن سخنى است كه سود بخشد. معلومت باد در دانشى كه سود نيست خير نيست، و در علمى كه فرا گرفتنش سزاوار نيست بهره‏اى نمى‏باشد. ... منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری @tabyinchannel
⭕️اهميت مقابله با فساد در داخل 🔹اگر یک جرات با را نداشته باشد، به طریق اولیٰ با را نخواهد داشت. [مثلاً] فلان کس از سوء استفاده میکند؛ خب باید را گرفت؛ سخت‌است. فلان‌کس‌از سوء استفاده می کند؛ فلان‌ کس را نمی دهد؛ خب باید کرد. 🔹اینجا اگر شما نتوانید کنید، آنجایی که یک دولت زورگویی مثل یا دیگری پایشان را در یک کفش می کنند که باید در قضیّه‌ی اینجوری بکنید، اینجوری نکنید، نمی توانید کنید. وقتی اینجا شما ندارید، آنجا هم قدرت مبارزه ندارید. این [جور] است. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۲/۰۹ منبع: وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا